A criminalización do enxebre.

OUUUUuuuu

Dende o derradeiro cuarto do século XX escenificouse en Galiza o xiro cara a unha sociedade mais urbana e industrial reflexado e vehiculizado na emigración dos mais novos ás cidades con polos industriais e ás vilas cabeceiras de comarca... Mais o vínculo coa terra seguia vivo e se materializaba nas fins de seman a modo de desprazamento: "marcho para a aldea a respirar" i, o mais importánte, con forma de sacos de patacas, ristras de chourizos, ovos e carne de polo ou galiña. Ainda así foi chegando un intre no que xa non había na aldea a quen visitar nin que recoller ou, simplesmente, o desprazamento non se podía realizar. Por uns motivos ou outros os cidadans empregan como emulación da vida no campo e como esparcimento algunhas actividades que, ó dicir de Manuel Rivas, nos poñen en contacto coa natureza. Agora e por mor de unhas medidas tomadas (e xa rebatidas no seu intre) no momento álxido dun debate político mal plantexado e peor levado os cidadans vemos como se criminalzan esas actividades que tanto nos gustan.

E foi que aquel lume de Guadalaxara que tan traxicamente saltou a actualidade e tan prontemente foi magnificado e manipulado politicamente recibiu si unha resposta desproporcionada, deslocalizada e fora de tempo; e vimos a pagar os pratos rotos nesta terra que tanto sabe de lumes forestais ( 24% dos lumes e 20% da superficie queimada en 2004; 20% da superficie do pais/nación/CCAA queimada dende 1989).

Segundo aquel decreto de Xullo xa non podemos facer eses churrascos no monte nen sardiñadas nos piñeirais das praias para os que tantas infraestructuras hai montadas; haberá que eliminar todos eses asadores dos merendoiros (é mais, haberá que desface-los merendoiros).
Pola mesma razón; xa non podemos facer magostos no monte ...nen se poderá achegar un no seu coche por unha pista forestal até un alto para dar un paseo polo monte.

E non remata eiquí a cousa. A grave preocupación da gripe aviaria e a posible PANDEMIA de gripe human leva a OMS e ós responsabeis de saude pública e veterinaria a tomar unha serie de medidas lóxicas que teñen como consecuencia a prohibición de actividades tan enxebres como a FEIRA DO CAPÓN de Vilalba ou a cría das galiñas nas eiras das casas... e adiós os ovos da aboa ou ó suministro de carne de ave caseiro.

Claro, todo isto si a lexislación se "leva polo libro". Si, como é habitual, se emprega a máxima de "O descoñecemento da lei non exime do seu cumprimento, o seu coñecimento SI" pois...