As 7 pragas de Abril

OUUUUuuuu...Desta deixei pasar Abril sen escribir moito porque a situación mantenme alerta e dese xeito as verbas saen escuras, agrias, fedorentas.

A enerxía, o medioambiente, o clima, a falla de confianza dos mercados, a usura, a desfachatez dos gobernantes e agora A Pandemia de gripe.

Como veño seguindo o tema no cuadernillo non vos vou machacar eiquí no canto da gripe; mais, ¿caestes en conta que o tremor de hoxe em Mexico foi de 6 R e non houbo tantos danos nin mortes?. Se cadra "chiquilusconi" (ese que dirixe italia) non debería facer tantos chistes -humor negro- e adicarse a analizar esa situación. Pode que en Italia a gripe non tivese tantas vítimas coma en México? eu coido que igual ou peor (os italianos son mais de bicar e abrazar) e dende logo a difusión tería sido maior.

Bueno; que como dí aquel de twitter: Non é a fin do mundo mais dá para moito que pensar, e mais que esbardallar. Eu, si puidera, mercaba accions de Tamiflú que van subir como a escuma, mercaba tamén mascarillas das boas e uns kilos de latas de conservas...é vos o que hai.

Agora en serio; vexo signos de alarma: o Presidente (non presente) negro, Crise de obxectivos, Crise de confianza e Enfermidades. Unha sociedade confusa e cansa sen abandoar completamente valores caducos nen establecer plenamente un novo paradigma.

Con principios "a medias" como o de 'soberanía popular' tutelada por un exercito ou o de Democracia cunha xefatura do estado hereditaria... O único claro son os feitos e istes indican que alguén conqueriu estafarnos a tod@s para seguir mantendo unha marxe de beneficios inmorais cando tiña que ter pechado/quebrado si se seguisen os seus principios de: "mercado, mercado, mercado"; e agora a Espe vennos con chistes sobre o inmoral do incremento salarial dos funcionarios nesta situación...Que llo diga ós empresarios e, sobor de todo, á banca; que lles diga que teñen que estar 3 anos gañando pouco que co IPC en 0 non teñen necesidade de incrementa-lo beneficio, que lles diga que non despidan á xente como único recurso para "mante-la competitividade" que lles diga que non se queixen de que o despido é caro cando eles despiden 4 millons de persoas...

O paradoxo da árbore

OUUUUuuuu...

Na casa dos meus vellos, en Lalín vai para 20 anos prantei dúas nogueiras...


Unha delas houbo que 'pinchala' vai 4 anos porque metía as raices no puzo (o puzo que se fixo dempois de prantada a nogueira, que quede claro).

A outra, semella, vai ser vítima do PLAÑ polo que o concello de Lalín cos cartos do goberno do estado fai facer aceras novas ou renova-las existentes. Así pois mentras nalguhas beirarúas das vilas e cidades se prantan árbores aínda que estorben para circular con sillas de neno ou carros de compra, neste caso se vai talar unha árbore para facer unha beirarúa o dobre de ancha...que non deixamos rampas para as sillas...e?, que non hai ese ancho de beirarúa en lugares con mais transito...e?...

Chamámoslle progreso a tantas cousas...

Eu vou teimar...que sempre coidei que as cousas feitas polas mans dun ben valen un esforzo.

A anunciada.

OUUUUuuuu...Chega a "embestidura" e o Sr. Feijoo vai a ter que alterar algo o seu discurso porque ZP moveu o banco e fixo un novo goberno mais político como cargando sobre o partido a responsabilidade da recuperación. Si lle sae ben poderá gaña-las vindeiras eleccions pola contra si a crise é, como semella, algo alleo que se viu potenciado por fallas estructurais como o monocultivo do ladrillo, a baixa productividade e o baixo investimento en I+D+i verdadeiro motor das economías desenvolvidas.

O asunto vai ser que un goberno de dereitas vai reivindicar dende Galiza o que nunca reivindicara e que haberá que grabar cada petición e repasala ben porque a volta da esquina pode vir un novo "goberno amigo" que faga posible esas peticions.Como grabadas deben estar as promesas del mesmo as que dixo e as que obviou que son as mais importantes agora.

Neste tempo de procesions e sangrias/limonadas os penitentes son os milleiros de parados que confiaron nunha bonanza sen fin e os que confiaron os seus aforros ós cantos de serea de quen levaba os beneficios cara a investimentos lonxanos hiperproductivos e "segurísimos"... dúas situacions que pouco teñen que ver co beneficio da banca que fixo malos investimentos cos fondos neles depositados. A diferencia é que á banca hai que rescatala por non sei ben que papel "imprescindible" e ós traballadores e aforradores non. O curioso caso do modelo no que ningúen é imprescindible salvo quen preconiza o modelo.

Chega o seu fin a aventurilla de alguns que 'quixeron voar' e perderon contacto co chan e agora aterran... deixando fora moitas ilusions e unha lousa enriba do patrimonio común dos galegos.