Entelequia Enerxética

OUUUUuuuu

Ten o debate "práctico" sobre o futuro enerxético e sobre o transporte moito de política e debe telo para que resulte efectivo.

Partimos dun modelo que esta a dar signos de esgotamento: A producción enerxética baséase nun "mix" no que predomina a combustión de carbón e derivados do petroleo e a enerxía nuclear; está medrando a producción con 'ciclo combinado' e alguhas fontes renovabeis "non constántes" (eólica principalmente). No transporte estamos ainda no imperio do motor de combustión a base de derivados do petroleo co nacente pulo de combustibles mixtos (biodiesel) e motores mixtos (híbridos).

Os tres principales problemas son:

• O innegable efecto invernadoiro sobre o cuia orixe podería admitirse debate mais sobre a súa velocidade é CULPA do desenrolo tecnolóxico-industrial dos derradeiros 150 anos.


• A dependencia enerxética dos paises occidentais (en especial de europa) que lastra gravemente as opcions de futuro das vindeiras xeracions.


• O encarecemento e progresivo esgotamento do petroleo e o gas natural froito da lóxica limitación natural das reservas e da entrada no mercado dos millons de consumidores dos novos paises desenrolados (China e India) cuias clases medias ainda que fosen mais conscientes que as clases medias europeas de hai 20 anos consumirán mais petroleo ca eles polo simples feito de seren mais.

No número de Novembro da revista Investigación y Ciencia faise un repaso á situación do troco climatico produccido polo "efecto invernadoiro" e as medidas que poden contribuir en conxunto a paliarmos a emisión destes gases sen afectar ó desenrolo económico mais SI trocando alguns dos nosos hábitos.

Cito en concreto o artigo ¿que facer co carbón? porque afecta moi de perto á bisbarra berciana i entra nun tema que se atopa no debate político local: A captación do CO2 producido na combustión do carbón evitando a súa emisión a atmósfera.

Ten o proxecto do CIEMAT para o Bierzo demasiado calado político pois o se tratar do proxecto "duns" os "outros" semellan adicarse só a sementar dúbidas no doado camiño da grandielocuencia e a inconcreción dos primeiros.



Ten moitos valores que remarcar un proxecto coma este para que se ande a facer política de "postiños" con él. A simples opción de seguir producindo enerxía co carbón sen que repercuta na emisión de CO2 á atmósfera debera ser motivo dabondo para a esperanza desta terra.
Que un centro de investigación sobre as dúas facianas do tema (captar o CO2 e almacenalo) se faga no bierzo constitue un xeito lóxico de centrar a investigación alí donde está o problema.

A elo se engade a "posta en valor" dunha instalación histórica e condeada á desaparición como era a central vella da MSP na marxe do sil dentro xa do casco urbán de Ponferrada que se vai a adicar a 'museo da enerxía' con visión de futuro (espero)

A "aparición" de proxectos paralelos de empresas que figuran no proxecto CIEMAT-Bierzo só indica unha vontade obtruccionista e a necesidade de xustificarse; pois sin que ningúen llo pregunte respostan a ¿porqué non se fixo esto antes?:

La apuesta por buscar fórmulas para “secuestrar” el CO2, se produce según Pizarro, en un contexto en el que los costes que generan hacen rentables los estudios. “Cuando se pone precio al CO2, empieza a haber costes y compensa la investigación”

Porque haberá que explicar que no futuro o 'mix' enerxético e de transporte non poderá ser como o actual; á marxe da desaparción ou non da enerxía nuclear de fisión, a desaparición paulatina das centrais de gasoleo e gas natural, a modificación das centrais de carbón como xa se sinalou e a irrupción de formas de producción de enerxia renovables e 'constántes' o futuro será dependente de xeito principal de COMO ESTEMOS DISPOSTOS A NOS IMPLICAR NEL; pois as medidas de eficiencia enerxética deberan estar nas prioridades non só cotians senon (principalmente) nas prioridades de deseño de edificios, máquinas, actividades etc.

Por exemplo: sempre me chama a atención a cantidade de enerxía que se debe empregar na iluminación nocturna; no derradeiro tempo ando abraiado coa iluminación do novo parque da Rosaleda. ¿non sería dabondo con alguna luz menos?, ¿non se poderían por lámparas de baixo consumo ou sistemas LEDs?, ¿non se poderían colocar farolas con captación fotoeléctrica cargando unha bateria polo día para iluminar, cando menos, parte da noite?... Ahí falla a presencia do "pensamento ambiental" no deseño e posta en marcha de moitas iniciativas.

Deixemonos de paos de uns para outros e de críticas non realistas, non existe unha única via para acadar unha contención do CO2 mantendo o desenrolo económico.