A margarita da intervención

OUUUUuuuu... Están a mexar por nós e dicimos que chove.

Hoxe inteveño, mañan digo que rematarei cos paraisos e reformarei, pasado que debo acudir ó cúmio mundial, e nunha semana veño falando de evitar o intervencionismo. Ó día seguinte o presidente dos empresarios sae proclamando a vixencia do capitalismo e reclamando o libre despedimento e a retirada de tódolos impostos e taxas.

Hay que definirse...

Intervencionismo si: Pois hai que por controles e límites, incluso impostos ás transaccions financieiras; normas clara de valoración e de cuantificación de riscos e a eliminación das ferramentas financieiras artificiais non sustentadas por bens físicos de valor inferior; a creación dunha nova xeira de impostos graduados segundo o incremento do beneficio respecto ó periodo anterior en función do emprego e a facturación como xeito de evita-la economía especulativa.

Intervencionismo non: Pois; seguindo os principios do libre capilismo, hai que deixar que cada quen pague os seus erros; que os bancos quebren e que os seus directivos sexan levados ós tribunais polos accionistas estafados, os aforradores e os acreedores. A administración quedaría cos bens e garantiria, na medida do posible, os empregos. Crearía liñas de crédito para empresas e familias e implantaría as medidas de apoio xa anunciadas (porque para iso non fai falla a banca, ou si?).

Pero no canto de eso imos por fases; cando a cousa ia moi mal para eles... intervencionismo; cando a economía vai mal porque eles non prestan os cartos... non intervencionismo.

Que o pinten como queiran: esto é un GOLPE DE ESTADO.