Herrera co lazo amarelo

OUUUUuuuu...


Hoxe veu Juan Vicente Herrera ó Bierzo a inaugurar... unha "empresa privada".

O poño entre comiñas porque nese punto é donde está a cuestión clave.

A pranta de Forestalia que hoxe "inaugurou" o presidente da Junta de Castilla y leon é realidade grazas ó xeneroso caudal de fondos públicos en diversas formas que as reportaxes dos estómagos agradecidos esquecen cuantificar... e o esquecemento non é baladí pois recoñecer que a empresa é froito dos cartos públicos viria a recoñecer que o acto é ilícito dende o punto de vista electoral.

Si unha autoestrada de peaxe xestionada por unha empresa privada como concesión pública a cambio de cartos adiados non se pode inaugurar neste "período de veda" imposto pola concatenación electoral urdida polo gabinete de Pedro Sánchez moito menos se podería facer un acto público nunha empresa que abre grazas a cartos públicos.

É curioso que os medios que despotrican todo o día porque os lazos amarelos fan propaganda electoral do "golpismo" non digan nin chio deste emprego electoralista descarado dos programas financiados polos cartos de tod@s no marco dunha política errada que só beneficia a uns poucos e non "crea emprego" nin afianza poboación como ben demostran os datos dos derradeiros 15 anos.

Así que o honorable presidente da JCyL hoxe se puxo un lazo amarelo... mais a maioría non o quere saber porque todos temos algo de doble moral.

A solución: Pecha-las fronteiras.

OUUUUuuuu...

A verdade é que a situación dos inmigrantes no norte de áfrica é terrible; chegan ata alí desesperados fuxindo de guerras e exércitos... de conflictos nos que non pediron meterse.

E teñoo claro que a única solución posible é pechalas fronteiras.

Si, pecharllelas frointeiras a todo.

Pecharlle a fronteira ós productos que veñen de alí, a tódolo que lles rouban para vendernolo, ós cartos que fan os poderosos nese expolio.

Percharlle as fronteiras á ignominia de deixar que os recursos que se lles rouban ós paises de áfrica cheguen os nosos almacens, ós cartos que enchen as contas correntes das corporacions, as contas correntes dos traficantes de armas, as contas correntes dos mercenarios que toman café en Montparnasse, en Picadilly, en Under den Linden ou en Times square.

Por de pronto debemos pecha-las urnas ós votos para os partidos que se nutren de ese expolio é a única e mais efectiva medida que podemos tomar... por agora.

Maxia 2019

OUUUUuuuu... Nesta ocasión non vou centra-lo conxuro no tema da coroa esa senon no troco de visión que precisaría a sociedade e que preveo que non vai a acontencer polo menos nestas latitiudes dado que a Xerontocracia gobernante non é capaz de ver nin o problema da contaminación e os residuos nin o problema do remate das enerxías fósiles.

Abundancia.
A maioría das persoas xa ten abondo cos problemas da vida diaria, as súas frustracions e sonos como para poder asumir os asuntos públicos, os da sociedade así que mercan doadamente calquer discurso que lles ofreza solucionar as cousas con pouco ou nengún esforzo pola súa parte.

Así as cousas e dado que as opcions políticas que reciben mais oportunidades nos medios de comunicación son aquelas que teñen financiación e que esta só pode proceder de bancos ou empresas non pode sorprender que sexan refens dos seus intereses.

Así pois a primeira norma á hora de xulgar unha alternativa política debera ser DEMOSTRAR INDEPENDENCIA FINANCIEIRA.

A partir de ahi poderíase falar dos problemas das persoas, da sociedade, do planeta que son todos o mesmo: A falta de equilibrio no balanzo recursos-residuos que a actividade humana ten causado nos derradeiros 150 anos.

Así as cousas cal é a solución?

Non hai unha solución e moito menos si só miramos ó emprego da tecnoloxía "milagrosa"; esa que nos queren vender os "viaxantes de crecepelo... porque por moito que nos digan nin hai recursos nin hai tempo.

Debemos aceptar que a primeira medida é REDUCIR:

*Reducir desprazamentos sobre todo de recursos; voltar á producción cercana, local.
*Reducir consumos enerxéticos
*Reducir.

Si unha cantidade moderada de xente aceptara esto teríamos esperanza pero nada de iso vai pasar, non por sí só, non espontáneamente e mentas os medios de comunicación esten en mans ou dependan dos ingresos de bancos e empresas é imposible.