Hoxe, a neboa falou coa música das gotas ó caer. Hoxe voltoume a quedar todo por dicir dempois de balbucear unha oración. Amenceu cun sol derrotado e as verbas avanzaron sen caseque vento que as empuxase, saindo soas mentres eu contemplaba... a neboa de fermosa era un brilo na superficie da terra, un alento para seguir, un tesouro baixo unha mata negra.
Non hai ren que enterder; como din na fisica cuantica:"só o feito de medir altera o resultado da medición". Eu transtoco os termos e digo "só o feito de maldicir transtorna o resultado da maldición"... o feitizo perfecto para non querer saber del.
No hay comentarios:
Publicar un comentario