Carta máxica

a: Proto-dictadores, dictadores, bispos e outros chamanes das metafísicas, reis e pontífices:

Neste día das peticions dos inocentes quero facervos chega-lo meu mais profundo anceiro de que as vosas mentes se iluminen e sigade-lo recto camiño polo que vos conduza a expersión libre e soberana dos grupos de persoas ós que, por tan diversas vías, mantendes en estados de represión.

A tí Hugo, que estás a piques de remata-la túa transformación a "dictador" só podo indicarche que, por desgracia, ó único xeito de demostraren que non o eres é deixando que caduquen os anos que a constitución que tí mesmo promulgache e que outra persoa elexida polo pobo venezuelano acade o goberno do pais. Isto non quere dicir que as partes mais populares das reformas que querías implantar se desboten; seguramente si as plantexas nun referendum aparte acadarían unha victoria sen paliativos.

O señor ese de Pakistán, ó de Quenia, ó de Corea do norte, ó comandante Fidel, e a tódolos dictatores en xeral; non deixdes de vixia-las vosas contas en Suiza, que coa crise financieira do 'lixodrillo' (lixo+ladrillo) nunca se sabe... E pode que ises aforriños que contanta sangue están tinguidos desaparezan por arte de maxia. Que a morte non vos pille sen xulgar mais iso sí, coa rectitude que vos non aplicastes no exercicio do poder, só coa verdade e sen xustificacions finalistas.

Á tódolos hipócritas que se ven mais altos porque a súa mente elexiu o camiño de creer no que non se ve para poder soportar a realidade da propia desaparición ó morrer; non nos culpedes ós demais por se-lo dabondo lúcidos como adopta-las nosas própias decisions ó respecto e non confundades o voso medo á morte coa capacidade de xulgar ás actuacions dos demais no plano etico/moral cando, na realidade, estandes tan aferrados ó poder 'deste mundo' calquer outro humano.

Ós que ocupan os cumes das sociedades e grupos en virtude de herdanzas biolóxicas ou de eleccions restrinxidas; Deixade de empregar eses escanos para proclama-la igualdade dos homes, e unha mofa demasidao grande como para non sentirse un humillado. Cada día que pasades na vosa posición hai outra presoa que coida que a igualdade entre os homes non depende do que fai (o seu traballo, a súa visión, o seu libre albedrio) senon de como se poda aproveitar dos demais... e contribuides a tódalas desgracias que percorren o planeta.