OUUUUuuuu... Hoxe, agora, é o intre no que rematan as promesas e o novo lider visible da potencia que nos levou á actual situación das cousas (finanzas, enerxía, medioambiente, inxustizas...) escomenzará a chocar de xeito doloroso coa realidade, coas trabas, cos rodeos, coa imposibilidade. Escomenzará o tempo da decepción para él e para as persoas que o votaron.
Ó mesmo tempo, no pais dos galegos remata o tempo da decepción para quen confiou no pacto de gobernabilidade e coidou que habería UN goberno galego cun PROGRAMA COHERENTE e uns principios e xeitos diferentes que os que rexeran durante os derradeiros 16 anos.
Será que gobernar é decepcionar? que triste, escomenzar por se decepcionar a sí mesmo...ou non? O poder executivo, elexido indirectamente polo cidadán e lonxano do seu control semella aínda mais alonxado do principio do 'goberno dos bós' que clásicamente se preconizaba; ou se cadra non.
A actual crise é o caldo perfecto para o populismo e para o xurdimento de reximes facistas mais non teñen en conta o plantexamento global do tema e que, desbota a posibilidade de trasladar a explotación laboral cara outra parte (bueno, aínda queda áfrica) porque, si se mira ben, os paises que estan a superar o bache con menos atrancos son os que fundamentan as súas economías na explotación indiscriminada dos seus recursos naturais e humanos (si, polo capital alleo). Unha crise así non se resolve sen mais víctimas.
RIP DEMOCRACIA.
Pensamentos de meu e comentarios sobor da actualidade en xeral.
No hay comentarios:
Publicar un comentario