A presidencia norteamericana

OUUUUuuuu

Para que non se diga que esquivo a "derrota" hoxe vou falar das eleccions americanas...ainda que sexa "colateralmente".

Na fin de semana anterior ás votacions o periodico El Mundo publicou un especial titulado El corazon del poder no que escribe (entre outros) Gore Vidal un moi educativo e interesante percorrido pola historia dos USA ó Traveso dos feitos dos seus presidentes; facendo especial fincapé na orixe da organización deso que se quere chamar "nación americana".

O artigo relata como un grupusculo de terratenientes das colonias se quixo liberar dos impostos da metropoli e se embarcou nunha empresa de interes principalmente económico salpicada polos ideais da revolución francesa, a visión estratéxica dos segundos de abordo e golpes de sorte (como o da venda da Loisiana).

Tamén contén fragmentos que disecan a realidade do sistema politico americano actual: Se elige a un presidente para un mandato de 4 años, lo mismo que dura la campaña electoral. Aquel que es capaz de recaudar más dinero para comprar más espacio de televisión es suceptible de ser elegido presidente por menos de la mitad del electorado que se molesta en votar. Puesto que son las mismas empresas las que financian nuestros dos partidos, obtenemos un sistema de partido único, y la politica de verdad o esta muerta o hay muy poca. e nos amosan o camiño que vai seguir a politica da UE nos próximos anos co sistema que se impon dende a nova constitución europea.

RESUMO: ¿Quen ten o control do sistema económico e social?, ¿Quen posue as verdadeiras armas para idiotizar á cidadania e levala por onde lle sexa preciso?. Está claro quen controla o sistema politico e que ninguen se leve a engano: ninguha promesa electoral vai a alterar a marxe de beneficio temos sorte de ser considerados esclavos de 1ª.

No hay comentarios: