A hipótese de "a quinta"

OUUUUuuuu...

Non, non vou facer un exercicio de politica-ficción e divagar sobre o tema da integración dos concellos do Bierzo en Galicia como quinta provincia administrativa da comunidade autónoma.

Irei mais aló, mais tarde, para comprobar como as políticas que se aplican en Galicia non enriquecerían o patriomonio inmaterial dos territorios integrados senon que os levarían á desaparición.

Como indicador habería que empregar o principal patrimonio inmaterial das poboacions dun territorio que se teñan por caracterizadas con entidade propia: a lingua.

A evolución da lingua galega, característica dos habitantes do territorio da comunidade autónoma e con entidade propia dende o século IX é patrimonio común dos habitantes dos concellos de O bierzo porén as variantes que o longo tempo de transmisión exclusivamente oral e a marxinación como lingua vehicular na educación, na ciencia, na cultura, na xustiza... a marxinación no uso cotián.

Unha misión CONSTITUCIONAL dos gobernos das comunidades autónomas é a conservación do patrimonio cultural dos seus habitantes. 

Así pois a hipótese é que si o goberno cumprise o seu cometido o patrimonio cultural dos bercianos manteríase cando non medraría... eu á vista dos datos da lingua galega en galicia neste século predigo que si o bierzo se integrase en Galicia o galego desaparecería nos concellos onde se fala... exactamente igual que si se mantén o marco político actual.

Proletario planetario

OUUUUuuuu...

Unha vez mais é o día dos Maiosaurios mais nesta ocasión a emerxencia lles obriga por fin a trocar algo as formas e nunha reviravolta do absurdo acepta-las ferramentas de aquelo que din detestar: A globalización tecnolóxica.

O dín detestar mais no fondo só pensan o mesmo que os patrons: producir para vender a escala planetaria... a sustentabilidade non lles importa nada só (din) o "emprego"... ese que marchou a territorios con gobernos laxos e que veñen exercendo un "dumping social" dende vai décadas para maior beneficio das grandes corporacions.

Nesta pandemia quedou patente non só a dependencia industrial (mascarillas, batas, traxes...) senon tecnolóxica (máquinas, reactivos de análise, respiradores...) todo se fai "alí onde sae mais barato" ¿barato? ou ¿"alí onde os que o fan non teñen dereitos"?.

Mais os Maiosaurios seguirán co seu discurso de "loita de clases" de pacotilla esquecendo que no seu intre aquí se xogou a esa carta... "ser mais baratos" ¿ou porqué viñeron as fábricas de coches e electrodomésticos?... sen recoñece-lo pasado non se pode facer presente.

E mentras o verdadeiro tema: O consumo irresponsable de recursos, os productos de usar e tirar, o lixo, a contaminación seguen campando ás anchas. Ás veces desexo que sexa verdade que o SARS-CoV-2 aniñe nos sitios con mais contaminación industrial... mais eso sería unha barbarie similar a calquer Gulag ou Campo de exterminio nazi.

En fin, agardemos que de esta crise saia un novo traballador xa principalmente de servizos e xa consciente da necesidade da sustentabilidade; un traballador que non pida incrementos de producción senon eficiencia limitada e mais i+D+I en ciclos económicos que consuman menos recursos e deixen menos lixo. Un traballador que actue en local mais pense en global e non nun mercado global senon en tódolos seres do globo. Un verdadeiro proletario... un novo PROLETARIO PLANETARIO.

Herrera co lazo amarelo

OUUUUuuuu...

Hoxe veu Juan Vicente Herrera ó Bierzo a inaugurar... unha "empresa privada".

O poño entre comiñas porque nese punto é donde está a cuestión clave.

A pranta de Forestalia que hoxe "inaugurou" o presidente da Junta de Castilla y leon é realidade grazas ó xeneroso caudal de fondos públicos en diversas formas que as reportaxes dos estómagos agradecidos esquecen cuantificar... e o esquecemento non é baladí pois recoñecer que a empresa é froito dos cartos públicos viria a recoñecer que o acto é ilícito dende o punto de vista electoral.

Si unha autoestrada de peaxe xestionada por unha empresa privada como concesión pública a cambio de cartos adiados non se pode inaugurar neste "período de veda" imposto pola concatenación electoral urdida polo gabinete de Pedro Sánchez moito menos se podería facer un acto público nunha empresa que abre grazas a cartos públicos.

É curioso que os medios que despotrican todo o día porque os lazos amarelos fan propaganda electoral do "golpismo" non digan nin chio deste emprego electoralista descarado dos programas financiados polos cartos de tod@s no marco dunha política errada que só beneficia a uns poucos e non "crea emprego" nin afianza poboación como ben demostran os datos dos derradeiros 15 anos.

Así que o honorable presidente da JCyL hoxe se puxo un lazo amarelo... mais a maioría non o quere saber porque todos temos algo de doble moral.

A solución: Pecha-las fronteiras.

OUUUUuuuu...

A verdade é que a situación dos inmigrantes no norte de áfrica é terrible; chegan ata alí desesperados fuxindo de guerras e exércitos... de conflictos nos que non pediron meterse.

E teñoo claro que a única solución posible é pechalas fronteiras.

Si, pecharllelas frointeiras a todo.

Pecharlle a fronteira ós productos que veñen de alí, a tódolo que lles rouban para vendernolo, ós cartos que fan os poderosos nese expolio.

Percharlle as fronteiras á ignominia de deixar que os recursos que se lles rouban ós paises de áfrica cheguen os nosos almacens, ós cartos que enchen as contas correntes das corporacions, as contas correntes dos traficantes de armas, as contas correntes dos mercenarios que toman café en Montparnasse, en Picadilly, en Under den Linden ou en Times square.

Por de pronto debemos pecha-las urnas ós votos para os partidos que se nutren de ese expolio é a única e mais efectiva medida que podemos tomar... por agora.

Maxia 2019

OUUUUuuuu... Nesta ocasión non vou centra-lo conxuro no tema da coroa esa senon no troco de visión que precisaría a sociedade e que preveo que non vai a acontencer polo menos nestas latitiudes dado que a Xerontocracia gobernante non é capaz de ver nin o problema da contaminación e os residuos nin o problema do remate das enerxías fósiles.

Abundancia.

A maioría das persoas xa ten abondo cos problemas da vida diaria, as súas frustracions e sonos como para poder asumir os asuntos públicos, os da sociedade así que mercan doadamente calquer discurso que lles ofreza solucionar as cousas con pouco ou nengún esforzo pola súa parte.

Así as cousas e dado que as opcions políticas que reciben mais oportunidades nos medios de comunicación son aquelas que teñen financiación e que esta só pode proceder de bancos ou empresas non pode sorprender que sexan refens dos seus intereses.

Así pois a primeira norma á hora de xulgar unha alternativa política debera ser DEMOSTRAR INDEPENDENCIA FINANCIEIRA.

A partir de ahi poderíase falar dos problemas das persoas, da sociedade, do planeta que son todos o mesmo: A falta de equilibrio no balanzo recursos-residuos que a actividade humana ten causado nos derradeiros 150 anos.

Así as cousas cal é a solución?

Non hai unha solución e moito menos si só miramos ó emprego da tecnoloxía "milagrosa"; esa que nos queren vender os "viaxantes de crecepelo... porque por moito que nos digan nin hai recursos nin hai tempo.

Debemos aceptar que a primeira medida é REDUCIR:

*Reducir desprazamentos sobre todo de recursos; voltar á producción cercana, local.
*Reducir consumos enerxéticos
*Reducir.

Si unha cantidade moderada de xente aceptara esto teríamos esperanza pero nada de iso vai pasar, non por sí só, non espontáneamente e mentas os medios de comunicación esten en mans ou dependan dos ingresos de bancos e empresas é imposible.

2018 o fin da esperanza

OUUUUuuuu... Seguramente hai xa tempo que a esperanza de deter a catástrofe do ecocidio colectivo se perdeu; vai 15 anos cando non se quixo invertir en desenrolar tecnoloxías enerxéticas renovables para a mobilidade, en reducción de residuos e sobre todo cando non se entendeu que o que precisa a humanidade é un decrecemento.

A nivel político constatouse que a xente nas protodemocracias occidentais é doada de enganar e que maioritariamente se vai mercar calquer discurso que nos manteña sentados no sofá cómodamente ata o mesmo intre en que a tele se apague por falta de suministro eléctrico.

A nivel global China consuma o sono capitalista sendo a primeira "dictadura do capital" con grandes corporacions igual de depredadoras que as occidenteais pero con un único partido ó que pasarlle os sobres. O seu plano de expansión mediante a creación de débeda vía investimentos en infraestructuras que logo cobrará en materias primas é consentido polo resto dos paises mediante o tipo de troco artificial de yuan porque antes os chineses empregaron as súas reservas en merca-la débeda dos gobernos irresponsables de occidente que agora non poderían pagar un só día dos seus estados sen ese respaldo.

Seguimos metidos na pota e quen cociña vaille dar mais lume ó fogo antes de que se lle esgote a bombona, non sabemos si nos cocerán antes ou si antes afogaremos nos propios excrementos.

Yellow submarine

OUUUUuuuu...

Está a suceder algo moi raro en europa un movemento "espontáneo" de persoas que protestan a raiz dunhas medidas impositivas do goberno francés... mais a protesta estase extendendo por paises fronteirizos.

Non son moi listo mais soio tratar de ser observador e parar no detalle do que non se ve e o que veño aprezando é a suposta falta de identidade política dese movemento, moi descentralizado, cáseque anárquico que é o que está a descolocar á maquinaria do estado francés e ten alarmados ós lobbies en Bruxelas.

Boto en falta que os medios de (in)comunicación social lle poñan unha etiqueta política a esta xente... sería de esperar que coas mostras de violencia de todos estes días se lles vencellara coa "extrema esquerda" mais non... nin os partidos de esquerda semellan querer achegarse a ese movemento...

Unha vez que o goberno de Macrón cedeu ás supostas pretensions iniciais mais as manifestacions seguen e poñen en xaque á estructura establecida que non sabe nin como contactar cos "dirixentes"... é unha especie de 15M á francesa? As enquisas lle otorgarían o segundo posto a un partido dos chalecos amarelos nas vindeiras europeas... mais insisto non sei qué intención política ten ese movemento É europeista ou antieuropeista?

Unha cousa mais... no verán houbo moitos altercados e noites de liortas con claro tinte étnico-relixioso; mais nesta ocasión son semella habelo... É isto un signo de que pode estar implicada a extrema dereita encuberta tratando de provocar un mantemento da lei marcial?

Pode tratarse dunha especie de "submarino", unha misión oculta de inestabilizar para provocar medidas de restricción da liberdade: Un submarino amarelo.

Unha derradeira cuestión que hai que extraer... Cómo se financia un movemento así? Cómo se comunican? As mensaxes non poden sair da nada... haberá valor para publica-la orixe dos cartos que financian esto?

O que reflicte este movemento é a tensión social subxacente... porén me pregunto: Qué pesa mais? A desigualdade económica? as políticas de recurtes? Insisto; descontento de brancos... raro, raro, raro...

Gostaríame pensar que é un tipo de tensión social que proven do grave doble problema que afronta a humanidade:

A restricción enerxética e o troco climático.

¿Quen sería "Constitución" con 40 anos?

OUUUUuuuu...

Con 40 anos calquera de nós xa ten definido gran parte da súa vida. Físicamente lle queda a metade por percorrer (cara abaixo) mais intelectualmente só a metade ou menos é quen de seguir progresando, aprendendo e axudando ós que lle rodean a medrar.

¿Qué tipo de persoa sería "constitución" ? Polo que se ve unha persoa aferrada a un pasado, ás circunstancias nas que a crearon, ós medos que a impuxeron como única opción.

Unha perfecta manipuladora de ideais e conquistas sociais.

Teño claro que o "marco legal de convivencia" a nivel estatal non pode permanecer inalterado mais alá de dúas ou tres xeracions; iso sería abocarnos a unha revolución polas tremendas contradiccions entre a realidade social e o alí escrito.

Por riba de ese marco "local" hai outros enunciados que sí teñen senso e deben ser respectados e defendicos; teñen que permanecer sen alteracions durante mais tempo, cecais 10 xeracions... o mais senlleiro a "Declaración universal de dereitos humanos" que debera figurar como estandarte de calquer organización politico-social que se queira nomear democratica.

Así pois "Constitución" sería como aquela persoaxe de "Mujeres al borde de un ataque de nervios" ancorada no pasado... e moito me temo que non por romanticismo senon porque ós que a "inventaron" lles vai moi ben; non en balde o propio Suarez sabía que si preguntaban pola monarquía expresamente nun referendum "perdíamos".

A grande traxedia do hábitat humano e a mentira turistica.

OUUUUuuuu...

Seica a constitución esa que non se pode reformar e que está para cumprila dí:

Artigo 47
Todos os españois teñen dereito a gozar dunha vivenda digna e axeitada. Os poderes públicos promoverán as condicións necesarias e establecerán as normas pertinentes para faceren efectivo este dereito, regulando a utilización do solo de acordo co interese xeral para que se impida a especulación.
A comunidade participará nas plusvalías que xere a acción urbanística dos entes públicos.

Nembargantes abondan os exemplos que se aproximan ó esperpento co que ilustro esta entrada (ficticio) como o alugueiro dun sofá por 400€ ó mes ou profesionais con soldos "normais" vivindo en caravanas ou balcons en emprazamentos turisticos como Ibiza.

Para unha persoa da rúa a impresión do que está a acontecer co mercado inmobiliario tanto de compra/venda como de aluguer é doada de manipular... conducindolle á conclusión que mais conveña ós que manexan os fios, pero é que os que manexan os fios están enfrontados entre si...

O MERCADO.

Vemos por unha banda como os operadores do mercado inmobiliario tradicional se sinten "asoballados" polas novas formas de distribución de servizos inmobiliarios que se mezclan en moitos sitios con servizos de aluguer de tipo turístico que proporciona maiores ingresos ós propietarios e algunhas vantaxes extra como certa sensación de seguridade ante inquilinos que non pagan ou no conservan a vivenda en condicions.

Sexa como fora o certo é que os prezos están disparados e que; dadas as condicions de precariedade dos "empregos" (falsos autónomos) que constituen a maior parte da oferta laboral actual para xente nova ou desempregada dende a crise, hai xa un amplo abano de lugares onde vivir cun soldo de menos de 1000€ ó mes é imposible sen acudir á beneficencia (bancos de alimentos, comedores sociais...).

O TURISMO

O fenómeno do turismo masivo que leva con nós dende os 60 veuse impulsado cara á actual burbulla por diferentes factores; a precariedade laboral permite mais beneficios, o conflicto armado en varios destinos "competidores" incrementa a demanda con maior poder adquisitivo, o número de vivendas baleiras debidas o crack das hipotecas (e ós desafiuzamentos) constituiu un verdadeiro efecto chamada para os servizos online de aluguer.

Unha demostración mais de que no actual sistema consumista calquer "nicho" de negocio é explotado ata facer del unha bomba de reloxería que desequilibra a economía (e á sociedade) dos estados.

Temos tendencia a botarlle-la culpa ás persoas que masifican os lugares que visitan mais a culpa é dunha industria sen control nen planificación impulsada polo sector financierio que ofrece "oportunidades" pero que logo cando a xente non poda facer fronte ós requisitos desas oportunidades non deixará, outra volta, de pedir rescate "para que non se paralice o sistema"; xa se sabe: a serpe monetaria só camiña por riba de novos créditos.

RIO REVOLTO...

No río revolto deste guirigai xorden tamén solucions "inventivas" que poden ser interesantes porque ademais pechan outro grande problema das sociedades actuais... a soedade das persoas maiores pero non duvidebes de que mais pronto que tarde os buitres se botarán sobre deles; levan tempo tratando de que ser vello non sexa "rendible" de xeito que se podan facer cos seus bens a cambio de servizos precarios ou deficientes.

Xa o estamos a ver de xeito indirecto e inconexo só queda que xurda unha empresa "low cost" desto.

ó tempo.

Bretaña; a Galicia extendida

OUUUUuuuu...

Cargando co encargo duns amigos... 6 metros de menhir.

Dende logo que sei que unha visita de 5 días non da coñecemento dun territorio e menos un tan grande como a Bretaña pero deixademe que vos conte as miñas impresions e pensamentos derivados agora que xa pasaron uns días.

 Paisaxísticamente as diferencias son notables pois só parte do territorio galego se semella ó bretón... en xeral é menos montañoso que Galicia mais incluso na costa se semella pola cantidade de rias e enseadas pero teñen outra "arquitectura".

A vexetación é bastante semellante ó que debeu se-lo bosque atlántico en Galicia: nin sombra de eucaliptos nin marcas de incendios forestais. Abondan os espazos naturais na sinalización dos lugares.

Na distribución humana do territorio dous parámetros de interese; unha concentración parcelaria feita no século XIX deixou grandes propiedades que son as que sosteñen a un abondoso tecido agroindustrial e unha rede de comunicacions sen autoestradas de peaxe (en Francia as autoestradas son de 3 carris) pero con moitas autovías ou vías rápidas que comunican as principais cidades e fan de eixo vertebrador do territorio.

Á igrexa de Noia saiulle un cruceiro... Pont l'abbe.

Visualmente hai moitos sitios nos que un pensa que está en Galicia... a abondancia dos cruceiros e outros elementos en pedra, a parsimonia coa que se vive nalgunhas vilas... pero tamén hai notables diferencias. A pirámide poboacional xa mostra signos de envellecemento mais non tan acusado como en Galicia, a cultura tradicional está moi presente mais sen caer en cerrazóns innecesarias; ós novos participan das festas populares aportando a súa visión pero son as formas e manifestacions populares as que reciben mais afluencia de público e aplausos.

Peto de ánimas... 

A min visualmente semelloume que era como si a Galicia a "estirasen" polos bordes marítimos e no estiramento lle rebaixaran as montañas... teño a impresión de que aquí se podería ter chegado a algo semellante si a reforma agricola se tivera feito no seu intre e iso faime pensar si agora somos unha reserva de biosfera xustamente por esa falta de desenrolo... unha especie de "decrecemento programado" que ninguen quixo pero sucedeu. A única diferencia ó noso "favor" é que as grandes cidades estan dentro do terrritorio e na costa mentras que en Bretaña as grandes urbes son fronteirizas co interior de Francia (Rennes e Nantes) e históricamente son o menos bretón de Bretaña.

O nexo cultural entre Bretaña e Galicia existe, seguramente non tan forte como ós panceltistas pretenden mais non tan anecdótico como en Madrid e Paris quixeran... debemos seguir tirando del sen pretender convertilo nunha causa excluinte senon nun punto de apoio no que os pobos periféricos de europa se podan ver reflexados.

Laicismo e ciencia por un futuro sostible

OUUUUuuuu...

A política dos conservadores sempre é a mesma: Negar calquer troco legal de avance social ata que outra forza política menos conservadora o fai; entón a deixan estar.

A aínda moi forte presenza da relixión nos estamentos que dirixen económica e faticamente a sociedade fai que moitos dos avances organizativos que poderían ofrecer un futuro esperanzador para o conxunto da sociedade se vexan frustrados.

A influencia da relixión na educación segue a ser o principal obstáculo e proba desa influencia é que exista unha asignatura (eso sí só da relixión hexemónica) e que esta compute a tódolos efectos nas calificacions académicas.

Resulta paradóxico que os que manteñen a imposición da presenza da súa relixión nos ámbitos públicos facendo fachenda dela con pompa e boato pagado por todos sexan os que "alertan" do incremento da presencia de outras relixions na sociedade... Si alguén ten temor da futura preeminencia dunha relixión na sociedade que faga perigar os valores actuais que comence por pedir que a relixión católica saia dunha vez por todas de tódolos ámbitos públicos.

Establecer unha auténtica sociedade laica non vai ser cuestión de hoxe para mañan nin pode ser froito dunha "disrupción revolucionaria" require en primeiro lugar unha lei educativa que aparte a relixíón do ensino tanto no tempo lectivo como no campo dos símbolos; só así desaparecerá esa aparentemente lóxica unión entre a relixión e "os valores" da sociedade cando é de sobra coñecido que xustamente son as relixions as que mais linchamentos promoven e mais intolerancia promoven.

A saída da relixión do ensino traerá a medio e longo prazo a mellora da capacidade científica do conxunto social deixando atrás esta época de novos chamanes e charlatans que tanto se aproveitan non só da ignorancia da xente senon da falta de resposta por parte da xente que SI sabe de ciencia pero que cala por medo ó predominio relixioso no que vivimos.

En fin, nestes intres de factos aparentes quizais botar abaixo o concordato sexa moito pedir pero reforma-la educación obrigatoria para sacar a relixión da escola semella a maior necesidade para o futuro da nosa supervivencia.

Deixar de pagar por facelo mal

OUUUUuuuu...

As primeiras sesions do parlamento de Galicia no pazo de Xelmirez.

Nas institucions de calquer nivel hai unha parte que corresponde ó chamado "poder lexislativo" que, como dí o seu nome, debe face-las normas que guiarán á sociedade cara ás metas e situacions que as persoas decidimos mediante a elección dos representantes que compoñen as diversas cámaras dese poder nos diferentes niveis (Congreso, Senado, comunidade autónoma, comarca, deputación, concello...).

Así pois estas persoas teñen encomendada a misión de lexislar e cobran por elo e mais teñen uns privilexios xurídicos e socioeconómicos que non vou agora a entrar a xulgar se son ou non dabondo, xustos ou escasos o certo é que a labor ten unha retribución; logo debería ter certa esixencia no que refiere á "calidade do producto".

 E é ahí onde hoxe quero incidir porque si imos a mercar un producto feito por alguén que nos cobra non veríamos nin medio normal ter que lle pagar si o producto falla Como pode ser que deixemos que estas persoas elexidas para "representar e servir" cobren por investigar os seus propios fallos?

As comisions dos diversos parlamentos están todas retribuídas con xenerosidade, tanto que esta lexislatura está a constituir unha fonte enorme de ingresos para os parlamentarios. Mais Están xustificadas tódalas comisions dos parlamentos?

Plantexar comisions para estudar prospectivamente o qué facer sobre temas que preocupan á sociedade para logo sacar lexislación respecto delo semella lóxico e normal, ter comisions permanentes para as funcions de control do executivo en aspectos estratéxicos tamén, investigar os efectos que teñen os propios fallos da lexislación feita polo parlamento... non o vexo.

As comisions de investigación NON son un tribunal de xustiza, non van condear á perda de dereitos políticos nin a multas ou cadea; polo tanto as súas consecuencias chamadas "políticas" semellan unha especie de apupamento público dos individuos e os partidos pero non se ve que teña efectos prácticos pois as normas non trocan.

Coido pois que sería lóxico que as comisions que revisen conductas que se aproveitan dos fallos da lexislación non sexan retribuídas nin para os participantes nin para os seus grupos políticos. Xa que o fan mal, que o arranxen gratis.

3 cousas catalanas

OUUUUuuuu...

Supoño que se pensará que teño mudado de opinión pero o certo é que agora o vexo así e aquí o reflicto para deixar constancia.

Por riba de todo son humano e coido que a intelixencia da nosa especie debería servir para ter un sistema con mais xustiza social no que deixemos un mundo con recursos e menos contaminado ás xeracions vindeiras. Son tamén galeguista si e defensor do patrimonio cultural que a terra e os meus devanceiros me deixaron, penso que as persoas somos todas iguais e polo tanto todas temos que ter capacidade de decidir e responsabilidade sobre as decisions que tomamos.

A cuestión da nacionalidade no estado español e mais concretamente en cataluña ven de sufrir unha brutal manipulación enfatizada polos que prefiren enfrontar á xente con farrapos de cores antes de que a xente se poña en marcha polos seus dereitos e dignidade.

O certo é que nesta situación hai 3 puntos que vexo claros e non se deben ignorar:

1) A cuestión "nacional" catalana estaba aletargada e foi a falta dunha mellora nas condicions do financiamento o que fixo que o nacionalismo de dereitas de cataluña se apuntara á independencia. Si se negociara un acordo de cupo como o vasco o independentismo perdería o apoio dos partidos de dereita e de boa parte dos votantes.

2) Ningún estado europeo vai permitir que unha hipotética cataluña independiente se inclua de entrada na unión europea tanto si a hipotética independencia é polas boas nin moito menos si é polas malas ... todos teñen "a súa cataluña" e non se poden permitir algo así. En vista desto os independentistas terían que ir plantexando cómo se sosteria o sistema económico e social e con qué instrumentos financiaría a súa espectacular dédeba corriente (xa non falo da que se arrastra actualmente; só da que se xenera cada día).

3) As posicións maximalistas son a mellor xustificación para a negación maximalista... un estado que mantén "condicions inegociables" xustifica "vías unilaterais" ou peores... a independencia, xa o teño dito, non é unha decisión que poda tomarse co apoio dunha maioría simple, faría falta algo mais... sempre pensei que o 66% do censo é o punto crítico para calquer gran troco.

Abri-lo cofre #DiaConstitución

OUUUUuuuu... en 39 anos a vida da xente tende a trocar, o mundo troca, as sociedades trocan... é algo consustancial á natureza que ten que ver cunha lei que na física se coñece ben: Principio de entropía.

Mais na política da Hespaña (esa que Castelao escribía así; con h) o troco non é algo que se leve ben.

Dende a idade media unha boa parte das persoas que ostentaron poder facendo da guerra e da conquista a "industria" do seu "progreso" gardaron calquer opción de troco nun cofre e alí a deixaron ben encerrada... agora ese cofre vense a chamar constitución.

Resulta ata insultante que os mesmos que se opoñen desesperadamente á reforma constitucional agora traten de conducila a un "espazo de moderación" no que se teña por natural e indiscutible o que xustamente é o mais discutible.

Así nesta editorial se fala como quen non quere a cousa de que a reforma constitucional ha de incluir a eliminación da preferencia do varón na sucesión á coroa... e digo que Qué coroa? Acaso non imos poder votar a forma da mais alta representación da sociedade? Claro, eles xa saben o resultado, como o sabía Suarez...

O certo é que aqueles que puideron (si quixeran) votar vai 39 anos agora non son nin 1/3 da poboación activa e menos de 1/4 do total da poboación...

Así que a lóxica apunta a que vai sendo hora de abri-lo cofre.

Medio cento: Agradecido e contento.

OUUUUuuuu...

A eles, porque malía que me trouxeron aquí sen me preguntar fixeron mais do que podían para mo dar TODO.

A Ela porque me otorga o privilexio de vivir con ela e me axuda a ser cada día mellor.

A eles porque sempre son a miña alegría e apoia-lo seu futuro a miña mellor misión.

A tód@l@s que coincidimos no camiño porque algo me aportaron.

Nesta viaxe da vida mais que en calquera outra  acada-lo destino non é o obxectivo, o logro está en face-la ruta conseguindo que os que a comparten contigo o disfruten.

Luns 2 de Outubro

OUUUUuuuu...

Ás 6 da mañan se erguerán as enfermeiras que teñan que entrar de turno de mañan ás 8h.
Almorzarán pantumaca con aceite, pode que aragonés, ou o que lles pete e teñan a man.
Collerán un transporte para ir ó choio non sen antes acomoda-la prole (si a teñen) e face-las oportunas preparacions para o xantar do día.

O sistema impositivo seguirá a recadar o IVE.

O sistema eléctrico seguirá suministrando enerxía.

O alcantarillado seguirá levando as augas sucias ó maresme...

A pantomima PP-PdCat terá acadado o seu obxectivo de desactivar calquer maioría significativa soberanista de esquerda tanto si se detén a Puigdemont como si non se vota.

Si se vota o soberanismo terá feito un gran estrondo mais duvido que teña ninguha clase de efectividade nin no aspecto do autogoberno ni moito menos na mellora das condicions laborais e de vida da maioría traballadora de Cataluña.

A revelación de canto elemento ultradereitista hai en Hespaña (si así como a escribía Castelao) será unha das poucas aportacions desta leria... eso e a comprobación de o doado que é enganar á xente para que esqueza os seus problemas apelando ás súas emocions mais primarias algo que xa deixa moi patente o deporte espectáculo cada día (de feito é o seu terreo de adestramento).

Moitas persoas ás que aprezo puxeron a icona dunha bandeira no seu estado nalgunha rede social a pregunta que lles fago é Serviu eso para resolve-los problemas da súa vida? Serve para darlle un futuro mellor ós seus seres queridos?

Mentras seguimos esgotando os recursos, enchendo de lixo o entorno, gastando o que non temos en obras faraónicas, desbotando a educación, atacando á saúde...

É luns, hai que ir traballar.

Jo tinc por

OUUUUuuuu... Pois si, teño medo.

Teño medo dos que odian e aproveitan o odio de outros para arremeter contra todo.
Medo dos que no medio de tanta traxedia teiman en difamar e manipular en prol da súa causa. Como si unhas macetas fose a curalle-la tolemia a eses rapaces seducidos por un manipulador.
Medo dos que ven provocación en calquer xesto alleo sen ser capaces de aceptar que as provocacions que eles fan cara ós outros non son "o seu dereito".
Medo da insensibilidade que está instalada nos meus iguais que tanto son capaces de porse a grabar a un neno que morre como de ir a un hospital a se facer fotos cos feridos por gañar puntos de popularidade.
Medo do morbo que tantos disfrutan compartindo imaxes desta cruel matanza mentras apupan a quen comparte as imaxes da matanza diaria e silenciosa da fame aquí ó lado.
Medo da hipocresía de tratar de por no mesmo nivel o comercio de armas e a axuda ós refuxiados.
Medo dunha oligocracia que se cree tan por riba de todo e tan a salvo de todo que nos segue entregando a un oscuro futuro de esgotamento dos recursos non renovables e penaliza ás enerxías limpas e accesibles.

O terrorismo este que mais que islamista é islamofóbico só busca traer a europa a fronte de combate entre Arabia Saudí e Irán para que os gobernos occidentais pechen os ollos á súa poboación e lle sigan a vender armas ós alauitas que son, non o esquezamos tamén, unha monarquía.

A restricción das nosas liberdades será a súa victoria ó igual que o é que se toleren reaccions sectarias e xenófobas.

Maiosaurios

OUUUUuuuu...

Novamente temos ós "maiosaurios" na rúa; mirade non mo tomedes a mal que seguramente nesas marchas teño moitas amizades ás que aprezo e seguramente tamén teño mais afinidade estatísticamente coa xente que nelas está que coa que non mais...

Hai dúas realidades que as manifestacions do 1º de Maio  se empecinan en ignorar.

Unha a evidencia de que o sistema está totalmente asentado e adaptado a esa "movilización" feita por carreiros sinalados na data que lle deixan e coas limitacions coñecidas; mentras, as pensions dunha gran maioría da poboación semellan desvinculadas do traballo e non se fai nada por romper esa ilusión ben artellada polos medios: os vellos pensan que as súas pensions poden seguirse cobrando cos poucos e moi precarios traballos de agora.

Por riba non hai ningunha mensaxe contra o control da enerxía por un entramado que a encarece e a produce cun alto custe ambiental; tampouco nengunha mensaxe cara a un troco de modelo e dunha maior conservación dos recursos naturais... todo iso vai caer no segundo feito.

As manifestacions do 1º de Maio pertencen a un tempo pretérito e industrial e a unha "clase" obreira moi diferente da que agora sosten a economía de servizos... non hai conexión e as mensaxes soan a bramido de dinosaurio en extinción.

Seguimos coa xantaxe de que todo vale por un posto de traballo malia a que sexa precario e mal pagado... un posto de traballo que non só non terá pensión senon que non garante as actuais... seguimos dándolle a espalda ó medioambiente.... seguimos ignorando que @s traballadores de agora semellamosnos pouco ´@s dos anos 70... titulados e traballando en servizos polo tanto sen un "producto" que impedir...

Nin o sinto; vexo así a realidade e polo tanto a expreso.

Carta máxica 2017

OUUUUuuuu... Nesta ocasión quero pedir que os "poderes públicos" me aclaren porqué un ditame do consello de estado pode ser obligatorio e outro só "consultivo".

E si non hai explicación que lles medre o nariz.

Grazas

Semellanzas e diferenzas F-F

OUUUUuuuu.... Dúas persoaxes que provocan tanta admiración como odio entre os seus coetaneos e que con tanta vehemencia convocaron "o xuizo da historia".

Ámbolos dous foron durante mais de 40 anos cabeza dun goberno de corte autoritario ó que chegaron "manu militari" e no que empregaron métodos represivos cos que non se alieaban no modelo que querían impor.

O transcurso deses anos e a evolución do mundo levoulles a abrazar movementos globais que esixian un posicionamento mas estricto ideolóxicamente do que en principio querían e ese alineamento xunto coa derrota dese modelo a nivel global levou a poboación a sufrir as consecuencias dunha autarquia e un aillamento.

E ámbolos dous deixan o poder "consolidando" a pervivencia das estructuras creadas atando a sucesión... e deixándolle ós seus sucesores naturais un gran patrimonio que provén da espoliación dos rivais políticos.

Non vexo lóxico entrar a dirimir si un ou outro foron mais "sanguinarios" ou si foron mais sistemáticos na eliminación dos rivais ou si provocaron mais emigración por razons políticas e falta de libertade ou por razons económicas o final cada morto e cada emigrado vale dabondo por si mesmo.

Para min a clave da diferencia está na situación relativa que queda a poboación respecto ó seu entorno inmediato no que a indicadores de progreso social se refire; e non por elo se xustifica unha dictadura pero sí se deberían acalar bocas.

Un país é punteiro en educación, sanidade e cobertura social no seu entorno tanto que en alguns indicadores é superior á maior potencia "bélica" mundial mentras que outro presentaba diferenciais tales que cando tratou de integrarse no seu entorno estivo mais de 20 anos recibindo fondos para o desenrolo...

Porque Quén pode pedir xuizos por xenocidio cando no seu pais se fixo unha lei de "punto final"? Quen pode pedir que se restituan propiedades previas á revolución si no seu país o expolio se normalizou por lei?

Ata sempre comandante.