IR, foi mais sen presa...

OUUUUuuuu

Fai un ano voltaba eu cheo de esperanza na miña "rubia" atravesando o porto das Tres Penas Marias no Parque Natural da Serra da Lastra, cheo de temores pois via perto o momento de que os galegos deixaran aberta a porta da posibilidade, o paso dos valentes, o alto do compromiso.

Fai un ano os medos ó escrutinio do voto CERA e as dúbidas razoables acerca da capacidade de pactar das estructuras de PSdG e BNG non me deixaban ver que DESTA FOI, e que; por enésima vez, Fraguestein incumpliría a súa palabra e faría o contrário do que dixera.

Agora, ainda que pode semellar que o "pegamento do poder" escomenza a facer efecto en alguns e que outros poden ter perdido o norte ideolóxico por mor da adicación a xestionar o traballo diario... atopamos aquel pais sen os seus DiNOSauros, cunha chea de cabreos da dereita por mor de falcatruadas non rematadas e porgnósticos non cumpridos e coa mocidade vixiante de que non se 'reorienten' as políticas emprendidas cara á decepción e a foganza.

Mais que ver crónicas de políticos gobernantes satisfeitos e de opositores "marrulleros" coido que estas efemérides deberan traer espazos de autocrítica de quen debe saberse 'en rodaxe', debates públicos sobre feitos e xeitos, proxectos e ideas que semellaban e xa non semellan e o que dentro do "leviatan" dun goberno é diferente de como semellaba dende fora e fai preciso modificar posicions ou moderar discursos e feitos.