Lalín 29F: Loita antitransxénica

OUUUUuuuu

Como o blogue de O Laranxo está fora de liña e non sei se teñen outra via de comunicación que a lista de mail póñovos esta nota.

A organización ecoloxista Amigos da Terra convoca a diferentes colectivos organizacións e á cidadanía en xeral a participar dunha xornada de reflexión e posta en común de ideas para traballar en conxunto na loita antitransxénica.
Este venres 29 de febreiro terá lugar na localidade pontevedresa de Lalín, unha acción en repulsa ao ensaio e cultivo con millo transxénico en Galicia, emprendida por Amigos da Terra, e que desenvolverase ao longo de todo o día en dito municipio.
A avaliación dun ensaio con transxénicos aprobado polo Ministerio de Medio Ambiente, en Xaneiro do 2007, propón ampliar as áreas de ensaio con millo transxénico en Galicia a catro municipios, un dos cales é Lalín.
Para debatir sobre a situación destes ensaios e do posible cultivo con transxénicos en Galicia, organízase esta xornada, á que acudirán entre outros: representantes do Sindicato Labrego Galego (SLG), Concello de Lalín, Asociación de produtores ecolóxicos de Galicia (APEGA), Asociación de Agricultores e Gandeiros de Lalín, ADEGA así coma outras organizacións ecoloxistas e organismos implicados.

Programa:

A xornada do venres transcorrerá principalmente en dous emplazamentos de Lalín.
* Pola mañá instalarase unha mesa informativa na Praza da Igrexa, en horario de 11.00 a 14.30 e de 16.00 a 19.30. Na mesa proporcionarase información sobre os transxénicos, recollerase a opinión da poboación sobre o tema para logo elaborar un pequeno informe e tamén procederase á recollida de sinaturas pedindo a declaración de Galicia coma Zona Libre de Transxénicos.
* Ás 20.00 e na Casa da Xuventude dará comezo a Mesa Redonda, na que intervirán: David Sánchez Carpio (Amigos de la Tierra), Charo Sánchez Parga (S.L.G.), Marcial Costoya (Monsanto) e Xosé Manuel Méndez García (Concello de Lalín); posteriormente debatirase a situación actual dos transxénicos en Galicia, e a posible elaboración dunha estratexia en común entre os colectivos asistentes.

Para máis información:

Comunicación Amigos da Terra
Tfno: 988.374.318

O debate bi-partito e o erro da "esquerda"

OUUUUuuuu... Escribo esto sen ter visto o histriónico "debatiño" de onte a noite e sin ter lido nin escoitado crónica nenguha ó respecto.

A proto-democracia celebra ter chegado a este punto tras 15 anos... Un debate entre 2 candidatos. Como si de verdade a sociedade que vai votar o 9-M fose só ou azul (¿non era laranxa?) ou vermella; non hai matices, nen cromatismo, nen... Só unha especie de absolutismo por oposición; se nos es azul (¿laranxa?) es vermello, se non es vermello es...¿laranxa?, non; digo azul.

En medio de isto está IU (EU, que non eu) co seu spot xogando ó contrasenso e cos seus erros clásicos para min: Reivindicase unha especie de revanchismo político na insistencia da "memoria", supoño que se trata de manter unha continuidade co propio pasado mais, en esencia, ese é o grande erro. Insistese en facer referencia a gobernar "dende a esquerda" e non se decata (ou sí, pero se desexa) que dicindo e facendo iso estase nun contrasenso pois gobernar gobernase para o conxunto da sociedade incluidos os sectores mais "integristas" do 'bando' contrario e gobernase en base ás leis e as leis deben debatirse e, de seren posible, consensuarse. E canto mais importánte é o asunto sobre o que se quere lexislar, poñamos o aborto, mais amplo debe se-lo consenso; xustamente iso é o que lle está a pasar á educación: Lexislatura tras lexislatura se modifican as leis sen un consenso o que provoca que no seguinte troco de poder a outra faciana da moeda volte a revira-la torna.

No eido mais cercano sempre temos ocasión de apreciar o ridículo que resultan certas vindicacions (cando as fan outros) e pensar ¿cara a onde nos leva isto?... e sempre con falla de coherencia. Quérense a xestión e "as oficinas" (a sede) dos órganos de xestión dos asuntos dun territorio e critícase a otras formacions politicas cando reivindican o mesmo para os seus territorios; pero o mais grave é que se quere esa xestión para poder 'manexar' (unha das traduccions de "xestión") eses asuntos e sobrepasa-los marcos establecidos aumentando as explotacions de todo tipo pois esa xestión mais cercana é mais 'sensible' ás necesidades locais de desenrolo que, como unha nova China, ten o "noso territorio" o que desbota calquer intento de conservacion do mesmo malia a inclusión en catálogos de todo tipo (UNESCO, NATURA etc.) que, semella, son de aplicación só para territorios desenrolados.

Ó cabo, só dicirvos outra volta mais que non deixedes que "Utilicen" a vosa arma que, mais aló do que dicía o poeta, é o voto; mais tamén, sempre, a verba.

Os antropologos contestan.

Ainda que teño as miñas diferencias nalgun enunciado o certo é que está é unha resposta ben fundamentada ó "Contrato inmigratorio".

Somos un grupo de antropólogos, de diferentes tendencias políticas, que ejercemos aquí en España. Los temas de la “cultura”, de la inmigración y de la convivencia entre grupos humanos son temas que caen plenamente dentro de la teoría y la práctica de la antropología, por lo cual estamos especialmente cualificados para dar una opinión experta en estas áreas.

Queremos expresar nuestro más enérgico rechazo a la propuesta del Sr. Rajoy de exigir a las personas que inmigran a España la firma de un contrato que, según entendemos, tiene tres aspectos principales: el compromiso de respetar las leyes y la Constitución de España, el compromiso de aprender español y el compromiso de respetar las costumbres españolas. Nuestras razones son las siguientes.

Primero, con el mero hecho de estar aquí, toda persona que reside en España –tanto si tiene la nacionalidad española como si no- tiene la obligación de respetar la Constitución y las leyes.

Segundo, como todos sabemos por experiencia propia, los idiomas se aprenden cuando uno tiene necesidad de ello. La amplia experiencia de las migraciones a nivel mundial enseña que, aunque la primera generación no siempre logre una plena competencia lingüística en la lengua del país de acogida, la segunda generación, escolarizada en el idioma del país, sí lo logra sin problema. La manera de conseguir la integración lingüística de las personas inmigradas es mediante el apoyo del Estado, con la oferta de clases sin coste en centros municipales, en horarios factibles para las personas trabajadoras, no mediante un “contrato”.

Tercero, y éste es el punto del que mayor conocimiento tenemos, la cultura (que incluye las costumbres) no es un todo homogéneo compartido por los ciudadanos de un país. No existe cultura nacional, ni cultura europea, que se pueda definir con un cierto número de elementos básicos con los cuales todas las personas están de acuerdo. Las pocas normas y los pocos “valores” considerados imprescindibles para el funcionamiento del país están plasmados en la Constitución y en las leyes (la democracia como forma de gobierno, la responsabilidad civil, la igualdad de las personas ante la ley...).

Todo lo demás son prácticas, que pueden ser más o menos extendidas o limitadas a unos grupos u otros. No hay más que darse un paseo por la geografía española para darse cuenta de ello. Además, las costumbres y la cultura no son fijas; sólo hay que pensar en las costumbres de hace cincuenta años para ver lo cambiantes que pueden ser. La imposibilidad de definir un acervo común de costumbres “españolas” saltará a la vista en cuanto se intente poner en práctica.

Finalmente, la meta a alcanzar en el mundo de hoy es una convivencia buena y enriquecedora. La falta de claridad en la definición del “problema” a resolver y la propuesta para resolverla, con un planteamiento simplista, incorrecto e insuficiente, tiene el efecto de fomentar una xenofobia siempre latente que sólo puede dañar a todos, ciudadanos españoles y personas inmigradas por igual.

Campaña "B"

OUUUUuuuu As formacions políticas levan xa en campaña 9 meses (ou mais), a apertura do período no que se pode poñer a verba "Vota" nos carteis non modifica a súa actitude; nada novo pois porén teño observado un adianto na campaña "b" que é aquela que fan 'estructuras afins' principalmente ós grandes partidos (e os maioriatirios dentro dun ámbito xeográfico) que xurden do silencio con reivindicacions premanentes que serán novamente ignoradas dende o 9-M.

Asociacions veciñais, culturais, deportivas, agrupacions gastronómicas, clubes de amas de casa, organizacions cidadans de toda caste -linguisticas, pedagóxicas, sanitarias...- empregan todo tipo de accions para facerse ver: Manifestacions, conferencias de prensa, contramanifestacions, actos vandálicos, folgas, comunicados de in-comunicación... ou para denigrar ó contrario.

¿Pretendo o silencio das xustas reivindicacions no periodo da campaña (versión 'extended')? NON, pretendo coherencia.

Galicia non se vendía hai un ano, Os dereitos linguisticos pisoteados hai tempo que xa o eran (eu coido que mais o dos galegofalantes que os do castelan), as reivindicacions salariais e contra a epidemia de inseguridade no traballo xa as había... A mín o que me alarma é que este tipo de estratexia derive en que a forza de precisaren mais atención sobre as própias accions estas se fagan mais violentas (as accions propias ou as 'contraccions') e perdamo-lo norde do lexítimo dereito á expresión (a prol i en contra) e se entre nunha especie de "represión permanente" na que o goberno xogue a autorizar accions dun grupo de a persegui-las de outros.

Vergoñenta é a xa coñecida actitude dos medios in-comunicativos que se adican á maquillaxe de accions de uns e de outros e tan pronto é lexítimo increpar a alguén á entrada ou á saida dun acto público lembrándolle feitos do seu discorrer na vida pública como semella que iso mesmo é o delicto mais brutal que se pode cometer e que merece o castigo mais inmediato sen agardar ás decisions xudiciais que SI hai que agardar para prevadicadores, estafadores e 'chorizos' de luva branca en xeral.

NON deixedes que "UTILIZEN" o voso voto; a única arma con poder sen destrucción masiva.

Escomenza o derradeiro teatro

OUUUUuuuu... Logo de meses de escenas e manifestos chega a hora de raparense ó cero; non veñan a nos toma-lo que non temos; por exemplo inaugurando unha liña de tren que tiña que estar feita hai 16 anos ou escribindo un novo conto do inmigrante bó que se esquece de quen é para asumiren o que non son nin os de eiquí.

Deixando fora co resplado dos sabres e da forza de D'hont os centros do debate democrático: ¿Expresase de verdade a democracia nestas eleccions?.

Vivir é loitar, non sempre gañar e sempre, ó final, rematar "perdendo" na morte...salvo que podas concienciarte de que só unha actitude digna e sen expresions extremas, firme nos principios e suave nas formas che fai 'perdurable' non na memoria de alguns senon do percorrer das actividades humanas.

¿Eleximos?; ¿Que eleximos? A quen nos vai mandar calar nos próximos catro anos, a quen si lle dicimos das súas incoherencias nos vai dicir que non somos democratas porque xa puidemos votar unha vez e "perdemos" (suponse que en democracia non perde ninguén, ¿non si?). Crispados, tensos, exitados si que estamos mais porque TOD@S sabemos que pouco poder de decisión temos e que cada día a pantomima progresa mais, faise mais refinada e resulta mais doado entregarense a vivir unha vida ego-edonista nun continuo trance de estimulos mercado-publicitarios que tentar ter responsabilidade sobre os propios actos e participar activamente na toma das decisions que lle afecten a un de verdade.

Non pode falarse de elección se non tes a capacidade de elexir realmente e non se pode falar de representación si non se pode retirar dita representación ou influir no que e no cómo se fan as cousas.

Vivimos o tempo da maioría silenciada, cos pensamentos duns cantos que se fan superiores pola forza (do sabre, do carto, do poder...) campando omnipresentes en todas partes.

A infraestructura silenciosa...

OUUUUuuuu

Paseando hoxe co sol voltamos a aborda-lo tema de arraxa-lo mundo... No noso camiño topamos cun circuito para coches de modelismo ó que se lle dotou dun posto de mando elevado e cuberto; está no que fora o vertedoiro da cidade compartindo emprazamento cun circuito para trial (bici e moto) e aeromodelismo. O caso é que demos en falar de infraestructuras que, cun escaso custe de construcción e mantemento, teñen unha alta rendabilidade.

Veunos entón á mente a lembranza do que nos ensinaron sobre saude pública e como infraestructuras que hoxe pasan desapercibidas foron as grandes responsables do aumento da esperanza de vida en occidente nos séculos XIX e XX: O saneamento e a auga potable. Tamén as medidas preventivas como a vacinación mostraron grande impacto sobre os principais problemas de saude daquelas épocas, a saber, as enfermidades infecciosas.

Mais agora atopámonos nun tempo no que os problemas de saude en occidente son algo diferentes, as principais causas de morbi-mortalidade son accidentes e enfermidades ligadas a hábitos de vida (dieta, tabaco, escaso exercicio) e o plantexamento dende o punto de vista das actuacions tenta por diversas frontes facer impacto nelas sen conquerilo.

Lembrei entón unha entrada do foro de Correr en Galicia sobre o esforzo dunha persoa como demostración do escaso valor que ten na cultura actual o sacrificio e tamén lembrei unha conversa que tiven cun colega de rodaxe no parque do pontiñas en Lalín... a idea é simple. Agora a infraestructura con mais impacto sobre o tremendo problema dos hábitos de vida son as zonas públicas de lecer (parques, carris bici, roteiros) mais; como no século XIX a xente tivo que aprender a emprega-la auga corrente e o alcantarillado agora é preciso que se xere unha "infraestructura social" que permita que as persoas fagan uso desas infraestruturas de xeito moderado mais contínuo (como o facemos coa auga e o alcantarillado) como resultado de todo elo terá que chega-lo día no que topar xente trotando en grupo ou facendo exercicios nun parque público non sexa unha escepción senon unha regra.

¿Ten un papel a competitividade?; ten, mais non salientable, como moito motivador. A idea de circuitos como o "corre con nós" de Lugo non debera limitarse a probas de atletismo en ruta e, dende logo, constitue o tipo de infraestructura accesoria para que o investimento en parques deixe de ser unha cuestión de decoración e pase a ser un elemento da saude pública.

No mesmo sentido a "dignificación" do papel da persoa ó cargo da casa e o que cociña e a súa instrucción no eido da nutrición (grupos alimenticios, equilibrio, elementos esenciais); a creación de asociacions de "cociña sana" que non desboten a creatividade e permitan compartir todo tipo de coñecementos e habilidades neste importante aspecto da vida cotián constituirían aspectos moi importantes nesta loita.

A votación

OUUUUuuuu Nesta ocasión non participo nas listas electorais mais si participo no tema do vídeo. Xa leva 10000 visionados e alguns comentarios mais non escribo para pedi-lo voto senon para facer algunhas puntualizacions.

Non entendo ben porqué RTVE e Youtube poñen unhas condicions que logo non fan cumplir... Só 1 vídeo por conta, 30" de duración... e non entendo porqué algunhas persoas que preguntan se teñen que esconder para preguntar (non mostran a súa faciana, non din o seu nome, falsean a voz, poñen carteis...) se creen realmente no que preguntan. E tampouco entendo porqué SI hai vídos 'censurados' que, semellan, cumpli-los requisitos.

Enviareille estas queixas ós organizadores mais sei que non valerá de moito.

Unha axudiña

OUUUUuuuu... Non sei si é malo ou é bó mais dende o comenzo de mes esta web está a ter unha estrana suba de visitas....

Algo ó que non lle atopo explicación pois a páxina de destin de esta avalancha de visitas é o arquivo de Maio de 2005.
Así as cousas non teño explicación para un fenómeno que me ten asombrado.

A ver si algúen lle atopa un xeito a eso.

Erros

OUUUUuuuu... Vai para 4 meses aceptei a invitación dun colega da rede para me facer unha conta no facebook.

Tras moito fedellar nel e ler algunhas cousas veño de decidir poñela en 'stand by' pois BORRARSE seica non é posible (ou é tan posible como en outras moitas contas que se teñen na rede) porque manteñen os teus datos durante un tempo para que te podas 'reactivar'.

Mais, para mín o fondo da cuestión é: ¿realmente aporto e me aporta algo unha rede así?. Aínda que fora polo contacto cos dous colegas que coincidimos alí non estaría mal mais ese tipo de contacto o podería (e sego) acadalo por outras vías... Os grupos profesionais que atopei non pasan de ser grupos de diversión con diferentes facetas mais coa mesma finalidade. As aplicacions teñen, case todas, pouco valor engadido comparado co que podo obter de aplicacions semellantes na rede e o bombardeo publicitario que non podo bloquear (veñen dentro do java) é moi cargante...

Bueno, que cometín o erro de me inscriber por mor de non poder avalialo previamente; se cadra debín crear unha "conta ficticia" durante uns meses e logo xa vería. Así aprendo.

En directo

OUUUUuuuu Ben, Estou en directo a traveso de Y! Live. Trátase dunha pequena coña persoal... Mais aló da Kanlepalleiro temos Palleirolive.

Bracean meu, logo afogan

OUUUUuuuu...Este post faise denantes do inicio oficial da campaña electoral, como comentario sobre as continuas pistas e contrapistas que os partidos van sembrando antes dese inicio para ires albiscando a opinión da audiencia (da súa claro) nunha especie de oferta continua, de rebaixas moi propias da época.

Fan tantas e tan dispares, case disparatadas ofertas nun ronsel case sen orientación coa única teima de manterse nos titulares dos medios in-comunicativos subministrando opio á xente que gosta de creer en partes do prisma da realidade e non no corpo complexo e poliédrico cheo de aristas e caras que é a vida.

A min gústame facerme imaxes do que vou albiscando, e unha das que mais me chaman cando vexo estes anuncios e contra anuncios dos líderes antidemocráticamente elexidos de forzas que optan a gañar a travesía das eleccións é a do nadador que bracea perdida xa a orientación, faltas as forzas, sen convicción nas intencións e con escaso apoio que se sinte afogar.

Fallan cando non son capaces de ir mais aló do emprego ou rexeitamento da violencia como metodo político, fallan en non recoñece-las eivas dun sistema que SABE que non se pode chamar democrático porque non se trata só de votar cada certo tempo; o peor deste sistema é, xustamente, o que NON podemos votar... Iso fai que callen na xente as mensaxes demagóxicas que agora, neste entorno de aumento do paro e presencia maior de inmigrantes, vai facer doada mensaxe xenofóbica que non ven sendo senon outra versión de "pecha-los ollos e botarlle a culpa ós demais".

Das mensaxes mais contradictorias as dos que din que queren integrar ós inmigrantes facendolles comprometerse cos valores e costumes de aquí sen dicir si eses valores incluen o catolicismo (ou cando menos o cristianismo) e, non sendo así, sen explicar porqué se opoñen a o ensino deses valores FORA do marco dunha educación relixiosa. Teño a sensación de que se trata dunha "integración ás ostias"... E si alguén sinte que o sinalo que lle pregunte ós bispos e se aplique o conto.

Vin hai uns días un debuxo que se mofaba das primarias nos EEUU con duas imaxes; por unha banda "Mc Caín" como garante dunha unidade monolítica no bando Republicano e pola banda "Abel" como imaxe dunha suposta loita fraticida no bando Demócrata. Eu pregunto ¿porqué non é obrigatorio un sistema de primarias nos partidos "democráticos"?; non se pode pretender conducir unha democracia sen tela no seo interno.

¿Hai un programa de reformas democráticas? non, o avance da democracia é o grande ausente da campaña e a aprobación do tratado de Lisboa é a mostra da absoluta falla de respeto pola opinión da cidadanía que teñen os proto-democrátas que están na cimeira do poder político manexados por...

Un resumo do entroidado

OUUUUuuuu... Por moi atarefado que este e moito que mellorar que queira a cuestión é que non debo deixar pasar mais tempo denantes de deixar constáncia do entroido 2008. O primeiro sen a presencia de Elena, a raiña do entroido verinés, tiña que ter algo especial e así foi: Suspendeuse o desfile do Domingo en "case" todas partes...

Mais escomencemos por onde hai que ir. O Venres nos presentamos en Laza para o folión... Unha cea moi animada e con moi bó ambiente e o engadido do Xastré.


Saimos cos fachos na man tódolos que iamos; cunha noite estrelecida e non moi fria, as luces e as sombras a loitar...

Logo chegou a hora dos "petamoito" que estiveron petando no reaberto bar da picota ata que tiveron mancaduras nas mans.

O Sábado foi a noite da "carnavalada" isto é o disfraz ó estilo mais común do que se fai por ahí.... O que non quita de pasarmolo moi ben tanto na verbena como na cea e logo pola noite.

Claro que a "alguén" lle tiña que tocar ir mais cedo para a casa cos nenos...


O Domíngo foi un dia para esquencer; tanto que caseque non tomei fotos... Pola noite a cousa mellorou e ainda puiden botar unhas bailas no 'bigotes', no Picota e no 'Comisión' ainda que o mellor o pasei na verbena.

O Luns erguinme cedo pois tiña unha cita importánte.

Os meus heredeiros quixeron acudir á Farrapada de Laza e abofé que o pasaron de medo

Quen millor o "chispas" que non parou de dar tralla todo o tempo malia a cantidade de farrapazos que levou nos fuciños...

Logo pola tarde puxemos en marcha a "multinacional entroideira" na que Nieves mantivo a presencia en Laza na baixada da morena e as formigas (mágoa que non conqueriron subila no burro); o pelotón de cativos preferiu a farelada en Verín e a un servidor correspondeulle o turno en Oimbra...

Mais só ata a adega nº 44 que logo houbo moito que danzar para que a cousa voltase ó seu cauce i eu puidese desprazarme a Laza a pasa-lo resto da noite danzando, cantando e rematando coa colleita de LK.

O martes por fín houbo desfile en Verín e saiu o noso cigarrón.


A verdade é que malía a falla do domingo coido que cada ano hai mais Cigarrons e Peliqueiros; máscaras que, mais aló da estética teñen o caracter e a forza do seu ser

!!!!E N T R O I D O¡¡¡¡

OUUUUuuuu Alá imos.