E hoxe estou en sombra
Dende que o alba rachou a neboa
co fulgor igneo da forza
Dende que a escuridade foi
sustituida pola lembranza
Dende o brilante cumio
enchido polo crú do inverno
Hoxe son burato negro
Que fai desaparecer tódala beleza
do mundo que me arrodea
Que destrue tódala felicidade
que a vida deposita en min
Que absorbe tódala luz
da túa fonte inesgotabel...
Pensamentos de meu e comentarios sobor da actualidade en xeral.
No hay comentarios:
Publicar un comentario