Día Telúrico

OUUUUuuuu

O 23 de Abril é hoxe un día telúrico pola cantidade de acontecementos que o acompañan...

O DÍA DA TERRA: Para voltar a por sobre a mesa que, actualmente, somos a única especie capaz de acabar coa vida no planeta e que a diferencia de outras especies que causaron catástrofes nas eras lonxanas suponse que somos conscientes delo.

O comportamento psicosocial dos humanos, o seu crecemento demográfico desenfreado (e o alongamento da súa esperanza de vida) e unha crise de esgotamento de recursos naturais por despilfarro, sobre explotación e deficiente manexo dos residuos ameazan con colapsa-la vida na terra no período dunha xeración.

O DÍA DO LIBRO: A única ferramenta capaz de nos axudar contra o pesadelo descrito anteriormente, o coñecemento que se transmite polos libros ten nesta data a súa celebración máxica polo pasamento simultáneo (seica) de dous dos seus máximos pretidixitadores.

O libro, a verba comunicada, ven sendo reinventada nos derradeiros tempos mais ainda goza de grande aceptación no seu formato 'enxebre'. Dos milleiros de feiras destes días destaco a de Lalín por seren a 1ª vez que se fai e polo "Peso" dos alí convocados. Eu tiven a sorte de topar a Eduardo Punset que nos voltou a sumerxir na percura da felicidade...

Quedoume no tinteiro a pregunta de si esa "vida redundante" que se disfruta agora non será unha das causas do alongamento da adolescencia e da postergación da paternidade/maternidade case ata o límite do fisiolóxico... Cousas de kan.

O PECHE DAS LISTAS: Unha data fundamental na política destes dias... o pulso remata; poderase presentar a esquerda abertzale ás eleccions. Fixádevos ben nas verbas; non se trata de que se respete a lei, trátase de que se presenten ou non. Rajoy 'dixit' que si Batasuna non se presentaba en calquera das súas formas eles voltarían a apoiar ó goberno, ergo non importa tanto si se respeta ou non a lei senon que semella tratarse dunha eliminación de rivais políticos.

Mañan ainda quedarán abertas as frontes xudiciais, pero xa non se alterará nada.

A FESTA NACIONALISTA DOS CENTRALISTAS: Así pode semellar visto dende fora o día dos comuneiros nos que castela festexa a derrota dos que quixeron arrincar un pouco de autogoberno ó monstro imperial que eles mesmos crearan.

Seica defender o de un non é tan malo, ¿porqué non sentarse e falar de deixar a cada quen decidir cómo defende o seu?.