Hai que chegar ós verdadeiros lideres mundiais...

OUUUUuuuu... o pasado domingo celebraronse en moitas cidades do mundo marchas contra o troco do clima; en Nova Iorque estase a celebrar un cumio gubernamental sobor do clima e hai unha chea de manifestacions para "sensibilizalos".... todo inutil.

O activismo medioambiental debe deixa-lo postureo apupador e marcarse obxectivos prácticos entre os verdadeiros decisores, os que poden troca-las accions que nos conducen ó desastre; en concreto hai que facerlles saber cales son as consecuencias para os seus negocios a medio prazo, as perdas de ventas, os gastos de protección, os pagos dos seguros... argumentos contundentes que lles fagan reflexionar.

Cómo chegar ós empresarios e propietarios de empresas chinesas, hindues e rusas? Cómo facer entender que a falta de medidas de control os fará caer antes de despegar? Si os Lobbies poden as organizacions medioambientais tamén e deberían entrar nese xogo porque sería mais efectivo non só ensinarlles "o qué" senon "o cómo" para facilita-lo troco.

Visualizar como o ROI dos actuais investimentos se vai a afundir e como as primas de seguros non van cubri-los danos das catástrofes sucesivas será mais efectivo que xente berrando e encadeada a barandillas.

O día da saia tola

OUUUUuuuu.... que non do Ayatolah...

Hoxe coido que é un día senlleiro para occidente, un día contraditorio e tamén un día para sorrir.

Cardo no muro de Adriano... 

Antes que nada; non opino sobre a independencia de Escocia (nin sobor da de Cataluña) porque coido que son os seus habitantes quen de decidir; así que nin a prol nin en contra.
Segundo: fago esta reflexión dende o punto de vista do que teño a ben en chamar DEMOCRACIA e que tal e como está a cousa en pouco ou nada se asemella ó que aquí nos venden.
Terceiro: Cando un xestor só ten como argumento botarlle a culpa dos problemas a outros (Madrid, Bruxelas, "a herdanza recibida"...) simplemente é unha plañideira e non serve para xestionar.
Cuarto: Si leedes a anterior entrada veredes que é o que penso que está a pasar co PODER nas sociedades modernas... podémonos face-la ilusión de que ter ó goberno "nacional" mais perto nos protexe... mais non será outra cousa que iso: ilusión.

A ilusión de estarlle a facer isto ós poderosos...

Ben; para min o extraordinario da votación de hoxe é que se trata dunha auténtica solución democrática (pero parcial como explicarei) á expersión de descontento dunha boa parte da poboación dun territorio moi concreto. Pero non nun lugar calquera do orbe senon no santa santorum do capitalismo moderno e, polo tanto, no lugar mais amante da "estabilidade" que se poda imaxinar; porque sin "estabilidade" non hai negocio financieiro que tire.

Unha solución que ademais de seren implementada na práctica sen ameazas violentas (non houbo un movemento terrorista ou "militar" antes da convocatoria) é aceptada polas partes como 'definitiva' (todo o definitiva que a vida das persoas pode ser...).

Como demócrata podo dicir que é unha solución parcial porque nun bó sistema democrático a consulta á cidadanía non se pode cinguir a feitos particulares e trascendentes como o é este (ou aqueloutro de aqui perto) senon que unha "lei de consultas" debe habilitar a unha porcentaxe da cidadanía para que o goberno en cuestión deba requerir e ACATAR o que en consulta a cidadanía vote incluidas as condicions e prebendas de representantes e gobernantes... menos parrafadas dun decreto bla, bla, bla e mais participación activa nas tomas de decisions.

Pero como de chupatintas e picapreitos andamos ben servidos disque eso terxiversa a democracia representativa... ide á merda meus; os primeiros que terxiversan a democracia representativa son os que fan campaña cun programa e logo sacan calquer escusa de plañideira (ver mais arriba) para facer XUSTO O CONTARIO.

Amosandollo ós que non creen na democracia... 

Oporse a que a xente poda decidir directamente neste e noutos temas ven sendo o primeiro paso dun retroceso que logo levará a pedir que non voten "certos" grupos de persoas (porque as consideran alleas ós seus altos ideais) como: Xente sen estudos, vellos, pensionistas, discapacitados, homosexuais, daltónicos, zurdos... etc.

Ó cabo, hoxe é un día senlleiro... os britons dannos unha lección de como se solventan os conflictos de xeito rápido e sinxelo, sen sangue.... Longa vida ós britons... e a Alba.

Alonxando a violencia cun voto...

Paso á Empresa-Estado

Atado e ben atado...

OUUUUuuuu... O longo do despregue da humanidade pola terra nos fomos organizando como sociedade(s) en diversas formas a cadansúa mais complexa e con mais extensión territorial (mais curiosamente con menos vixencia no tempo).

Creamos as cidades-estado nos albores do que damos en chamar civilización porque os habitantes da mesopotamia puideron deixarnos mostras da súa presenza coa ferramenta mais poderosa dos humanos: a linguaxe. Naceu pois coa historia mesma un modelo organizativo xerme e consecuencia da revolución que esa "civilización" (agricultura, gandeiría, metalurxia...) significou para a humanidade.... a súa máxima expresión foron esas cidades-estado que se extenderon co senlleiro exemplo de Roma creando o xérmolo do seguinte estadío evolutivo.

Logo veu a Nazón-estado non sin un duro e terrible proceso de transición mediada pola relixión que algunha cultura aínda está a pasar agora... A nazón-estado ilustrada, a nazón estado imperial, a nazón-estado "policía do mundo" son os pasos visibles deste niv
el organizativo.  Esas nacions-estado nurtrironse da chegada do comercio a grande escala e dos primeiros pasos da tecnoloxía industrial do que xermolou o que será o vindeiro punto de 'progreso'.

Chega a empresa-estado e os trocos que a súa chegada van atraer consigo son descoñecidos para mín pero ben visible é xa o seu poder por riba das vellas nacions-estado e do que coidabamos unha orde establecida e un esquema no que percurar o noso lugar no mundo.

Pronto estas empresas-estado terán a súa moeda (Como os bitcoins) e política monetaria coa que se nutrirán (impostos) garantindo nos seus servidores (territorio) a seguridade das transaccións (defensa)... un aparato de poder no que cada vez conta menos o "ámbito de decisión política" porque non semella existir un núcleo de resistencia a esa droga tan dura como é o crétido barato e o crecemento sostido... ainda que nin o crédito chegue nin o crecemento sexa tal... as promesas ilusionan mais que as realidades.