Vin enche-la primeira lúa
prata sobre a lonxana Prata.
A segunda enfeitizoume
con fachós polos carreiros
correndo cos peliqueiros
e coa cinza abandonoume.
Na terceira tornecei,
reviravolta da vida,
e cheo de anguría e medo
alzo os ollos cara o ceo
e troco o desexo do luceiro
por unha cuarta lúa chea
na feitura do seu xeito
e preso da súa ledicia.
No hay comentarios:
Publicar un comentario