Onte foi o "dia europeo sen coche" encadrado na seman da movilidade un grupo de iniciativas encamiñadas a reduci-lo consumo de combustibeis fósiles porque outra cousa semellame dubidosa...
O modelo Ego-Edonista de personalidade que nos meten polos ollos tódolos días e por tódolos medios baséase, entre outras cousas, na reivindicación do medio individual de desprazamento que emprega combustible. Tanto o urbanismo como o xeito de entede-las cousas por parte da xente implica ter e poder desprazarse rápida e doadamente en calquer momento.
As campañas como a arriba mencionada tentan que a xente empregue o transporte público, que comparta vehiculo, que se desprace en medios non contaminantes ou a pé. É evidente que se trata de iniciativas publicitárias que lles permiten ós políticos aparentar que se preocupan polo medio ambiente mais non existe traballo serio para que estas iniciativas se manteñan no tempo.
Con relativa frecuencia emprego os medios arriba sinalados para ires ó traballo; hoxe quero falar do arriscado que é desprazarse en bicicleta.
Emprego unha bicicleta de montaña con rodas lisa (de estrada); levo casco e chaleco homologados, circulo por unha via principal (a Avda. de Galicia) mais... A escasa iluminación, a non existéncia dun carril-bici pensado para circular (hai un de paseo) , a conducción a exesiva velocidade e a ausencia de respeto cara ó ciclista por parte dun grupo de conductores fan moi perigosos os escasos 5 Km. de desprazamento. É frecuente que non se ceda o paso a un ciclista nunha rotonda; que se lles adiante a pesares da ausencia de espazo, etc... Por elo a utopía da xoia do Amstel non é posibel en Ponferrada ainda que a cidade presenta condicions xeográficas para elo.
No hay comentarios:
Publicar un comentario