20 anos non son nada

OUUUUuuuu

Apenas uns intres para canta-lo tango, unha música emocional e moi estética na súa danza, unha virtuosidade...

Da cantidade de datas que hoxe se celebran, dos retos que hoxe nos asaltan, das incógnitas que enfrontamos... todo eso hoxe non toca...

Fai 20 anos que son pai e mais que nunca me sinto obrigado a facer algo para deixarlles unha sociedade mellor onde vivir, un mundo mais habitable, unha convivencia menos violenta...

Temos moito por diante como para pararnos agora; ás veces só hai que ser arriscad@ no intre que corresponde e eu agora sinto que é o intre de arriscar; de apostar por unha sociedade e por unha relación social e política verdadeiramente DEMOCRATICA porque como teño escrito neste blogue... non hai argumento contra a verdade: A sucesión por imperativo biolóxico NON É DEMOCRACIA... e por riba discriminando sesgadamente ó home por riba da muller.

Coido que se pode conquerir sen violencia e pacíficamente  pois os parlamentarios saben que non lles corresponde semellante decisión; así que hai que facerlles saber que NON PODEN nin deben votar esa lei de sucesión.... por tódolos medios e xeitos mais, insisto, sin violencia e non só porque a violencia acaba voltándose contra quen a emprega senon porque non fai falla: temos a razón da democracia.

Loureiro florido

No hay comentarios: