OUUUUuuuu... Disque os foros políticos andan revoltos por non sei que "renovación" dos órganos de control da xustiza. Disque esta ten capacidade de autocontrol e regulación porque existen casos de expulsión da carreira xudicial de persoas que se aproveitaron do seu posto para favorecer intereses cercanos ou própios...
A min todo iso sóame a 'cortiña de fume'; explicome, o mais importante sería que algún proto-demócrata me explicase como se pode falar de "poder cidadan" se os cidadans só decidimos parcialmente sobre un dos tres poderes. A elección sesgada, non proporcional e mediatizada dunha parte (quedan fora moitos senadores) do poder lexislativo non é dabondo para falarmos de DEMOCRACIA.
A elección é sesgada porque se fai mediante listas electorais pechadas elaboradas de xeito case segredo por persoas que forman parte da estructura de poder politico e, polo tanto, tenden a maniobrar para se manter nel. É sesgada porque as circuscripcions electorais non atenden á realidade social dos territorios e non equilibran a capacidade de decidir entre o amplo abano da totalidade e o local. É sesgada porque logo cada representante electo pode facer o que lle veña en gaña sen ter que respostar de ren ata os seguintes 'cómicos' diante dos seus electores.
A elección é non proporcional polo sistema de asignación de representantes desbota parte das opcions dos cidadans; e non me refiro sómentes ás candidaturas que non acadan a porcentaxe esixida senon tamén ó desprezo dos que acuden a votar para manifesta-lo seu descontento con TODO o sistema votando en branco...
A elección está mediatizada polo financiamento que os partidos precisan para as campañas de marketing que son os anuncios electorais e polo papel relevante dos grupos de intereses económicos na difusión das mensaxes dos candidatos mediante os medios de comunicación que forman parte deles.
No que respecta ó poder lexislativo aínda habería que engadir que o seu funcionamento está moi alonxado dos cidadans que os elixen e que semellan mais importantes para un representante electo en Teruel as manifestacions que se fan en Madrid que as que fan os cidadans que o elexiron (e que teñen problemas dabondo para ires ata alí).
¿Que dicir do executivo?; seica 'emana' do parcial e precariamente electo lexislativo e que si se fixera de outro xeito os cidadans poderíamos provoca-lo caos elexindo a persoas de tendencias diversas para os diversos cargos... Claro, non se lles ocurre que igual é o que interesa: que uns e outros se molesten en facelo ben de verdade e que se vixien dun xeito efectivo. A non elección do poder executivo seméllame que ten o seu máximo expoñente endogámico na xefactura do estado que, lonxe de ser representante máximo da cidadanía, é o símbolo mais evidente da pervivencia de estructuras de poder seculares mantendo o tribal método de herdanza biolóxica filoxenética como xeito de elección.
Ó poder xudicial é o mais enrrevesado dos establecidos de xeito clásico. Os seus membros deben ser persoas cunha formación académica que logo se vexa refrendada por unha aceptación de outros membros da carreira xudicial nunha especie de 'rito iniciático' que os inclue no "escalafón". Así, dende a base, un xuiz debe irse labrando un mundo de contactos non coa cidadanía mediante unha laboura impecable de aplicación da xustiza e mellora da lei para o ben común; non, o xuiz que queira ascender debe ir facendo 'favores', votando por outros nos diferentes foros da carreira xudicial para iren tamén gañando postos no escalafón. Logo chega a barreira, o intre no que o actual estado das cousas obriga ós xuices a se encuadraren politicamente para seguir progresando nos organismos de control desa especie de 'fraternitá' lonxe sempre do posible recoñecemento da sua laboura por parte da cidadanía ou da súa contribución académica no campo da dificil ciencia do dereito. Non semella de interese a introducción do control dos cidadans no aparello xudicial; nen sequera semella que interese falar da eficacia das actuacions xudiciais que moitas veces saen nos medio cando se inician de xeito espectacular con detencions e tal para logo esquecerse xusto no intre das sentencias absolutorias por fallos na instrucción.
Pérdome; seino, pero é que o tema ten moita complicación para un cidadan de a pé que sabe da importáncia da xustiza e que pensa que nunha democracia TODOLOS poderes deberían emanar directamente dos cidadans...
Mais aló desta organización de tres poderes debería haber outros órganos de control por parte dos cidadans de estructuras e servizos fundamentais nos que, coido, nunha socidade DEMOCRATICA a simple participación non é dabondo.
Para escomenzar o control do sistema electoral. Resultamen farto curioso que seña obrigatorio participar nas mesas electorais, un "deber cidadan" e logo tanto nas instáncias superiores como no entramado de recursos e valoracions se perda o contacto cidadan coa manifestación da súa vontade... Son funcionarios da xustiza e politicos os que controlan o sistema electoral moitas veces de xeito totalmente opaco sen publicar decisions nen normas e sempre poñendo toda clase de trabas á participación activa dos cidadans no proceso pois debe se-la única instáncia do poder na que non se poden presentar documentos con validez legal mediante tódalas vías sinaladas na lei de procedemento administrativo.
Chámame a atención de como os gobernantes non se cortan en pedir responsabilidade ós cidadans no uso de certos servizos e bens públicos mais como se obvia a participación destes directamente no seu control. A educación, A acción social e solidaria, O transporte público... sempre tan dependentes e tan alonxados dos cidadans.
Para dar remate a este oubeo quixera sinala-la falla de responsabilidade dos medios comunicativos no que publican e, sobor de todo nas súas liñas editoriais porque agora que eles sinalan ás accions da xustiza contra os que nos expresamos libremente mediante blogues deberían ter algo de auto-critica á hora de enfoca-las novas. Semella que SABEN que ningúen mais ca eles pode FALAR EN ALTO.
Pensamentos de meu e comentarios sobor da actualidade en xeral.
O meme das 8 cousas
Debe ser unha nova modalidade de cadea; polo de agora con intencions reflexivas mais non será de estranar que logo saian "memes fun" e xa a teñamos liada.
O certo é que unha persoa de Chuza! lanzou O meme das 8 cousas e, acaboume 'tocando', seica hai un mes; mais eu entereime agora. Gracias Lourixe
O tema vai de:
-Facer un listado de 8 cousas, as que sexan.
-Escribir esas 8 cousas no blogue e explicar como vai o meme.
-Seleccionar a 8 persoas para que o sigan e poñelos no blogue.
-Deixar un comentario no blogue conforme foron convidados a xogar e facendo referencia ao propio post "O meme das 8 cousas"
O listado xa o fixen; non tiven moitas dúbidas... Centreime no que me gusta e no que quero facer.
1-Falar libremente
2-Mirarlle-los ollos ós meus
3-Sonar desperto e durmido
4-Nen odiar nen esquencer
5-Mellorarme e axudar a mellorarse a outr@s
6-Non ser indiferente á destrucción do noso entorno
7-Problema-reflexión-acción-revisión como paradigma
8-A praia de Vilar e os Montes Aquilianos
Mais dificil vai ser facer un comentario de cada unha sen me perder.
1 Falar libremente: semella que é doado mais non o é tanto; e non me refiro a medo a inxuriar ó xefe do estado nen cousas polo estilo... mais ben penso na medida que hai que ter para que as verbas non manquen a inocentes. Por iso moitas veces opto polo silencio.
2 Miralle-los ollos ós meus: Non porque teña que descubrir algo nos que me rodean senon por mante-la dignidade e a confianza en min mesmo e non ter ren que esconder ou do que avergoñarme
3 Sonar desperto e durmido: Porque sen metas e sen desexos non se vai a ningures i entón xa estas morto
4 Nen odiar, nen esquencer: Xa teño falado delo; a vinganza non é un 'plato frio' senon mais ben podre que nos fai peores a nós mesmos e non nos devolve o que coidamos perder; lembrar axuda a aprender, saber que outros foron por un camiño e o que nel atoparon. Saber quen e como foi é información non despreciable.
5 Mellorarme e axudar a outr@s a mellorarse: No computo global un debe ser cada día mellor que si mesmo o día anterior; mellor no trato, mellor no coñecemento, mellor na reflexión...
6 Non ser indiferente á destucción do noso entorno: Recibin unha herdanza co "imposto de sucesions" de un sistema depredador incapaz de planear no mais minimo grao a relación da sociedade do medio que a rodea. Unha sociedade que se bota en bloque a cada posible solución sen decatarse de que todas son solucions parciais e que non se poden aplicar de forma universal. Así anegamos vales, fixemos minas e plantas xeradoras de fume e agora poñemos muiños de vento...
7 Problema-reflexión-acción-revisión como paradigma: Suponse que teño unha profesión científica... Actuar de outro xeito está ben para cousas que non teñen/precisan explicación (o Amor) mais non para afrontar as PREGUNTAS de cada día.
8 A praia de Vilar e os Montes Aquilianos: Os meus lugares favoritos ameazados ambolos dous pola praga dos humanos...
O das 8 persoas vai ser ainda mais complicado... Non sei que criterio aplicar.
Vai:
Fer
Ifirt
Modesto
Galegoman
Artritis
Brenlla
PedroMorgado
Dinis
O certo é que unha persoa de Chuza! lanzou O meme das 8 cousas e, acaboume 'tocando', seica hai un mes; mais eu entereime agora. Gracias Lourixe
O tema vai de:
-Facer un listado de 8 cousas, as que sexan.
-Escribir esas 8 cousas no blogue e explicar como vai o meme.
-Seleccionar a 8 persoas para que o sigan e poñelos no blogue.
-Deixar un comentario no blogue conforme foron convidados a xogar e facendo referencia ao propio post "O meme das 8 cousas"
O listado xa o fixen; non tiven moitas dúbidas... Centreime no que me gusta e no que quero facer.
1-Falar libremente
2-Mirarlle-los ollos ós meus
3-Sonar desperto e durmido
4-Nen odiar nen esquencer
5-Mellorarme e axudar a mellorarse a outr@s
6-Non ser indiferente á destrucción do noso entorno
7-Problema-reflexión-acción-revisión como paradigma
8-A praia de Vilar e os Montes Aquilianos
Mais dificil vai ser facer un comentario de cada unha sen me perder.
1 Falar libremente: semella que é doado mais non o é tanto; e non me refiro a medo a inxuriar ó xefe do estado nen cousas polo estilo... mais ben penso na medida que hai que ter para que as verbas non manquen a inocentes. Por iso moitas veces opto polo silencio.
2 Miralle-los ollos ós meus: Non porque teña que descubrir algo nos que me rodean senon por mante-la dignidade e a confianza en min mesmo e non ter ren que esconder ou do que avergoñarme
3 Sonar desperto e durmido: Porque sen metas e sen desexos non se vai a ningures i entón xa estas morto
4 Nen odiar, nen esquencer: Xa teño falado delo; a vinganza non é un 'plato frio' senon mais ben podre que nos fai peores a nós mesmos e non nos devolve o que coidamos perder; lembrar axuda a aprender, saber que outros foron por un camiño e o que nel atoparon. Saber quen e como foi é información non despreciable.
5 Mellorarme e axudar a outr@s a mellorarse: No computo global un debe ser cada día mellor que si mesmo o día anterior; mellor no trato, mellor no coñecemento, mellor na reflexión...
6 Non ser indiferente á destucción do noso entorno: Recibin unha herdanza co "imposto de sucesions" de un sistema depredador incapaz de planear no mais minimo grao a relación da sociedade do medio que a rodea. Unha sociedade que se bota en bloque a cada posible solución sen decatarse de que todas son solucions parciais e que non se poden aplicar de forma universal. Así anegamos vales, fixemos minas e plantas xeradoras de fume e agora poñemos muiños de vento...
7 Problema-reflexión-acción-revisión como paradigma: Suponse que teño unha profesión científica... Actuar de outro xeito está ben para cousas que non teñen/precisan explicación (o Amor) mais non para afrontar as PREGUNTAS de cada día.
8 A praia de Vilar e os Montes Aquilianos: Os meus lugares favoritos ameazados ambolos dous pola praga dos humanos...
O das 8 persoas vai ser ainda mais complicado... Non sei que criterio aplicar.
Vai:
Fer
Ifirt
Modesto
Galegoman
Artritis
Brenlla
PedroMorgado
Dinis
Sen Mercar Ren
Innecesario.
Hoxe é o NBD Unha data como outra calquera na que se pode decidir non mercar...
O Hiperconsumo é o triunfo da publicidade; moita xente recoñece que mercar lle "pon" e que lle frustra sair por unha cidade e voltar á casa sen mercar ren. Dende esa óptica o consumismo ten un prezo importánte tanto para a economía domestica como para o equilibrio necesidades-recursos do noso planeta. Evidentemente tendo a tódolos medios de comunicación financiados mercede á publicidade non é de estranar que unha reivindicación deste tipo non teña a mais mínima acollida nos medios de comunicación.
Xa tería mérito que unha reivindicación deste calibre se fixera dentro dun mes en plena voráxine hiperconsumista; na que o que semella importar non é o que se cacarea (fraternidade, familia etc.) senon o valor do que se merca...
E agora, a de area: ¿de verdade se pode pasar un día sen mercar ren?; eu penso que non... dende que desapareceu o trueque e se fan pagos electrónicos é moi, pero que moi dificil non pagar ren un día. Un paga a diario a luz, as comunicacions, os impostos... mais como cho cobran a final de mes non te fas conta de que o gasto é diario.
Bueno, a celebralo ben.
Hoxe é o NBD Unha data como outra calquera na que se pode decidir non mercar...
O Hiperconsumo é o triunfo da publicidade; moita xente recoñece que mercar lle "pon" e que lle frustra sair por unha cidade e voltar á casa sen mercar ren. Dende esa óptica o consumismo ten un prezo importánte tanto para a economía domestica como para o equilibrio necesidades-recursos do noso planeta. Evidentemente tendo a tódolos medios de comunicación financiados mercede á publicidade non é de estranar que unha reivindicación deste tipo non teña a mais mínima acollida nos medios de comunicación.
Xa tería mérito que unha reivindicación deste calibre se fixera dentro dun mes en plena voráxine hiperconsumista; na que o que semella importar non é o que se cacarea (fraternidade, familia etc.) senon o valor do que se merca...
E agora, a de area: ¿de verdade se pode pasar un día sen mercar ren?; eu penso que non... dende que desapareceu o trueque e se fan pagos electrónicos é moi, pero que moi dificil non pagar ren un día. Un paga a diario a luz, as comunicacions, os impostos... mais como cho cobran a final de mes non te fas conta de que o gasto é diario.
Bueno, a celebralo ben.
Leons por años
OUUUUuuuu Ocurriuseme acudir ó cinema por un aquel de liquidar horas nas que non podo facer outras cousas que me gustan e lembrando que dunha boa peli sempre se aprende algo.
Reflexión. Esto é o que o filme pide a tod@s; pensar en que está a pasar, cales son os motivos intrínsecos de semellante situación, os erros cometidos e porqué seguimos permitindo que certas cousas pasen e nos nos sintamos víctimas e responsabeis... Un politico ambicioso que dirixe as súas miras cara ó despacho supostamente mais poderoso da terra; unha periodista xa fraguada no oficio con sona mais sen éxito deglutida na voráxine do día a día da loita pola audiencia; dous novos soldados das forzas especiais voluntarios para se poder sufraga-los estudos e os seus proxectos de mellorar 'realmente' o medio na que viviron; un profesor cazatalentos que se sinte frustrado pola marcha do seu proxecto vital e do pais no que cree e un estudante espelido que con 20 anos xa está desenganado do plantexamento social e opta pola 'vía doada' dunha vida edo-egoista consumista. Todos eles engarzados en tres tramas simultaneas que mostran as facianas dun mesmo dilema...
A relación entre prensa e poder, como se apoian un no outro cada un para os seus fins sen aportar unha clara orientación mais aló da "necesidade de gañar". Os peons do xogo estratéxico empregados unha e outra vez como coartada i escusa das súas propias actuacións enterrados nos erros dos seus mandos en conflitos non resolubles. Unha sociedade supostamente chea de oportunidades que desbota os seus potenciais para manter indemnes as mentiras de quen a dirixe.
Dous fracasos, dúas mortes e un final aberto...
A película ten gancho e frases moi boas case sempre na boca dos estudantes... O discurso republicano do político non deixa un só pao sen tocar e atrapa certos tópicos do tema como: Sair de alí (Afganistán ou Irak) sen vencer é ter que voltar en peores condicions. A firme creenza de que a sociedade americana malía ás súas eivas e ás meirandes desigualdades que acobilla segue a ser a única con capacidade de defender certos valores no mundo impulsan ó filme e poñen ó espectador diante das preguntas que, esporádicamente, van deixando caer ós protagonistas.
Reflexión. Esto é o que o filme pide a tod@s; pensar en que está a pasar, cales son os motivos intrínsecos de semellante situación, os erros cometidos e porqué seguimos permitindo que certas cousas pasen e nos nos sintamos víctimas e responsabeis... Un politico ambicioso que dirixe as súas miras cara ó despacho supostamente mais poderoso da terra; unha periodista xa fraguada no oficio con sona mais sen éxito deglutida na voráxine do día a día da loita pola audiencia; dous novos soldados das forzas especiais voluntarios para se poder sufraga-los estudos e os seus proxectos de mellorar 'realmente' o medio na que viviron; un profesor cazatalentos que se sinte frustrado pola marcha do seu proxecto vital e do pais no que cree e un estudante espelido que con 20 anos xa está desenganado do plantexamento social e opta pola 'vía doada' dunha vida edo-egoista consumista. Todos eles engarzados en tres tramas simultaneas que mostran as facianas dun mesmo dilema...
A relación entre prensa e poder, como se apoian un no outro cada un para os seus fins sen aportar unha clara orientación mais aló da "necesidade de gañar". Os peons do xogo estratéxico empregados unha e outra vez como coartada i escusa das súas propias actuacións enterrados nos erros dos seus mandos en conflitos non resolubles. Unha sociedade supostamente chea de oportunidades que desbota os seus potenciais para manter indemnes as mentiras de quen a dirixe.
Dous fracasos, dúas mortes e un final aberto...
A película ten gancho e frases moi boas case sempre na boca dos estudantes... O discurso republicano do político non deixa un só pao sen tocar e atrapa certos tópicos do tema como: Sair de alí (Afganistán ou Irak) sen vencer é ter que voltar en peores condicions. A firme creenza de que a sociedade americana malía ás súas eivas e ás meirandes desigualdades que acobilla segue a ser a única con capacidade de defender certos valores no mundo impulsan ó filme e poñen ó espectador diante das preguntas que, esporádicamente, van deixando caer ós protagonistas.
ANNO V. o que temos mellorado, ou non.
OUUUUuuuu
Fai 4 anos iniciei este xeito de deixar constancia de que NON ME RESIGNO, do que penso e do que coido interesante e do que vexo. Do que me fai rir e do que me indigna; do que me esperanza e do que impacta. De lerias e andrómenas, de verbas e agasallos. A terapia deu resultado e conquerín seguir polo fío encollido, mais equilibrado.
Dende hai unha semana seméllame que só recibo malas novas, mais como teño predisposición optimista lle poño as cores do outono e tiro... non foron os 40, senon os lonxanos 35 os que me mancaron.
O proxecto vital non remata coa chegada da estabilidade laboral, sempre debe haber novos obxectivos reais e fantásticos que nos impulsen e ós que nos acollamos á hora de facermos eleccions.
Un barco tivo unha brecha que encheu de escuro maquillaxe a faciana alegre do pais, un barco partiu e afundiume; vin con estupor como milleiros de persoas reaccionabamos ó unisono mais logo non actuamos con consciencia de persoas libres e seguimos a recibir o mais absoluto desprezo de quen se cree "destinado a dirixir".
Agora estou á espera do seguinte barco, alerta ós sinos das falsidades e das ocultacions. Non vou deixar pasar outro 17 de Novembro reconstrúindo en silencio o que outros desfán, non voltarei a chorar en San Adrián.
Fai 4 anos iniciei este xeito de deixar constancia de que NON ME RESIGNO, do que penso e do que coido interesante e do que vexo. Do que me fai rir e do que me indigna; do que me esperanza e do que impacta. De lerias e andrómenas, de verbas e agasallos. A terapia deu resultado e conquerín seguir polo fío encollido, mais equilibrado.
Dende hai unha semana seméllame que só recibo malas novas, mais como teño predisposición optimista lle poño as cores do outono e tiro... non foron os 40, senon os lonxanos 35 os que me mancaron.
O proxecto vital non remata coa chegada da estabilidade laboral, sempre debe haber novos obxectivos reais e fantásticos que nos impulsen e ós que nos acollamos á hora de facermos eleccions.
Un barco tivo unha brecha que encheu de escuro maquillaxe a faciana alegre do pais, un barco partiu e afundiume; vin con estupor como milleiros de persoas reaccionabamos ó unisono mais logo non actuamos con consciencia de persoas libres e seguimos a recibir o mais absoluto desprezo de quen se cree "destinado a dirixir".
Agora estou á espera do seguinte barco, alerta ós sinos das falsidades e das ocultacions. Non vou deixar pasar outro 17 de Novembro reconstrúindo en silencio o que outros desfán, non voltarei a chorar en San Adrián.
¿Porqué non abdicas a prol do pobo?
OUUUUuuuu
Si motivos hai, e non precisamente a defensa da representación institucional, para que o señor Chavez deixase a leria esa de enfocar ó goberno de Spain en 2002 como instigador daquel golpe de estado. O emprego de cortiñas de fume tan burdas e de terminoloxía retrógrada non fai mais que demostrar que se trataba dun espectáculo que o "protodictator" facía cara á súa audiencia: "Mira como le saco los colores al huevon este que dice que es rey".
Mágoa que tódalas promesas de confraternidade para acabar coa pobreza, a inxustiza e o desamparo dos pobos rematen nun novo goberno totalitario; porque nalguns aspectos do despliegue son positivos: o plano de petroleo por médicos, por exemplo.
Mais non sei si é mais grave ser elexido polo 60% da poboación e aproveitarse dun populismo arroiante para estableceren unha dictadura ou si ser imposto no cargo de "xefe do estado vitalicio" por un dictador que chegou a elo pola forza das armas e logo porlle un disfraz de democracia a un sistema de elección biolóxico.
Está claro que para estar en certos foros hai que saber e que facer certas declaracions en actos como ese non fai mais que desacreditar á própia conferéncia, mais a Chavez iso non lle importaba; el acudiu sin previo aviso e, de seguido, conqueriu o protagonismo por riba dos verdadeiros conflictos como as chamadas de atención de varios dignatarios "da súa corda" sobre a depredación que fan as empresas estranxeiras (senlleiramente 'made in spain') ou o conflito da papeleira entre o Uruguai e a Arxentina (curiosamente con empresa 'made in spain' polo medio). Ou ben pode que todo fose parte dunha estratexia ben definida... Encamiñada a botar ós estados europeos do foro e xustificar nacionalizacions extemporaneas.
Aínda así hai que saberse plantar con mais elegancia; Lin por ahi: "Es para mi un motivo de satisfacción que se calle". Sería algo mais apropiado.
Por iso dín que é rei; non un abuelo calquera na mesa da festa mandando calar ó xenro de turno. Resúltame bastante curioso e alarmante que ningúen chame a atención sobre a intromisión deste home na politica exterior sobre a que NON ten competencia, é mais semalla incompetente para facela. E resúltame curioso que tanta xente o xalee dicindo: "Con dos cojones"... Actuar así indica xustamente "Falta de cojones" ou de 'cuajo'; que un interlocutor descalifique ó teu grupo e non respete o turno de intervencions sería descalificativo para él sen estas saídas de ton.
Defender a lexitimidade das institucions non ten que ver co caracter ou as ideas de quen as ocupa en cada momento; mais a min quédame a dúbida de si o do bigote tería reaccionado así a prol de FG si fose tildado de 'corrupto'. Ser fascista semella na actualidade un insulto tremendo; ou cecais non se trataba deso senon das ínfulas intervencionistas daquel goberno que non só actou no caso do golpe de Venezuela (aclamando ó persoeito títere dos militares títeres) senon, permitome lembrar, no caso do Guinea Ecuatorial... vamos, ó mais puro estilo colonial.
En fin; postos a pedir eu pido que abdiquen a prol do pobo tanto un como o outro.
Si motivos hai, e non precisamente a defensa da representación institucional, para que o señor Chavez deixase a leria esa de enfocar ó goberno de Spain en 2002 como instigador daquel golpe de estado. O emprego de cortiñas de fume tan burdas e de terminoloxía retrógrada non fai mais que demostrar que se trataba dun espectáculo que o "protodictator" facía cara á súa audiencia: "Mira como le saco los colores al huevon este que dice que es rey".
Mágoa que tódalas promesas de confraternidade para acabar coa pobreza, a inxustiza e o desamparo dos pobos rematen nun novo goberno totalitario; porque nalguns aspectos do despliegue son positivos: o plano de petroleo por médicos, por exemplo.
Mais non sei si é mais grave ser elexido polo 60% da poboación e aproveitarse dun populismo arroiante para estableceren unha dictadura ou si ser imposto no cargo de "xefe do estado vitalicio" por un dictador que chegou a elo pola forza das armas e logo porlle un disfraz de democracia a un sistema de elección biolóxico.
Está claro que para estar en certos foros hai que saber e que facer certas declaracions en actos como ese non fai mais que desacreditar á própia conferéncia, mais a Chavez iso non lle importaba; el acudiu sin previo aviso e, de seguido, conqueriu o protagonismo por riba dos verdadeiros conflictos como as chamadas de atención de varios dignatarios "da súa corda" sobre a depredación que fan as empresas estranxeiras (senlleiramente 'made in spain') ou o conflito da papeleira entre o Uruguai e a Arxentina (curiosamente con empresa 'made in spain' polo medio). Ou ben pode que todo fose parte dunha estratexia ben definida... Encamiñada a botar ós estados europeos do foro e xustificar nacionalizacions extemporaneas.
Aínda así hai que saberse plantar con mais elegancia; Lin por ahi: "Es para mi un motivo de satisfacción que se calle". Sería algo mais apropiado.
Por iso dín que é rei; non un abuelo calquera na mesa da festa mandando calar ó xenro de turno. Resúltame bastante curioso e alarmante que ningúen chame a atención sobre a intromisión deste home na politica exterior sobre a que NON ten competencia, é mais semalla incompetente para facela. E resúltame curioso que tanta xente o xalee dicindo: "Con dos cojones"... Actuar así indica xustamente "Falta de cojones" ou de 'cuajo'; que un interlocutor descalifique ó teu grupo e non respete o turno de intervencions sería descalificativo para él sen estas saídas de ton.
Defender a lexitimidade das institucions non ten que ver co caracter ou as ideas de quen as ocupa en cada momento; mais a min quédame a dúbida de si o do bigote tería reaccionado así a prol de FG si fose tildado de 'corrupto'. Ser fascista semella na actualidade un insulto tremendo; ou cecais non se trataba deso senon das ínfulas intervencionistas daquel goberno que non só actou no caso do golpe de Venezuela (aclamando ó persoeito títere dos militares títeres) senon, permitome lembrar, no caso do Guinea Ecuatorial... vamos, ó mais puro estilo colonial.
En fin; postos a pedir eu pido que abdiquen a prol do pobo tanto un como o outro.
Forty returns
OUUUUuuuu
My gift of birthday
If the immobility of our castes conducters transfer to the movement of the celestial bodies today the land would have returned for fortieth time to the place that was occupying when I was extracted, at the risk of dying, of the abdomen of my mother.
But, since the path of the stars is the one that is, the most probable thing is that the above mentioned point is too far in the time - space for, at least to look at him.
Let's allow so that, before her rice's passes, the beautiful constitutive lady should transform again in the amalgam of the desires of all and not in the ferreous padlock of a brilliant chain to which they want to call freedom and it's not any more that benefit of some few ones.
My gift of birthday
If the immobility of our castes conducters transfer to the movement of the celestial bodies today the land would have returned for fortieth time to the place that was occupying when I was extracted, at the risk of dying, of the abdomen of my mother.
But, since the path of the stars is the one that is, the most probable thing is that the above mentioned point is too far in the time - space for, at least to look at him.
Let's allow so that, before her rice's passes, the beautiful constitutive lady should transform again in the amalgam of the desires of all and not in the ferreous padlock of a brilliant chain to which they want to call freedom and it's not any more that benefit of some few ones.
Lumes de artificio ó norde do Atlas
OUUUUuuuu
AS cousas curiosas que ten o comportamento político e social.
Ben é coñecido o meu posicionamento respecto ó ente en cuio cimeiro figura o cidadan Juan Carlos de Borbón e tamén é coñecida a miña opinión da adxudicación a unha linaxe da representación máxima dunha sociedade en virtude da herdanza biolóxica, mais nestes días deume pena que o señor este e mais os milleiros de habitantes das "insulas" visitadas se visen utilizados deste xeito.
Os estrategas da zurda con guante de terciopelo consideraron que a campaña de "mais español ca o español" lles estaba a resultar ben e que a xente xa veia no P$o€ o 'pegamento das españas' deixando atrás as súas participacions nas diabólicas alianzas coas forzas centrífugas e as necesarías e mal paradas negociacions para acada-la paz.
Así as cousas prepararon este teatro con tempo e axustaron o seu cronograma para o momento xusto .
Digo o do teatro porque si eu considero un territorio coma própio non monto este rebumbio por unha visita tendo deixado pasar a refortificación da fronteira e actuando de tapón perante un problema que ben podería brindarme os territorios que reclamo en bandexa de prata. Non semella cecais moi levantisco manter tratos comerciais de todo tipo e condición coas empresas do estado 'ocupante' mentras xogo a perdiz mareada cuns pescadores (ós que agora lles tocará paga-lo pato novamente) e sigo ansiando a construcción dunhas macroestructuras que melloren as comunicacions entre ámbolos lados do estreito... Por todo elo a actitude Marroquí seméllame unha ben estudiada cortiña de fume botada xusto por riba do SILENCIO SENTENCIOSO que algúns desexan para o 11-M (i eu non son conspiranoico).
Ó propósito do caso: ¿como é que esta sentenza SI hai que respetala en silencio e moitas outras NON?; e peor, ¿como un partido supostamente democrático quere impor como si dun DOGMA se tratase a creencia no que se consideran feitos probados na sentenza?; ¿haberá que estudala na ESO incluida a coletilla de que "o PP tentou emprega-los atentados en beneficio própio"?. Mágoa de cidadans con criterio própio e liberdade de albedrío.
Que a algúen se lle ocurra que o parlamento se ten que pronunciar sobre unha sentenza xudicial non é mais que a materialización da "morte de Montesquieu" e o absoluto desprezo pola separación de poderes; separación que NON ven consagrada na sacrosanta constitución porque a endogamia de xuices e fiscais depende indirectamente dos partidos políticos do parlamento e non DIRECTAMENTE da sociedade en cuio nome (bueno, non eles sentencian en nome de el-rei) din impartir xustiza.
Na historia da humanidade a dúbida e o estudo teñen botado a baixo "verdades universais", senón preguntadelle a Galileo... Outra cousa é que indicios lenes conduzan a conclusions 'inquebrantables'.
Ah, esquecín unha pregunta: ¿logo non hai un bó sitio para durmir nin en Ceuta nin en Melilla?.
AS cousas curiosas que ten o comportamento político e social.
Ben é coñecido o meu posicionamento respecto ó ente en cuio cimeiro figura o cidadan Juan Carlos de Borbón e tamén é coñecida a miña opinión da adxudicación a unha linaxe da representación máxima dunha sociedade en virtude da herdanza biolóxica, mais nestes días deume pena que o señor este e mais os milleiros de habitantes das "insulas" visitadas se visen utilizados deste xeito.
Os estrategas da zurda con guante de terciopelo consideraron que a campaña de "mais español ca o español" lles estaba a resultar ben e que a xente xa veia no P$o€ o 'pegamento das españas' deixando atrás as súas participacions nas diabólicas alianzas coas forzas centrífugas e as necesarías e mal paradas negociacions para acada-la paz.
Así as cousas prepararon este teatro con tempo e axustaron o seu cronograma para o momento xusto .
Digo o do teatro porque si eu considero un territorio coma própio non monto este rebumbio por unha visita tendo deixado pasar a refortificación da fronteira e actuando de tapón perante un problema que ben podería brindarme os territorios que reclamo en bandexa de prata. Non semella cecais moi levantisco manter tratos comerciais de todo tipo e condición coas empresas do estado 'ocupante' mentras xogo a perdiz mareada cuns pescadores (ós que agora lles tocará paga-lo pato novamente) e sigo ansiando a construcción dunhas macroestructuras que melloren as comunicacions entre ámbolos lados do estreito... Por todo elo a actitude Marroquí seméllame unha ben estudiada cortiña de fume botada xusto por riba do SILENCIO SENTENCIOSO que algúns desexan para o 11-M (i eu non son conspiranoico).
Ó propósito do caso: ¿como é que esta sentenza SI hai que respetala en silencio e moitas outras NON?; e peor, ¿como un partido supostamente democrático quere impor como si dun DOGMA se tratase a creencia no que se consideran feitos probados na sentenza?; ¿haberá que estudala na ESO incluida a coletilla de que "o PP tentou emprega-los atentados en beneficio própio"?. Mágoa de cidadans con criterio própio e liberdade de albedrío.
Que a algúen se lle ocurra que o parlamento se ten que pronunciar sobre unha sentenza xudicial non é mais que a materialización da "morte de Montesquieu" e o absoluto desprezo pola separación de poderes; separación que NON ven consagrada na sacrosanta constitución porque a endogamia de xuices e fiscais depende indirectamente dos partidos políticos do parlamento e non DIRECTAMENTE da sociedade en cuio nome (bueno, non eles sentencian en nome de el-rei) din impartir xustiza.
Na historia da humanidade a dúbida e o estudo teñen botado a baixo "verdades universais", senón preguntadelle a Galileo... Outra cousa é que indicios lenes conduzan a conclusions 'inquebrantables'.
Ah, esquecín unha pregunta: ¿logo non hai un bó sitio para durmir nin en Ceuta nin en Melilla?.
O mono que non queda "mono"
OUUUUuuuu
Cando o pasado domíngo subín ata "el Morredero" xa tiña eu idea do que dende arriba se ia a contemplar ó ollar cara os altos de Compludo...
Aínda así non daba eu apartado a vista do dramatico espectáculo que, ó meu entender, representa semellante actuación no entorno dos montes de León, e mais sabendo que a enerxía que alí se produza non vai suplir a que se puidera producir realizando as mesmas instalacions nas zonas que realmente precisan da enerxía que eiquí se vai producir.
O mais esperpéntico é que os estudos de impacto ambiental esixidos non teñen en conta o que esas instalacións poden influir no territorio que teñen xusto diante...
Nen os efectos sobre a fauna que alí se tenta conservar nen o impacto paisaxistico... é coma se o concello de Ponferrada a tan só 10 metros dos muiños non existise.
Só quero dicir que si espazos singulares como cabo Vilán mereceran ser santuarios os santuarios xa declarados merecen ser protexidos non só no seu interior senon tamén no seu contorno... E sendo hoxe o día da manifestación a prol da modificación do plano acuicola de galiza me parece xusto que as reivindicacións de protección non queden só na costa senon que, rompendo o clásico desequilibrio do país, fagamos conta que tódolos entornos naturais merecen ser tidos en conta á hora de planificaren os usos que os humans queremos facer deles.
Cando o pasado domíngo subín ata "el Morredero" xa tiña eu idea do que dende arriba se ia a contemplar ó ollar cara os altos de Compludo...
Aínda así non daba eu apartado a vista do dramatico espectáculo que, ó meu entender, representa semellante actuación no entorno dos montes de León, e mais sabendo que a enerxía que alí se produza non vai suplir a que se puidera producir realizando as mesmas instalacions nas zonas que realmente precisan da enerxía que eiquí se vai producir.
O mais esperpéntico é que os estudos de impacto ambiental esixidos non teñen en conta o que esas instalacións poden influir no territorio que teñen xusto diante...
Nen os efectos sobre a fauna que alí se tenta conservar nen o impacto paisaxistico... é coma se o concello de Ponferrada a tan só 10 metros dos muiños non existise.
Só quero dicir que si espazos singulares como cabo Vilán mereceran ser santuarios os santuarios xa declarados merecen ser protexidos non só no seu interior senon tamén no seu contorno... E sendo hoxe o día da manifestación a prol da modificación do plano acuicola de galiza me parece xusto que as reivindicacións de protección non queden só na costa senon que, rompendo o clásico desequilibrio do país, fagamos conta que tódolos entornos naturais merecen ser tidos en conta á hora de planificaren os usos que os humans queremos facer deles.
Trocame o clima, Primo.
OUUUUuuuu
O 4 de Abril lin unha columna de opinión na edición berciana de "la crónica-el mundo de león" na que alguén que non coñezo con moito sentidiño desgranaba os graves problemas ecolóxicos ós que nos enfrontamos e como estes non poderán ser abordados con éxito, isto é con supervivencia da nosa sociedade, se non deixamos atrás referentes trasnoitados no plano conceptual e non actuamos dende a realidade. Viña esto refrendado pola suposta identificación de ecoloxismo i esquerda á que el tildaba de 'desfasada' non sen razón; porque hai certa terminoloxía que non deixa de manca-los ouvidos no que dín os principais dos partidos de esquerdas. Ainda peor parados saen os representantes do mundo financieiro-empresarial e o seu conglomerado de intereses que durante tanto tempo se burlaron dos avisos que se viñan dando sobre o insostible do modelo económico-social que preconizaron e puxeron en marcha cmo imaxe e semellanza do "American way of life" e agora, sen pudor, se apuntan a calquer estratexia paliativa ou parche que lles permita mante-lo control productivo da enerxía e/ou brinde novas 'oportunidades de negocio' sen facer nen o mais mínimo exame causa-raiz do que está a acontecer e de como desenvoltar estratexias efectivas a longo prazo... A cousa quedou así e non pasei da pre-elaboración do oubeo mais; gracias ó primo do catedrático cientifico voltei a pensar nelo.
Ten o conservacinismo ambiental ideoloxía?; semella que na dereita pensan que sí e por iso ese "globo sonda" moi ó estilo do Abuelo Cebolleta (Profesor Barea) para ver a reacción do público en xeral e dos medios menos afins en particular; porque dos afíns xa se sabe que se pode esperar de todo. Teñen pagados a Pseudo-cronistas que se apúntan a un borbadeo ainda que seña de lixo con tal de complaceren ós seus amos.
Eu se supón que teño unha profesión relacionada coa ciencia e teño aprendido nos anos de exercicio (mágoa que non na miña formación) que unha opinión científica se argumenta con datos; cifras e tendencias dos fenómenos observables que teñen relación demostrada co total do sistema estudado. Para demostrar unha hipótese (mellor dito, refutala) hai que demostrar si existe ou non unha relación causa-efecto entre un dato/valor e un fenómeno observable. E neso, nen o "primo de zumesol" puxo datos na mesa; fixo unha alusión ó indeterminista que é o estudo estatístico do complexo sistema climático tanto a nivel local como global e o fixo cunha frase que coidou intelixente e que, ó que se ve, resultou intelixente de mais.
Que en todo entorno cambiante existen individuos que se adaptan mellor e, polo tanto, aproveitan ese troco para mellora-la súa posición ú un feito biolóxico que ben se pode trasladar á esfera económica de tal xeito que en paralelo ós retos que plantexa a situación ambiental mundial (haxa ou non troco climático hai demasiada contaminación i existe sobre-explotación dos recursos naturais e perigo de desaparición de hábitats) temos un gran conglomerado de intereses económicos que tentan orienta-lo xuizo da situación e as posibles solucions cara ó seu campo de intereses e iso molesta ós que se quedan atrás e ós que non se apuntaron ó carro a tempo e agora precisan pasta para as súas campañas porque o ciclo expansivo do mercado do ladrillo remata e xa non se poden obter fondos a cambio de obras e licencias...
Mais vergoña que o primo do catedrático deberan sentir os que dispondo de unha fiestra para argumentar se descolgan polo seguidismo amarelo axudando a por en dúbida o futuro dos seus fillos (e o dos fillos dos outros); non sería de estranar que tales individuos fumen dicindo "é mentira que fumar aumente as posibilidades de ter cancro" ou que fumiguen con DDT pensando que " non se trata de ningún veleno para os humans".
O 4 de Abril lin unha columna de opinión na edición berciana de "la crónica-el mundo de león" na que alguén que non coñezo con moito sentidiño desgranaba os graves problemas ecolóxicos ós que nos enfrontamos e como estes non poderán ser abordados con éxito, isto é con supervivencia da nosa sociedade, se non deixamos atrás referentes trasnoitados no plano conceptual e non actuamos dende a realidade. Viña esto refrendado pola suposta identificación de ecoloxismo i esquerda á que el tildaba de 'desfasada' non sen razón; porque hai certa terminoloxía que non deixa de manca-los ouvidos no que dín os principais dos partidos de esquerdas. Ainda peor parados saen os representantes do mundo financieiro-empresarial e o seu conglomerado de intereses que durante tanto tempo se burlaron dos avisos que se viñan dando sobre o insostible do modelo económico-social que preconizaron e puxeron en marcha cmo imaxe e semellanza do "American way of life" e agora, sen pudor, se apuntan a calquer estratexia paliativa ou parche que lles permita mante-lo control productivo da enerxía e/ou brinde novas 'oportunidades de negocio' sen facer nen o mais mínimo exame causa-raiz do que está a acontecer e de como desenvoltar estratexias efectivas a longo prazo... A cousa quedou así e non pasei da pre-elaboración do oubeo mais; gracias ó primo do catedrático cientifico voltei a pensar nelo.
Ten o conservacinismo ambiental ideoloxía?; semella que na dereita pensan que sí e por iso ese "globo sonda" moi ó estilo do Abuelo Cebolleta (Profesor Barea) para ver a reacción do público en xeral e dos medios menos afins en particular; porque dos afíns xa se sabe que se pode esperar de todo. Teñen pagados a Pseudo-cronistas que se apúntan a un borbadeo ainda que seña de lixo con tal de complaceren ós seus amos.
Eu se supón que teño unha profesión relacionada coa ciencia e teño aprendido nos anos de exercicio (mágoa que non na miña formación) que unha opinión científica se argumenta con datos; cifras e tendencias dos fenómenos observables que teñen relación demostrada co total do sistema estudado. Para demostrar unha hipótese (mellor dito, refutala) hai que demostrar si existe ou non unha relación causa-efecto entre un dato/valor e un fenómeno observable. E neso, nen o "primo de zumesol" puxo datos na mesa; fixo unha alusión ó indeterminista que é o estudo estatístico do complexo sistema climático tanto a nivel local como global e o fixo cunha frase que coidou intelixente e que, ó que se ve, resultou intelixente de mais.
Que en todo entorno cambiante existen individuos que se adaptan mellor e, polo tanto, aproveitan ese troco para mellora-la súa posición ú un feito biolóxico que ben se pode trasladar á esfera económica de tal xeito que en paralelo ós retos que plantexa a situación ambiental mundial (haxa ou non troco climático hai demasiada contaminación i existe sobre-explotación dos recursos naturais e perigo de desaparición de hábitats) temos un gran conglomerado de intereses económicos que tentan orienta-lo xuizo da situación e as posibles solucions cara ó seu campo de intereses e iso molesta ós que se quedan atrás e ós que non se apuntaron ó carro a tempo e agora precisan pasta para as súas campañas porque o ciclo expansivo do mercado do ladrillo remata e xa non se poden obter fondos a cambio de obras e licencias...
Mais vergoña que o primo do catedrático deberan sentir os que dispondo de unha fiestra para argumentar se descolgan polo seguidismo amarelo axudando a por en dúbida o futuro dos seus fillos (e o dos fillos dos outros); non sería de estranar que tales individuos fumen dicindo "é mentira que fumar aumente as posibilidades de ter cancro" ou que fumiguen con DDT pensando que " non se trata de ningún veleno para os humans".
Suscribirse a:
Entradas (Atom)