Un oubeo postelectoral

OUUUUuuuu...

Xa pasou a "fiebre" electoral, xa "a metemos" e agora toca que os electos demostren si son dignos da nosa confianza ou si son eles quen "nola meteron... dobrada".

As organizacions mediante as que os poderosos dominaron o pulo político sentiron a ameaza do cabreo da xente e lles tocou, mais non lles afundiu... é mais; entre ámbalas dúas ó final teñen mais do 50% dos votos e, o que é peor, o control sobre calquer reforma que se quera levar a cabo.

Así é; tanto por ter a metade do congreso como pola maioría absoluta que ten o Partido Popular no senado é doado vaticinar que NON haberá ningunha reforma que mereza tal nome.

A única consecuencia destas eleccions será a tremenda tensión interna que sufrirá (xa está a sufrir) o P$O€ pola súa propia natureza incoherente entre o seu plantexamento federal e a falta de recoñecemento da realidade das diversas nacions que entran no estado español. Ata onde poden levar esas tensions ou si simplemnte serán capaces de decidir algo ou de non decidir nada é a pregunta; eu teño claro que o que non farán será o que tería que facer una forza democrática: Consultar ás bases.

No PP o conflicto é latente e virá da necesidade de contar con alianzas mais aló da marca branca de Rivera et cols. cada alianza significa un tipo de cesión diferente e fai mais tentador apartarse a un lado e deixar que o P$O€ se desmembre tratando de formar goberno mentras eles obteñen rédito electoral.

Laranxito fixo moi ben o seu papel axudando a pararlle o golpe ó PP abandoando os campos donde do dano sería exclusivamente para Rajoy (corruPPción, enerxía, subemprego...) e aplicandose a fondo contra Podemos. Ó final os financiadores tiveron medo e quitaronlle gas á maquina porque semellaba que se pasaban de freada.

E "os podemos"?? é doado por liñas bermellas que sabes que ningúen vai a aceptar e son inalcalnzables pola propia natureza dos resultados (insisto; hai mais de un tercio de deputados "centrípetos" no congreso e o PP ten maioria absoluta no senado...) e esas liñas reforzan o discurso interno e a multiplicidade das alianzas acadadas de cara a unhas vindeiras eleccions.

Non haberá reforma do sistema electoral para esas novas eleccions así que deixade de vos lamentar polo marco xeografico das circunscripcions, polo método de cálculo dos representantes acadados ou pola existencia dunha cámara "B" (moi apropiada denominación para o PP)... o certo é que se voltará a xogar no mesmo terreo... Quen está disposto a "te-la pelota"?

Emocions na música

OUUUUuuuu... Ás veces SI pasan cousas ata onde semellan que non pasan... e as oportunidades xorden xuntas e xuntas hai que botarse a por elas.

Así fai uns días tiven a ocasión de asistir a dous concertos de música en Ponferrada; un de Carlos Nuñez e outro de "Los suaves". Cómo é posible ter eses gustos musicais tan diferentes? Como ir a un concerto dun estilo tan contrastado co anterior e disfrutar de ámbolos dous? a explicación está na emoción.


Emocions que nos embargan ó escoita-la música, ó vivila mais tamén emocions que reviven coa música coas que as vivimos por primeira vez... sen esquecer a emoción dos que te rodean porque esas tamén contan; impregan o aire (nunca mellor dito) e che fan participe delas.

Os dous concertos tiveron os seus intres irrepetibles e iso tamén suma emocions ás xa vividas porque deso vai a vida; de emocions vividas e compartidas.

Vos poño o vídeo da miña canción preferida de "Los suaves" (que non puideron tocar desta vez) nunha versión en directo de 1989... para os que vos metedes coa barriga de Yosi...




PD: Si esperabades unha crónica política "reflexiva"... errastedes.