OUUUUuuuu...É o que ten conducir, que escoitas a radio.
E a min tocoume onte pola tarde escoitar como en RNE falaban do procesamento do ex-presidente da república Francesa e das 'trucaxes' xurídicas que o actual presidente "SarkoMan" tenta para...evita-lo propio.
Decía o locutor que a República vira empañado o seu nome e que o cargo de presidente perdía 'prestancia' polo feito de ver procesado a un dos seus ocupantes...
Evidentemente que resulta desalentador que o fora 'primeiro cidadan' resulte procesado por mor de corruptelas pero a min, como cando o da "vaca tola" a ausencia deste tipo de casos é o que me resultaría alarmante.
E claro, falando de ausencia de denúncia que mais claromoso que o silencio imposto por unha lexislación que deixa impune a un cidadán...esa debe se-la "prestancia do silencio" (imposto) e claro, non se pode nin falar públicamente da chea de denúncias que, por delitos de toda indole, o sinalan...
Democracia? dubido dese apelativo.
Pensamentos de meu e comentarios sobor da actualidade en xeral.
Manifas para tódolos gustos e usos.
OUUUUuuuu... as manifestacions como xeito de expresión da vontade popular...medio universalmente empregado por tódalas ideoloxías e rexeitado ou minimzado igualmente cando os que se manifestan son 'os contrarios'.
Pero dentro de toda esa incoherencia eu o desta finde o vexo esperpéntico vense a dicir que unha manifa en Madrid revela unha "grave ruptura social" e que hai que paralizar unha acción lexislativa apoiada pola maioría dos grupos parlamentares e, coa mesma voz ou sen ela dise que unha manifa en Compostela non impide que se poda derogar, 18 meses dempois de ser aprobado pola maioría parlamentar correspondente, un decreto de desenrolo do estatuto de autonomía.
O que quero dicir é que, ás veces, hai que medirse mais porque o mesmo argumento se volta en contra de quen o emprega... e iso que non lle mento as manifas de millons de persoas contra unha acción unilateral dun goberno do que formaba parte e que se fixo a espaldas do parlamento (e iso que se tiña maioría absoluta)...
Ó cabo, que tanto quen tenta aproveitarse das manifestacions como quen participa nelas debe aceptar ata que punto son válidas como expresión da maioría ou si o que hai que reformar é o xeito de facer política e fomenta-la participación dos cidadans na toma de decisions.
Pero dentro de toda esa incoherencia eu o desta finde o vexo esperpéntico vense a dicir que unha manifa en Madrid revela unha "grave ruptura social" e que hai que paralizar unha acción lexislativa apoiada pola maioría dos grupos parlamentares e, coa mesma voz ou sen ela dise que unha manifa en Compostela non impide que se poda derogar, 18 meses dempois de ser aprobado pola maioría parlamentar correspondente, un decreto de desenrolo do estatuto de autonomía.
O que quero dicir é que, ás veces, hai que medirse mais porque o mesmo argumento se volta en contra de quen o emprega... e iso que non lle mento as manifas de millons de persoas contra unha acción unilateral dun goberno do que formaba parte e que se fixo a espaldas do parlamento (e iso que se tiña maioría absoluta)...
Ó cabo, que tanto quen tenta aproveitarse das manifestacions como quen participa nelas debe aceptar ata que punto son válidas como expresión da maioría ou si o que hai que reformar é o xeito de facer política e fomenta-la participación dos cidadans na toma de decisions.
Climate change a crisis beyon the crisis
OUUUUuuuu...Bueno, non é que eu pense que o troco climático sexa peor que a crise económica; de feito coido que, en certa medida, esta crise é unha cortina de fume que tende a rebaixa-la atención sobre as verdadeiras REFORMAS ESTRUCTURAIS que habería que facer de cara a ter unha auténtica estratexia de futuro para TOD@S.
Así as cousas engádome a esta causa do Blog action day.
Así as cousas engádome a esta causa do Blog action day.
A maioría berrada e a democracia furtada.
OUUUUuuuu...50 persoas estratéxicamente situadas fan unha nova de repercusión mundial (sae nos telexornais de EURONEWS e CNN).
Como chegaron alí, quen son, como se coordinan... nada se mira; só que berran "DIMISIÓN" a un político. O que me queima non é tanto que lle berren a ZP a súa opinión nin que os medios de comunicación lles outorguen tanto pávulo mercede ás ordes dos seus donos...non, o que me queima é que si un grupo republicano se toma a molestia de acampar a noite antes no sitio e, sin ser descuberto, chega a mante-la posición ata que o cidadán JCI aparece e lle berran "MONARQUÍA NON É DEMOCRACIA" non só non se lle daría esa repercusión sinon que os deterían e os reterían as 48 horas de rigor (como pouco) si antes non hai provocacions ou altercados que sirvan de escusa para cargar...
Entón estes 50 cidadans berrando (ou 500 ou 1000) valen mais que os milleiros, millons que nos manifestamos contra a guerra de Iraque do señor do bigote? semella que non se trata de berrar sinon de ter amplificador.
Esto seica non preocupa a quen pensa que a democracia é unha cuestión de representación.
Como chegaron alí, quen son, como se coordinan... nada se mira; só que berran "DIMISIÓN" a un político. O que me queima non é tanto que lle berren a ZP a súa opinión nin que os medios de comunicación lles outorguen tanto pávulo mercede ás ordes dos seus donos...non, o que me queima é que si un grupo republicano se toma a molestia de acampar a noite antes no sitio e, sin ser descuberto, chega a mante-la posición ata que o cidadán JCI aparece e lle berran "MONARQUÍA NON É DEMOCRACIA" non só non se lle daría esa repercusión sinon que os deterían e os reterían as 48 horas de rigor (como pouco) si antes non hai provocacions ou altercados que sirvan de escusa para cargar...
Entón estes 50 cidadans berrando (ou 500 ou 1000) valen mais que os milleiros, millons que nos manifestamos contra a guerra de Iraque do señor do bigote? semella que non se trata de berrar sinon de ter amplificador.
Esto seica non preocupa a quen pensa que a democracia é unha cuestión de representación.
A paz turco-armenia
OUUUUuuuu...Seica hai paz entre pobos cando os seus gobernantes asinan papeis que así o dín. Que doado. Mais VSQN os gobernos asinan por intereses que pouco teñen que ver coas perspectivas de resolución do conflito e cos problemas latentes.
Agora os presidentes van xuntos ó fuchibol; qué bonito¡¡¡ E aínda van negociar si matar a 150000 persoas foi xenocidio ou non. Curioso é que o estado francés teña a negación dese crime como delito nos seus códigos xurídicos.
De tódolos xeitos é, semella, un paso positivo... cando menos a aparente tenaza turco-azerbaiana non vai desencadear un confilto rexional de consecuencias incalculables en vidas.
Agora os presidentes van xuntos ó fuchibol; qué bonito¡¡¡ E aínda van negociar si matar a 150000 persoas foi xenocidio ou non. Curioso é que o estado francés teña a negación dese crime como delito nos seus códigos xurídicos.
De tódolos xeitos é, semella, un paso positivo... cando menos a aparente tenaza turco-azerbaiana non vai desencadear un confilto rexional de consecuencias incalculables en vidas.
Preparando a seguinte crise, a avaricia enche o saco.
OUUUUuuuu...Os amigos liberais seguen a presionar para que esquezamos a causa da actual crise e 'sacar' como prezo unha reforma laboral chinesa... mais o certo é que os mercados financieiros xa están a subir de xeito irracional. E isto non o digo eu; dio unha autoridade autor de teorías tan vixentes como a da "asimetría da información".
O caso é que novamente a avaricia dos que tendo cartos queren "batir á inflación" sen investilos de xeito productivo DIRECTO (isto é pasando eles o traballo de que os cartos -que non entro a dicir cómo os gañaron- circulen no mercado productivo e non nos ficticios mercados financieiros); esa avaricia é a que vai enchendo un saco que, unha vez que rompe, pagamos tod@s mais deses cartos ningúen soubo nunca mais...ou si.
Antes de subi-los impostos dun xeito tan 'xusto' como o proposto os gobernantes deberían ASEGURA-la devolución do prestado ós mercados financieiros e, vistas as declaracions de beneficios, con xuros como os que seguen a pagar os que teñen hipotecas.
E que vaian pensando que si que está moi ben darlle unha pequena axuda ós parados que se quedan sen prestación mais non a costa do investimento en investigación...
O caso é que novamente a avaricia dos que tendo cartos queren "batir á inflación" sen investilos de xeito productivo DIRECTO (isto é pasando eles o traballo de que os cartos -que non entro a dicir cómo os gañaron- circulen no mercado productivo e non nos ficticios mercados financieiros); esa avaricia é a que vai enchendo un saco que, unha vez que rompe, pagamos tod@s mais deses cartos ningúen soubo nunca mais...ou si.
Antes de subi-los impostos dun xeito tan 'xusto' como o proposto os gobernantes deberían ASEGURA-la devolución do prestado ós mercados financieiros e, vistas as declaracions de beneficios, con xuros como os que seguen a pagar os que teñen hipotecas.
E que vaian pensando que si que está moi ben darlle unha pequena axuda ós parados que se quedan sen prestación mais non a costa do investimento en investigación...
O "SI" que non foi tal
OUUUUuuuu... Digo eu que haberá que botar un 'desempate'.
Bueno, a clase político-dirixente de Irlanda conqueriu mercede á grande cantidade de fondos aportados por todos nós (via UE) coa excusa da crise esa que si é social nun mundo no que o beneficio é liberal; a ver, que me perdo.
Digo que conqueriron á segunda que os Irlandeses refrendaran nas furnas o TRATADO de Lisboa e racalco o de tratado porque dende o día seguinte alguns mass-media comunicativos están a falar dela como unha constitución dicindo que si 'carta de dereitos' que si 'mecanismos democráticos' que si patatín que si patatán; cando o único que asegura este tratado é un mercado financieiro e de mercadorías común e sin trabas para encher de lixo un lugar e liscar cos cartos.
O descaro co que fan o troco os medios ibéricos de comunicación é tal que non me extrana que a xente se confunda e aturda.
Con todo o de Irlanda neste aspecto segue a ser algo mais que un exemplo, é o 'patrón de ouro' a unica poliarquia que tenta camuflar algo o flagrante abuso dos representantes tomando decisions para as que non foron elexidos como é o caso de aceptar tratados que alteran a propia carta de dereitos dos seus representados.
E, xa postos a seguir exemplos insisto no dito...
Unha pregunta que lle fago extensiva a tódolos que, co seu silencio, reforzan os FEITOS CONSUMADOS política moi ben empregada polas dictaduras, por certo.
Bueno, a clase político-dirixente de Irlanda conqueriu mercede á grande cantidade de fondos aportados por todos nós (via UE) coa excusa da crise esa que si é social nun mundo no que o beneficio é liberal; a ver, que me perdo.
Digo que conqueriron á segunda que os Irlandeses refrendaran nas furnas o TRATADO de Lisboa e racalco o de tratado porque dende o día seguinte alguns mass-media comunicativos están a falar dela como unha constitución dicindo que si 'carta de dereitos' que si 'mecanismos democráticos' que si patatín que si patatán; cando o único que asegura este tratado é un mercado financieiro e de mercadorías común e sin trabas para encher de lixo un lugar e liscar cos cartos.
O descaro co que fan o troco os medios ibéricos de comunicación é tal que non me extrana que a xente se confunda e aturda.
Con todo o de Irlanda neste aspecto segue a ser algo mais que un exemplo, é o 'patrón de ouro' a unica poliarquia que tenta camuflar algo o flagrante abuso dos representantes tomando decisions para as que non foron elexidos como é o caso de aceptar tratados que alteran a propia carta de dereitos dos seus representados.
E, xa postos a seguir exemplos insisto no dito...
Unha pregunta que lle fago extensiva a tódolos que, co seu silencio, reforzan os FEITOS CONSUMADOS política moi ben empregada polas dictaduras, por certo.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)