mentres...
escoita o brilo nacarado do teu sorriso.
Só vexo a boca negra do puzo
mentres...
se ilumina no lume da túa voz.
¡Quen puidera sentir o que eu
cando o intre do silencio chega!.
Pensamentos de meu e comentarios sobor da actualidade en xeral.
No hay comentarios:
Publicar un comentario