Esta é a verba que nos vai traer de cabeza nos próximos meses e que vai centrar o debate político non sei si acertadamente ou como obxecto de trifulca para nos distraer do verdadeiramente importánte: Que sexamos os cidadans os que exerzamos de xeito responsabel e permanente o poder político.
Ó redor deste debate irresoluble do centrípeto e o centrífugo publicouse hoxe no diario "el pais" un artigo de Suso de Toro titulado "La nación española" no que, fora de non estarmos de acordo coa teoría de que os que él menciona coma Partidos democráticos deben:...
Sustituir la actitud de reafirmación particularista por el respeto, atención y diálogo, iniciar un movimiento inclusivo...Fai unha impresionante análise da realidade social do estado dende 1939 e dos sucesivos "contratos sociais" que nos achegaron a actual situación.
Xa deixei dito que a reforma do estatuto non é como o tema das seleccións unha cuestión de imaxe ou de "carnaza" para o consumo interno. A creación dun marco regulador que se aproxime ó sentir dunha sociedade que ten mudado neste anos de Constitución (o que inclue unha mais fonda consciencia de ser nacion) é un desexo e unha responsabilidade para a nosa xeración que non vive marcada pola lembranza non tanto da terrible guerra coma do vivido dempois desta:...
A cada familia se le ofreció el pan blanco, becas para los hijos, las gradas de los campos de fútbol y la quiniela del domingo. A cambio, los dueños del pan, de las becas, de las gradas y de la quiniela pedían no la amnesia, pues no se produce de modo voluntario, sino algo peor: la traición al pasado, a la propia identidad. Negar lo vivido. El pan por la dignidad, o al menos por la sumisión. Y la sumisión crea súbditos.
E, ó mesmo tempo, un marco regulador que poña en auténtico valor a capacidade da cidadanía para decidir cando e como quere voltar a trocar ese marco regulador para facer creible a Democracia.
