A ecuación

Crise financieira: a banca española ten beneficios e no quebra mais que a caixa de CM.

Crise da construcción: 100000 pisos (ou mais?) a perder valor no balanzo das entidades.

Crise de crédito: o estado presta para que outros presten (e se lucren con elo).

Crise de emprego: impulsada mais pola espectativa de botar a quen ten mais antiguedade e dereitos e pola espectativa dunha reforma laboral que vai ser durísima (si lle fan esto ós pensionistas que non lle farán @s traballador@s).

Dunha crise que atacou os pilares do neoconservadurismo (mercados de productos secundarios financieiros) sae unha carga de profundidade ó estado do benestar...eso é darlle a volta á tostada? non, a manobra estaba calculada.

Futuro: China.

A democracia que dí que vai a actuar contra os especuladores e reforma-lo mercado financieiro e actúa contra pensionistas e dependentes e reforma (á baixa de dereitos) o mercado laboral non ten futuro; o futuro é o "esquema único" Chinés; o único no mundo que se chama socialista e non recibe as críticas dos medios do capital; por algo será (poden mais 1000 millons de traballadores/compradores que o petroleo).

O dos funcionarios: 1º era de esperar, 2º a ver como o aplican que si o fan taaaaan ben como o dos 400€ podemos estar tranquilos, 3º 'os nosos representantes' deberían presentar contramedidas de aforro menos previsibles e mais efectivas.

No hay comentarios: