Abriles haberá moitos, cando chegará o noso?

OUUUUuuuu... ia deixar pasa-lo día porque estou farto de mirar cara ó pasado, mais hoxe na bici lembrei a canción que pecha esta entrada e pensei "qué carallo; aquela xente tiña un sono e o botou a andar... ogallá tivesemos nós a nosa oportunidade".

ANÓNIMO LUCHADOR NUNCA TENDRÁN LAS ARMAS LA RAZÓN, PERO CUANDO SE APRENDE A LLORAR POR ALGO TAMBIÉN SE APRENDE A DEFENDERLO.



Disculpade esta versión, pero é que o resto todo era en directo e soaba peor.

No hay comentarios: