¿novo periodismo?

OUUUUuuuu... Onte voltei a ver á personlaización dos secuestradores da democracia. A un señor concédenlle un, seica, prestixioso premio de comunicación latinoamericano i ese mesmo día despáchase a gusto contra a democracia que dí defender.
Ó fio das diferencias persoais e ideolóxicas xurdidas dentro do principal partido da dereita do estado nun período previo a un congreso; que é, coido, o momento de facer debate e que o debate canto mais público mellor é para a democracia. Digo que ó fio destas desavenencias un diputado electo do partido en cuestión decidiu convocar á prensa e facer pública a súa opinión.
O señor premiado asinou unha crónica do desprecio que lle merece o papel do representante elexido "pseudo-democráticamente" e, polo tanto, os votantes do seu partido censal (os que lle votaron a ese deputado e os que non) como cidadans libres para toma-las súas decisións e facer os seus xuizos.
Un "diputado raso", con "aires de facerse notar" "revela"... O periodista que serve ós intereses que os seus patrons lle indican e a un mounstro chamado 'audiencia' que, como conxunto de humanos, é predecible e maleable tenta facer ver que os reperesentantes que os cidadans eleximos non valen nada sen o eco mediático de prestixio que só eles, os deuses do comentario, lle poden dar.
Faga sitio señor Pereiro que este señor ten mais galons, sorte ten, que non sendo galego non lle reclamará o posto que ocupa á cabeza do periodismo galego, ¿ou non?.