OUUUUuuuu... Nestes días saen no Chuza¡ unha chea de artigos e vídeos sobre cuestions linguisticas tanto referidas ó nivel local como a 'temas quentes' a nivel de outras linguas e poboacions humanas no mundo.
O galego ten, polo de agora, o foxo cavado. Está no seo das familias que o deixamos de transmitir ós fillos por moi diversos motivos mais todos eles emparentados, coido, coas cuestions de prestixio social e a perspectiva de 'éxito' na vida. Son argumentos tan manidos que soan a falaces mais coido que é así. Ós afroamericanos non tiñan prestixio social nin prespectivas de éxito na vida ó inicio do século XX, moi poucos cursaban estudos universitarios e pensar na súa participación na política era un disparate; hoxe, malía que a situación non se invertiu nin equilibrou, a poboación afroamericana conta cunha forte dignidade de 'cultura propia' e con prestixio social e participación na vida política.
Nestes días engradeceuse a miña familia cunha fermosa 'picheleira' que namorara xa ó meu vello co seu falar musical. Na súa familia todos entenden e saben falar mais... só os pais e a rapaza en cuestión o empregan con asiduidade, os outros irmans non o teñen nin "para a intimidade" como dicía aquel do bigote. Son xente que traballou duro para acadaren unhas posibilidades económicas que lles permitiron darlle carreira ós fillos mais ¿tiña que ser o galego o "prezo"?.
Nunha sociedade local coñecese si hai 'colonización' cando se mira quen ocupa os postos de decisión da mesma e cara a donde van as olladas que percuran referentes (económicos, culturais, filosóficos... políticos). A sociedade non o explicita, mais sabe que adoptar certos referentes significa abandoar referentes própios.
A linguaxe na fala e na escrita é unha arma perigosa pois ten un dobre fio que nin o que a fala pode distinguir completamente pois a comunicación depende tamén dos condicionantes de todo tipo que afectan ó receptor das nosas linguaxes; por iso non podo asegurar nin que eu diga o que quero nin que cada lector entenda unha cousa diferente.
O galego foi desprestixiado, perseguido e reducido a "lingua inculta" (curioso paradoxo: o vehículo das culturas humanas por excelencia reducido a algo 'inculto') mais houbo intres nos que persoas con grande intelixencia viron que un pobo que abandoa ese referente propio deixa de ter o 'pegamento' que o fai único e pasa a unha masa que nin é o que era nin poderá, NUNCA, ser o que os outros queren; quedará nun limbo cultural e social indefinido, tal e como se dí que somos os galegos: non se sabe si imos ou vimos.
Malía iso non debemos caermos na doada tentación de repetirmonos a xogada ó revés e aplicaren indiscriminadamente políticas de marxinación que en nada conducen ó prestixio social nin ó éxito da lingua e dos seus falantes. Facer do galego algo "artificial" non lle dará pulos senon que encherá de dúbidas ós posibles 'neofalantes' que o adoptarán coma un traxe, un uniforme que hai que portar para acadar outras metas. Eu sonvos mais romántico e sego a lembrar a 6 rapaces de 16-18 anos que se decataron da herdanza que recibiran e decidiron darlle vida empregandoa con novos pulos escomenzando polo seu mesmo interior ata acadaren ser quen de "pensarmos en galego" o que acabou por impregnarnos ata os ósos. Lonxe de todo victimismo, de bandeiras e himnos, de solemnidades e grandielocuencias ó galego se lle defende no emprego diario en calquer eido pois a súa función como vehiculo de comunicación non está "en competencia" coas outras ferramentas; en todo caso, se complementa con elas.
E nesa complementación hai que traballar para que a nova fronte inmigratoria que se abre non sexa unha fronte excluinte e alienante para os novos habitantes do país tanto os que poderían coñecer a lingua (pode que dende o berce sen sabelo) como ós que non sabían nin da súa existencia.
Pensamentos de meu e comentarios sobor da actualidade en xeral.
Cando Xeorxia non ten Atlanta...
OUUUUuuuu... Tod@s ollamos cara outra banda.
A Xeorxia da canción non vive unha guerra dende o conflito de secesión do século XIX e Atlanta, a capital da CocaCola, vive próspera nas súas marismas.
Na "outra Xeorxia" o 'conflicto bélico', as 'accions preventivas', as 'incursions' desafían á hipocresía dos medios de comunicación "dedocráticos" (si, pon dedocraticos porque reciben cartos a dedo) e ós seus redactores que xa non saben como falar desta GUERRA sen ocultala. O caso é que eu non me creo que Rusia estexa a invadir Xeorxia pola liberdade das minorías ou maiorías de Osetia do sul ou de Abkhasia e coido que a clave se ve moi ben neste mapa da BBC.
Os xeorxianos declararon o estado de guerra e solicitaron a axuda internacional e arestora debera andar por alí SuperSarko; como unha especie de SuperLopez inmoral levando as mans valeiras pois nesta ben escenificada invasión os papeis están definidos hai tempo...¿Vale Xeorxia unha guerra con Rusia co perigo que elo conleva? Xeorxia non é unha sorte de dictadura bananeira e a esperanza de que a DEMOCRACIA se difunda e prenda fronte ás dictaduras (maquilladas ou non) como a de Rusia é que manteña a súa independencia.
Logo está tamén o tema do oleoducto actual e dos que se estan a planificar i executar para traeren petroleo dende Asia central. Está claro que Rusia quere face-lo mesmo que fai Ucraina cos gasoductos rusos cara a europa, coa agravante de que empregaría ese control para os intereses do seu petroleo (Lukoil; empresa da mafia gobernante está no allo) e para controla-los prezos.
Neste intre a quinta parte do pais está invadido, os bombardeos son contínuos e a poboación civil xeorxiana está a ser expulsada dos territorios 'liberados' incluso a escusa da invasión soa a argumento fascista...
A Xeorxia da canción non vive unha guerra dende o conflito de secesión do século XIX e Atlanta, a capital da CocaCola, vive próspera nas súas marismas.
Na "outra Xeorxia" o 'conflicto bélico', as 'accions preventivas', as 'incursions' desafían á hipocresía dos medios de comunicación "dedocráticos" (si, pon dedocraticos porque reciben cartos a dedo) e ós seus redactores que xa non saben como falar desta GUERRA sen ocultala. O caso é que eu non me creo que Rusia estexa a invadir Xeorxia pola liberdade das minorías ou maiorías de Osetia do sul ou de Abkhasia e coido que a clave se ve moi ben neste mapa da BBC.
Os xeorxianos declararon o estado de guerra e solicitaron a axuda internacional e arestora debera andar por alí SuperSarko; como unha especie de SuperLopez inmoral levando as mans valeiras pois nesta ben escenificada invasión os papeis están definidos hai tempo...¿Vale Xeorxia unha guerra con Rusia co perigo que elo conleva? Xeorxia non é unha sorte de dictadura bananeira e a esperanza de que a DEMOCRACIA se difunda e prenda fronte ás dictaduras (maquilladas ou non) como a de Rusia é que manteña a súa independencia.
Logo está tamén o tema do oleoducto actual e dos que se estan a planificar i executar para traeren petroleo dende Asia central. Está claro que Rusia quere face-lo mesmo que fai Ucraina cos gasoductos rusos cara a europa, coa agravante de que empregaría ese control para os intereses do seu petroleo (Lukoil; empresa da mafia gobernante está no allo) e para controla-los prezos.
Neste intre a quinta parte do pais está invadido, os bombardeos son contínuos e a poboación civil xeorxiana está a ser expulsada dos territorios 'liberados' incluso a escusa da invasión soa a argumento fascista...
VERBAS PARA UNHA UNIÓN
Dádevos amor mais non fagades del atadura.Deixade que sexa un mar en movemento entre as beiras das vosas almas;
Enchede co voso amor o vaso do amor do outro,
mais non bebades do mesmo vaso.
Compartide o mesmo pan mais non comades do mesmo anaco.
Como as cordas dunha guitarra vibrade cada un só mais facede a mesma música.
Manterse unidos non é manterse aferrados
Pois o Carballo e a Maceira non medran si se fan sombra.
Seredes libres de verdade non cando os vosos días pasen sen preocupacións e as vosas noites sen penas senón mais ben cando istos circunden as vosas vidas e, malia eso, vos ergades por riba deles espidos e sen ataduras.
Dous elementos compoñen o noso ser nun conflicto do que saber sacar proveito é a clave do éxito na vida.
A razón e a paixón son o timón e as velas das vosas almas de navegantes. Si as vosas velas ou o timón rompen, só poderedes dar bandazos á deriva ou quedar ó pairo no medio do mar.
A razón gobernando soa é forza limitadora e a paixón, sen vixilancia, é lume que se consume ata a propia extinción.
Así pois vos aconsello que a vosa alma exalte a vosa razón ata a altura da paixón para que poda cantar e que a vosa razón dirixa a vosa paixón, para que viva sempre unha resurrección cotián e coma o Fénix rexurda das súas cinzas.
As desfeitas pasadas que non xustifican desfeitas futuras
OUUUUuuuu...Sempre temos ós gobernantes que merecemos ter porque non somos quen de elexiren mellor.
Tivemos 15 anos de Fragosceno porque vivimos na ilusión ben creada pola corte caciquil do “bo gobernante” que non se aproveitaba da súa posición. E deixamos que á súa sombra medraran tramas eólicas, hidroeléctricas, mineiras, urbanísticas... Megatramas da construcción como a do mausoleo ou FragaPark ou tramiñas como ás do transporte escolar, as blindaxes dos altos cargos, as fundacións comarcais... !!!Canta “listeza” desaproveitada¡¡¡ grandes perdas de neuronas empregadas para o beneficio duns poucos e non para o avance do país.
Mais chegou o goberno ‘bipolar’ e non semellou trocar nada ou pouco, e cousas que deberan de trocar deixáronas estar e trocaron outras que sabían facer mellor... As concesións “dixitais” seguen a ser a estrela da administración galega, calquera plano de fondo calado é entregado a ‘organismos paralelos’, calquera grande obra ou ben está viciada en proxecto por afectaren a áreas protexidas ou ben está posta en dúbida polo xeito da súa concesión.
As garantías dos gobernantes caducan cos seus feitos e ós nosos actuais dirixentes non lles queda tempo para novas argucias; non sería estrano que denantes de poderen publicar este ouveo xa teñamos convocatoria electoral.
Tivemos 15 anos de Fragosceno porque vivimos na ilusión ben creada pola corte caciquil do “bo gobernante” que non se aproveitaba da súa posición. E deixamos que á súa sombra medraran tramas eólicas, hidroeléctricas, mineiras, urbanísticas... Megatramas da construcción como a do mausoleo ou FragaPark ou tramiñas como ás do transporte escolar, as blindaxes dos altos cargos, as fundacións comarcais... !!!Canta “listeza” desaproveitada¡¡¡ grandes perdas de neuronas empregadas para o beneficio duns poucos e non para o avance do país.
Mais chegou o goberno ‘bipolar’ e non semellou trocar nada ou pouco, e cousas que deberan de trocar deixáronas estar e trocaron outras que sabían facer mellor... As concesións “dixitais” seguen a ser a estrela da administración galega, calquera plano de fondo calado é entregado a ‘organismos paralelos’, calquera grande obra ou ben está viciada en proxecto por afectaren a áreas protexidas ou ben está posta en dúbida polo xeito da súa concesión.
As garantías dos gobernantes caducan cos seus feitos e ós nosos actuais dirixentes non lles queda tempo para novas argucias; non sería estrano que denantes de poderen publicar este ouveo xa teñamos convocatoria electoral.
Información de Verán
OUUUUuuuu...Seica ata os periodistas van de vacacións e poden así distinguir ‘dende fora’ os males do oficio sempre, claro, nos erros alleos.
A des-información habitual dos medios comerciais e/ou ideolóxicos acentúase nas tempadas de lecer cando os grupos de aleccionamento descansan e deixan de faceren as súas campañas de intoxicación e dirección informativa.
É entón cando se pode apreciar con claridade que o habitual se fai nova ata o extremo do ridículo no canto que as novas semellan anécdotas ou simplemente “non sucesos” porque ¿a quén lle pode interesar que morran milleiros de persoas de fame en África si en Écija chegan a 40º en xullo?.
Os problemas da maioría dos humanos provócanos uns poucos que se enriquecen e privilexian por elo e non por fenómenos meteorolóxicos normais. Vemos centos de reportaxes sobre os mesmos temas mais ningún do que hai “antes”. ¿que hai antes de que 60 persoas embarquen nunha chalupa cara a unha viaxe con 600 veces mais risco que cruza-la península en coche?. ¿que hai antes de que o mineral X chegue ás fábricas onde o transformarán en compoñentes para alta tecnoloxía?.
Proxectís invisibles para guerras silenciosas. Estamos inmersos nun conflicto de información que perdemos a diario primeiramente porque ninguén gusta de oír tódolos días as miserias do mundo e logo porque as fontes da nosa información non son limpas e teñen como finalidade manter unha aparencia de coñecemento que non é tal.
Logo están as linguas afiadas dos nosos políticos que conseguen un manexo singular da linguaxe para dar a entender o que non están a dicir; por exemplo, si me din que unha obra non é seguro que se poda realizar no prazo previsto mais que, formalmente, imos manter o calendario publicado saio e digo que a obra vai a “estar licitada” que é como dicir que os papeis seguen o trámite normal. Dos cartos para a obra e da obra en si non digo nada, mais enténdese...ou non. Si digo que se vai facer un seguimento con xuntanzas informativas trimestrais co ministerio en cuestión semella que cada tres meses se vai levar conta do estado das obras e da execución presupostaría da mesma mais si se trata dun tema ‘informativo’ ¿para que xuntárense? Abonda cunha chamada ou Fax. Si o compromiso fora firme quen tería que falar é o presidente do goberno vía presupostos do estado.
Un informe do tribunal de contas denuncia corruptelas varias dos actuais e anteriores gobernos e cada medio de comunicación se centra no que lle prace sen apreciar falla nos asuntos que incumben á formación que promocionan ou dando por boa a resposta chulesca do partido sinalado “nós non temos de qué arrepentirmos” como si o despilfarro dos cartos de tod@s fose o obxectivo da tarefa de gobernar.
A prensa empresarial ten perdido toda credibilidade malia as campañas de supostas investigacións e preocupación polo benestar cidadán; só lles preocupa acadar beneficios a costa de convenios coas administracións, convenios que asinan políticos con ambicións e sen programa, sen ideas mais que a de acada-lo control da cousa pública no beneficio seu e dos seus amigos.
A des-información habitual dos medios comerciais e/ou ideolóxicos acentúase nas tempadas de lecer cando os grupos de aleccionamento descansan e deixan de faceren as súas campañas de intoxicación e dirección informativa.
É entón cando se pode apreciar con claridade que o habitual se fai nova ata o extremo do ridículo no canto que as novas semellan anécdotas ou simplemente “non sucesos” porque ¿a quén lle pode interesar que morran milleiros de persoas de fame en África si en Écija chegan a 40º en xullo?.
Os problemas da maioría dos humanos provócanos uns poucos que se enriquecen e privilexian por elo e non por fenómenos meteorolóxicos normais. Vemos centos de reportaxes sobre os mesmos temas mais ningún do que hai “antes”. ¿que hai antes de que 60 persoas embarquen nunha chalupa cara a unha viaxe con 600 veces mais risco que cruza-la península en coche?. ¿que hai antes de que o mineral X chegue ás fábricas onde o transformarán en compoñentes para alta tecnoloxía?.
Proxectís invisibles para guerras silenciosas. Estamos inmersos nun conflicto de información que perdemos a diario primeiramente porque ninguén gusta de oír tódolos días as miserias do mundo e logo porque as fontes da nosa información non son limpas e teñen como finalidade manter unha aparencia de coñecemento que non é tal.
Logo están as linguas afiadas dos nosos políticos que conseguen un manexo singular da linguaxe para dar a entender o que non están a dicir; por exemplo, si me din que unha obra non é seguro que se poda realizar no prazo previsto mais que, formalmente, imos manter o calendario publicado saio e digo que a obra vai a “estar licitada” que é como dicir que os papeis seguen o trámite normal. Dos cartos para a obra e da obra en si non digo nada, mais enténdese...ou non. Si digo que se vai facer un seguimento con xuntanzas informativas trimestrais co ministerio en cuestión semella que cada tres meses se vai levar conta do estado das obras e da execución presupostaría da mesma mais si se trata dun tema ‘informativo’ ¿para que xuntárense? Abonda cunha chamada ou Fax. Si o compromiso fora firme quen tería que falar é o presidente do goberno vía presupostos do estado.
Un informe do tribunal de contas denuncia corruptelas varias dos actuais e anteriores gobernos e cada medio de comunicación se centra no que lle prace sen apreciar falla nos asuntos que incumben á formación que promocionan ou dando por boa a resposta chulesca do partido sinalado “nós non temos de qué arrepentirmos” como si o despilfarro dos cartos de tod@s fose o obxectivo da tarefa de gobernar.
A prensa empresarial ten perdido toda credibilidade malia as campañas de supostas investigacións e preocupación polo benestar cidadán; só lles preocupa acadar beneficios a costa de convenios coas administracións, convenios que asinan políticos con ambicións e sen programa, sen ideas mais que a de acada-lo control da cousa pública no beneficio seu e dos seus amigos.
Os widgets do Pais
OUUUUuuuu... Semellaría unha boa opción para ter titulares no lateral do blogue e as viñetas mais non quero renúnciar a Chuza por seren un medio de deixar novas de moitas fontes comentadas.
Teño a idea de que este blogue xa ten carga dabondo no lateral e que se cadra poderia empregar isto no blogue deportivo mais non gosto das novas do deporte profesional e non vexo xeito de "filtrar" as novas para que saian só as que me interesa...
Teño a idea de que este blogue xa ten carga dabondo no lateral e que se cadra poderia empregar isto no blogue deportivo mais non gosto das novas do deporte profesional e non vexo xeito de "filtrar" as novas para que saian só as que me interesa...
Empeorando o presente
OUUUUuuuu... Como si me leran os pensamentos os feitos foron mais rápidos.
As centrales nucleares francesas ocultan información sobror da contaminación das capas freáticas baixo as súas instalacions; que o oculten é normal, que os que propoñen a "reapaertura" do debate na península o ignoren ou tenten silencialo é unha falla de respeto cara ós demais.
Unha das derradeiras fugas chegou a afectar ó subministro de auga para consumo humano e espertou as sospeitas das organizacions ambientalistas que solicitaron prospecions en tódalas centrais. A autoridade nuclear francesa, actuando con 'espiritu comercial', puxo a vendaxe antes da ferida de declarou que "as situacions están controladas" malia que hai ben pouco declarase que non había alertas de interese ó redor das centrais galas.
Así pois. As centrais de 3ª xeración tamén teñen riscos que nos fan asumir a tod@s como quen se pon a fumar nunha sala de espera dunha consulta...
O sistema eléctrioco ibérico está a producir estes días cunha alta porcentaxe de ciclos combinados e renovable mais a verdadeira proba virá cunha boa xeira de calor que poña ós aires acondicionados a 100...
As centrales nucleares francesas ocultan información sobror da contaminación das capas freáticas baixo as súas instalacions; que o oculten é normal, que os que propoñen a "reapaertura" do debate na península o ignoren ou tenten silencialo é unha falla de respeto cara ós demais.
Unha das derradeiras fugas chegou a afectar ó subministro de auga para consumo humano e espertou as sospeitas das organizacions ambientalistas que solicitaron prospecions en tódalas centrais. A autoridade nuclear francesa, actuando con 'espiritu comercial', puxo a vendaxe antes da ferida de declarou que "as situacions están controladas" malia que hai ben pouco declarase que non había alertas de interese ó redor das centrais galas.
Así pois. As centrais de 3ª xeración tamén teñen riscos que nos fan asumir a tod@s como quen se pon a fumar nunha sala de espera dunha consulta...
O sistema eléctrioco ibérico está a producir estes días cunha alta porcentaxe de ciclos combinados e renovable mais a verdadeira proba virá cunha boa xeira de calor que poña ós aires acondicionados a 100...
Atom Sarko ó servizo do "ouro de moscova"
OUUUUuuuu... Faime gracia que o voceiro non oficial do goberno fale do pulo da clase media cando a clase media é o obxectivo a eliminar para o sistema político de calquer oligocracia que se precie pois a xente que ten tempo de pensar é a mais perigosa para eles.
Así somos moitos moitos os que podemos pensar.... O tema enerxético; ou o engano enerxético. Seica no estado español hai unha moratoria sobre a construcción de centrais nucleares polos perigos que supoñen e se entende que a política enerxética do goberno se centra en aumenta la eficiencia enerxética disminuindo e opotimizando os consumos e centrar o incremento de xeración en fontes 'limpas'. Mais é todo un teatro, unha farsa, unha ficción.
A peninsula ibérica non está libre de seren víctima dos refugallos dun desastre nuclear; nin siquera do problema dos refugallos própios da producción nuclear 'normal'; como menos somos inocentes da preponderancia desta enerxía en outros lugares.
Por iso se vai facer unha nova liña electrica transpirenáica, para que os estados da península ibérica (unidos nun único mercado eléctrico) segan a ser clientes principais da enerxía nuclear francesa. Monsieur Sarkozy pode estar contento, a súa balanza fiscal non vai sufrir tanto coma a dos outros estados europeos e poderá seguir financiando programas de "grandeur" e outros mais interesantes... porque lle mercan a enerxía nuclear os viciños que a teñen 'condonada' e lle pagan un imposto polos refugallos que ten que tratar e, para maior escarnio, lle mercan parte das súas cotas de emisión de CO2 que lle sobran pois, gracias ó poder nuclear, non chega ós limites Kyoto. Todo un choio estes viciños.
¿Plantexo eu que se reabra o debate nuclear? Non, porque a nuclear segue a ser unha mala solución: Cara, Contaminante, Perigosa, Dependente en materia prima e tecnoloxía e, para remate, si chega ó goberno unha tendencia politica que non sexa ben vista polos EEUU podería dar lugar a un bloqueo ou unha invasión ou calquer outra estratexia pois son "armas de destrucción masiva" (e non coido que sirva de moito ter asinado o tratado de non proliferación nuclear).
O que plantexo é darlle mais coherencia á moratoria, facela creible ós cidadans "trasparentando" a orixe da enerxía que se consume no país para que se vexa o forte deste dilema e se decaten de que os que queren "reabri-lo debate" en realidade teñen tódolos argumentos preparados para forzar unha reapertura nuclear con centrais "mais seguras" de 3º ou 4ª xeración e chaparra chaparra marica non cales... que si, que o fio e doado de seguir. Por iso as clases medias somos perigosas, non somos pensionistas escoitando a COPE ou a SER que nos alecciones... Eu sigo a dicir ¿Nuclear?; non, gracias.
Así somos moitos moitos os que podemos pensar.... O tema enerxético; ou o engano enerxético. Seica no estado español hai unha moratoria sobre a construcción de centrais nucleares polos perigos que supoñen e se entende que a política enerxética do goberno se centra en aumenta la eficiencia enerxética disminuindo e opotimizando os consumos e centrar o incremento de xeración en fontes 'limpas'. Mais é todo un teatro, unha farsa, unha ficción.
A peninsula ibérica non está libre de seren víctima dos refugallos dun desastre nuclear; nin siquera do problema dos refugallos própios da producción nuclear 'normal'; como menos somos inocentes da preponderancia desta enerxía en outros lugares.
Por iso se vai facer unha nova liña electrica transpirenáica, para que os estados da península ibérica (unidos nun único mercado eléctrico) segan a ser clientes principais da enerxía nuclear francesa. Monsieur Sarkozy pode estar contento, a súa balanza fiscal non vai sufrir tanto coma a dos outros estados europeos e poderá seguir financiando programas de "grandeur" e outros mais interesantes... porque lle mercan a enerxía nuclear os viciños que a teñen 'condonada' e lle pagan un imposto polos refugallos que ten que tratar e, para maior escarnio, lle mercan parte das súas cotas de emisión de CO2 que lle sobran pois, gracias ó poder nuclear, non chega ós limites Kyoto. Todo un choio estes viciños.
¿Plantexo eu que se reabra o debate nuclear? Non, porque a nuclear segue a ser unha mala solución: Cara, Contaminante, Perigosa, Dependente en materia prima e tecnoloxía e, para remate, si chega ó goberno unha tendencia politica que non sexa ben vista polos EEUU podería dar lugar a un bloqueo ou unha invasión ou calquer outra estratexia pois son "armas de destrucción masiva" (e non coido que sirva de moito ter asinado o tratado de non proliferación nuclear).
O que plantexo é darlle mais coherencia á moratoria, facela creible ós cidadans "trasparentando" a orixe da enerxía que se consume no país para que se vexa o forte deste dilema e se decaten de que os que queren "reabri-lo debate" en realidade teñen tódolos argumentos preparados para forzar unha reapertura nuclear con centrais "mais seguras" de 3º ou 4ª xeración e chaparra chaparra marica non cales... que si, que o fio e doado de seguir. Por iso as clases medias somos perigosas, non somos pensionistas escoitando a COPE ou a SER que nos alecciones... Eu sigo a dicir ¿Nuclear?; non, gracias.
A realidade e as visions
OUUUUuuuu...Temos non unha crise tripla como dí Ramonet senon unha crise cuadrupla.
Financieira: a ficción da economía capitalista mundializada na que existen mais cartos que obxectos de valor escomenzou a se tambalear coa crise das hipotecas lixo nos EEUU e segue o seu camiño como bola de neve imparable que preocupa sobor de todo ós ricos que son os que se deben os cartos entre eles. Nalguns territorios senlleiros esta crise vese mais lastrada pola propia evolución atroulada do sector inmobiliario-constructivo levado ó paroximo especulativo polo liberalismo imperante.
Enerxética: Non debería ser crise pois a realidade da xeración de enerxía en base a un recurso finito e nun entorno no que a demanda medra exponencialmente só pode dar lugar a unha conclusión senon se toman medidas serias de percura de alternativas e limitación do consumo. Aquí a especulación ten un papel principal no canto de tentar escudarse en outros factores para provocaren subas de prezos que incrementen o beneficio de investimentos xa feitos vai tempo sen ter que seguir investindo.
Alimentaria: Fortemente ligada á especulación enerxética e ó mantemento dun 'statu quo' de xerarquias nacionais que matan de fame a millons de persoas entre cánticos hipócritas de paises "desenrolados" e "demócratas" que non moven nin un dedo sen obter en compensación "dereitos de pernada" spbre os recursos do territorio dos pobres.
e
Medioambiental: ou mellor dito, ambiental poruq ¿pode haber medio rio limpo e medio suxo?. Unha crise con dúas dimensions ben diferentes; 1º a das catástrofes a pequena e mediana escala que deixan preocupación na poboación pero que non mancan mais aló do seu marco de referencia xeográfico si se consigue conter ós medios des-informativos. 2º a mais perigosa crise ambiental a que se incrementa inperceptiblemente tódolos días en moi diversas formas de contaminación por substancias i elementos que causan graves deterioro dos ecosistemas e a morte de moitos seres vivos.
Financieira: a ficción da economía capitalista mundializada na que existen mais cartos que obxectos de valor escomenzou a se tambalear coa crise das hipotecas lixo nos EEUU e segue o seu camiño como bola de neve imparable que preocupa sobor de todo ós ricos que son os que se deben os cartos entre eles. Nalguns territorios senlleiros esta crise vese mais lastrada pola propia evolución atroulada do sector inmobiliario-constructivo levado ó paroximo especulativo polo liberalismo imperante.
Enerxética: Non debería ser crise pois a realidade da xeración de enerxía en base a un recurso finito e nun entorno no que a demanda medra exponencialmente só pode dar lugar a unha conclusión senon se toman medidas serias de percura de alternativas e limitación do consumo. Aquí a especulación ten un papel principal no canto de tentar escudarse en outros factores para provocaren subas de prezos que incrementen o beneficio de investimentos xa feitos vai tempo sen ter que seguir investindo.
Alimentaria: Fortemente ligada á especulación enerxética e ó mantemento dun 'statu quo' de xerarquias nacionais que matan de fame a millons de persoas entre cánticos hipócritas de paises "desenrolados" e "demócratas" que non moven nin un dedo sen obter en compensación "dereitos de pernada" spbre os recursos do territorio dos pobres.
e
Medioambiental: ou mellor dito, ambiental poruq ¿pode haber medio rio limpo e medio suxo?. Unha crise con dúas dimensions ben diferentes; 1º a das catástrofes a pequena e mediana escala que deixan preocupación na poboación pero que non mancan mais aló do seu marco de referencia xeográfico si se consigue conter ós medios des-informativos. 2º a mais perigosa crise ambiental a que se incrementa inperceptiblemente tódolos días en moi diversas formas de contaminación por substancias i elementos que causan graves deterioro dos ecosistemas e a morte de moitos seres vivos.
O enemigo
OUUUUuuuu... Semella que os nosos queridos próceres xa saben hai tempo cal é o seu enemigo i estanse a "dedicar" a él con grande atención. A clase media.
Esa xente que non traballa de sol a sol e non precisa o seu favor para vivir unha vida mais ou menos plena, esa xente que se xunta en pequenos grupos para compartir intereses sen xerar "actividade economica cultural", esa xente que ten tempo libre e que o emprega en leer, pasear ou falar con outras persoas ó longo do mundo para coñecer e trocar impresions no canto de permaneceren pegados á TV, esa xente que PENSA por si mesma no canto de repetir o que outros pensan por eles nos medios...
A clase media de profesionais liberais debe ser eleminada en occidente para que o sistema sexa perfecto. O das vacacions ten un pase porque así os traballadores teñen un pouco de ilusión en gastar o nada que puideron aforrar, o da sanidade ten sentido si os manten sanos para seguir producindo e consumindo e xenera novas "actividades de valor engadido", o da comunicación está ben sempre que non se pasen cousas polas que lles poderíamos cobrar ata 100 veces e que saibamos o que dín...
¿Toleei?, vos saberedes; eu coido que si non existe unha decisión consciente para rematar coa clase media si hai unha chea de accions que levan cara elo coa impagable axuda do prezo do petroleo e o modelo de producción e transporte que se manten malia ó seu recoñecido fracaso i esgotamento.
Nunha cousa semellan ter razón os comspiranóicos: O plantexamento dos problemas será tan lento, o deterioro tan escalonado que non veremos que estamos nunha CRISE mais ca comparando a situación con 5 ou 8 anos atrás.
Esa xente que non traballa de sol a sol e non precisa o seu favor para vivir unha vida mais ou menos plena, esa xente que se xunta en pequenos grupos para compartir intereses sen xerar "actividade economica cultural", esa xente que ten tempo libre e que o emprega en leer, pasear ou falar con outras persoas ó longo do mundo para coñecer e trocar impresions no canto de permaneceren pegados á TV, esa xente que PENSA por si mesma no canto de repetir o que outros pensan por eles nos medios...
A clase media de profesionais liberais debe ser eleminada en occidente para que o sistema sexa perfecto. O das vacacions ten un pase porque así os traballadores teñen un pouco de ilusión en gastar o nada que puideron aforrar, o da sanidade ten sentido si os manten sanos para seguir producindo e consumindo e xenera novas "actividades de valor engadido", o da comunicación está ben sempre que non se pasen cousas polas que lles poderíamos cobrar ata 100 veces e que saibamos o que dín...
¿Toleei?, vos saberedes; eu coido que si non existe unha decisión consciente para rematar coa clase media si hai unha chea de accions que levan cara elo coa impagable axuda do prezo do petroleo e o modelo de producción e transporte que se manten malia ó seu recoñecido fracaso i esgotamento.
Nunha cousa semellan ter razón os comspiranóicos: O plantexamento dos problemas será tan lento, o deterioro tan escalonado que non veremos que estamos nunha CRISE mais ca comparando a situación con 5 ou 8 anos atrás.
O Opio do voto de todos e a laicidade
OUUUUuuuu... Zapiavelo revelase como un autentico mago da manobra de distracción.
Asina a anovación do concordato e logo lanza propostas pola laicidade.
Fai propostas pola laicidade e teima en mante-los funerais de estado.
Bloquea que o voto emigrante se regularice e fai propostas para que voten os inmigrantes.
Fai propostas para que voten os inmigrantes e 'roubanos' o dereito a decidirmos a adopción do Tratado de Lisboa.
Así vai "dialogando" con sigo mesmo cos seus intereses, dándose de demócrata e laico mentras segue a investir unhas cifras de cartos que os cidadans non asignan nunha confesión relixiosa, segue a subvencionar o ensino OBRIGATORIO dunha confesión relixiosa e mantén prebendas para os oficiantes dunha confesión relixiosa. Demócrata curto porque vai permitir que un señor vote en Colombia (ou calquer outro pais de sudamérica) sen identificarse mentras que os mariñeiros seguen a ter IMPOSIBLE exerce-lo seu dereito se o sufraxio cadra nunha marea...
Temos que facer realidade o sono constitucional porque os pactos de hai 30 anos só precuraban evitar unha asonada militar e non o cumprimento dos principios que a constitución enúncia por iso a teima en mante-la inalterable, un "estatu quo" que só convén a uns poucos.
Asina a anovación do concordato e logo lanza propostas pola laicidade.
Fai propostas pola laicidade e teima en mante-los funerais de estado.
Bloquea que o voto emigrante se regularice e fai propostas para que voten os inmigrantes.
Fai propostas para que voten os inmigrantes e 'roubanos' o dereito a decidirmos a adopción do Tratado de Lisboa.
Así vai "dialogando" con sigo mesmo cos seus intereses, dándose de demócrata e laico mentras segue a investir unhas cifras de cartos que os cidadans non asignan nunha confesión relixiosa, segue a subvencionar o ensino OBRIGATORIO dunha confesión relixiosa e mantén prebendas para os oficiantes dunha confesión relixiosa. Demócrata curto porque vai permitir que un señor vote en Colombia (ou calquer outro pais de sudamérica) sen identificarse mentras que os mariñeiros seguen a ter IMPOSIBLE exerce-lo seu dereito se o sufraxio cadra nunha marea...
Temos que facer realidade o sono constitucional porque os pactos de hai 30 anos só precuraban evitar unha asonada militar e non o cumprimento dos principios que a constitución enúncia por iso a teima en mante-la inalterable, un "estatu quo" que só convén a uns poucos.
A derrota da democracia nos congresos
OUUUUuuuu... Cousas como o triunfo de campañas publicitarias tipo "Chiquilicuatre" ou "A rúa da nai que pariu a..." semellan se-lo único emprego que ten a democracia para os nosos líderes.
Agora que as forzas politicas que reciben mais votos nas eleccions fan os seus shows abondan exemplos do desprezo que sinten por TODOS... persoas, votantes, militantes... é igual. Escoitando as propostas 'debatidas' un coida que padece un 'deja-vú' porque só así se explica que súpetamente unha formación que dí dende o goberno unha semana que non vai a altera-la relación coa igrexa católica á seguinte manifeste unha batería de propostas de mellora do laicismo dese goberno que dirixe... e ¿onde quedou a "renovación democrática" tan precisa segundo eles cando estaban na oposición?. Vergoñenta a claromorsa ausencia do tratado de Lisboa e as súas implicacions nos congresos destes partidos tan "importantes", ¿sinten que deben manter silencio? ¿ocultan algo?. Nin que dicir que semella que os debates de Bruxelas-Estraburgo non van con eles; a reforma do computo das horas de traballo, a tentativa de cobrar por recibir chamadas no mobil, e agora as novas limitacions á liberdade da rede para que isto que escribo deba ir identificado e sinalado... mentras eles comercian con armas e vidas dende o anonimato de despachos pechados e fora do "alcance" do voto dos cidadans ós que din representar.
Uns e outros tentan centrar a atención nos aspectos da poli-polemica na parte que lles importa. Os medios ou son parvos o o fan (moi ben) e esta claro que contribuen a que moita xente centre o debate nos aspectos que as estratexias partidarias queren.. Hai crise, si, previsible e NINGUEN fixo ren nin no inmobiliario nin no financieiro nin no enerxetico-medioambiental para evitalo. Hai un execesivo papel da relixión na parte pública da sociedade que é o estado-administración; si, e os mesmos que din querer evitalo estan constantemente aceptando presencias e dando por supostas obrigas. Menos conto, mais democracia.
Agora que as forzas politicas que reciben mais votos nas eleccions fan os seus shows abondan exemplos do desprezo que sinten por TODOS... persoas, votantes, militantes... é igual. Escoitando as propostas 'debatidas' un coida que padece un 'deja-vú' porque só así se explica que súpetamente unha formación que dí dende o goberno unha semana que non vai a altera-la relación coa igrexa católica á seguinte manifeste unha batería de propostas de mellora do laicismo dese goberno que dirixe... e ¿onde quedou a "renovación democrática" tan precisa segundo eles cando estaban na oposición?. Vergoñenta a claromorsa ausencia do tratado de Lisboa e as súas implicacions nos congresos destes partidos tan "importantes", ¿sinten que deben manter silencio? ¿ocultan algo?. Nin que dicir que semella que os debates de Bruxelas-Estraburgo non van con eles; a reforma do computo das horas de traballo, a tentativa de cobrar por recibir chamadas no mobil, e agora as novas limitacions á liberdade da rede para que isto que escribo deba ir identificado e sinalado... mentras eles comercian con armas e vidas dende o anonimato de despachos pechados e fora do "alcance" do voto dos cidadans ós que din representar.
Uns e outros tentan centrar a atención nos aspectos da poli-polemica na parte que lles importa. Os medios ou son parvos o o fan (moi ben) e esta claro que contribuen a que moita xente centre o debate nos aspectos que as estratexias partidarias queren.. Hai crise, si, previsible e NINGUEN fixo ren nin no inmobiliario nin no financieiro nin no enerxetico-medioambiental para evitalo. Hai un execesivo papel da relixión na parte pública da sociedade que é o estado-administración; si, e os mesmos que din querer evitalo estan constantemente aceptando presencias e dando por supostas obrigas. Menos conto, mais democracia.
A ameaza húmida
OUUUUuuuu...
O mais poderoso enemigo dun humano é o seu medo.
O medo a que outros lle fagan a un o que un sabe que se fixo durante décadas cos demais leva a algunha xente a ver prognoms linguísticos onde só hai reivindicación do papel da lingua na vida cotián. Cada medida debe ser discutida dende a óptica da liberdade mais sen querer ignorar ou esquencer cal é a verdadeira "especie ameazada" e sen tentar outorgar valores individuais a ferramentas de emprego colectivo.
O Galego agoniza nas mans das futuras parellas que non son quen de inicia-las súas relacions empregando como reflexo dos seus sentimentos i emocions a lingua que lles brindaron no berce. Esfolase nos leitos de paixons conscientes ou súpetas que arrecenden vocabularios estranos. Afógase no bico dos novos pais que reciben ó mundo ós seus fillos coas verbas agarimosas da lingua cervantina... Desaparece nas imposicions de uns e de outros que o queren realidade á forza ou fora da realidade.
Rico é quen ten moito e sabe facer uso delo.
Eu non domino ninguha lingua mais son quen de me comunicar en 3 ou 4. Con un idioma só se vai ata a seguinte fronteira.
O mais poderoso enemigo dun humano é o seu medo.
O medo a que outros lle fagan a un o que un sabe que se fixo durante décadas cos demais leva a algunha xente a ver prognoms linguísticos onde só hai reivindicación do papel da lingua na vida cotián. Cada medida debe ser discutida dende a óptica da liberdade mais sen querer ignorar ou esquencer cal é a verdadeira "especie ameazada" e sen tentar outorgar valores individuais a ferramentas de emprego colectivo.
O Galego agoniza nas mans das futuras parellas que non son quen de inicia-las súas relacions empregando como reflexo dos seus sentimentos i emocions a lingua que lles brindaron no berce. Esfolase nos leitos de paixons conscientes ou súpetas que arrecenden vocabularios estranos. Afógase no bico dos novos pais que reciben ó mundo ós seus fillos coas verbas agarimosas da lingua cervantina... Desaparece nas imposicions de uns e de outros que o queren realidade á forza ou fora da realidade.
Rico é quen ten moito e sabe facer uso delo.
Eu non domino ninguha lingua mais son quen de me comunicar en 3 ou 4. Con un idioma só se vai ata a seguinte fronteira.
A cegueira de conceptos de ZP
OUUUUuuuu... Onte indo no coche escoitei as entrevistas dirixidas coas que nos agasallan os políticos e ás que lles dan por chamar "rolda de prensa". Neste caso a que deron Zapiavelo e o primeiro ministro Francés.
O asunto da lei para a consulta da poboación de Euskadi planeou durante tódala sesión, con especial interese no presidente do goberno español. Nunha destas respostou: "La democracia es un sistema legal...". E será que veño dun curso sobre escoita activa e tal mais de seguida caín de conta e saltei coma un resorte...
Porque a DEMOCRACIA non é un "sistema legal"; é un sistema POLITICO que, neste caso, designa un parlamento para que aprobe un sistema legal sin que elo signifique que podan modificar ó seu antollo os grandes rasgos da ordenación legal sen consultar @s cidadans. Polo tanto; constitucions, estatutos e tratados deben ser submetidos OBRIGATORIAMENTE ó referendo de tod@s.
Claro que non me extrana que os políticos de madrid e de bruxelas non queran que se fagan consultas á poboación vistas as medidas xenófobas (directiva sobre inmigración) e liberais (directiva de ordenación do tempo de traballo -con matices-) que están a tomar co seu "mandato divino" coidan que terían dificultades si tivesen que xustificar esas e outras conductas (normativas medio ambientais e de productos quimicos) no seu exercicio do poder. Europa semella un conglomerado de intereses económicos que preconiza a semi-escravitude como punto de partida do beneficio e o remata enviando o seu lixo ós paises pobres... O que estrana é que aínda así haxa tanta e tanta xente que arrisque a vida por vir ser explotada eiquí; co que un se pregunta ¿e non serán os mesmos que os explotan eiquí os que os empuxan dende alá?.
A xente é inmbuida dende os medios comunicativos a prestar atención ó que se dí e non se cuestiona o que NON SE DÍ; así que moitos repiten o argumento de que "8 millons de Irlandeses non poden condicionar..." e cando lles respostas que si europa fose DEMOCRATICA faría un único referendo nunha mesma data non saben por onde sair... Haberá que agarda-la resposta dos 'deuses do comentario'.
O asunto da lei para a consulta da poboación de Euskadi planeou durante tódala sesión, con especial interese no presidente do goberno español. Nunha destas respostou: "La democracia es un sistema legal...". E será que veño dun curso sobre escoita activa e tal mais de seguida caín de conta e saltei coma un resorte...
Porque a DEMOCRACIA non é un "sistema legal"; é un sistema POLITICO que, neste caso, designa un parlamento para que aprobe un sistema legal sin que elo signifique que podan modificar ó seu antollo os grandes rasgos da ordenación legal sen consultar @s cidadans. Polo tanto; constitucions, estatutos e tratados deben ser submetidos OBRIGATORIAMENTE ó referendo de tod@s.
Claro que non me extrana que os políticos de madrid e de bruxelas non queran que se fagan consultas á poboación vistas as medidas xenófobas (directiva sobre inmigración) e liberais (directiva de ordenación do tempo de traballo -con matices-) que están a tomar co seu "mandato divino" coidan que terían dificultades si tivesen que xustificar esas e outras conductas (normativas medio ambientais e de productos quimicos) no seu exercicio do poder. Europa semella un conglomerado de intereses económicos que preconiza a semi-escravitude como punto de partida do beneficio e o remata enviando o seu lixo ós paises pobres... O que estrana é que aínda así haxa tanta e tanta xente que arrisque a vida por vir ser explotada eiquí; co que un se pregunta ¿e non serán os mesmos que os explotan eiquí os que os empuxan dende alá?.
A xente é inmbuida dende os medios comunicativos a prestar atención ó que se dí e non se cuestiona o que NON SE DÍ; así que moitos repiten o argumento de que "8 millons de Irlandeses non poden condicionar..." e cando lles respostas que si europa fose DEMOCRATICA faría un único referendo nunha mesma data non saben por onde sair... Haberá que agarda-la resposta dos 'deuses do comentario'.
Cando digo NON É NON
OUUUUuuuu... Diranme outra volta que Kale. Mais a verdade é que isto semella unha violación; os eurócratas tentan conquerir un poder decisor ABSOLUTO sobre os aspectos fundamentais lonxe de calquer posible 'represalia' na toma de decisions mediante o voto.
Menosprecian a decisión dos Irlandeses como farían con calquer pobo pequeno que está colonizado.
O clamoroso silencio dalguns medios e formacions políticas que se dín DEMOCRÁTICAS non mostra mais ca conformismo de futuros "dedócratas" que agardan unha migalla do pastel.
Si as persoas que tentan 'construir europa' foran coherentes cos principios da DEMOCRACIA, proporían un referendum único europeo para aprobaren un tratado político-económico e social que non só regulase as relacions internas senon que regulase as poliíticas exteriores impedindo o comercio con paises que subvencionen e sosteñan principios diametralmente opostos ós que ese tratado expoñen; senon sería paradóxico que as mesmas empresas europeas teñan que manter uns comportamentos para producir e vender en europa e non os respeten cando producen ou venden en outros paises.
Europa e os europeos non debemos aspirar só a instaurar unha sociedade xusta, solidaria e democratica no noso continente senon que debemos aspirar a que os principios universais dos dereitos humans sexan respetados no mundo e iso non se conquire cun goberno autócrata no que as decisions importantes as toman persoas non electas DIRECTAMENTE polos gobernados.
Menosprecian a decisión dos Irlandeses como farían con calquer pobo pequeno que está colonizado.
O clamoroso silencio dalguns medios e formacions políticas que se dín DEMOCRÁTICAS non mostra mais ca conformismo de futuros "dedócratas" que agardan unha migalla do pastel.
Si as persoas que tentan 'construir europa' foran coherentes cos principios da DEMOCRACIA, proporían un referendum único europeo para aprobaren un tratado político-económico e social que non só regulase as relacions internas senon que regulase as poliíticas exteriores impedindo o comercio con paises que subvencionen e sosteñan principios diametralmente opostos ós que ese tratado expoñen; senon sería paradóxico que as mesmas empresas europeas teñan que manter uns comportamentos para producir e vender en europa e non os respeten cando producen ou venden en outros paises.
Europa e os europeos non debemos aspirar só a instaurar unha sociedade xusta, solidaria e democratica no noso continente senon que debemos aspirar a que os principios universais dos dereitos humans sexan respetados no mundo e iso non se conquire cun goberno autócrata no que as decisions importantes as toman persoas non electas DIRECTAMENTE polos gobernados.
Campaña ¿65 horas?; Nin de borma
Bueno; como ás 10 non podo pois fago o post agora. Pouco pode engadir ó xa dito e hai moita xente con mais seso, información e capacidade para integrar pensamento e acción así que só poñervos
Edición 28 de Xuño: Teño que recoñecer que sei que a directiva non se refire a 65 horas de traballo contínuo efectivo senon ós tempos de guardia; mais dado o meu medio laboral resulta moi dificil separar "estar de guardia presencial no centro de traballo" de "estar de servicio efectivo". Ademais; resulta moi grave que se volte a introducir o tema do acordo "libre" entre empresa e traballador por fora da negociación laboral xeral pois todos sabemos como remata iso.
Edición 28 de Xuño: Teño que recoñecer que sei que a directiva non se refire a 65 horas de traballo contínuo efectivo senon ós tempos de guardia; mais dado o meu medio laboral resulta moi dificil separar "estar de guardia presencial no centro de traballo" de "estar de servicio efectivo". Ademais; resulta moi grave que se volte a introducir o tema do acordo "libre" entre empresa e traballador por fora da negociación laboral xeral pois todos sabemos como remata iso.
O triste NON e os prepotentes
OUUUUuuuu... 1º: Declaración de tendencia. Non son anti-europeo, nen sequera coido ser anti-español; outra cousa é que me queiran dicir que para unha "españa forte" faga falla ser 'todos un' ou que unha "europa cohesionada" precisa a instauración dunha 'oligocracia maniquea'. 2º: O que son; o que apoio deíxollo, en xeral, ós feitos pois como bó galego sempre teño retruque para todo (ou non).
O resultado do refrendo en Irlanda ten moitos, moitísimos motivos para seren triste. Mais os meus motivos teñen pouco que ver cos enunciados por políticos e deuses do comentario que, malia a admitir en privado as razons dos meus, prefiren insistir nos deles.
En primeiro lugar; entrísteceme a escasa participación que, como xa teño comentado, réstalle validez ó resultado e ó suposto 'espiritu europeo' de tod@s xa que logo non se é quen de manifestarse en cuestions de PRIMEIRA ORDE como a adpción de tratados que obrigan a emenda-la propia constitución e modificarán substancialmente as oportunidades de futuro. No que lín e ouvin (e foi moito pois ia no coche) este dato foi ignorado supoño que pola comparación con outros que sí foron favorabeis no seu intre e, mais aínda, pola sensación de paradoxa de que a unha poboación que se lle consulta non resposta mentras que a nós nin nos preguntan...
Entristeceme outra volta ouvi-los comentarios sobre o resultado denantes de remata-lo reconto e as alusions á suposta tardanza dos mesmos: ¿Preferirián un resultado "instantáneo" mais inseguro?. Para min, as garantias de limpeza e o cómputo de TODOLOS votos emitidos ten un valor mais importante que a suposta prisa dos medios -comunicativos en te-lo resultado e percura-las reaccions.
Entristéceme a machacona mensaxe dos medios -comunicativos insistindo unha e outra vez en que o tratado está aprobado en españa cando non ten nada que ver co tratado da "constitución europea" e si precisa unha reforma constitucional na que se nos van colar 'outros temas' para manternos igual outros 30 anos.
Dame medo a prepotencia dos políticos de eiquí (electos) e dos de alí designados por non se sabe quen nin como que insisten en que "o proceso continuará"; burócratas estudando xa como saltarse a vontade dun pobo ou agoreiros que interpretan o resultado como lles convén e manifestan o seu "anti-oquesexa" mais pertinaz sen recapacitar dos qués e dos porqués... Tanta prepotencia non se pode xustificar pola necesidade dunha 'europa forte' pois a principal forza de europa é a liberdade do que se pode manifestar democraticamente e de quen é libre para soster as súas opinions sen, por elo, ser un criminal ou ter que recurrir á violencia; por iso este blogue leva o meu nome no cabeceiro i estou disposto a me rexistrar onde sexa sempre que me garantan que ninguen vai poder escribir nel suplantando a miña identidade.
Xa dei unha clave no anterior comentario e foi o exemplo palmario da modificación da directiva sobre a regulación da xornada laboral na que un grupo de ministros deu de paso a proposta dunha equipa de funcionarios NON ELEXIDOS por nós pero si a soldo de tod@s mais que só reciben ós lobbistas.
Europa precisa de crer na DEMOCRACIA e deixar este xogo de votos ponderados, maiorías de bloqueo e pesos relativos. Para escomenzar poderían propor un único referendo en toda a UE sobre o novo tratado; o próximo pois xa se sabe que como no REACH ou no tema tranxénicos teñen dereito a insistir ata acada-lo que pretenden mentras que outros non teñen nen dereito a intenta-lo. Digo que para a nova proposta fagan un único referendo en toda a UE e que incluan dunha vez a elección dos membros do poder executivo e da máxima maxistratura europea, a revocabilidade de todos eses cargos e a plena transparencia dos seus bens e axendas (con quen se reune e onde).
Logo xa poderán falar de 'limpeza' e tal porque si eles queren te-lo poder de decidir teranno dende a esixencia de facelo polo ben común e non por intereses extranos.
O resultado do refrendo en Irlanda ten moitos, moitísimos motivos para seren triste. Mais os meus motivos teñen pouco que ver cos enunciados por políticos e deuses do comentario que, malia a admitir en privado as razons dos meus, prefiren insistir nos deles.
En primeiro lugar; entrísteceme a escasa participación que, como xa teño comentado, réstalle validez ó resultado e ó suposto 'espiritu europeo' de tod@s xa que logo non se é quen de manifestarse en cuestions de PRIMEIRA ORDE como a adpción de tratados que obrigan a emenda-la propia constitución e modificarán substancialmente as oportunidades de futuro. No que lín e ouvin (e foi moito pois ia no coche) este dato foi ignorado supoño que pola comparación con outros que sí foron favorabeis no seu intre e, mais aínda, pola sensación de paradoxa de que a unha poboación que se lle consulta non resposta mentras que a nós nin nos preguntan...
Entristeceme outra volta ouvi-los comentarios sobre o resultado denantes de remata-lo reconto e as alusions á suposta tardanza dos mesmos: ¿Preferirián un resultado "instantáneo" mais inseguro?. Para min, as garantias de limpeza e o cómputo de TODOLOS votos emitidos ten un valor mais importante que a suposta prisa dos medios -comunicativos en te-lo resultado e percura-las reaccions.
Entristéceme a machacona mensaxe dos medios -comunicativos insistindo unha e outra vez en que o tratado está aprobado en españa cando non ten nada que ver co tratado da "constitución europea" e si precisa unha reforma constitucional na que se nos van colar 'outros temas' para manternos igual outros 30 anos.
Dame medo a prepotencia dos políticos de eiquí (electos) e dos de alí designados por non se sabe quen nin como que insisten en que "o proceso continuará"; burócratas estudando xa como saltarse a vontade dun pobo ou agoreiros que interpretan o resultado como lles convén e manifestan o seu "anti-oquesexa" mais pertinaz sen recapacitar dos qués e dos porqués... Tanta prepotencia non se pode xustificar pola necesidade dunha 'europa forte' pois a principal forza de europa é a liberdade do que se pode manifestar democraticamente e de quen é libre para soster as súas opinions sen, por elo, ser un criminal ou ter que recurrir á violencia; por iso este blogue leva o meu nome no cabeceiro i estou disposto a me rexistrar onde sexa sempre que me garantan que ninguen vai poder escribir nel suplantando a miña identidade.
Xa dei unha clave no anterior comentario e foi o exemplo palmario da modificación da directiva sobre a regulación da xornada laboral na que un grupo de ministros deu de paso a proposta dunha equipa de funcionarios NON ELEXIDOS por nós pero si a soldo de tod@s mais que só reciben ós lobbistas.
Europa precisa de crer na DEMOCRACIA e deixar este xogo de votos ponderados, maiorías de bloqueo e pesos relativos. Para escomenzar poderían propor un único referendo en toda a UE sobre o novo tratado; o próximo pois xa se sabe que como no REACH ou no tema tranxénicos teñen dereito a insistir ata acada-lo que pretenden mentras que outros non teñen nen dereito a intenta-lo. Digo que para a nova proposta fagan un único referendo en toda a UE e que incluan dunha vez a elección dos membros do poder executivo e da máxima maxistratura europea, a revocabilidade de todos eses cargos e a plena transparencia dos seus bens e axendas (con quen se reune e onde).
Logo xa poderán falar de 'limpeza' e tal porque si eles queren te-lo poder de decidir teranno dende a esixencia de facelo polo ben común e non por intereses extranos.
Hoxe Irlanda SI decide... por nós.
OUUUUuuuu... Mentras a crise financiero-crudoespeculativa golpea en Europa co agravante "ladrillil" no estado español. Agora que a UE ven de dar 65 hostias ben dadas para demostraren como a "NON-Democracia europea" pode trocar elementos básicos das regras socio-económicas sen que, polo menos, podamos sinalar a un partido político como 'culpable'. Mentras o Terrorismo de Cabina loita para mante-lo seu marxe de beneficio a costa dos impostos de outros e o zapiavelismo fai malabares para cumplir as promesas electorais de tempos de 'vacas gordas' cos cartos das 'vacas fracas'.
Mentras todo iso acontece; dáselle a puntilla definitiva da instauración dun novo xeito de goberno totalitario que terá a característica de non parecelo porque se pode votar "Si" ou "claro que Si". Nese intre, insisto, son os Irlandeses os únicos privilexiados que poden expresarse de xeito que vai se-la súa opinión a nosa, a de tod@s os demais cidadans da UE.
O Consello da Unión Europea de Emprego, Política Social, Sanidade e Consumidores mais o comisario de emprego, asuntos sociais e igualdade de oportunidades decidiron algo moi importante e a información verdadeira é mais ben escasa i en Inglés (nota de prensa .doc; resumo na páxina do comisario europeo) mais resulta tremendamente 'gracioso' que os límites de 60 e 65 horas se podan adoptar por "acordo" entre a empresa e o traballador... Logo, como non podemos "competir" cos custos laborais chineses nen conxelando nen baixando os soldos -en termos "constantes"- (iso si, ata o límite que nos permitan seguir mercando os seus productos) pois rebaixamos as condicions laborais.
Sorte que a crise do transporte que está por vir fará retrocede-la 'globalización' e a lóxica imporá a reaparición dos ciclos productivos e de consumo locais e as redes de comercio interconectadas a media escala deixando o transporte a longa distancia para medios de alta eficiencia enerxética non dependentes (directamente) dos hidrocarburos: O tren (dobre via, electrificada).
Mentras todo iso acontece; dáselle a puntilla definitiva da instauración dun novo xeito de goberno totalitario que terá a característica de non parecelo porque se pode votar "Si" ou "claro que Si". Nese intre, insisto, son os Irlandeses os únicos privilexiados que poden expresarse de xeito que vai se-la súa opinión a nosa, a de tod@s os demais cidadans da UE.
O Consello da Unión Europea de Emprego, Política Social, Sanidade e Consumidores mais o comisario de emprego, asuntos sociais e igualdade de oportunidades decidiron algo moi importante e a información verdadeira é mais ben escasa i en Inglés (nota de prensa .doc; resumo na páxina do comisario europeo) mais resulta tremendamente 'gracioso' que os límites de 60 e 65 horas se podan adoptar por "acordo" entre a empresa e o traballador... Logo, como non podemos "competir" cos custos laborais chineses nen conxelando nen baixando os soldos -en termos "constantes"- (iso si, ata o límite que nos permitan seguir mercando os seus productos) pois rebaixamos as condicions laborais.
Sorte que a crise do transporte que está por vir fará retrocede-la 'globalización' e a lóxica imporá a reaparición dos ciclos productivos e de consumo locais e as redes de comercio interconectadas a media escala deixando o transporte a longa distancia para medios de alta eficiencia enerxética non dependentes (directamente) dos hidrocarburos: O tren (dobre via, electrificada).
Vin o sol e saín;
cegoume cun ollar de terra orballada
que me fuxiu logo de me fundir.
Puiden centrarme;
Fixen do peso, impulso;
da vergoña, alento;
de querer, poder.
Trocou o vento;
rolou no medio da travesía,
Saquei forzas para remar
camiñei sen afrouxar
facendo do motivo, precaución;
da meta, intermedio;
de conquerir, compartir.
cegoume cun ollar de terra orballada
que me fuxiu logo de me fundir.
Puiden centrarme;
Fixen do peso, impulso;
da vergoña, alento;
de querer, poder.
Trocou o vento;
rolou no medio da travesía,
Saquei forzas para remar
camiñei sen afrouxar
facendo do motivo, precaución;
da meta, intermedio;
de conquerir, compartir.
A débeda de Rajoy
OUUUUuuuu... Bueno, eu que non me ia manifestar ata que pasara o congreso da oposición debe deixar escrito e alto o porqué non atopo nin odio nin ledicia en min polo que pasa no principal partido centripeto; mais fareino con preguntas.
¿é democrático o que está a pasar?. Grupos mediaticos facendo claras presions sobre as partes interesadas en virtude a manter ou non certas liñas políticas mais que nada no referente ós xeitos que non ó fondo. Flashmob's o mais puro estilo 13-M con auténtica intolerancia verbal e física. Fotos e mais fotos de encontros e desencontros. Mais votacions polo de agora 0.
¿si existe unha alternativa, non debera mostrarse ó seu electorado? Unha parte mostra programa e candidato; a outra non se sabe ben quen é nin o que propón.
¿acatarán uns e outros o resultado? O congreso non está decidido nen moito menos e queda por resolver si existirá un BRUTO na mesa alta ou si quen perda acatará silenciosamente a derrota.
Polo demais ante esta escenificación de como entenden a democracia o que teño é medo de que a tenten aplicar (novamente) algún día dende o goberno como xa fixo o señor Rajoy nada mais ser nombrado ministro que imcumpriu un acordo do anterior goberno e nos fixo ós traballadores públicos un "0,0" en dous anos... Nunca se disculpou malia a sentencia da audiencia nacional. ¿e donde estará este tema? no laberinto do minotauro de Bruxelas.
Así que cando se fagan suxerencias para palia-la crise inmobi-financieira haberá que decirlle que os bancos e as inmobiliarias-constructoras teñen que contribuir ó crecemnto do pais caendo con dignidade ou tendo algunha perda como xa a tivemos os traballadores públicos.
Outra cousa ben diferente e distinta é solventa-la crise inflacionista enerxética tal é o tema que FG que lanzou a moratoria nuclear hai mais de 10 anos promove agora reabri-lo debate polo risco, dí, de convertírmonos nunha illa que non produza mais si consuma electricidade 'nuclear'. O que ningúen quere e aceptar que se perdeu moito tempo e se sigue a perder en medidas paliativas e que tódalas solucions esquivan o espinoso tema da reducción de consumo que NON se está a producir malia o alto prezo do combustible (ou seña que non está tan alto ou que somos moi incosncientes) hai 2 eixos fundamentais:
O transporte de mercadorias a longas e curtas dintancias
A calefacción dos fogares
en ambos o atraso nas alternativas está a ser preocupante e van lastrar e moito os resultados que se podan acadar a medio prazo.
¿é democrático o que está a pasar?. Grupos mediaticos facendo claras presions sobre as partes interesadas en virtude a manter ou non certas liñas políticas mais que nada no referente ós xeitos que non ó fondo. Flashmob's o mais puro estilo 13-M con auténtica intolerancia verbal e física. Fotos e mais fotos de encontros e desencontros. Mais votacions polo de agora 0.
¿si existe unha alternativa, non debera mostrarse ó seu electorado? Unha parte mostra programa e candidato; a outra non se sabe ben quen é nin o que propón.
¿acatarán uns e outros o resultado? O congreso non está decidido nen moito menos e queda por resolver si existirá un BRUTO na mesa alta ou si quen perda acatará silenciosamente a derrota.
Polo demais ante esta escenificación de como entenden a democracia o que teño é medo de que a tenten aplicar (novamente) algún día dende o goberno como xa fixo o señor Rajoy nada mais ser nombrado ministro que imcumpriu un acordo do anterior goberno e nos fixo ós traballadores públicos un "0,0" en dous anos... Nunca se disculpou malia a sentencia da audiencia nacional. ¿e donde estará este tema? no laberinto do minotauro de Bruxelas.
Así que cando se fagan suxerencias para palia-la crise inmobi-financieira haberá que decirlle que os bancos e as inmobiliarias-constructoras teñen que contribuir ó crecemnto do pais caendo con dignidade ou tendo algunha perda como xa a tivemos os traballadores públicos.
Outra cousa ben diferente e distinta é solventa-la crise inflacionista enerxética tal é o tema que FG que lanzou a moratoria nuclear hai mais de 10 anos promove agora reabri-lo debate polo risco, dí, de convertírmonos nunha illa que non produza mais si consuma electricidade 'nuclear'. O que ningúen quere e aceptar que se perdeu moito tempo e se sigue a perder en medidas paliativas e que tódalas solucions esquivan o espinoso tema da reducción de consumo que NON se está a producir malia o alto prezo do combustible (ou seña que non está tan alto ou que somos moi incosncientes) hai 2 eixos fundamentais:
O transporte de mercadorias a longas e curtas dintancias
A calefacción dos fogares
en ambos o atraso nas alternativas está a ser preocupante e van lastrar e moito os resultados que se podan acadar a medio prazo.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)