Atalaia dende a que abrín os ollos ó mundo
Carballo grande, sombra do verán, protección no inverno
Fonte da que bebín as esencias da lingua e do "sermos"
Rompeondas no que bateron as presas de neno barbudo
Firmamento no que non atinei co roteiro
ata que a paternidade me amosou a túa guía
Abrazo agardado, desexado na porta da festa; alegría
Asubio pola mañan, música da banda ó mediodía
Agasallo dos meus bens, premio dos seus esforzos
GALEGO de Palmou, de Lalín e do mundo enteiro.
Pensamentos de meu e comentarios sobor da actualidade en xeral.
No hay comentarios:
Publicar un comentario