OUUUUuuuu... Falsa debía se-la lingua do vil debate, mais vaille custar á lingua d@s galeg@s outra reviravolta lexislativa liberadora...de odios. A sociolinguistica é unha ciencia e fai estudos empregando ferramentas científicas universalmente aceptadas e que determinan si un estudo é válido e si dous ou mais estudos son comparables; a tertulia radiofónica non é unha ciencia e non require nin ler ou ter coñecemento directo do que se está a falar para cobrar uns cartiños por pasa-lo rato e "sentar cátedra". Así sentanse 4 a falar dun estudo sobre o estado da lingua galega e a comparación con outro estudo feito vai 15 anos e ningún dos 4 leeu o primeiro e moito menos sabe si é comparable co segundo.
Falar por falar falo eu; que vou pola rúa en Ponferrada e escoito falar galego a alguns cidadans case sempre maiores e case sempre en grupos de 2 ou 3. Tamén sei onde morre o galego: "no berce dos recen nados" ós que, nin sequer ás avoas que rematan de falar polo mobil en galego coas amigas ou a familia, lles adican un agarimo na súa lingua 'vernacula'. Debería facer un estudo sesudo do estilo dos da RG para concluir...o galego progresa como ferramenta de comunicación entre os que o falan (intégrase nas novas tecnoloxías como o teléfono mobil) mais non terá falantes novos de seu en 10 anos.
Alguén na RG chegou a dicir que habería que obrigar de algun xeito... si obrigación xa hai, mais ninguén a exerce. Si un cidadán recibe un documento oficial no que o seu nome non figura tal e como está no DNI non o pode rexeitar si a semellanza é 'razoable'. Si ó funcionario do rexistro lle peta non acepta un documento co nome dun raparigo en galego e NADA vai suceder ó respecto. Mais o que verdadeiramente dá pena é que solicitar que eses preceptos legais se cumplan é "buscar problemas" e os "villinguistas" non saen a defendelos... o caso ten mal pronostico meus e dificil solución.
Pensamentos de meu e comentarios sobor da actualidade en xeral.
Tí fixéchesme...
A tí que me fixeches
a tí que me fas
a tí que me ensinaches
e a tí que me ensinas
Carballo e Orquidea
xigante e amiga
Pai de pai
compañeira na vida
Guia e meta
Inicio e camiño
a vós que non tendes día
este día vos adico.
a tí que me fas
a tí que me ensinaches
e a tí que me ensinas
Carballo e Orquidea
xigante e amiga
Pai de pai
compañeira na vida
Guia e meta
Inicio e camiño
a vós que non tendes día
este día vos adico.
A cuarta lúa.
Vin enche-la primeira lúa
prata sobre a lonxana Prata.
A segunda enfeitizoume
con fachós polos carreiros
correndo cos peliqueiros
e coa cinza abandonoume.
Na terceira tornecei,
reviravolta da vida,
e cheo de anguría e medo
alzo os ollos cara o ceo
e troco o desexo do luceiro
por unha cuarta lúa chea
na feitura do seu xeito
e preso da súa ledicia.
prata sobre a lonxana Prata.
A segunda enfeitizoume
con fachós polos carreiros
correndo cos peliqueiros
e coa cinza abandonoume.
Na terceira tornecei,
reviravolta da vida,
e cheo de anguría e medo
alzo os ollos cara o ceo
e troco o desexo do luceiro
por unha cuarta lúa chea
na feitura do seu xeito
e preso da súa ledicia.
Dando CERA ata o remate
OUUUUuuuu... Cos resultados DEFINITIVOS debe chegar a análise e o atiramento de conclusións.
Agora queda demostrado quen e porqué non ten interese en que os residentes ausentes exerzan o dereito ó voto coas mesmas garantías e condicions que os que votan no territorio dos 'cómicos'. Esta sería unha durísima pugna a pouco que se houbese gobernado con entereza e feito unha campaña positiva e con propostas de calado.
O resumo; o BNG perdeu un escano en A Coruña, sobor de todo na capital, porque se deixou enfundar nun traxe que non é o seu tras unha lexislatura na que SEMPRE andivo a remolque do PSdG e non soubo xestiona-los temas importantes.
O prezo de sumarse a un goberno por ter poder e non saber dicir "basta" mais que en contadas ocasions, tan evidentes (negociacions presupuestarias estatais) que non fixeron senon empeora-la imaxe do nacionalismo centrífugo tanto fora como dentro do pais; o prezo de ir dando tumbos e bandazos na estratexia de comunicación e non saber facer 'visibles' as diferenzas co período anterior ainda agora no intre da derrota... séguese a falar de elementos puntuais (o coche, o despacho, un decreto...) e non de políticas i estratexias de pais (Banco de terras, instituto de investimento, instituto lacteo galego); brilaron os fallos propios e os alleos atribuidos (dependencia, infraestructuras...) e, grande erro, entrouse na trifulca da lingua como un elefante nunha cristalaría dando a supoñer obligatoriedades e proteccions que pouco tiñan que ver coa realidade desta fenecente ferramenta de comunicación.
O peor non son as eleccions perdidas senon os argumentos estragados; facer 'diego' onde se dicia 'digo' (Galaria, Consosrcio, Cidade da Cultura...) e non ter feito antes nen agora unha análise aberta das ferramentas de xestión da administración que mais conveñen ó bó cumprimento dos fins que os cartos dos impostos teñen. Autorizar e manipular, sendo uns pipiolos, concursos que nin o vello león se atreveu a convocar; 'tragar' en silencio con planos desenrolistas de dubidosa legalidade e nula moralidade... Non houbera sido mellor sair do goberno vai 1 ano cando quedou claro o bloqueo do novo estatuto?... eso decepcionou incluso ós mais próximos.
E agora, non saber acepta-lo resultado e a responsabiliade do mesmo tentando gañar tempo con manobras propias de vellos tempos. Good save queeeennn(tana) supoño que non voltarás ó teu choio senon que te farás 'asesor' ou cousa polo estilo.
Agora queda demostrado quen e porqué non ten interese en que os residentes ausentes exerzan o dereito ó voto coas mesmas garantías e condicions que os que votan no territorio dos 'cómicos'. Esta sería unha durísima pugna a pouco que se houbese gobernado con entereza e feito unha campaña positiva e con propostas de calado.
O resumo; o BNG perdeu un escano en A Coruña, sobor de todo na capital, porque se deixou enfundar nun traxe que non é o seu tras unha lexislatura na que SEMPRE andivo a remolque do PSdG e non soubo xestiona-los temas importantes.
O prezo de sumarse a un goberno por ter poder e non saber dicir "basta" mais que en contadas ocasions, tan evidentes (negociacions presupuestarias estatais) que non fixeron senon empeora-la imaxe do nacionalismo centrífugo tanto fora como dentro do pais; o prezo de ir dando tumbos e bandazos na estratexia de comunicación e non saber facer 'visibles' as diferenzas co período anterior ainda agora no intre da derrota... séguese a falar de elementos puntuais (o coche, o despacho, un decreto...) e non de políticas i estratexias de pais (Banco de terras, instituto de investimento, instituto lacteo galego); brilaron os fallos propios e os alleos atribuidos (dependencia, infraestructuras...) e, grande erro, entrouse na trifulca da lingua como un elefante nunha cristalaría dando a supoñer obligatoriedades e proteccions que pouco tiñan que ver coa realidade desta fenecente ferramenta de comunicación.
O peor non son as eleccions perdidas senon os argumentos estragados; facer 'diego' onde se dicia 'digo' (Galaria, Consosrcio, Cidade da Cultura...) e non ter feito antes nen agora unha análise aberta das ferramentas de xestión da administración que mais conveñen ó bó cumprimento dos fins que os cartos dos impostos teñen. Autorizar e manipular, sendo uns pipiolos, concursos que nin o vello león se atreveu a convocar; 'tragar' en silencio con planos desenrolistas de dubidosa legalidade e nula moralidade... Non houbera sido mellor sair do goberno vai 1 ano cando quedou claro o bloqueo do novo estatuto?... eso decepcionou incluso ós mais próximos.
E agora, non saber acepta-lo resultado e a responsabiliade do mesmo tentando gañar tempo con manobras propias de vellos tempos. Good save queeeennn(tana) supoño que non voltarás ó teu choio senon que te farás 'asesor' ou cousa polo estilo.
Galicia Bloqueada
OUUUUuuuu... Resúltame de todo xeito increible que nestes intres Galicia leve 1 semana coas dúas autovías de acceso que teñen cortes (a A6 en Trabadelo e a A52 en A Gudiña) e ningún "PERIODISTA" se preocupe de cales son as orixes e as consecuencias de ditos cortes nas vías que se diseñaron e construiron como principal pulo para o desenrolo económico do pais.
Si se vai respostar que se trata de unha 'situación puntual' debe terse a precaución de considerar que os cortes teñen previsto períodos que pouco teñen de puntuais. Si se pensa falar das alternativas (N-IV, N-525 y N-120) permítome lembrar que as dúas primeiras levan 9 anos 'a monte' e que a N-120 ten grandes dificultades para absorbe-lo tráfico que ten e que, á altura de Os Peares, presenta o mesmo problema enquistado de terreos mal preparados ou non adecuados para o paso de unha vía de alta capacidade...
Lonxe estou do desexo de sinalar a este ou aquel partido ou político que participou no 'rallye' que foi a construcción destas autovías mais sí de poñer en claro os defectos de planificacion e execución desas obras e sinalar, agora si, que se faga un esforzo para non tapar chapuza con chapuza e facer un replantexamento das infraestucturas e unha execución axeitada das mesmas que garantan dentro da lóxica a súa estabilidade porque non é de recibo que no 2º inverno duro que teñen que soportar se derrumben así.
Si se vai respostar que se trata de unha 'situación puntual' debe terse a precaución de considerar que os cortes teñen previsto períodos que pouco teñen de puntuais. Si se pensa falar das alternativas (N-IV, N-525 y N-120) permítome lembrar que as dúas primeiras levan 9 anos 'a monte' e que a N-120 ten grandes dificultades para absorbe-lo tráfico que ten e que, á altura de Os Peares, presenta o mesmo problema enquistado de terreos mal preparados ou non adecuados para o paso de unha vía de alta capacidade...
Lonxe estou do desexo de sinalar a este ou aquel partido ou político que participou no 'rallye' que foi a construcción destas autovías mais sí de poñer en claro os defectos de planificacion e execución desas obras e sinalar, agora si, que se faga un esforzo para non tapar chapuza con chapuza e facer un replantexamento das infraestucturas e unha execución axeitada das mesmas que garantan dentro da lóxica a súa estabilidade porque non é de recibo que no 2º inverno duro que teñen que soportar se derrumben así.
En mans dos que non están.
OUUUUuuuu... Como xa sabíamos sen ser gurús das enquisas nin do tema electoral o futuro goberno galego vai quedar en mans do voto CERA, os que non están e, moitos, nunca estiveron no pais e alguns nunca virán a él nin saberán nada da cultura ou da lingua...
O esperpento do voto CERA se vai convertir nunha constante das votacions en galicia. Esperpento porque non ten moito sentido que estas persoas voten, porque non é de recibo que voten sen garantías e non é de recibo de ningún xeito que o seu sexa o voto determinante de 3-4 escanos do parlamento do hórreo. E se van convertir en constante porque o bipartito 'auténtico' (PPdG e PSdG-PSO€) non ten vontade ningunha de correxir isto.
Alea jacta est.
EDICIÓN 23:00
Pois VSQN; non vai ser preciso esperar polos votos CERA, o derrumbe do BNG en Coruña (sobor de todo na capital) e do PSdG en Pontevedra (en Vigo) outorganlle a maioría ó PPdG.
Good save the Queen (dancing quin)... colleitase o que se sementa e a maior perda destas eleccions non é a do goberno, senon a dos argumentos e mais coa guerra xudicial que hai agora; vai haber "ondonadas de casos", preveo.
Por certo, acabouse o argumento de que a abstención sostén á dereita... non hai mellor fertilizante que un goberno mediocre e uns medios ben alineados.
O esperpento do voto CERA se vai convertir nunha constante das votacions en galicia. Esperpento porque non ten moito sentido que estas persoas voten, porque non é de recibo que voten sen garantías e non é de recibo de ningún xeito que o seu sexa o voto determinante de 3-4 escanos do parlamento do hórreo. E se van convertir en constante porque o bipartito 'auténtico' (PPdG e PSdG-PSO€) non ten vontade ningunha de correxir isto.
Alea jacta est.
EDICIÓN 23:00
Pois VSQN; non vai ser preciso esperar polos votos CERA, o derrumbe do BNG en Coruña (sobor de todo na capital) e do PSdG en Pontevedra (en Vigo) outorganlle a maioría ó PPdG.
Good save the Queen (dancing quin)... colleitase o que se sementa e a maior perda destas eleccions non é a do goberno, senon a dos argumentos e mais coa guerra xudicial que hai agora; vai haber "ondonadas de casos", preveo.
Por certo, acabouse o argumento de que a abstención sostén á dereita... non hai mellor fertilizante que un goberno mediocre e uns medios ben alineados.
Piñata reflexiva
OUUUUuuuu... Rematou a mascarada, os farrapos sucios, as encerronas con mal cheiro, os picores e os zurriagazos e é agora cando mais me alegro de non ter a responsabilidade de votar nestas eleccions de galegolandia porque tras 6 meses de campaña descarada o votante queda só diante dun fato de acusacions e promesas que non propostas e moito menos explicacions ou programas (si, eu son dos da verba esa maldita).
"Vou facer" sin dicir como, "imos acadar" sen explica-lo prezo, "Non consentiremos" sen debulla-los mecanismos... é o estilo da política ó que esta proto-democracia nos ten habituados. Os votantes como nenos de teta ós que hai que atraer cun caramelo (ou cunha viaxe) e boas verbas; un insulto á intelixencia.
As campañas cada volta son mais trampulladas contra trampulladas, demostracions valeiras de contido positivo propio e cargadas de ataques e descualificacions a cada unha mais persoal. Que ten de malo saca-la licencia de Patron de embarcación deportiva? seica hai que respostar ós tópicos e non se pode ser político de esquerda e ter 'certo nivel', é mellor ser político de dereita e ter un 'handicap' alto ou ter a licencia e o Iate, non é?.
E por riba houbo a quen lle pareceu mal que se fixera troula coa campaña; eu non o entendo, os políticos puxeron a campaña no entroido, non ó revés. Así que tiveron que aturalo.
Remata este longo "Carnaval" electoral ca derradeira máscara: a da participación, a orde, a limpeza trapala trapala e unha chea de xente carretando xente ou vixiando quen vai ou non a exerce-la súa obriga de votar...malia que o poñan tan dificil.
"Vou facer" sin dicir como, "imos acadar" sen explica-lo prezo, "Non consentiremos" sen debulla-los mecanismos... é o estilo da política ó que esta proto-democracia nos ten habituados. Os votantes como nenos de teta ós que hai que atraer cun caramelo (ou cunha viaxe) e boas verbas; un insulto á intelixencia.
As campañas cada volta son mais trampulladas contra trampulladas, demostracions valeiras de contido positivo propio e cargadas de ataques e descualificacions a cada unha mais persoal. Que ten de malo saca-la licencia de Patron de embarcación deportiva? seica hai que respostar ós tópicos e non se pode ser político de esquerda e ter 'certo nivel', é mellor ser político de dereita e ter un 'handicap' alto ou ter a licencia e o Iate, non é?.
E por riba houbo a quen lle pareceu mal que se fixera troula coa campaña; eu non o entendo, os políticos puxeron a campaña no entroido, non ó revés. Así que tiveron que aturalo.
Remata este longo "Carnaval" electoral ca derradeira máscara: a da participación, a orde, a limpeza trapala trapala e unha chea de xente carretando xente ou vixiando quen vai ou non a exerce-la súa obriga de votar...malia que o poñan tan dificil.
Entroido 2009
OUUUUuuuu...Cando semellaba que iamos pasa-lo entroido mais frio e nevado dos que levo ido ás máxicas terras do támega, veu un tempo macanudo para a festa. Nin frio, nin auga, nin neve.
Foi unha festa variada; tradición e novidade cun ingrediente ata o de agora non probado: A campaña electoral. Así que lle demos a todo dende o principio, rachando co Folión do venres.
A saída mais carnavaleira do sábado
Dani sacou o cigarrón con gran orgullo, e pasouno pipa mallando nos "rambos" na praza...
A especial cita do domingo co rei da festa: O peliqueiro
Logo chegou o momento mais esperado dos derradeiros meses na política galega: O debate a 3... O entroido conqueriu que os tres candidatos principais 'baixasen' das farolas para tan especial ocasión e debatiran...
O 'touriñente' non facía mais que dicir: "A plena luz do día, 700 vellos e combrándolle...". 'Dancing queen' Elexiu como tema o "enclavamento do pais, todo enclave de pais para ter ó pais enclavado e que non marche". 'Frijol009' só quería "empezar a ronda de LK's...
Mai o mellor do aspecto electoral chegou coa revelación exclusiva de como se manipula o voto 'inmigrante'....
Tamén houbo, como non momentos musicais para a lembranza eu escollín este "Alalá das mariñas" cantado por Uxía no 'bigotes'...
E momentos televisivos. Por primeira vez conseguin ter un vídeo da farrapada e seguro que se me ve moi ben...
A do luns foi unha noite de éxito sen precedentes...con un resultado de palleira: Todas menos 1 aceptaron a baila. Está claro que incluso as malas novas se dixiren mellor nese ambiente.
O martes disfrutei do momento íntimo dos peliqueiros veterans e as carreiras cos que os vacilan...
Desculpade a lonxitude desta entrada, ben pola contra este entroido se me fixo curto mais abondou para botar en falla ós amigos que non puideron acudir.
Foi unha festa variada; tradición e novidade cun ingrediente ata o de agora non probado: A campaña electoral. Así que lle demos a todo dende o principio, rachando co Folión do venres.
A saída mais carnavaleira do sábado
Dani sacou o cigarrón con gran orgullo, e pasouno pipa mallando nos "rambos" na praza...
A especial cita do domingo co rei da festa: O peliqueiro
Logo chegou o momento mais esperado dos derradeiros meses na política galega: O debate a 3... O entroido conqueriu que os tres candidatos principais 'baixasen' das farolas para tan especial ocasión e debatiran...
O 'touriñente' non facía mais que dicir: "A plena luz do día, 700 vellos e combrándolle...". 'Dancing queen' Elexiu como tema o "enclavamento do pais, todo enclave de pais para ter ó pais enclavado e que non marche". 'Frijol009' só quería "empezar a ronda de LK's...
Mai o mellor do aspecto electoral chegou coa revelación exclusiva de como se manipula o voto 'inmigrante'....
Tamén houbo, como non momentos musicais para a lembranza eu escollín este "Alalá das mariñas" cantado por Uxía no 'bigotes'...
E momentos televisivos. Por primeira vez conseguin ter un vídeo da farrapada e seguro que se me ve moi ben...
A do luns foi unha noite de éxito sen precedentes...con un resultado de palleira: Todas menos 1 aceptaron a baila. Está claro que incluso as malas novas se dixiren mellor nese ambiente.
O martes disfrutei do momento íntimo dos peliqueiros veterans e as carreiras cos que os vacilan...
Desculpade a lonxitude desta entrada, ben pola contra este entroido se me fixo curto mais abondou para botar en falla ós amigos que non puideron acudir.
Aposta arriscada
OUUUUuuuu...Desta si que me arrisco.
O tema da presunta trama de corrupción soa 'raro,raro,raro' a trucaxe vese cando o dimitido conselleiro da CAM é invitado reiteradamente a dimitir da súa acta de deputado polo PSM e arrinconado polo PP. Qué importancia ten ese feito? home, eu non son xurista mais está claro que o xuiz este con complexo de superestrela leva o caso dun xeito 'público' por algún medio con 'prisa'; esto é, a información filtrase cáseque inmediatamente. E non só iso senon que Garzón está a manobrar para que o caso permaneza nas súas mans; senon como é que o conselleiro ese tivo que dimitir mais non está imputado?...porque si o imputa perde a competencia...Logo o resto da xudicatura non investigaría con igual obxetividade? ou cal é o problema? que si se pasa o caso a outra instáncia deixarían de sair na prensa os nomes que 'aparecen' na instrucción.
Eu preveo que a mais tardar en Marzo a causa se pase a outra instancia na que xa non se atoparán mais indicios e pode, incluso, que os aforados non imputados segan nese limbo un tempo para logo resolverse todo en sobreseimento por falta de probas, fallos procesales ou "caducidade". Outra 'Garzonada' que dí a miña analista política.
Tamén preveo que pronto sairá unha causa parecida pola "banda de Laiño" porque a mediatocracia non se pode permitir esta afrenta e porque precisan temas para enche-los titulares que non sexan unha crise que está por riba de calquer partido ou de calquer iniciativa política porque é unha crise da propia filosofía e fundamento do capitalismo.
O problema é que este caso deixa de manifesto dúas cuestions:
1) É necesario polo ben da democracia que o financiamento dos partidos politicos sexa reformado a un estilo de ABSOLUTA transparencia.
2) É necesario que a xustiza deixe de estar politizada e que se tomen medidas rigurosas coas filtracions de sumarios baixo segredo xudicial e sobre a súa publicación. Ademais, na xustiza habería que escomenzar a 'castigar' a apertura de casos e o gasto en investigacions que non acaban conducindo a nada dun xeito reiterado.
O tema da presunta trama de corrupción soa 'raro,raro,raro' a trucaxe vese cando o dimitido conselleiro da CAM é invitado reiteradamente a dimitir da súa acta de deputado polo PSM e arrinconado polo PP. Qué importancia ten ese feito? home, eu non son xurista mais está claro que o xuiz este con complexo de superestrela leva o caso dun xeito 'público' por algún medio con 'prisa'; esto é, a información filtrase cáseque inmediatamente. E non só iso senon que Garzón está a manobrar para que o caso permaneza nas súas mans; senon como é que o conselleiro ese tivo que dimitir mais non está imputado?...porque si o imputa perde a competencia...Logo o resto da xudicatura non investigaría con igual obxetividade? ou cal é o problema? que si se pasa o caso a outra instáncia deixarían de sair na prensa os nomes que 'aparecen' na instrucción.
Eu preveo que a mais tardar en Marzo a causa se pase a outra instancia na que xa non se atoparán mais indicios e pode, incluso, que os aforados non imputados segan nese limbo un tempo para logo resolverse todo en sobreseimento por falta de probas, fallos procesales ou "caducidade". Outra 'Garzonada' que dí a miña analista política.
Tamén preveo que pronto sairá unha causa parecida pola "banda de Laiño" porque a mediatocracia non se pode permitir esta afrenta e porque precisan temas para enche-los titulares que non sexan unha crise que está por riba de calquer partido ou de calquer iniciativa política porque é unha crise da propia filosofía e fundamento do capitalismo.
O problema é que este caso deixa de manifesto dúas cuestions:
1) É necesario polo ben da democracia que o financiamento dos partidos politicos sexa reformado a un estilo de ABSOLUTA transparencia.
2) É necesario que a xustiza deixe de estar politizada e que se tomen medidas rigurosas coas filtracions de sumarios baixo segredo xudicial e sobre a súa publicación. Ademais, na xustiza habería que escomenzar a 'castigar' a apertura de casos e o gasto en investigacions que non acaban conducindo a nada dun xeito reiterado.
O rancio
OUUUUuuuu... Onte nos discursos de incio de campaña houbo un intre no que pensei que estaba voltando a ver a mini-serie sobre o 23-F esa na que se quere xustifica-la antidemocratica monarquía e a sucesión; digo que pensei que a estaba voltando a ver porque un señor con barba escomenzou a dicir: "Sólo importa España, España por aquí y España por allá" como facian os señores con bigote e uniforme na serie esa.
O mais penoso foi a suposta conversa de fillo e pai..."tú querías ser rey?" coma quen que non lles queda mais remedio que dirixir a esta masa de egolatras edonistas consuminstas na que nos teñen convertido.
Inicious a recta final da campaña de marketing; eu cada volta estou mais contento de non te-la responsabilidade de votar porque non gosto das obrigas de elexir o 'menos malo' que é cara ó que apuntan os mass media e as alternativas non semellan selo por carencia democrática interna ou por inxusticia democrática externa. O único positivo é que a campaña coincide plenamente co que é: un entroido no que cada quen xoga a ser o que non é.
O mais penoso foi a suposta conversa de fillo e pai..."tú querías ser rey?" coma quen que non lles queda mais remedio que dirixir a esta masa de egolatras edonistas consuminstas na que nos teñen convertido.
Inicious a recta final da campaña de marketing; eu cada volta estou mais contento de non te-la responsabilidade de votar porque non gosto das obrigas de elexir o 'menos malo' que é cara ó que apuntan os mass media e as alternativas non semellan selo por carencia democrática interna ou por inxusticia democrática externa. O único positivo é que a campaña coincide plenamente co que é: un entroido no que cada quen xoga a ser o que non é.
Sen nega-la maior...
OUUUUuuuu... Caza de bruxas, conspiración, ataque... estes e outros calificativos se empregan cando un se sinte contra as cordas e non ten ARGUMENTOS que rexeiten acusacions que aínda non foron formuladas polos xuices mais sí pola sociedade.
E falando de cacerías non vexo porqué agora ter ido de cacería dúas persoas xuntas é tan importante e no 2003 fora unha casualidade 'desafortunada' que Fraga, Álvarez Cascos e o daquela presidente de Repsol e principal beneficiado de todo estivesen de caza mentras certa regadeira deixaba "O maior paseo asfaltado de europa".
Estamos nunha especie de italianización da xustiza; uns ameazan folga e outros son ameazados con sacar á luz o que hai; e quero remarcar que, non estando ninguen libre de culpas similares, se reprochen ataques e cazas e non se faga 'negación da maior'. O "clan da voda" vai ter que elexir entre cantar ou entrega-la cabeza aínda que tratándose de unha "garzonada" o mais probable é que en 2-3 anos xa non exitan probas nin argumentos (que non delicto que ese seguro que se oculta nalgures).
Éralles mellor tomalo con humor...
Os medios de comunicación mediatica traballan as súas frontes demostrando que o que menos interesa é a realidade das cousas e que os principios de Goebels se cumpren na sociedade da información con maior eficacia que daquela porque os medios son aínda mais poderosos e os cidadans estamos mais desamparados.
E falando de cacerías non vexo porqué agora ter ido de cacería dúas persoas xuntas é tan importante e no 2003 fora unha casualidade 'desafortunada' que Fraga, Álvarez Cascos e o daquela presidente de Repsol e principal beneficiado de todo estivesen de caza mentras certa regadeira deixaba "O maior paseo asfaltado de europa".
Estamos nunha especie de italianización da xustiza; uns ameazan folga e outros son ameazados con sacar á luz o que hai; e quero remarcar que, non estando ninguen libre de culpas similares, se reprochen ataques e cazas e non se faga 'negación da maior'. O "clan da voda" vai ter que elexir entre cantar ou entrega-la cabeza aínda que tratándose de unha "garzonada" o mais probable é que en 2-3 anos xa non exitan probas nin argumentos (que non delicto que ese seguro que se oculta nalgures).
Éralles mellor tomalo con humor...
Os medios de comunicación mediatica traballan as súas frontes demostrando que o que menos interesa é a realidade das cousas e que os principios de Goebels se cumpren na sociedade da información con maior eficacia que daquela porque os medios son aínda mais poderosos e os cidadans estamos mais desamparados.
E os tempos se fixeron auga...
OUUUUuuuu...Si, sei que teño que coida-la miña imaxe 'dixital', se cadra se non semellara tan 'outsider' ou radikal tería...o qué? non sei; pero os tempos que corren son así como a auga, non se poden coller, adoptan a forma de todo e de nada e hai que saber nadar moi ben nas súas correntes.
É moi interesante ouvir falar da web 2.0 como un xeito de defensa da xente (e as súas indentidades dixitais) fronte a unha hiperdensidade de información e de conectividade, mais eu coido que tamén hai que reaccionar fronte a unha hipertrofia dos mecanismos do mercado para ataca-la nosa intimidade e seguir acosandonos coa publicidade e o condicionamiento social (medos e incertidumes) para mantermonos dóciles e contentos co que hai.
Este é, ó meu entender, o axioma... cada vez que algúen me pide axuda sobre un tema (normalmente tecnolóxico) eu resposto e partillo o que sei porque sei que en algures alguén vai partillar comigo o que sabe sobre un tema que me interesa... Viaxes, profesión, deporte... así sempre estamos aprendendo i ensinando. Por iso o poder non é capaz de entender, non son capaces de crear, probar e compartir e así están empecinados en controlar a rede e limita-lo movemento.
Outra cousa é saber atopar e valora-la información, saber qué información che importa da que hai na rede e ter unha fiestra e vias de comunicación...
Cara a onde irá o capitalismo agonizante? é dificil de saber, mais ou se pon en valor este movemento de xente que crea, proba e comparte ou caeremos nalgun xeito de estado totalitario Orwelliano.
É moi interesante ouvir falar da web 2.0 como un xeito de defensa da xente (e as súas indentidades dixitais) fronte a unha hiperdensidade de información e de conectividade, mais eu coido que tamén hai que reaccionar fronte a unha hipertrofia dos mecanismos do mercado para ataca-la nosa intimidade e seguir acosandonos coa publicidade e o condicionamiento social (medos e incertidumes) para mantermonos dóciles e contentos co que hai.
A INFORMACIÓN É PODER SI A COMPARTIMOS.
Este é, ó meu entender, o axioma... cada vez que algúen me pide axuda sobre un tema (normalmente tecnolóxico) eu resposto e partillo o que sei porque sei que en algures alguén vai partillar comigo o que sabe sobre un tema que me interesa... Viaxes, profesión, deporte... así sempre estamos aprendendo i ensinando. Por iso o poder non é capaz de entender, non son capaces de crear, probar e compartir e así están empecinados en controlar a rede e limita-lo movemento.
Outra cousa é saber atopar e valora-la información, saber qué información che importa da que hai na rede e ter unha fiestra e vias de comunicación...
Cara a onde irá o capitalismo agonizante? é dificil de saber, mais ou se pon en valor este movemento de xente que crea, proba e comparte ou caeremos nalgun xeito de estado totalitario Orwelliano.
Preparando a sucesión
OUUUUuuuu...Os feitos do 23 de Febreiro de 1981 foron unha convulsión importante na intrahistoria dos moradores da peninsula ibérica e estase algo lonxe de coñecer qué foi o que sucedeu verdadeiramente e cales eran os fins e os preconceptos de aqueles que impulsaron ós soldados e gardas civís a toma-lo congreso e outros puntos de interese naquela longa noite.
Aínda quedan mais de 2 anos para o 30 aniversario mais RTVE está a promocionar machaconamente un 'remeke' nostálxico sobre o que aconteceu enaltecendo a figura do actual xefe do estado e remarcando a 'intelixencia' do sucesor e a súa preocupación dende cativo polos asuntos de estado...non estaría de mais comparalo coa preocuapación de moitos fillos de dirixentes da república ou de aquela nacente protodemocracia que tamén se preocupaban por si os homes de armas virían a levarse ós seus proxenitores...
A carreira de adestramento psicolóxico da poboación cara a sucesión, o feito mais repudiable do sistema monarquico está lanzada.
Aínda quedan mais de 2 anos para o 30 aniversario mais RTVE está a promocionar machaconamente un 'remeke' nostálxico sobre o que aconteceu enaltecendo a figura do actual xefe do estado e remarcando a 'intelixencia' do sucesor e a súa preocupación dende cativo polos asuntos de estado...non estaría de mais comparalo coa preocuapación de moitos fillos de dirixentes da república ou de aquela nacente protodemocracia que tamén se preocupaban por si os homes de armas virían a levarse ós seus proxenitores...
A carreira de adestramento psicolóxico da poboación cara a sucesión, o feito mais repudiable do sistema monarquico está lanzada.
As montañas do norte.
OUUUUuuuu...
O primeiro favor que nos fan as montañas é que nos axudan a ergue-la vista.
O primeiro favor que nos fan as montañas é que nos axudan a ergue-la vista.
Para min é a frase mais senlleira das ditas na conferencia de presentación do DVD impulsado pola plataforma para a defensa da cordilleira cantábrica presentado o día 30 de xaneiro no salon de actos do edificio de usos múltiples da ULE en Ponferrada.
Un pequeno gran documental sobre esta formación montañosa que eiquí estivo antes ca nós e que seguirá malia as desfeitas que o irreflexivo actuar dos humanos faltos de perspectiva.
O DVD narrado por Joaquin Araujo na versión en castelán ten pistas de son en eskara, asturianu e galego (traducción do novo home para todo da CRTVG: Xurxo Souto) e se apoia en fermosísimas fotos de diversos colaboradores da plataforma e nunha banda de son feita específicamente para a obra por Lolo Moldes.
Lonxe de quedar nunha descripción da orixe e características desta cordillera, a obra abrangue os aspectos mais delicados como o impacto das infraestructuras e das actividades humanas e como perxudican á estabilidade dun sistema complexo e rico como é o da montaña.
Hai signos de ameaza e de esperanza; do roteiro que @s cidadans permitamos que se siga dempenderá a HERDANZA que lle deixemos ás persoas que aínda non coñecemos (por non teren nacido) mais ca dependen do que nós fagamos para que non lles pase isto...
Gostei moito da resposta que se deu respecto a como cadra-la necesidade de mais enerxía eólica e a conservación do medio: "Que se fagan os parques eólicos en Marina D'or"...
Silencio de escandalo
OUUUUuuuu...Si, recoñezo o meu silencio durante o tempo no que o conflicto foi público; recoñezo que falar do conflico humano nas terras de Palestina é moi complicado dende unha neutralidade total, recoñezo as miñas limitacions de cidadán medio con acceso sesgado á información e submetido á presión dos medios comunicativos e recoñezo que o meu exercicio profesional fai que o argumento principal sexa o da vida.
Teño escrito algunha vez sobre este conflicto e sempre quedo coa sensación de non deixar todo ben dito... agora este 'episodio' pilloume de viaxe e non fixen pública, no seu intre, a observación que me dixo a miña comentarista: "Esto remata coa toma de posesión de Obama" mais sácoa do caixón porque, verdadeiramente, foi así e porque; aínda mais importánte, o mais salientable de todo ese período de criminalidade xeneralizada entre dúas organizacions recoñecidas internacionalmente e respaldadas polas súas poboacions o mais salientable, repito, foi o silencio público-impúdico de Obama.
Nós pensamos nunha manobra calculada, nun deixar facer antes da toma de posesión para logo ter un tempo de 'tregua tensa' ata que o novo presidente tome posición no conflicto...O atasco da situación cada volta me convence mais de que ámbolos actores saen beneficiados polo conflicto; Israel obtén grandes beneficios das axudas ós refuxiados que obrigatoriamente entran polo seu territorio logo de ser trocadas as divisas de pago (€uros e Dolares) en Shekels e mercadas as vituallas en Israel, almacenadas e transportadas por empresas xudeas (···) un bó negocio. Hamás saca rédito do asedio e dos ataques pois cada volta a poboación móstrase mais decidida a acepta-la lei islámica e un estado represivo co obxectivo de liberarse de semellante presión; e hamás fai ben o seu papel de adoctrinamento e de emprego da poboación civil própia como escudo e da allea como obxectivo.
Eu pído disculpas polo meu silencio; mais pouco podo facer nun conflicto no que acusar a uns semella apoiar ós outros.
Teño escrito algunha vez sobre este conflicto e sempre quedo coa sensación de non deixar todo ben dito... agora este 'episodio' pilloume de viaxe e non fixen pública, no seu intre, a observación que me dixo a miña comentarista: "Esto remata coa toma de posesión de Obama" mais sácoa do caixón porque, verdadeiramente, foi así e porque; aínda mais importánte, o mais salientable de todo ese período de criminalidade xeneralizada entre dúas organizacions recoñecidas internacionalmente e respaldadas polas súas poboacions o mais salientable, repito, foi o silencio público-impúdico de Obama.
Nós pensamos nunha manobra calculada, nun deixar facer antes da toma de posesión para logo ter un tempo de 'tregua tensa' ata que o novo presidente tome posición no conflicto...O atasco da situación cada volta me convence mais de que ámbolos actores saen beneficiados polo conflicto; Israel obtén grandes beneficios das axudas ós refuxiados que obrigatoriamente entran polo seu territorio logo de ser trocadas as divisas de pago (€uros e Dolares) en Shekels e mercadas as vituallas en Israel, almacenadas e transportadas por empresas xudeas (···) un bó negocio. Hamás saca rédito do asedio e dos ataques pois cada volta a poboación móstrase mais decidida a acepta-la lei islámica e un estado represivo co obxectivo de liberarse de semellante presión; e hamás fai ben o seu papel de adoctrinamento e de emprego da poboación civil própia como escudo e da allea como obxectivo.
Eu pído disculpas polo meu silencio; mais pouco podo facer nun conflicto no que acusar a uns semella apoiar ós outros.
Riscos e beneficios
OUUUUuuuu... Solbes e ZP se preguntan porqué a banca non presta os cartos que se garanten co plano de recuperación económica; e dicir, cos nosos impostos. Sinxelo, a banca non atopa beneficio dabondo para o risco que calcula; porque, agora si, a banca calcula o risco dos préstamos que fai.
A gran banca española mantén a súa apariencia de beneficios brutais mais precisa das garantías gubernativas...en calquer outro sector deixaríase caer ós débiles e punto.
Eu vexo que co actual tipo de xuro á banca non lle cubre prestar cartos nen co dobre de comisión que estan a cobrar agora.
Engadese o problema da financiación do propio estado que ten agora unha menor cualificación (ainda sendo das mais seguras) e deberá pagar un maior xuro para atraer compradores... o que xerará mais débeda. A nova de que os aforros da seguridade social se van a investir na débeda do estado a mín sóame a 'autocartera'; será dabondo? non estremos a 'enterrar' os cartos das pensions do futuro?.
A situación semella unha pandemia de gripe que está aínda na primeira oleada... quedan outras dúas.
A gran banca española mantén a súa apariencia de beneficios brutais mais precisa das garantías gubernativas...en calquer outro sector deixaríase caer ós débiles e punto.
Eu vexo que co actual tipo de xuro á banca non lle cubre prestar cartos nen co dobre de comisión que estan a cobrar agora.
Engadese o problema da financiación do propio estado que ten agora unha menor cualificación (ainda sendo das mais seguras) e deberá pagar un maior xuro para atraer compradores... o que xerará mais débeda. A nova de que os aforros da seguridade social se van a investir na débeda do estado a mín sóame a 'autocartera'; será dabondo? non estremos a 'enterrar' os cartos das pensions do futuro?.
A situación semella unha pandemia de gripe que está aínda na primeira oleada... quedan outras dúas.
Cando o obxectivo é silenciar.
OUUUUuuuu...A sociedade actual componse de apariencias.
A apariencia de democracia ben coidada ten unha serie de fendas nas que destacan as referentes á elexibilidade dos membros dos diferentes poderes non lexislativos e á potestade dos votantes para revocar a confianza prestada ós electos; mais hai outros aspectos mais ladinos da apariencia democratica que están a ser pasados por alto incluso nos círculos mais reivindicativos coa democracia.
O tema é a elexibilidade e o propio sistema electoral. No canto do primeiro podemos falar das dificultades e impedimentos legais que teñen algunhas forzas que son xulgadas polos nomes que nelas aparecen e se lle fan esixencias que non se fan coas forzas establecidas co único e non disimulado fin de que unha fracción da poboación non participe nos cómicos (si cómicos de comedia) e, alterando as proporcions verdadeiras das opinions da poboación, facer políticas contrarias ás aspiracions lexitimas de esa fracción silenciada.
Do sistema electoral non fai falla explicar moito pois aínda así e todo algunhas forzas do stablishment se ven amplamente perxudicadas polo sistema e, malia denuncialo, non fan nada serio polo trocar.
O certo é que o bipartidismo imperante xa non oculta a súa intención de silenciar e facer desaparecer ás formacions que non defendan a orde económico-militar reinante e as estructuras educativas e de promoción encargadas de asegurar a súa permanencia. Neste estado das cousas qué pode facer un cidadán consciente? Votar.
A apariencia de democracia ben coidada ten unha serie de fendas nas que destacan as referentes á elexibilidade dos membros dos diferentes poderes non lexislativos e á potestade dos votantes para revocar a confianza prestada ós electos; mais hai outros aspectos mais ladinos da apariencia democratica que están a ser pasados por alto incluso nos círculos mais reivindicativos coa democracia.
O tema é a elexibilidade e o propio sistema electoral. No canto do primeiro podemos falar das dificultades e impedimentos legais que teñen algunhas forzas que son xulgadas polos nomes que nelas aparecen e se lle fan esixencias que non se fan coas forzas establecidas co único e non disimulado fin de que unha fracción da poboación non participe nos cómicos (si cómicos de comedia) e, alterando as proporcions verdadeiras das opinions da poboación, facer políticas contrarias ás aspiracions lexitimas de esa fracción silenciada.
Do sistema electoral non fai falla explicar moito pois aínda así e todo algunhas forzas do stablishment se ven amplamente perxudicadas polo sistema e, malia denuncialo, non fan nada serio polo trocar.
O certo é que o bipartidismo imperante xa non oculta a súa intención de silenciar e facer desaparecer ás formacions que non defendan a orde económico-militar reinante e as estructuras educativas e de promoción encargadas de asegurar a súa permanencia. Neste estado das cousas qué pode facer un cidadán consciente? Votar.
A primeira e as derradeiras decepcions...
OUUUUuuuu... Hoxe, agora, é o intre no que rematan as promesas e o novo lider visible da potencia que nos levou á actual situación das cousas (finanzas, enerxía, medioambiente, inxustizas...) escomenzará a chocar de xeito doloroso coa realidade, coas trabas, cos rodeos, coa imposibilidade. Escomenzará o tempo da decepción para él e para as persoas que o votaron.
Ó mesmo tempo, no pais dos galegos remata o tempo da decepción para quen confiou no pacto de gobernabilidade e coidou que habería UN goberno galego cun PROGRAMA COHERENTE e uns principios e xeitos diferentes que os que rexeran durante os derradeiros 16 anos.
Será que gobernar é decepcionar? que triste, escomenzar por se decepcionar a sí mesmo...ou non? O poder executivo, elexido indirectamente polo cidadán e lonxano do seu control semella aínda mais alonxado do principio do 'goberno dos bós' que clásicamente se preconizaba; ou se cadra non.
A actual crise é o caldo perfecto para o populismo e para o xurdimento de reximes facistas mais non teñen en conta o plantexamento global do tema e que, desbota a posibilidade de trasladar a explotación laboral cara outra parte (bueno, aínda queda áfrica) porque, si se mira ben, os paises que estan a superar o bache con menos atrancos son os que fundamentan as súas economías na explotación indiscriminada dos seus recursos naturais e humanos (si, polo capital alleo). Unha crise así non se resolve sen mais víctimas.
RIP DEMOCRACIA.
Ó mesmo tempo, no pais dos galegos remata o tempo da decepción para quen confiou no pacto de gobernabilidade e coidou que habería UN goberno galego cun PROGRAMA COHERENTE e uns principios e xeitos diferentes que os que rexeran durante os derradeiros 16 anos.
Será que gobernar é decepcionar? que triste, escomenzar por se decepcionar a sí mesmo...ou non? O poder executivo, elexido indirectamente polo cidadán e lonxano do seu control semella aínda mais alonxado do principio do 'goberno dos bós' que clásicamente se preconizaba; ou se cadra non.
A actual crise é o caldo perfecto para o populismo e para o xurdimento de reximes facistas mais non teñen en conta o plantexamento global do tema e que, desbota a posibilidade de trasladar a explotación laboral cara outra parte (bueno, aínda queda áfrica) porque, si se mira ben, os paises que estan a superar o bache con menos atrancos son os que fundamentan as súas economías na explotación indiscriminada dos seus recursos naturais e humanos (si, polo capital alleo). Unha crise así non se resolve sen mais víctimas.
RIP DEMOCRACIA.
¿Huelga la justicia?
OUUUUuuuu... Si, o título está en castelán...e qué?
A xustiza é unha das travesas que sosteñen a unha sociedade dende que van uns miles de anos os seres humanos atinaron a organizarense como tales; é mais, eu coido que a XUSTIZA está no cerne do nacemento da ferramenta principal de comunicación entre os humanos: a linguaxe.
A xustiza en termos normais faise entre persoas; é dicir unha persoa xulga o que outra fixo (ou non) segundo uns criterios e atendendo (ou non) a unhas probas. Isto é así, inclusive nas teocracias (Vaticano, Iran...) e as persoas que "fan xustiza" están tamén suxeitos a ela... ou non?.
É curioso o caso destes "traballadores" que se auto-impoñen o réxime disciplinario... sería como si en Citroën o comité de empresa puxera as sancions ós traballadores e cando a empresa manifestase o seu desacordo os traballadores se puxeran en folga.
Non resto razón ó argumento do pauperrimo estado da administración de xustiza, o seu atraso e a enorme carga de traballo que arrastra, a falta de planificación de recursos humanos e do emprego das tecnoloxías da información para axilizar os procedementos, evitar duplicidades e mellora-la transparencia e accesibilidade do sistema xudicial. Mais elo xa ven de moito atrás e soliviantarse deste xeito agora non demostra mais que un certo medo ós erros propios moi da moda dos efectos adversos causados pola atención sanitaria...
Moito se fala da necesaria 'independencia' do poder xudicial... mais si os outros poderes están submetidos á decisión DIRECTA da cidadanía, porqué este non?. Non estaría de mais que os organos disciplinarios de xuices e fiscais fosen de elección pola cidadanía.
É preciso un pacto entre estes empregados públicos e a sociedade que antepoña o mantemento dunha XUSTIZA con garantías e eficaz, transparente e accesible e que permita ós maxistrados retoma-la confianza que, perciben, están a perder sen por elo xustificar fallos ou escondelos.
Holgar: Sobrar, ser inútil. (RAE).
¿Huelga la justicia?. Non, a xusticia é precisa e non debera ter motivos para poñerse de folga.
A xustiza é unha das travesas que sosteñen a unha sociedade dende que van uns miles de anos os seres humanos atinaron a organizarense como tales; é mais, eu coido que a XUSTIZA está no cerne do nacemento da ferramenta principal de comunicación entre os humanos: a linguaxe.
A xustiza en termos normais faise entre persoas; é dicir unha persoa xulga o que outra fixo (ou non) segundo uns criterios e atendendo (ou non) a unhas probas. Isto é así, inclusive nas teocracias (Vaticano, Iran...) e as persoas que "fan xustiza" están tamén suxeitos a ela... ou non?.
É curioso o caso destes "traballadores" que se auto-impoñen o réxime disciplinario... sería como si en Citroën o comité de empresa puxera as sancions ós traballadores e cando a empresa manifestase o seu desacordo os traballadores se puxeran en folga.
Non resto razón ó argumento do pauperrimo estado da administración de xustiza, o seu atraso e a enorme carga de traballo que arrastra, a falta de planificación de recursos humanos e do emprego das tecnoloxías da información para axilizar os procedementos, evitar duplicidades e mellora-la transparencia e accesibilidade do sistema xudicial. Mais elo xa ven de moito atrás e soliviantarse deste xeito agora non demostra mais que un certo medo ós erros propios moi da moda dos efectos adversos causados pola atención sanitaria...
Moito se fala da necesaria 'independencia' do poder xudicial... mais si os outros poderes están submetidos á decisión DIRECTA da cidadanía, porqué este non?. Non estaría de mais que os organos disciplinarios de xuices e fiscais fosen de elección pola cidadanía.
É preciso un pacto entre estes empregados públicos e a sociedade que antepoña o mantemento dunha XUSTIZA con garantías e eficaz, transparente e accesible e que permita ós maxistrados retoma-la confianza que, perciben, están a perder sen por elo xustificar fallos ou escondelos.
Holgar: Sobrar, ser inútil. (RAE).
¿Huelga la justicia?. Non, a xusticia é precisa e non debera ter motivos para poñerse de folga.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)