OPA vs ETA

OUUUUuuuu... Así nos vai; que no canto de irmos a elexir representantes nos comportamos como si fósemos a face-la compra e os que moven os fíos o saben así que cada un lanza o seu "producto" baixo unha marca concreta.

Non é que o comunicado me deixase indiferente; é que non me dicia moita cousa nova e eu xa o tiña descontado (como fan os mercados financieiros) pois dada a situación actual só era posible unha saída que tentase favorece-lo interese da parte centrípeta apararentemente mais dialogante. Pero tivo un efecto de reforzo no votante do outro partido centrípeto así que pouco ou nada poden obter desto.

E por riba veu a peor OPA de todas e lles fai o ERE definitivo ós do $o€ coa axuda incondicional de elementos como ese de León dos 500000€ e o silencio nas caixas "antes de" que dempois calquera sae piar.

O círculo da eterna crise está servido; non hai enemigo exterior co que asusta-la masa? Facemos un enemigo interior. o 60% do gasto do estado vai en paro e interese da débeda pero na contra de incrementa-lo ingreso para poder facer investimento productivo hai que optar (porque Ángela así o manda) por recurtar en 'outros' gastos... pero non en prebendas ou derroches senon en ensino e sanidade...

Hai moita xente no paro si, hai moitas familias nos que ninguén ten un emprego "en branco" pero o que se ve nas rúas non semella tanto... porque ata un 40% desa xente traballa en negro. Haberá que estudar porqué é mais rendible para alguén deixarse explotar sen cobertura social que denunciar; seguir facendo ouvidos xordos non vai facer que esto aflore. Por outra banda habería que pensar en "legalizar" sectores que seguen a funcionar e non renden tributos á sociedade...

A hidra do outono.

OUUUUuuuu... Agora é cando se fai preciso que cada persoa faga algo polo territorio que habita e ama, agora é cando os que nos arremangamos no chapapote esparcido polo insigne presidente astur (xa veremos que fai si outr petroleiro rompe diante de Xixón) collemos o batelume e nos botamos ó monte castigado porque o concello que lle tocou en sorte non viste a camisola da equipa vencedora; esa que acude presta armada de cámara fotográfica e mangueiriña...

Outra volta a hidra das mil cabezas nos abate coa súa lingua fedorenta de destrucción... a "economía do lume" substitue ó complot das mafias ou os paracaídas phantasmas... si en algo non se distinguen os gobernos deste país é en gabarse cando a cifra de lumes baixa e escudarse en teimas cando a súa incapacidade é manifesta. Pero o que é facer políticas que alonxen o lume dos santuarios naturais que nos quedan: 0.

Vín ós homes chorar tra-las cinzas de Monterrei, vín ás mulleres chorar nas praias do piche pero aínda non vin a cáseque ningún facer algo para evitalo. Tras 30 anos do mesmo haberá que facer algo diferente senon queremos identico resultado.