CARTA EXTRAVIADA A NINGURES

20 de Abril de 2005:

Hola, ¿como estandes?. É para min unha sorpresa atoparme neste trance, mais é preciso. Fai moito tempo que formamos parte do Eter das nosas existencias pasadas... Chegou esta data musicada i me enfanguei na congostra das lembranzas; como non vos podo falar vos escrevo con estes bytes ciberespaciais.

Apreixo a vosa memoria no mundo de orfeo e vos seguides coa inocencia e a ilusión deses anos i eu entroques... non sei. Dubido de si non serei eu o que marchou espallado no cosmos frio i escuro.

Cando vos topo oníricamente sempre nos aledamos, cáseque danzamos novamente e non vos decatades da situación até que o medo me fai acordar.

Non teño ren que vos contar que non saibades; son partidario das facianas 'B' e das séries que retiran ó sexto episodio, afecioeime a soidade dende rapaz e fago moi difícil rompe-la cuncha da meláncolia. Sego a ter sorte no material e humano mais !!!Canto vos boto en falla¡¡¡.

Vinde cando queirades, non penso marchar correndo. Unha aperta.

No hay comentarios: