OUUUUuuuu
A tráxica nova do pasamento de Manuel Maria ensombreceu a fin de semán das festas de O Barco.
Sen metafísica poética digo o meu mensaxe:
vivide.
Sen berros que cheguen ás entrañas:
vivide. Vivir sempre.
Vivir agora, denantes e despois.
Para min a súa liguaxe poética comunicaba con forza e dozura ó tempo; as súas son poesías que non pasarán a segundo termo. Por elas e polo seu compromiso coa terra permanecerá na nosa memória.
Pensamentos de meu e comentarios sobor da actualidade en xeral.
No hay comentarios:
Publicar un comentario