Xigantes ou muiños?

OUUUUuuuu

Dentro da ilusión esperanzada e alerta que este tempo de 'aparente troco' desperta en min existen zonas escuras, nichos inominables nos que a luz do debate e o dialogo, o fouce da reforma consensuada non se tiña nen insinuado.

As persoas que estamos en Outra Democracia é Posibel (ODEP) mencionamos a cotío que un dos maiores obstáculos da nosa 'paixón' democrática son os sistemas de financiamento dos actuais partidos. Os sistemas 'legais' (subvencions directas por resultados electorais, prestamos de entidades bancarias, as donacions voluntarias) e "os outros" (as tan coñecidas comisions)

Gostaríame moito que, co galo da polémica que se lle está a montar a ERC (golpe baixo con Carod fora de xogo -¿por esto?- ) se puxese este tema enrriba da mesa EN SERIO.

Polo de agora no seu rabioso ataque o 'doberman' non caiu na conta mais eu coido que vai berrando "¡¡¡ós xigantes, ós xigantes!!!" galopando cara...ós muiños.

Porque estudando a situación coa miña conselleira política chegamos a una pregunta da que a resposta produz certo medo, unha pregunta coñecida e non menos terrorífica por elo... ¿Logo, as donancions voluntarias das empresas ós partidos son en troco de ren?; Se as empresas existen é para ter beneficio, senon venderían a precio de custe e/ou lle pagarían mais ós seus empregados. Até as coperativas buscan beneficio e, as fundacions e demais 'actos altruistas' das empresas se fan porque con elas, se calcula, se obterán outras compensacions (rebaixas nos impostos, difusión do seu nome ou marca...) mais coa "donación política" esto non acontece.

Evidentemente non estou a falar da donación particular do empresario senon desas fortes cantidades que entran nas agrupacions politicas (en tódolos eidos; local, comarcal, autonómico i estatal) de xeito "anónimo" (léase OPACO) e que son o verdadeiro alento de moitos partidos. ¿alguén con dous dedos de fronte cree en verdade que unha empresa/empresario dá eses cartos sen esperar ou pedir unha compensación?... Non teño mais que lembrar unha visita a Ponferrada de Alvarez Cascos sendo ministro cando o cacique local (Martinez Nuñez) lle dixo 'off de record' mais non en baixo: "este es el alcalde que puse en Ponferrada" referíndose a Ismael ALvarez.

Por outra banda; ainda ahi quen creea que unha persoa nomeada para un cargo 'politico' (xa non digo os nomeamentos por tribunais etc.) non ten a obriga de realizar o programa politica de quen o nomea?. Logo, ¿que problema hai en esixirlle parte do seu soldo para o grupo político que o nomea?. En Galiza o BNG tiña (agora non sei) estipulado que os postos políticos seguiran a cobrar o que xa percibian denantes do nomeamento e que o incremento (de existires) fose para a organización.

Mais xa me desviei da cuestión... ¿Que é mais transparente? as comisións (perdón¡¡¡ as "donacions") ou o pago deste 'imposto por nomeamento'?.

Dende logo calquera dos dous sistemas é perverso e non ofrece garantías de que a xestión pública quede alonxada dos intereses particulares de quen a exerce ou de quen financie ás formacions políticas. Eu coido que a orixe do problema é a escasa RESPONSABILIDADE POLÍTICA que temos os cidadans pois á hora de decidiren un voto semellamos mais estaren facendo unha compra que analizando propostas e programas cecais pola imposibilidade de facer que logo os individuos e/ou grupos electos cumplan con eles.

Por todo elo en ODEP coidamos que os cargos políticos de elección ou nomeamento deben estaren suxeitos á posiblidade de revogación (oportunidade que si teñen 'dictaduras' como a de Venezuela).

Ó cabo, coido que os 'doberman' reaccionarán cando se decaten de que é o que teñen diante e, súbitamente, calarán.