OUUUUuuuu... Tráxicamente a morte voltou a domeñar e as verbas que a outros lles brotan a borbotons da bucinas que levan na boca non as fan facer calar nen van callar na consciencia dos dementes que, maidia a leva, din que fan un favor afogando ás gorxas da grande maioría de galeg@s que berramos: PAZ.
O meu escaso número de conexions neuronais non me permite alviscar como se pode facer unha nación grande de verdade sobre unha morea de cadáveres, sobre ameazas e o terror.
Hai duas persoas mais mortas no sanguento percorrido que, xa non sei dende cando, ven tentando matar á súa terceira vítima: O sentido común. Eu, por sorte, non coñezo outro conflito armado mais ca iste; mais tampouco lembro de ningún conflito desta índole que se resolvese sen DIALOGO.
Póren para que iste se produza e se poda argumentar que ningúen se pode arrogar eternamente a vontade de "la mayoría" sen consultar a isa maioría. Antes de poderen plantexar que 30 anos de incapacidade decisoria sobre os aspectos básicos da organización política na que se asenta a nosa sociedade son dabondo para considerar que nos atopamos nunha "ditadura documentada" é preciso renúnciar ás mesmas erroneas ferramentas que colleron en 1936 para calar á vontade dunha maioría e facer valer o criterio de que o único IRRENUNCIABLE é que sexan @s cidadans quen decidan.
Pensamentos de meu e comentarios sobor da actualidade en xeral.
No hay comentarios:
Publicar un comentario