Paixon X Picasso

OUUUUuuuu

Incumprindo a máxima de non ires á meseta os meses sen 'R' movemos Roma e Compostela para podermos ir até esa amalgama de cidades que é o buraco negro da enerxía que se produce nas contaminantes centrais e mais nos encoros das terras do noroeste.

Tiñamos moitas gañas de ver esta exposición polo peculiar que resulta ver os cadros de P.R.P. nas mesmas salas que as fontes de inspiración clásicas ás que sempre se mantivo fidel mais coas que marcou tamén grandes distáncias; e tamén queríamos voltar a ve-lo "Guernica" e a ampliación do museo "Reina Sofia" e as instalación de restauración abertas nesa zona.

A exposición é simplemante magnífica ainda que centrada case na súa totalidade na expresión pictórica do artista e moi especialmente no "Guernica". Ten dúas partes ben definidas e localizadas nos dous espazos que a compoñen mais con isto non descubrimos ren que non veña xa na páxina oficial; entroques debemos por énfase na necesidade da contemplación directa das obras expostas sobor de todo neses "puntos fortes" que son os contrapuntos entre os cadros de Picasso e as obras clásicas nas que semella inspirado.

Moitísimo interés e moito aproveitamento tiramos (os catro) da conferéncia "Claves para ver la exposición" que se ofrece dentro do programa de actividades da exposición polo menos para nós que tivemo-la sorte de toparmos con alguén que sabía comunicar a súa paixón por este artista total que foi P.R.P. e que, ó longo de hora e media, nos ilustrou acerca das claves do facer dun home que podía perfectamente "pintar ben" mais escolleu facelo "de outro xeito"; pondo atención a contrastar as obras expostas coas súas fontes e de marca-los fitos da vida do artista. Sinto verdadeiramente non lembra-lo nome da persoa que nos tocou en sorte mais foi notable para nós o seu poder comunicativo cando un cativo de 8 anos "de cú inquieto" non se moveu da silla e non preguntou outra cousa que aquelas relacionadas cos cadros das diapositivas que iamos vendo.

A parte da exposición que se visita no museo "Reina Sofia" ten o centro de interés no "Guernica" e no seu poder como cadro-símbolo da desgracia da guerra que, por desgracia, volta a estar de plena vixencia nestes aciagos días. O seu contrapunto co cadro de Goya "2 de Mayo" non fai mais que por de manifesto que os grandes artistas sempre son adiantados ó seu tempo (ou eles representan o adianto do tempo da humanidade).

Coidamos que é unha mágoa que só duas esculturas representen esta faciana productiva de Picasso e que a súa obra como ceramista quedase sen abranguer. Non esquenzades de visitar a sala de Salvador Dalí que se atopa á saida da exposición temporal; o contraste é moi acusado e marabilloso.

P.D.: Non enlazo imaxes para eviateren problemas cos dereitos e os torcidos.