Os widgets do Pais

OUUUUuuuu... Semellaría unha boa opción para ter titulares no lateral do blogue e as viñetas mais non quero renúnciar a Chuza por seren un medio de deixar novas de moitas fontes comentadas.

Teño a idea de que este blogue xa ten carga dabondo no lateral e que se cadra poderia empregar isto no blogue deportivo mais non gosto das novas do deporte profesional e non vexo xeito de "filtrar" as novas para que saian só as que me interesa...

Empeorando o presente

OUUUUuuuu... Como si me leran os pensamentos os feitos foron mais rápidos.

As centrales nucleares francesas ocultan información sobror da contaminación das capas freáticas baixo as súas instalacions; que o oculten é normal, que os que propoñen a "reapaertura" do debate na península o ignoren ou tenten silencialo é unha falla de respeto cara ós demais.

Unha das derradeiras fugas chegou a afectar ó subministro de auga para consumo humano e espertou as sospeitas das organizacions ambientalistas que solicitaron prospecions en tódalas centrais. A autoridade nuclear francesa, actuando con 'espiritu comercial', puxo a vendaxe antes da ferida de declarou que "as situacions están controladas" malia que hai ben pouco declarase que non había alertas de interese ó redor das centrais galas.

Así pois. As centrais de 3ª xeración tamén teñen riscos que nos fan asumir a tod@s como quen se pon a fumar nunha sala de espera dunha consulta...

O sistema eléctrioco ibérico está a producir estes días cunha alta porcentaxe de ciclos combinados e renovable mais a verdadeira proba virá cunha boa xeira de calor que poña ós aires acondicionados a 100...

Atom Sarko ó servizo do "ouro de moscova"

OUUUUuuuu... Faime gracia que o voceiro non oficial do goberno fale do pulo da clase media cando a clase media é o obxectivo a eliminar para o sistema político de calquer oligocracia que se precie pois a xente que ten tempo de pensar é a mais perigosa para eles.

Así somos moitos moitos os que podemos pensar.... O tema enerxético; ou o engano enerxético. Seica no estado español hai unha moratoria sobre a construcción de centrais nucleares polos perigos que supoñen e se entende que a política enerxética do goberno se centra en aumenta la eficiencia enerxética disminuindo e opotimizando os consumos e centrar o incremento de xeración en fontes 'limpas'. Mais é todo un teatro, unha farsa, unha ficción.

A peninsula ibérica non está libre de seren víctima dos refugallos dun desastre nuclear; nin siquera do problema dos refugallos própios da producción nuclear 'normal'; como menos somos inocentes da preponderancia desta enerxía en outros lugares.

Por iso se vai facer unha nova liña electrica transpirenáica, para que os estados da península ibérica (unidos nun único mercado eléctrico) segan a ser clientes principais da enerxía nuclear francesa. Monsieur Sarkozy pode estar contento, a súa balanza fiscal non vai sufrir tanto coma a dos outros estados europeos e poderá seguir financiando programas de "grandeur" e outros mais interesantes... porque lle mercan a enerxía nuclear os viciños que a teñen 'condonada' e lle pagan un imposto polos refugallos que ten que tratar e, para maior escarnio, lle mercan parte das súas cotas de emisión de CO2 que lle sobran pois, gracias ó poder nuclear, non chega ós limites Kyoto. Todo un choio estes viciños.

¿Plantexo eu que se reabra o debate nuclear? Non, porque a nuclear segue a ser unha mala solución: Cara, Contaminante, Perigosa, Dependente en materia prima e tecnoloxía e, para remate, si chega ó goberno unha tendencia politica que non sexa ben vista polos EEUU podería dar lugar a un bloqueo ou unha invasión ou calquer outra estratexia pois son "armas de destrucción masiva" (e non coido que sirva de moito ter asinado o tratado de non proliferación nuclear).

O que plantexo é darlle mais coherencia á moratoria, facela creible ós cidadans "trasparentando" a orixe da enerxía que se consume no país para que se vexa o forte deste dilema e se decaten de que os que queren "reabri-lo debate" en realidade teñen tódolos argumentos preparados para forzar unha reapertura nuclear con centrais "mais seguras" de 3º ou 4ª xeración e chaparra chaparra marica non cales... que si, que o fio e doado de seguir. Por iso as clases medias somos perigosas, non somos pensionistas escoitando a COPE ou a SER que nos alecciones... Eu sigo a dicir ¿Nuclear?; non, gracias.

A realidade e as visions

OUUUUuuuu...Temos non unha crise tripla como dí Ramonet senon unha crise cuadrupla.

Financieira: a ficción da economía capitalista mundializada na que existen mais cartos que obxectos de valor escomenzou a se tambalear coa crise das hipotecas lixo nos EEUU e segue o seu camiño como bola de neve imparable que preocupa sobor de todo ós ricos que son os que se deben os cartos entre eles. Nalguns territorios senlleiros esta crise vese mais lastrada pola propia evolución atroulada do sector inmobiliario-constructivo levado ó paroximo especulativo polo liberalismo imperante.

Enerxética: Non debería ser crise pois a realidade da xeración de enerxía en base a un recurso finito e nun entorno no que a demanda medra exponencialmente só pode dar lugar a unha conclusión senon se toman medidas serias de percura de alternativas e limitación do consumo. Aquí a especulación ten un papel principal no canto de tentar escudarse en outros factores para provocaren subas de prezos que incrementen o beneficio de investimentos xa feitos vai tempo sen ter que seguir investindo.

Alimentaria: Fortemente ligada á especulación enerxética e ó mantemento dun 'statu quo' de xerarquias nacionais que matan de fame a millons de persoas entre cánticos hipócritas de paises "desenrolados" e "demócratas" que non moven nin un dedo sen obter en compensación "dereitos de pernada" spbre os recursos do territorio dos pobres.

e

Medioambiental: ou mellor dito, ambiental poruq ¿pode haber medio rio limpo e medio suxo?. Unha crise con dúas dimensions ben diferentes; 1º a das catástrofes a pequena e mediana escala que deixan preocupación na poboación pero que non mancan mais aló do seu marco de referencia xeográfico si se consigue conter ós medios des-informativos. 2º a mais perigosa crise ambiental a que se incrementa inperceptiblemente tódolos días en moi diversas formas de contaminación por substancias i elementos que causan graves deterioro dos ecosistemas e a morte de moitos seres vivos.

O enemigo

OUUUUuuuu... Semella que os nosos queridos próceres xa saben hai tempo cal é o seu enemigo i estanse a "dedicar" a él con grande atención. A clase media.
Esa xente que non traballa de sol a sol e non precisa o seu favor para vivir unha vida mais ou menos plena, esa xente que se xunta en pequenos grupos para compartir intereses sen xerar "actividade economica cultural", esa xente que ten tempo libre e que o emprega en leer, pasear ou falar con outras persoas ó longo do mundo para coñecer e trocar impresions no canto de permaneceren pegados á TV, esa xente que PENSA por si mesma no canto de repetir o que outros pensan por eles nos medios...

A clase media de profesionais liberais debe ser eleminada en occidente para que o sistema sexa perfecto. O das vacacions ten un pase porque así os traballadores teñen un pouco de ilusión en gastar o nada que puideron aforrar, o da sanidade ten sentido si os manten sanos para seguir producindo e consumindo e xenera novas "actividades de valor engadido", o da comunicación está ben sempre que non se pasen cousas polas que lles poderíamos cobrar ata 100 veces e que saibamos o que dín...

¿Toleei?, vos saberedes; eu coido que si non existe unha decisión consciente para rematar coa clase media si hai unha chea de accions que levan cara elo coa impagable axuda do prezo do petroleo e o modelo de producción e transporte que se manten malia ó seu recoñecido fracaso i esgotamento.

Nunha cousa semellan ter razón os comspiranóicos: O plantexamento dos problemas será tan lento, o deterioro tan escalonado que non veremos que estamos nunha CRISE mais ca comparando a situación con 5 ou 8 anos atrás.

O Opio do voto de todos e a laicidade

OUUUUuuuu... Zapiavelo revelase como un autentico mago da manobra de distracción.

Asina a anovación do concordato e logo lanza propostas pola laicidade.
Fai propostas pola laicidade e teima en mante-los funerais de estado.
Bloquea que o voto emigrante se regularice e fai propostas para que voten os inmigrantes.
Fai propostas para que voten os inmigrantes e 'roubanos' o dereito a decidirmos a adopción do Tratado de Lisboa.

Así vai "dialogando" con sigo mesmo cos seus intereses, dándose de demócrata e laico mentras segue a investir unhas cifras de cartos que os cidadans non asignan nunha confesión relixiosa, segue a subvencionar o ensino OBRIGATORIO dunha confesión relixiosa e mantén prebendas para os oficiantes dunha confesión relixiosa. Demócrata curto porque vai permitir que un señor vote en Colombia (ou calquer outro pais de sudamérica) sen identificarse mentras que os mariñeiros seguen a ter IMPOSIBLE exerce-lo seu dereito se o sufraxio cadra nunha marea...

Temos que facer realidade o sono constitucional porque os pactos de hai 30 anos só precuraban evitar unha asonada militar e non o cumprimento dos principios que a constitución enúncia por iso a teima en mante-la inalterable, un "estatu quo" que só convén a uns poucos.

A derrota da democracia nos congresos

OUUUUuuuu... Cousas como o triunfo de campañas publicitarias tipo "Chiquilicuatre" ou "A rúa da nai que pariu a..." semellan se-lo único emprego que ten a democracia para os nosos líderes.

Agora que as forzas politicas que reciben mais votos nas eleccions fan os seus shows abondan exemplos do desprezo que sinten por TODOS... persoas, votantes, militantes... é igual. Escoitando as propostas 'debatidas' un coida que padece un 'deja-vú' porque só así se explica que súpetamente unha formación que dí dende o goberno unha semana que non vai a altera-la relación coa igrexa católica á seguinte manifeste unha batería de propostas de mellora do laicismo dese goberno que dirixe... e ¿onde quedou a "renovación democrática" tan precisa segundo eles cando estaban na oposición?. Vergoñenta a claromorsa ausencia do tratado de Lisboa e as súas implicacions nos congresos destes partidos tan "importantes", ¿sinten que deben manter silencio? ¿ocultan algo?. Nin que dicir que semella que os debates de Bruxelas-Estraburgo non van con eles; a reforma do computo das horas de traballo, a tentativa de cobrar por recibir chamadas no mobil, e agora as novas limitacions á liberdade da rede para que isto que escribo deba ir identificado e sinalado... mentras eles comercian con armas e vidas dende o anonimato de despachos pechados e fora do "alcance" do voto dos cidadans ós que din representar.

Uns e outros tentan centrar a atención nos aspectos da poli-polemica na parte que lles importa. Os medios ou son parvos o o fan (moi ben) e esta claro que contribuen a que moita xente centre o debate nos aspectos que as estratexias partidarias queren.. Hai crise, si, previsible e NINGUEN fixo ren nin no inmobiliario nin no financieiro nin no enerxetico-medioambiental para evitalo. Hai un execesivo papel da relixión na parte pública da sociedade que é o estado-administración; si, e os mesmos que din querer evitalo estan constantemente aceptando presencias e dando por supostas obrigas. Menos conto, mais democracia.

A ameaza húmida

OUUUUuuuu...

O mais poderoso enemigo dun humano é o seu medo.

O medo a que outros lle fagan a un o que un sabe que se fixo durante décadas cos demais leva a algunha xente a ver prognoms linguísticos onde só hai reivindicación do papel da lingua na vida cotián. Cada medida debe ser discutida dende a óptica da liberdade mais sen querer ignorar ou esquencer cal é a verdadeira "especie ameazada" e sen tentar outorgar valores individuais a ferramentas de emprego colectivo.

O Galego agoniza nas mans das futuras parellas que non son quen de inicia-las súas relacions empregando como reflexo dos seus sentimentos i emocions a lingua que lles brindaron no berce. Esfolase nos leitos de paixons conscientes ou súpetas que arrecenden vocabularios estranos. Afógase no bico dos novos pais que reciben ó mundo ós seus fillos coas verbas agarimosas da lingua cervantina... Desaparece nas imposicions de uns e de outros que o queren realidade á forza ou fora da realidade.

Rico é quen ten moito e sabe facer uso delo.

Eu non domino ninguha lingua mais son quen de me comunicar en 3 ou 4. Con un idioma só se vai ata a seguinte fronteira.