Igual se agardase ó Venres este post me saeria mellor; pero non quero deixalo "cocer" mais tempo que logo non me presta... Un blog é unha mezcolanza de diario "intimo", cuaderno de bitácora e taboleiro de anuncios coa grande vantaxe da tecnoloxia dos links para este derradeiro cometido.
Nestes dias (na "finde") fixemos moitas cousas e fomos a moitos sitios "de sempre" o cal non quere dicir que non houbese cousas novas en cada un deles nen que non soubesemos cousas interesantes neses dias.
a nivel "díxome díxome" o mellor é que xa se vai facendo a "cascada descendente" que vai traendo de volta ós que ascenderan no 96. Que sorte para alguns que existen as administracions autonómicas, para que logo falen mal do estado das "autoanemias". Canto directivo "sen praza" habería agora nas oficinas de emprego de non ser pola nova estructura da administración sanitaria... Faría as trasferéncias o PP pensando nesto? Non, pero que ben lle viu ós "meritos" de algun. E nese "rappel" se atopan insignes coma os deste enlace:
Onde vemos como "encaixa" a cascada na comunidade de Madrid. Pronto ou tarde veremos o mesmo noutras comuidades... a mágoa é para os recen chegados ós cargos, que igual si o tomaran coma postos de responsabilidade e ata tiñan ilusions e porxectos. pero, isto é así. Claro, a independencia e os méritos ou capaciades teñen que "deixar sitio" a outras cualidades. E isto vai por TODOS.
Mais. Tal é o tema da cascada que nalguns sitios viven con "respiración contida" e os trocos pendentes (o "baile das sillas" ) estan sen facer porque agardan por...¿os que "caian de arriba"?. Conclusión: esas cousas son así. Como dixo unha coñecida nosa (mestra para alguns, demo para outros): "Os directivos son funxibles, os traballadores sodes inventariables". A ver si nos enteramos dunha vez.
Gustoume o emprazamento das cámaras... é un pracer pasear polos sitios e sauda-la xente que te quere saudar e ver "sair fuxindo" a quen non... nin que tivese o becho. Moito e mal se falou do 1° convenio da FHV, moito e mal dos que elexiramos "ir por libre" sempre baixo sospeita, sempre ollados con lupa; polo menos non asinamos nenguha minoración de dereitos "en benificio dos outros". E sorte que as retribucions diñerarias eran intocables, senon nin a antiguidade quedaba. Que teñades sorte coa "estaturización" ainda que agora o estatuo vai significar pouco sempre é mellor que te boten tras un expediente (que algo malo hai que demostrar) que por capricho ou por "non te deixar"... Xa me desafoguei.
No canto da politica municipal ratificome no dito; vai sendo hora de que a xente poda votar ás persoas e os seus programas e non manter esta situación na que as verdadeiras eleccions se fan en non se sabe que cenáculos (que palabro mais axeitado).
No hay comentarios:
Publicar un comentario