OUUUUuuuu... Está moi ben que os partidos políticos fagan pública polos medios que podan as súas posicions respecto ós acontecementos e situacions que preocupan á cidadanía do seu ámbito de actuación en xeral e tamén sobre os temas de política internacional. Mais aínda si se trata de formacions "centrífugas" acusadas sempre de ter unha visión limitada ás súas reivindicacions mais ben "aldeanas" e ó salaio contínuo para que se lles aporten solucions (pensions, subvencions, obras...).
O partido do Bierzo ten algunha xente nova na súa directiva e nótaselle; é xente que percura manterse no faladoiro público co traballo escuro que significa non ter acadado nengún posto representativo nos ámbitos electorais ós que acudiu. Mais en troques de se centrar nas súas propostas de goberno e na reivindicación dun marco DEMOCRATICO e participativo para toda a sociedade seguen coa táctica aprendida do seu fundador de efectuaren golpes pequenos de impacto mais ben local; claro que con semellante mestre o erro non podía tardar.
Opinar sobre a política internacional non se fai dende a nada, os gobernos, os partidos e as sociedades deben adaptarse ós trocos si estes se producen mais ¿como explicar un troco de actitude sen que existise un troco de circunstáncias?... Iso é o que pasa agora coa campaña "Tibet-Bierzo".
China segue a ser a mesma dende o punto de vista político que a de 1991 ou a de hai 8 anos... ¿algunha campaña contra a concesión dos xogos olímpicos?, ¿algunha nota de prensa?. Agora corre prisa e, sen pensar, imos á piscina que encheron outros. Sego a preguntarme ¿de onde saen os cartos dos tibetanos? Inestabilizar a China e as súas relacions coa UE pode interesar a alguén mais o importánte non é tanto no participaren en "guerras de outros " senon a coherencia e sabermos distinguir a política das outras actividades humanas.
Dos erros é de donde se aprende.
Pensamentos de meu e comentarios sobor da actualidade en xeral.
Libro, Loito.
No día do común(Hero) sego vivo e nesta guerra que libro; combato contra os enemigos internos das sensacións i externos dos desalentos, enfrentado coa ligua bí-filar que curta mais ca comunica; enrrevesada maraña buro-xudiciaria da in-clemencia. Inasequible ó esgotamento de loito no me cubro, loito; facéndome o hipócrita sueco, ignorandome cando tropezo, empuxando tras cada treino.
Os malabaristas do coitelo xulgan as miñas verbas co calibre da súa norma o que dín non lles ten conta, só interesa a súa forma.
A vida florece nas puntas das prantas verdes, a morte enseñorea os pasillos e as aldeas. Soidade victoriosa na festa solidaria; mal pan de hoxe da fame do mañan.
Sego, pois fendendo na fenda sen fenderme a testa de odio ou tristura, que non hai cousa mais fea que a amargura nen mais triste que non ter senda.
Os malabaristas do coitelo xulgan as miñas verbas co calibre da súa norma o que dín non lles ten conta, só interesa a súa forma.
A vida florece nas puntas das prantas verdes, a morte enseñorea os pasillos e as aldeas. Soidade victoriosa na festa solidaria; mal pan de hoxe da fame do mañan.
Sego, pois fendendo na fenda sen fenderme a testa de odio ou tristura, que non hai cousa mais fea que a amargura nen mais triste que non ter senda.
A paz e a herdanza ben merecen unhas liñas
OUUUUuuuu... Voltara eu ó plano de deixar pasar estes días de Abril sen facer crónica das celebracions pasadas que pouco poden aportar por sí mesmas ó futuro mais dous feitos me retiveron a mente onte mentres daba voltas na piscina.
Unha ten que ver co tema que a maioría da xente celebra hoxe: O día da terra. A herdanza que recibimos...
non, que tomamos como nosa cando a atopamos como os demais. Pode que noutras épocas as prantas e antes ainda as bacterias fosen responsables de grandes trocos no seu medioambiente, trocos que levaron a grandes extincions e a movementos evolutivos dos que, sen dúbida, somos tributarios mais; coido, ata o de agora, NUNCA unha sola especie fora quen de alterar tanto a face da terra como para afecta-lo equilibrio climático, á totalidade do resto das especies e facelo dun xeito tan súpeto que non permite a actuación dos mecanismos tradicionais da adaptación biolóxica vía variantes xenéticas que podan ter vantaxe das novas condicions senon que son os propios seres vivos os que adaptan as súas conductas ó novo medio e son esas adaptacions conductuais as que poden ter (terán) efectos evolutivos.
O certo é que o problema non é "visionado" a escala global polos cidadans de a pé e cada quen pensa que son 'os outros' os que non fan nada para evita-lo grave problema do deterioro medioambiental. Así cada un seguimos a ter cadanseu coche, o consumo de recursos non diminue e, en xeral, incrementamo-la nosa pegada ecolóxica mentras criticamos ós cidadans de China ou a India por querer acadaren o mesmo grao de 'desenrolo'... e pobre da iniciativa política que sosteña o contrario. Temos pois un problema ético de primeira magnitude no que TOD@S somos responsables na medida na que non esiximos unha actuación conxunta da sociedade non só contra a emisión de gases (centro agora da polémica polo negocio que representa para os poderosos) senon contra todo un xeito de entenderen o desenrolo como algo que chega, o usamos e o tiramos sen ter vista para mais.
A OUTRA ten que ver co conquerido polo señor Carter no semieterno conflito do oriente medio e do como o conqueriu. Mentras segue a haberen xente empecinada en non queren falar co contrario e en non recoñecerlo como lexítimo defensor dos seus intereses o señor Carter colleu o conflito polos bemoles e foi falar coas partes para conquerir algún avance dentro do enunciado. Que as partes se recoñezan, que recoñezan o conflito e a súa natureza e que recoñezan que o mantemento da situación e as medidas represivas-violentas non van acada-la solución como todos estes anos veñen demostrando.
Non teño mais esperanza que antes porque unha das partes segue (apoiada polos seus aliados incondicionais) empecinada en NON recoñecer á outra parte mais si albisco algunha novidade. Hai moitos centros de estudos estratéxicos internacionais e nacionais adicados a análise destas cuestions como para que un simples leitor de prensa poda dar unha opinión mellor. O IGADI e o Instituto Elcano vos orientarán.
Unha ten que ver co tema que a maioría da xente celebra hoxe: O día da terra. A herdanza que recibimos...
non, que tomamos como nosa cando a atopamos como os demais. Pode que noutras épocas as prantas e antes ainda as bacterias fosen responsables de grandes trocos no seu medioambiente, trocos que levaron a grandes extincions e a movementos evolutivos dos que, sen dúbida, somos tributarios mais; coido, ata o de agora, NUNCA unha sola especie fora quen de alterar tanto a face da terra como para afecta-lo equilibrio climático, á totalidade do resto das especies e facelo dun xeito tan súpeto que non permite a actuación dos mecanismos tradicionais da adaptación biolóxica vía variantes xenéticas que podan ter vantaxe das novas condicions senon que son os propios seres vivos os que adaptan as súas conductas ó novo medio e son esas adaptacions conductuais as que poden ter (terán) efectos evolutivos.O certo é que o problema non é "visionado" a escala global polos cidadans de a pé e cada quen pensa que son 'os outros' os que non fan nada para evita-lo grave problema do deterioro medioambiental. Así cada un seguimos a ter cadanseu coche, o consumo de recursos non diminue e, en xeral, incrementamo-la nosa pegada ecolóxica mentras criticamos ós cidadans de China ou a India por querer acadaren o mesmo grao de 'desenrolo'... e pobre da iniciativa política que sosteña o contrario. Temos pois un problema ético de primeira magnitude no que TOD@S somos responsables na medida na que non esiximos unha actuación conxunta da sociedade non só contra a emisión de gases (centro agora da polémica polo negocio que representa para os poderosos) senon contra todo un xeito de entenderen o desenrolo como algo que chega, o usamos e o tiramos sen ter vista para mais.
A OUTRA ten que ver co conquerido polo señor Carter no semieterno conflito do oriente medio e do como o conqueriu. Mentras segue a haberen xente empecinada en non queren falar co contrario e en non recoñecerlo como lexítimo defensor dos seus intereses o señor Carter colleu o conflito polos bemoles e foi falar coas partes para conquerir algún avance dentro do enunciado. Que as partes se recoñezan, que recoñezan o conflito e a súa natureza e que recoñezan que o mantemento da situación e as medidas represivas-violentas non van acada-la solución como todos estes anos veñen demostrando.
Non teño mais esperanza que antes porque unha das partes segue (apoiada polos seus aliados incondicionais) empecinada en NON recoñecer á outra parte mais si albisco algunha novidade. Hai moitos centros de estudos estratéxicos internacionais e nacionais adicados a análise destas cuestions como para que un simples leitor de prensa poda dar unha opinión mellor. O IGADI e o Instituto Elcano vos orientarán.
15 días de Abril
OUUUUuuuu... Tiña eu dúas opcions para estes días de intenso mirar atrás e xa me decidira por unha: O mutismo. Mais os acontecementos sempre son un motivo para o troco e xa os discursos da pasada semana na carreira de San Xerome me fixeran pensar que non ia poder pasa-la quincena en branco.
Mais o decisivo veu, como non podía ser doutro xeito, pola vía consaguinea pois non somos mais ca un fato de xenes autoreplicantes e as nosas medio copias constituen a nosa principal flaqueza
Así, ó repasaren as leccions correspondentes a esta semana da asinatura de "coñecemento do medio" do meu amigo pequeno (10a) me atopei dicindo:"falso", "incorrecto", "mentira", "iso é o que queren que penses"··· e tiven que deixar que fose a compañeira a que seguise que non fora ser que suspenderan ó cativo por dicir que:
- España é un estado democrático: Dubido delo por seren a cabeza do estado herdanza, por que os representantes electos non están ó dispor dos votantes, polo escurantismo na confección das listas, pola falla de proporcionalidade do sistema electoral...
- Se poden expresa-las ideas: Falso; calquera fala mal da monarquía ou de persoas con poder.
- Os cidadans temos os mesmos dereitos e deberes: Menos os membros da familia real, os deputados e representantes autonómicos, os xuices, os altos mandos militares...
- Un partido politico é unha agrupación de que defenden as mesmas ideas sobre a forma de gobernar: Non, "Un grupo de individuos dirixidos por uns cantos que teñen as mesmas ideas sobre a forma de se forrar"
- Os partidos; redactan un programa para explicar as súas ideas. Nada mais lonxe da realidade; redactan un programa para enganar ós votantes que non o teñan claro xa.
- Elecciones: O partido que obtien a maioria dos votos forma o goberno e o resto dos partidos elexidos constitue a oposición. ¿como?; Xa estamos coa leria da 'maioría natural'.
Unha de outro
Un dos compañeiros de Otra Democracia es Posible segue a barullar no tema da DEMOCRACIA dentro do movemento "más democracia" e difundiu vía lista de correo dun movemento supostamente prodemocratica a convocatoria dun seminario sobre a iniciativa ciudadana europea (á que vos convido a apoiar) a reacción do resto da lista ben fundamentada no que respecta ó tratarse dunha proposta "fora de tema" demostrou como tantas outras veces os execivos dogmatismos nos que viven mergullados as persoas que, cecais debido á actividade política, se teñen polos únicos visionarios do que se debe facer.
A seguir a resposta do amigo que me representa nalgunha medida.
Hoxe "Embisten" ó novo goberno estatal, os debatiños centrifugos e a racañeria centrípeta seguen a dar mágoa, mais agora que Zapiavelo renunciou á negociación por medo a que se rompa o chan baixo os seus pés.
A seguir a resposta do amigo que me representa nalgunha medida.
Creo sinceramente que hablamos de la misma democracia, yo la llamo radical, como algunos ideológos comunistas o excomunistas que he leído, o también participativa en un estadio intermedio, entonces, y quizá sólo diferimos quizá en los medios para lograrla. Durante mucho tiempo pensé, como creo que haces tú aunque no lo digas, que sólo mediante la revolución, desde fuera del sistema, podría llevarse a cabo. Esa es, a día de hoy, como bien dices con el esfuerzo mediático en contra (el régimen ha sustituido la fuerza por el engaño) una utopía. Pero tras la experiencia simpática troyana de llenar las mesas electorales con logotipos de manos metiendo el voto en wc's, sobre todo por las reacciones del personal, no es que cambiase de opinión, simplemente me abrí a actuaciones a corto y medio plazo. Por un lado está la opción de generar ruido en el sistema, por otra, rascar en sus instituciones, en su impecable (eso creen ellos) entramado para sacarles la cascarilla. Vaya usté a saber, quizá también por ese camino se consiga de alguna forma el objetivo final, y esta es otra utopía. La diferencia es que con esta segunda algo cae en el camino, migajas, pero menos da una piedra.. Una "democracia" con las libertades políticas venezolanas o suizas es, desde luego, infinitamente preferible a la española, mi dignidad y mi orgullo obrero me las guardo para luego, no me importa hacer el payaso en una lista electoral si sirve para difundir a los cuatro vientos que el emperador está desnudo.
No pretendo por tanto engañar a nadie, estaría bueno. Aún tengo ataques de llanto cuando releo acerca del 31, de las ilusiones de los maestros, de toda la sociedad. Pero vuelvo al ejemplo venezolano ¿por qué esa república no nos vale? Durante la iniciativa popular a la revocación del presidente, toma ya, y creo que la tienen para todos los cargos electos, había que ver las fintas de los desinformadores pidiendo que el pueblo le echase pero pasando de perfil en la forma, en la imposibilidad para el pueblo de España y de casi todo el resto del mundo de disponer de esa libertad. ¿Cuánto hubiera durado el Áznar de la guerra si dispusiésemos de ella? Los cuatro gatos que andamos en estas movidas nos hartamos de difundirlo, en vano, aún hoy resulta inútil, supongo que todo el mundo estaba y está muy ocupado en sus diseños de sociedades utópicas incompatibles con la M30. Pues bien, la M30, el trabajo basura, y ahora, agárrense, la petición por los bancos de nuevos avales si la vivienda baja del 20%, esas cosas existen y seguirán creciendo mientras nos empeñemos en dar golpes no ya en la puerta equivocada, simplemente en una puerta a la que no tenemos acceso desde el lugar en el que estamos.
Hoxe "Embisten" ó novo goberno estatal, os debatiños centrifugos e a racañeria centrípeta seguen a dar mágoa, mais agora que Zapiavelo renunciou á negociación por medo a que se rompa o chan baixo os seus pés.
Non hai autocrítica
Ou vergoña.
Uns concédelle os XXOO a unha "dictadura neo liberal" mais capitalista que o propio capital sen ollar para o tema dos dereitos humans e os outros agardan ós derradeiros meses para escomenzar unha anti-deportiva campaña contra o deporte (mezclado con cartos mais deporte) e adícanse a reventar o acontecemento de xeito global. Eu pregúntome ¿de onde sacan os cartos para estaren en todas partes?, ¿quen lles paga a defensa xurídica en tantos paises?... Unha rede solidaria desas dimensions i eficacia debera ter como primeiro obxectivo "acabar con la paz mundial".
Na outra banda temos a uns sindicatos de servicios publicos que convocan unha folga cunhas reivindicacions mais tamén cunha promesa: Non asinar sen o acordo da maioría. Eu que me vin forzado dúas veces (unha delas por 1 voto) a sentarme na mesa de negociación souben que isas negativas dos traballadores non restaban senon que lle daban forza ós representantes; mais neste caso a forza foíselles pola boca...do ministro. Foi o ministro o que forzou a desconvocatoria da folga sen referendum ós traballadores; todo tan ben articulado que ata dá que pensar senon sería un pouco de montaxe para colar algun dos puntos acadados (a miña conselleira dí que o da adaptación á informática -que ela detesta-) o certo é que se lles viu bastante o percal a todos eses proto-democratas.
Uns concédelle os XXOO a unha "dictadura neo liberal" mais capitalista que o propio capital sen ollar para o tema dos dereitos humans e os outros agardan ós derradeiros meses para escomenzar unha anti-deportiva campaña contra o deporte (mezclado con cartos mais deporte) e adícanse a reventar o acontecemento de xeito global. Eu pregúntome ¿de onde sacan os cartos para estaren en todas partes?, ¿quen lles paga a defensa xurídica en tantos paises?... Unha rede solidaria desas dimensions i eficacia debera ter como primeiro obxectivo "acabar con la paz mundial".
Na outra banda temos a uns sindicatos de servicios publicos que convocan unha folga cunhas reivindicacions mais tamén cunha promesa: Non asinar sen o acordo da maioría. Eu que me vin forzado dúas veces (unha delas por 1 voto) a sentarme na mesa de negociación souben que isas negativas dos traballadores non restaban senon que lle daban forza ós representantes; mais neste caso a forza foíselles pola boca...do ministro. Foi o ministro o que forzou a desconvocatoria da folga sen referendum ós traballadores; todo tan ben articulado que ata dá que pensar senon sería un pouco de montaxe para colar algun dos puntos acadados (a miña conselleira dí que o da adaptación á informática -que ela detesta-) o certo é que se lles viu bastante o percal a todos eses proto-democratas.
Deputado obre@
OUUUUuuuu... Así que as deputadas están discriminadas porque non poden pedi-la baixa maternal e no existe a conciliación laboral e familiar. Pois o "empresario" que somos tod@s terá que por os medios ó mesmo tempo que pon os medios para poder rescindirllelos contratos antes do seu remate ós que non cumpran co seu traballo.
Claro que lles deben permitir votar uns por outros, ou dende a casa, ou avisalos nos bares dos arredores da carreira de san xerome como ós ingleses... Para iso sí son traballadores, para rendir contas son "electos" e só cada catro anos.
Se teñen un estatuto xuridico especial algun inconvinte se ten que ter. Se unha deputada quere ter fillos igual nesa lexislatura non se debera presentar... ou se cadra debera facelo constar, ou tamén podería ser sustituida temporalmente polo primeiro suplente da súa lista electoral (ou polo seguinte mais votado da lista se se fixeran abertas).
O que quero dicir é que o plantexamento debe ser mais amplo; non só recabar dereitos para os representantes senon tamén para @s representados.
Claro que lles deben permitir votar uns por outros, ou dende a casa, ou avisalos nos bares dos arredores da carreira de san xerome como ós ingleses... Para iso sí son traballadores, para rendir contas son "electos" e só cada catro anos.
Se teñen un estatuto xuridico especial algun inconvinte se ten que ter. Se unha deputada quere ter fillos igual nesa lexislatura non se debera presentar... ou se cadra debera facelo constar, ou tamén podería ser sustituida temporalmente polo primeiro suplente da súa lista electoral (ou polo seguinte mais votado da lista se se fixeran abertas).
O que quero dicir é que o plantexamento debe ser mais amplo; non só recabar dereitos para os representantes senon tamén para @s representados.
Adorando ó becerro de ouro
OUUUUuuuu... Nestes días de fundamentalismos e acusacions non está de mais sinalar sen medo e sen ira quen é verdadeiramente irracional nos seus comportamentos e que se sirve da irracionalidade dos outros para vivir.
Efectivamente o sector da hostelería non pode descreer da relixión católica por moi irracional e fundamentalista que lle semelle a súa fachenda e por moi hipócrita que lle semelle ver á xente facer cousas que, cando son os seguidores de outras relixions quenes o fan, cualifican de 'tolerías' i extremismo. Nen os mesmos "curritos" podemos facer mais 'obxección' a este festexo do calendario lunar que ofrecernos para traballar ós moitos que non lles importa esta incongruencia con tal de poderen viaxar ou cando menos descansar uns días.
I nelo estou; percurando poder traballar e que pasen rápido estes días tan hipócritas que ata os ultraliberais os empregan para agradece-la intervención dese estado ó que detestan e que eses impostos dos que renegan eviten a quebra dos propietarios de estafadores que se viron estafados pola dinámica dunha economia -a financieira- que basea na especulación a creación de riqueza e cuio maior producto é o diferencial de tipo de interés que foi, seica, o que permitiu que en EEUU existise unha burbulla inmobiliaria que daba un interes do 5-6% a cartos que foran pedidos prestados no Xapón ó 0%.
Era bó que agora os adalides da rebaixa de impostos explicaran de donde se poden saca-los cartos para conxuga-las perdas das entidades financieiras que hai que salvar para evita-lo efecto 'dominó' sobre o sistema. E sería aínda mellor que explicaran porqué o sistema financieiro merece ser salvado da quebra á que é levado polas súas ineficiencias de mercado xustamente cos cartos que eles negan que se deban recadar para evita-la quebra das politicas sociais que eles cualifican de ineficientes.
Como troca o conto cando é o rico ó que "pilla o touro" da crise e queda co cú ó aire cando él pensara que tiña os cartos seguros para o seu disfrute sen ter que "alimentar a esa pandilla de vagos"... Agora QUE COMAN OS PISOS CON SAL E PEMENTA que dentro de pouco as tímidas rebaixas (ou non tanto que seica chegan ó 30%) serán saldo.
A mesma mensaxe para todos aqueles que, coidando facerse de ouro en 3 días, elexiron traballar sen soldo nen cotización porque así "todo el beneficio es para mí" que agora veñen pedindo axudas e condonacions de débedas, o único que lamento é que o tipo de xuro non subirá mais porque un diferencial grande cos EEUU no interesa que si non...
En Yankeelandia saben que a cousa pinta moi negra, o congreso reuniuse a porta pechada por primeira vez en 35 anos e a reserva federal botou man de prerrogativas que non empregaba dende a 'grande crise' de 1929 para o asunto do banco de investimentos ese que o Venres valía 1300 millons de $ e o Luns foi vendido por menos de 250.
Efectivamente o sector da hostelería non pode descreer da relixión católica por moi irracional e fundamentalista que lle semelle a súa fachenda e por moi hipócrita que lle semelle ver á xente facer cousas que, cando son os seguidores de outras relixions quenes o fan, cualifican de 'tolerías' i extremismo. Nen os mesmos "curritos" podemos facer mais 'obxección' a este festexo do calendario lunar que ofrecernos para traballar ós moitos que non lles importa esta incongruencia con tal de poderen viaxar ou cando menos descansar uns días.
I nelo estou; percurando poder traballar e que pasen rápido estes días tan hipócritas que ata os ultraliberais os empregan para agradece-la intervención dese estado ó que detestan e que eses impostos dos que renegan eviten a quebra dos propietarios de estafadores que se viron estafados pola dinámica dunha economia -a financieira- que basea na especulación a creación de riqueza e cuio maior producto é o diferencial de tipo de interés que foi, seica, o que permitiu que en EEUU existise unha burbulla inmobiliaria que daba un interes do 5-6% a cartos que foran pedidos prestados no Xapón ó 0%.
Era bó que agora os adalides da rebaixa de impostos explicaran de donde se poden saca-los cartos para conxuga-las perdas das entidades financieiras que hai que salvar para evita-lo efecto 'dominó' sobre o sistema. E sería aínda mellor que explicaran porqué o sistema financieiro merece ser salvado da quebra á que é levado polas súas ineficiencias de mercado xustamente cos cartos que eles negan que se deban recadar para evita-la quebra das politicas sociais que eles cualifican de ineficientes.
Como troca o conto cando é o rico ó que "pilla o touro" da crise e queda co cú ó aire cando él pensara que tiña os cartos seguros para o seu disfrute sen ter que "alimentar a esa pandilla de vagos"... Agora QUE COMAN OS PISOS CON SAL E PEMENTA que dentro de pouco as tímidas rebaixas (ou non tanto que seica chegan ó 30%) serán saldo.
A mesma mensaxe para todos aqueles que, coidando facerse de ouro en 3 días, elexiron traballar sen soldo nen cotización porque así "todo el beneficio es para mí" que agora veñen pedindo axudas e condonacions de débedas, o único que lamento é que o tipo de xuro non subirá mais porque un diferencial grande cos EEUU no interesa que si non...
En Yankeelandia saben que a cousa pinta moi negra, o congreso reuniuse a porta pechada por primeira vez en 35 anos e a reserva federal botou man de prerrogativas que non empregaba dende a 'grande crise' de 1929 para o asunto do banco de investimentos ese que o Venres valía 1300 millons de $ e o Luns foi vendido por menos de 250.
Remate i explicación
OUUUUuuuu... Como veu, marchou. A misteriosa avalancha de visitas rematou o 10 de Marzo.
Supoño que tiña que ver co vídeo do tubo mais o curioso é que a maioría das visitas se dirixían a unha páxina do ano 2005 e non á páxina actual...
Bueno, pois benvidos @s de sempre e ata outra ós de paso.
Supoño que tiña que ver co vídeo do tubo mais o curioso é que a maioría das visitas se dirixían a unha páxina do ano 2005 e non á páxina actual...
Bueno, pois benvidos @s de sempre e ata outra ós de paso.
Os deuses do comentario
OUUUUuuuu... Onte á noitiña de camiño de leva-la moza ó traballo escoitei na galega (a crónica Martes 10/03/2008 sobre as 21:55) un dos tantos balanzos sobre as eleccions nos que persoeiros que se coidan non só en posesión da VERDADE senon tamén que coidan que son os únicos que poden facer ouvir a súa opinión sen que se lles poda replicar veu a dicir que él na noite electoral apreciou a inutilidade do sistema de "listas abertas" porque, como se ve no reconto do senado, ¡¡¡retrasa que os resultados se coñezan!!!. Así, segundo Pereiro (é o que a indignación me permitiu entender do nome deste novo DEUS) coida que o importante non é a capacidade dos cidadans de elexir verdadeiramente ós seus representantes senon que o que importa é a inmediatez (e a invariabilidade, engado) do resultado.
Non importan as irregularidades, nin os colexios electorais non accesibles ás persoas con disfuncions ou simplesmente vellas, nin a desaparición de papeletas, nin o tratamento de "minoritarios" que se fai da maioría das opcions políticas; o que realmente importa o día dunhas eleccions é que se poda ir a xente cedo para a cama coñecendo o resultado da representación.
Mal lle pode ir á DEMOCRACIA si persoas que teñen altofalantes dende os medios públicos se adican a parangonar sistemas electorais antidemocráticos como as listas pechadas e os recontos 'flash'; logo nos viran co "boto" electrónico e por internet para poder dar resultados instantaneos.
Por certo, esquecíame puntualizar que os RESULTADOS aínda non se coñecen pois quedan os CERAvotos por computar e, sempre, dan choio ós periodistas...
Non importan as irregularidades, nin os colexios electorais non accesibles ás persoas con disfuncions ou simplesmente vellas, nin a desaparición de papeletas, nin o tratamento de "minoritarios" que se fai da maioría das opcions políticas; o que realmente importa o día dunhas eleccions é que se poda ir a xente cedo para a cama coñecendo o resultado da representación.
Mal lle pode ir á DEMOCRACIA si persoas que teñen altofalantes dende os medios públicos se adican a parangonar sistemas electorais antidemocráticos como as listas pechadas e os recontos 'flash'; logo nos viran co "boto" electrónico e por internet para poder dar resultados instantaneos.
Por certo, esquecíame puntualizar que os RESULTADOS aínda non se coñecen pois quedan os CERAvotos por computar e, sempre, dan choio ós periodistas...
E D'hont fixo o resto
OUUUUuuuu... Novamente fomos a botar (polo menos eu que sempre que o presidente de mesa dí "vota" dou un saltiño). Mais como veño teimando nos derradeiros tempos o grande gañador da campaña e, polo tanto, dos cómicos -si volto a por cómicos- foi o BIPOLARISMO-escañado. Fíxome gracia o sr. Blanco falando de "pluralidade social" cando estaba a dicir que o 90% dos escanos o reparten duas opcions; semellaralle que ainda hai demasiados partidos.
O certo é que o "BI" está instalado na consciencia colectiva e que aínda vai a ir avanzando; porque ó gañador técnico desta xeira non lle queda mais remedio que pactar e ó opositor só lle queda a estratexia do desgaste desa necesidade de pactar e a crítica feroz do pacto en sí mesmo. E todo pola teima que temos de pensar que si o noso voto -o persoal- non acada reflexo nun representante, non ten valor. Como si o representante acadado o puidesemos vixiar, obrigar, ameazar coa reitrada do apoio; bueno, como si realmente fose representante e non unha persoa que colle un 'acta' e fai o que lle peta nos vindeiros catro anos. Como dixo a miña compañeira; como no futbol ¿que fai tanta xente de Ponferrada sendo do Madrid ou do Barça?: Sentirse representado e coidar que ten oportunidade de que quen o representa acade éxito.
Unha teima infantil na nosa consciencia nos impide votar con ela e un artificio matemático axudado polo cercenamento das que son 'verdadeiramente' as forzas minoritarias (as que non acadan a porcentaxe precisa para entrar no reparto) fai o resto e desta volta fixoo a prol do P$O€ que transformou menos de 4% de vantaxe en votos nun 5% de escanos.
Ó BNg semella que non lle foi tan mal; mais si se miran de perto os resultados a perda de votos nas cidades -futuro demografico á alza- agás en Compostela se viu compensada por un cremento moderado nos núcleos medianos e pequenos que, demograficamente, teñen menos 'percorrido'.
Ainda eu "Fedeguico" se frote as mans o certo é que ERC baixou pola abstención dos seus votantes e que os 'seus' escanos os acadan PSC, CiU e PP ainda que estes dous últimos perden votos... Coido que mais chasco levaria Citadans que non viu reflexado nas xerais o acadado nas autonómicas.
Rosa Diez acadou seguir vivindo da política 4 anos mais e, con elo, a pensión vitalicia. Fixo "pupa"?? xa se verá si a fai como deputada.
O certo é que o "BI" está instalado na consciencia colectiva e que aínda vai a ir avanzando; porque ó gañador técnico desta xeira non lle queda mais remedio que pactar e ó opositor só lle queda a estratexia do desgaste desa necesidade de pactar e a crítica feroz do pacto en sí mesmo. E todo pola teima que temos de pensar que si o noso voto -o persoal- non acada reflexo nun representante, non ten valor. Como si o representante acadado o puidesemos vixiar, obrigar, ameazar coa reitrada do apoio; bueno, como si realmente fose representante e non unha persoa que colle un 'acta' e fai o que lle peta nos vindeiros catro anos. Como dixo a miña compañeira; como no futbol ¿que fai tanta xente de Ponferrada sendo do Madrid ou do Barça?: Sentirse representado e coidar que ten oportunidade de que quen o representa acade éxito.
Unha teima infantil na nosa consciencia nos impide votar con ela e un artificio matemático axudado polo cercenamento das que son 'verdadeiramente' as forzas minoritarias (as que non acadan a porcentaxe precisa para entrar no reparto) fai o resto e desta volta fixoo a prol do P$O€ que transformou menos de 4% de vantaxe en votos nun 5% de escanos.
Ó BNg semella que non lle foi tan mal; mais si se miran de perto os resultados a perda de votos nas cidades -futuro demografico á alza- agás en Compostela se viu compensada por un cremento moderado nos núcleos medianos e pequenos que, demograficamente, teñen menos 'percorrido'.
Ainda eu "Fedeguico" se frote as mans o certo é que ERC baixou pola abstención dos seus votantes e que os 'seus' escanos os acadan PSC, CiU e PP ainda que estes dous últimos perden votos... Coido que mais chasco levaria Citadans que non viu reflexado nas xerais o acadado nas autonómicas.
Rosa Diez acadou seguir vivindo da política 4 anos mais e, con elo, a pensión vitalicia. Fixo "pupa"?? xa se verá si a fai como deputada.
A democracia manipulada
OUUUUuuuu...Tentando aclararme respecto da video pregunta a ZP e do troco de condicions que se fixo respecto delo iso sí todo con moita simpatía e bó rollo...
Eu quixen respostar ata 3 veces á derradeira pregunta de Txarrena2000 mais en ninguna ocasión o meu cometario foi engadido...
O tema é que ¿que se pode esperar dun sistema no que ata a mais mínima manifestación de "libertade de expresión" é manipulada deste xeito?. Os rumores de 'pucherazo' ó redor das eleccions de 2004 foron por mor dun feito realmente traumático, os de 2008 o serán pola manipulación dos medios.
¿foi un erro participar nunha cousa así?; non, era o único que me quedaba e os 10700 visionados e 12 votos positivos son un balanzo mais que axeitado; mágoa non percatarme que se trataba dun concurso de estética ou de orixinalidade se cadra tería feito outra cousa; mais eu, coitado, pensaba que se trataba dunha ocasión seria de facer "democracia participativa", que tamén que denominación mais contradictoria; ¿non?, porque si é DEMOCRACIA, non precisa de mais 'participación' pois no "goberno de tod@s" xa participamos tod@s. Bueno, o caso é que o própio sistema mostrou as súas eivas no aspecto mais crítico dun sistema político.
A partires da publicación deste Post temo-la única ocasión de trocaren VERDADEIRAMENTE isto coa única arma masiva mais non destructiva: O VOTO
Estimado Kandpalleiro:O certo é que o meu vídeo se pode ver mais, malía que non teño bloqueadas as opcions de comentarios, xa non se pode comentar e; seica, non sae na relación dos videos ofrecidos para votar.
Al principio sólo se permitía enviar una pregunta por usuario, pero después decidimos permitir que enviárais tantas como queráis.(só que esqueceron comentalo, foi un feito consumado cando se percataron que o mesmo tío facía varias preguntas con varias contas no seu mesianico afán por 'salvarnos' democraticamente a tod@s)
Lo de dar la cara o no ya es una decisión personal que estamos seguros el público valorará a la hora de votar.
Agradecemos mucho tu interés.
Un cordial saludo,
el equipo de Medios Interactivos de RTVE
Eu quixen respostar ata 3 veces á derradeira pregunta de Txarrena2000 mais en ninguna ocasión o meu cometario foi engadido...
19/02/2008De tódolos xeitos só tiña que teclear "Tratado de Lisboa" e calquer percurador o levaría á páxina oficial do tratado.
Hola; van 3 veces que posteo resposta na túa mensaxe mais non sei porque non sae.
Tes información oficial nesta web:http://europa.eu/lisbon_treaty/index_es.htm
E información critica en:http://www.tratadolisboa.blogspot.com/
Eu o que critico é que un tratado con esas implicacions e no que contraemos obrigas para nós e os nosos fill@s non sexa aprobado por referendum.
O tema é que ¿que se pode esperar dun sistema no que ata a mais mínima manifestación de "libertade de expresión" é manipulada deste xeito?. Os rumores de 'pucherazo' ó redor das eleccions de 2004 foron por mor dun feito realmente traumático, os de 2008 o serán pola manipulación dos medios.
¿foi un erro participar nunha cousa así?; non, era o único que me quedaba e os 10700 visionados e 12 votos positivos son un balanzo mais que axeitado; mágoa non percatarme que se trataba dun concurso de estética ou de orixinalidade se cadra tería feito outra cousa; mais eu, coitado, pensaba que se trataba dunha ocasión seria de facer "democracia participativa", que tamén que denominación mais contradictoria; ¿non?, porque si é DEMOCRACIA, non precisa de mais 'participación' pois no "goberno de tod@s" xa participamos tod@s. Bueno, o caso é que o própio sistema mostrou as súas eivas no aspecto mais crítico dun sistema político.
A partires da publicación deste Post temo-la única ocasión de trocaren VERDADEIRAMENTE isto coa única arma masiva mais non destructiva: O VOTO
Tristura, vergoña e rabia
OUUUUuuuu...Non puido ser. Outra volta a pantomima da votación vese entorpecida pola tolemia dos cobardes. Outra volta 200 vidas ou unha ¿que mais ten? segada(s) por non se sabe ben que crime ou en nome de qué patria ou por mor de qué dignidade ou en virtude de non se sabe qué concesions que non se queren facer...
Mais a parodia lonxe de parar como anúncian os heraldos arrecia e as declaracions coas que os compañeiros do brutalmente asasinado cidadán xa tiñan un 'regusto' algo raro. A mensaxe aclarouse coa sucesión: ETA pide a abstención, ETA asesina, Non lle queremos dar gusto a ETA, ZP pide unha maioría ampla... Coidei que era unha paranoia miña; catro anos escoitando teorías conspiranoicas tiñan que ter algún efecto secundario.
Tiven que viaxar i estiven escoitando RNE de seguido; todo tiña a mesma cor; un SI pero NON, un deixamos mais pedimos.
O colmo do despropósito foi escoitar e ver á furgoneta do BNG pasando a megafonía polo Barco de Valdeorras ás 7 da tarde. E coitado, pensei que xa non se podería ir mais lonxe... Logo, na volta, escoitei o esperpento do pleno de Arrasate no que ANV fixo o seu 'papel' mais decidiu deixa-lo bastón de mando a EB-IU para os actos do sepelio...
Xa mais de noite de camiño da clase de gaita o remate da mán da persoa que falou no nome do PP á saida da xuntanza no congreso dos deputados no que se asinara un documento unitario de condea do atentado. ¿Tanto insitir na unidade dos demócratas para logo sair anunciando a súa posición particular cando a xornada de reflexión xa se iniciara 'de feito'?. Qué baixo me semella. Insitir nas teses sostidas durante a campaña neste intre É pedi-lo voto i É insistir no único tema no que o PP "recauda" votos: O MEDO.
Sego a defende-lo papel da negociación como resolución final dos conflictos e da libre expresión da vontade das persoas, mais NUNCA por baixo do valor da vida das persoas. É por elo que coido que o único que estivo atinado nas súas decalracions foi o señor Lendakari.
Mais a parodia lonxe de parar como anúncian os heraldos arrecia e as declaracions coas que os compañeiros do brutalmente asasinado cidadán xa tiñan un 'regusto' algo raro. A mensaxe aclarouse coa sucesión: ETA pide a abstención, ETA asesina, Non lle queremos dar gusto a ETA, ZP pide unha maioría ampla... Coidei que era unha paranoia miña; catro anos escoitando teorías conspiranoicas tiñan que ter algún efecto secundario.
Tiven que viaxar i estiven escoitando RNE de seguido; todo tiña a mesma cor; un SI pero NON, un deixamos mais pedimos.
O colmo do despropósito foi escoitar e ver á furgoneta do BNG pasando a megafonía polo Barco de Valdeorras ás 7 da tarde. E coitado, pensei que xa non se podería ir mais lonxe... Logo, na volta, escoitei o esperpento do pleno de Arrasate no que ANV fixo o seu 'papel' mais decidiu deixa-lo bastón de mando a EB-IU para os actos do sepelio...
Xa mais de noite de camiño da clase de gaita o remate da mán da persoa que falou no nome do PP á saida da xuntanza no congreso dos deputados no que se asinara un documento unitario de condea do atentado. ¿Tanto insitir na unidade dos demócratas para logo sair anunciando a súa posición particular cando a xornada de reflexión xa se iniciara 'de feito'?. Qué baixo me semella. Insitir nas teses sostidas durante a campaña neste intre É pedi-lo voto i É insistir no único tema no que o PP "recauda" votos: O MEDO.
Sego a defende-lo papel da negociación como resolución final dos conflictos e da libre expresión da vontade das persoas, mais NUNCA por baixo do valor da vida das persoas. É por elo que coido que o único que estivo atinado nas súas decalracions foi o señor Lendakari.
¿Debatiron?
OUUUUuuuu... O bipartidismo está servido; só que os dous contrincantes pensan que son eles os gañadores i é certo; a perdedora é a DEMOCRACIA que voltará a pasar de longo nun día para seren ignorada durante catro anos mais.
As manienquisas (enquisas manipuladas) outorganlle pouco ou nulo impacto ás aparicions estelares de "Ciudadanos" e "UPD" que semellan non acadar ese papel de bisagra que tanto precisa todo bó bipartidismo que se precie.
Faime gracia que falan de situación ingobernable cando a xente pode dispor da súa representación dun xeito proporcional acadándose nos parlamentos un autentico reflexo da multilateralidad da sociedade da que emana. En troques, os salva patrias democratas ben alimentados cos cartos que se manteñen nas segundas liñas nos queren facer crer a tomadura de pelo do 'voto útil' ou da 'abstención por dúbida' que non sei que me resulta mais insultante porque que queiran dirixi-lo meu voto sen outra proposta que "ou nós ou o lixo" eme tan incoherente como quen dí "xa que non nos vas votar -que só queremos que nos voten os de sempre- polo menos non lles deixes seguilo facendo tan mal".
Bueno, coido que, salvo nova desgracia vai se-lo derradeiro post sobre este tema antes da traca final...
Votemos malditos, votemos mais fagámolo só pensando no que nos propoñen os representantes que imos a elexir e quen son eses representantes.
As manienquisas (enquisas manipuladas) outorganlle pouco ou nulo impacto ás aparicions estelares de "Ciudadanos" e "UPD" que semellan non acadar ese papel de bisagra que tanto precisa todo bó bipartidismo que se precie.
Faime gracia que falan de situación ingobernable cando a xente pode dispor da súa representación dun xeito proporcional acadándose nos parlamentos un autentico reflexo da multilateralidad da sociedade da que emana. En troques, os salva patrias democratas ben alimentados cos cartos que se manteñen nas segundas liñas nos queren facer crer a tomadura de pelo do 'voto útil' ou da 'abstención por dúbida' que non sei que me resulta mais insultante porque que queiran dirixi-lo meu voto sen outra proposta que "ou nós ou o lixo" eme tan incoherente como quen dí "xa que non nos vas votar -que só queremos que nos voten os de sempre- polo menos non lles deixes seguilo facendo tan mal".
Bueno, coido que, salvo nova desgracia vai se-lo derradeiro post sobre este tema antes da traca final...
Votemos malditos, votemos mais fagámolo só pensando no que nos propoñen os representantes que imos a elexir e quen son eses representantes.
Critica da razón centrífuga
OUUUUuuuu... Aproveito este primeiro post Wi-Fi (i é allea) para facer unha pequena e non maliciosa crítica do tríptico que atopei na casa do meu finado pai.
Disque a forza de equilibrio político en Galicia pode acadar un número de escanos dabondo nas cortes centripetas de xeito que poda participar na responsabilidade de gobernar no todo dende a parte, pequerecha do noso recuncho atlántico.
Escomenza o triptico coa verba máxica para acada-la atención deste modesto cidadan mais, !!que decepción¡¡ non se fala da DEMOCRACIA, fálase da pluralidade dunha parte do mundo ignorando cal é o significado de tal verba. Unha forza que se supón plural mais que non ten DEMOCRACIA no seu comportamento interno non debera entrar en criticar ese aspecto da sociedade da que é parte.
O resto do programa semella o mesmo salaio redencionista de tódalas formacions con ancora e limite nun anaco de terra. Sen unha prespectiva de a quen se dirixe e que é o que ten que demostrar, non só á xente que xa lle vota, senón a tódolos cidadans cos que comparte realidade... curiosamente unha realidade que eles mesmos afirman (e saben) que está espallada tanto polo mundo adiante como dentro do seu anaco de terra algo que ó final si recollen no belísimo caseque onírico derradeiro punto; tan grotescamente semellante ó archicoñecido "y acabar con la paz mundial" atribuido na lenda urbana ás misses e loiras.
Non semella que sexa moi coherente denunciar que Madrid ignora e vilipendia o mesmo que non se lle reclama a Lisboa; pois si se ten dignidade se ten fronte a todo non só respecto a quen podes chantaxear para acadar parceliñas de poder.
hala amiguiños a darlle.
Disque a forza de equilibrio político en Galicia pode acadar un número de escanos dabondo nas cortes centripetas de xeito que poda participar na responsabilidade de gobernar no todo dende a parte, pequerecha do noso recuncho atlántico.
Escomenza o triptico coa verba máxica para acada-la atención deste modesto cidadan mais, !!que decepción¡¡ non se fala da DEMOCRACIA, fálase da pluralidade dunha parte do mundo ignorando cal é o significado de tal verba. Unha forza que se supón plural mais que non ten DEMOCRACIA no seu comportamento interno non debera entrar en criticar ese aspecto da sociedade da que é parte.
O resto do programa semella o mesmo salaio redencionista de tódalas formacions con ancora e limite nun anaco de terra. Sen unha prespectiva de a quen se dirixe e que é o que ten que demostrar, non só á xente que xa lle vota, senón a tódolos cidadans cos que comparte realidade... curiosamente unha realidade que eles mesmos afirman (e saben) que está espallada tanto polo mundo adiante como dentro do seu anaco de terra algo que ó final si recollen no belísimo caseque onírico derradeiro punto; tan grotescamente semellante ó archicoñecido "y acabar con la paz mundial" atribuido na lenda urbana ás misses e loiras.
Non semella que sexa moi coherente denunciar que Madrid ignora e vilipendia o mesmo que non se lle reclama a Lisboa; pois si se ten dignidade se ten fronte a todo non só respecto a quen podes chantaxear para acadar parceliñas de poder.
hala amiguiños a darlle.
Sarko e Palestina
OUUUUuuuu... Cada día que escoito ou vexo novas do que lle está a acontecer á poboación de Palestina non podo menos ca sentir noxo e rabia. Tanta desgracia concentrada dende tempo inmemorial nun espazo tan pequeno. Pedras contra misiles, nenos e vellos acribillados, inocentes dun e outro pobo mancados ou mortos.
As accions e reaccions sucedense e os combatintes non poden, non saben, non queren ou non lles deixan outra solución. O talión funciona dia e noite como unha máquina de mallar mais só nos indefensos.
Na mentras temos a Sarko, a versión europea de Chaves co seu populismo exibicionista, coa súa chulería toda ela concentrada en tan pouco espazo que semella o reflexo da república que preside; feita a sí mesma sen modelo nen copia e subida no pedestal dos seus desexos para mirar... cara a outra banda.
No tema de Palestina hai estados mais responsables ca outros; e, teño claro, que os que decidiron no seu momento apadriñar á guerrilla xudea en palestina e deron apoio á creación do estado de Israel sabían que creaban un conflicto de solución nula e equilibrio imperfecto. Israel creouse coma un estado militar sitiado e nunca tivo, salvo en pequenos i esperanzadores intres, atisbos de coñecer a verba negociación, a verba humanidade e o concepto de memoria social. Mais ben teñen callado no caletre o concepto de guerra eterna e de vinganza permanente.
O punto de unión estaría na intervención do gran SARKO no conflicto israelo-palestino sen as trabas da UE; só co seu uniforme de Mad-Max e subidiño no pedestal mais mirando de fronte ós nenos coas pedras, as casas derruidas, ás rúas reventadas... Palestina e Israel só teñen unha solución: Entenderse e a responsabilidade de chegar a ese punto é, principalmente, dos que propiciaron esta situación mais fai falla valor e tolemia, para afrontares este reto.
As accions e reaccions sucedense e os combatintes non poden, non saben, non queren ou non lles deixan outra solución. O talión funciona dia e noite como unha máquina de mallar mais só nos indefensos.
Na mentras temos a Sarko, a versión europea de Chaves co seu populismo exibicionista, coa súa chulería toda ela concentrada en tan pouco espazo que semella o reflexo da república que preside; feita a sí mesma sen modelo nen copia e subida no pedestal dos seus desexos para mirar... cara a outra banda.
No tema de Palestina hai estados mais responsables ca outros; e, teño claro, que os que decidiron no seu momento apadriñar á guerrilla xudea en palestina e deron apoio á creación do estado de Israel sabían que creaban un conflicto de solución nula e equilibrio imperfecto. Israel creouse coma un estado militar sitiado e nunca tivo, salvo en pequenos i esperanzadores intres, atisbos de coñecer a verba negociación, a verba humanidade e o concepto de memoria social. Mais ben teñen callado no caletre o concepto de guerra eterna e de vinganza permanente.
O punto de unión estaría na intervención do gran SARKO no conflicto israelo-palestino sen as trabas da UE; só co seu uniforme de Mad-Max e subidiño no pedestal mais mirando de fronte ós nenos coas pedras, as casas derruidas, ás rúas reventadas... Palestina e Israel só teñen unha solución: Entenderse e a responsabilidade de chegar a ese punto é, principalmente, dos que propiciaron esta situación mais fai falla valor e tolemia, para afrontares este reto.
Lalín 29F: Loita antitransxénica
OUUUUuuuu
Como o blogue de O Laranxo está fora de liña e non sei se teñen outra via de comunicación que a lista de mail póñovos esta nota.
A organización ecoloxista Amigos da Terra convoca a diferentes colectivos organizacións e á cidadanía en xeral a participar dunha xornada de reflexión e posta en común de ideas para traballar en conxunto na loita antitransxénica.
Este venres 29 de febreiro terá lugar na localidade pontevedresa de Lalín, unha acción en repulsa ao ensaio e cultivo con millo transxénico en Galicia, emprendida por Amigos da Terra, e que desenvolverase ao longo de todo o día en dito municipio.
A avaliación dun ensaio con transxénicos aprobado polo Ministerio de Medio Ambiente, en Xaneiro do 2007, propón ampliar as áreas de ensaio con millo transxénico en Galicia a catro municipios, un dos cales é Lalín.
Para debatir sobre a situación destes ensaios e do posible cultivo con transxénicos en Galicia, organízase esta xornada, á que acudirán entre outros: representantes do Sindicato Labrego Galego (SLG), Concello de Lalín, Asociación de produtores ecolóxicos de Galicia (APEGA), Asociación de Agricultores e Gandeiros de Lalín, ADEGA así coma outras organizacións ecoloxistas e organismos implicados.
Para máis información:
Comunicación Amigos da Terra
Tfno: 988.374.318
Como o blogue de O Laranxo está fora de liña e non sei se teñen outra via de comunicación que a lista de mail póñovos esta nota.
A organización ecoloxista Amigos da Terra convoca a diferentes colectivos organizacións e á cidadanía en xeral a participar dunha xornada de reflexión e posta en común de ideas para traballar en conxunto na loita antitransxénica.
Este venres 29 de febreiro terá lugar na localidade pontevedresa de Lalín, unha acción en repulsa ao ensaio e cultivo con millo transxénico en Galicia, emprendida por Amigos da Terra, e que desenvolverase ao longo de todo o día en dito municipio.
A avaliación dun ensaio con transxénicos aprobado polo Ministerio de Medio Ambiente, en Xaneiro do 2007, propón ampliar as áreas de ensaio con millo transxénico en Galicia a catro municipios, un dos cales é Lalín.
Para debatir sobre a situación destes ensaios e do posible cultivo con transxénicos en Galicia, organízase esta xornada, á que acudirán entre outros: representantes do Sindicato Labrego Galego (SLG), Concello de Lalín, Asociación de produtores ecolóxicos de Galicia (APEGA), Asociación de Agricultores e Gandeiros de Lalín, ADEGA así coma outras organizacións ecoloxistas e organismos implicados.
Programa:
A xornada do venres transcorrerá principalmente en dous emplazamentos de Lalín.
* Pola mañá instalarase unha mesa informativa na Praza da Igrexa, en horario de 11.00 a 14.30 e de 16.00 a 19.30. Na mesa proporcionarase información sobre os transxénicos, recollerase a opinión da poboación sobre o tema para logo elaborar un pequeno informe e tamén procederase á recollida de sinaturas pedindo a declaración de Galicia coma Zona Libre de Transxénicos.
* Ás 20.00 e na Casa da Xuventude dará comezo a Mesa Redonda, na que intervirán: David Sánchez Carpio (Amigos de la Tierra), Charo Sánchez Parga (S.L.G.), Marcial Costoya (Monsanto) e Xosé Manuel Méndez García (Concello de Lalín); posteriormente debatirase a situación actual dos transxénicos en Galicia, e a posible elaboración dunha estratexia en común entre os colectivos asistentes.
* Pola mañá instalarase unha mesa informativa na Praza da Igrexa, en horario de 11.00 a 14.30 e de 16.00 a 19.30. Na mesa proporcionarase información sobre os transxénicos, recollerase a opinión da poboación sobre o tema para logo elaborar un pequeno informe e tamén procederase á recollida de sinaturas pedindo a declaración de Galicia coma Zona Libre de Transxénicos.
* Ás 20.00 e na Casa da Xuventude dará comezo a Mesa Redonda, na que intervirán: David Sánchez Carpio (Amigos de la Tierra), Charo Sánchez Parga (S.L.G.), Marcial Costoya (Monsanto) e Xosé Manuel Méndez García (Concello de Lalín); posteriormente debatirase a situación actual dos transxénicos en Galicia, e a posible elaboración dunha estratexia en común entre os colectivos asistentes.
Para máis información:
Comunicación Amigos da Terra
Tfno: 988.374.318
O debate bi-partito e o erro da "esquerda"
OUUUUuuuu... Escribo esto sen ter visto o histriónico "debatiño" de onte a noite e sin ter lido nin escoitado crónica nenguha ó respecto.
A proto-democracia celebra ter chegado a este punto tras 15 anos... Un debate entre 2 candidatos. Como si de verdade a sociedade que vai votar o 9-M fose só ou azul (¿non era laranxa?) ou vermella; non hai matices, nen cromatismo, nen... Só unha especie de absolutismo por oposición; se nos es azul (¿laranxa?) es vermello, se non es vermello es...¿laranxa?, non; digo azul.
En medio de isto está IU (EU, que non eu) co seu spot xogando ó contrasenso e cos seus erros clásicos para min: Reivindicase unha especie de revanchismo político na insistencia da "memoria", supoño que se trata de manter unha continuidade co propio pasado mais, en esencia, ese é o grande erro. Insistese en facer referencia a gobernar "dende a esquerda" e non se decata (ou sí, pero se desexa) que dicindo e facendo iso estase nun contrasenso pois gobernar gobernase para o conxunto da sociedade incluidos os sectores mais "integristas" do 'bando' contrario e gobernase en base ás leis e as leis deben debatirse e, de seren posible, consensuarse. E canto mais importánte é o asunto sobre o que se quere lexislar, poñamos o aborto, mais amplo debe se-lo consenso; xustamente iso é o que lle está a pasar á educación: Lexislatura tras lexislatura se modifican as leis sen un consenso o que provoca que no seguinte troco de poder a outra faciana da moeda volte a revira-la torna.
No eido mais cercano sempre temos ocasión de apreciar o ridículo que resultan certas vindicacions (cando as fan outros) e pensar ¿cara a onde nos leva isto?... e sempre con falla de coherencia. Quérense a xestión e "as oficinas" (a sede) dos órganos de xestión dos asuntos dun territorio e critícase a otras formacions politicas cando reivindican o mesmo para os seus territorios; pero o mais grave é que se quere esa xestión para poder 'manexar' (unha das traduccions de "xestión") eses asuntos e sobrepasa-los marcos establecidos aumentando as explotacions de todo tipo pois esa xestión mais cercana é mais 'sensible' ás necesidades locais de desenrolo que, como unha nova China, ten o "noso territorio" o que desbota calquer intento de conservacion do mesmo malia a inclusión en catálogos de todo tipo (UNESCO, NATURA etc.) que, semella, son de aplicación só para territorios desenrolados.
Ó cabo, só dicirvos outra volta mais que non deixedes que "Utilicen" a vosa arma que, mais aló do que dicía o poeta, é o voto; mais tamén, sempre, a verba.
A proto-democracia celebra ter chegado a este punto tras 15 anos... Un debate entre 2 candidatos. Como si de verdade a sociedade que vai votar o 9-M fose só ou azul (¿non era laranxa?) ou vermella; non hai matices, nen cromatismo, nen... Só unha especie de absolutismo por oposición; se nos es azul (¿laranxa?) es vermello, se non es vermello es...¿laranxa?, non; digo azul.
En medio de isto está IU (EU, que non eu) co seu spot xogando ó contrasenso e cos seus erros clásicos para min: Reivindicase unha especie de revanchismo político na insistencia da "memoria", supoño que se trata de manter unha continuidade co propio pasado mais, en esencia, ese é o grande erro. Insistese en facer referencia a gobernar "dende a esquerda" e non se decata (ou sí, pero se desexa) que dicindo e facendo iso estase nun contrasenso pois gobernar gobernase para o conxunto da sociedade incluidos os sectores mais "integristas" do 'bando' contrario e gobernase en base ás leis e as leis deben debatirse e, de seren posible, consensuarse. E canto mais importánte é o asunto sobre o que se quere lexislar, poñamos o aborto, mais amplo debe se-lo consenso; xustamente iso é o que lle está a pasar á educación: Lexislatura tras lexislatura se modifican as leis sen un consenso o que provoca que no seguinte troco de poder a outra faciana da moeda volte a revira-la torna.
No eido mais cercano sempre temos ocasión de apreciar o ridículo que resultan certas vindicacions (cando as fan outros) e pensar ¿cara a onde nos leva isto?... e sempre con falla de coherencia. Quérense a xestión e "as oficinas" (a sede) dos órganos de xestión dos asuntos dun territorio e critícase a otras formacions politicas cando reivindican o mesmo para os seus territorios; pero o mais grave é que se quere esa xestión para poder 'manexar' (unha das traduccions de "xestión") eses asuntos e sobrepasa-los marcos establecidos aumentando as explotacions de todo tipo pois esa xestión mais cercana é mais 'sensible' ás necesidades locais de desenrolo que, como unha nova China, ten o "noso territorio" o que desbota calquer intento de conservacion do mesmo malia a inclusión en catálogos de todo tipo (UNESCO, NATURA etc.) que, semella, son de aplicación só para territorios desenrolados.
Ó cabo, só dicirvos outra volta mais que non deixedes que "Utilicen" a vosa arma que, mais aló do que dicía o poeta, é o voto; mais tamén, sempre, a verba.
Os antropologos contestan.
Ainda que teño as miñas diferencias nalgun enunciado o certo é que está é unha resposta ben fundamentada ó "Contrato inmigratorio".
Somos un grupo de antropólogos, de diferentes tendencias políticas, que ejercemos aquí en España. Los temas de la “cultura”, de la inmigración y de la convivencia entre grupos humanos son temas que caen plenamente dentro de la teoría y la práctica de la antropología, por lo cual estamos especialmente cualificados para dar una opinión experta en estas áreas.
Queremos expresar nuestro más enérgico rechazo a la propuesta del Sr. Rajoy de exigir a las personas que inmigran a España la firma de un contrato que, según entendemos, tiene tres aspectos principales: el compromiso de respetar las leyes y la Constitución de España, el compromiso de aprender español y el compromiso de respetar las costumbres españolas. Nuestras razones son las siguientes.
Primero, con el mero hecho de estar aquí, toda persona que reside en España –tanto si tiene la nacionalidad española como si no- tiene la obligación de respetar la Constitución y las leyes.
Segundo, como todos sabemos por experiencia propia, los idiomas se aprenden cuando uno tiene necesidad de ello. La amplia experiencia de las migraciones a nivel mundial enseña que, aunque la primera generación no siempre logre una plena competencia lingüística en la lengua del país de acogida, la segunda generación, escolarizada en el idioma del país, sí lo logra sin problema. La manera de conseguir la integración lingüística de las personas inmigradas es mediante el apoyo del Estado, con la oferta de clases sin coste en centros municipales, en horarios factibles para las personas trabajadoras, no mediante un “contrato”.
Tercero, y éste es el punto del que mayor conocimiento tenemos, la cultura (que incluye las costumbres) no es un todo homogéneo compartido por los ciudadanos de un país. No existe cultura nacional, ni cultura europea, que se pueda definir con un cierto número de elementos básicos con los cuales todas las personas están de acuerdo. Las pocas normas y los pocos “valores” considerados imprescindibles para el funcionamiento del país están plasmados en la Constitución y en las leyes (la democracia como forma de gobierno, la responsabilidad civil, la igualdad de las personas ante la ley...).
Todo lo demás son prácticas, que pueden ser más o menos extendidas o limitadas a unos grupos u otros. No hay más que darse un paseo por la geografía española para darse cuenta de ello. Además, las costumbres y la cultura no son fijas; sólo hay que pensar en las costumbres de hace cincuenta años para ver lo cambiantes que pueden ser. La imposibilidad de definir un acervo común de costumbres “españolas” saltará a la vista en cuanto se intente poner en práctica.
Finalmente, la meta a alcanzar en el mundo de hoy es una convivencia buena y enriquecedora. La falta de claridad en la definición del “problema” a resolver y la propuesta para resolverla, con un planteamiento simplista, incorrecto e insuficiente, tiene el efecto de fomentar una xenofobia siempre latente que sólo puede dañar a todos, ciudadanos españoles y personas inmigradas por igual.
Somos un grupo de antropólogos, de diferentes tendencias políticas, que ejercemos aquí en España. Los temas de la “cultura”, de la inmigración y de la convivencia entre grupos humanos son temas que caen plenamente dentro de la teoría y la práctica de la antropología, por lo cual estamos especialmente cualificados para dar una opinión experta en estas áreas.
Queremos expresar nuestro más enérgico rechazo a la propuesta del Sr. Rajoy de exigir a las personas que inmigran a España la firma de un contrato que, según entendemos, tiene tres aspectos principales: el compromiso de respetar las leyes y la Constitución de España, el compromiso de aprender español y el compromiso de respetar las costumbres españolas. Nuestras razones son las siguientes.
Primero, con el mero hecho de estar aquí, toda persona que reside en España –tanto si tiene la nacionalidad española como si no- tiene la obligación de respetar la Constitución y las leyes.
Segundo, como todos sabemos por experiencia propia, los idiomas se aprenden cuando uno tiene necesidad de ello. La amplia experiencia de las migraciones a nivel mundial enseña que, aunque la primera generación no siempre logre una plena competencia lingüística en la lengua del país de acogida, la segunda generación, escolarizada en el idioma del país, sí lo logra sin problema. La manera de conseguir la integración lingüística de las personas inmigradas es mediante el apoyo del Estado, con la oferta de clases sin coste en centros municipales, en horarios factibles para las personas trabajadoras, no mediante un “contrato”.
Tercero, y éste es el punto del que mayor conocimiento tenemos, la cultura (que incluye las costumbres) no es un todo homogéneo compartido por los ciudadanos de un país. No existe cultura nacional, ni cultura europea, que se pueda definir con un cierto número de elementos básicos con los cuales todas las personas están de acuerdo. Las pocas normas y los pocos “valores” considerados imprescindibles para el funcionamiento del país están plasmados en la Constitución y en las leyes (la democracia como forma de gobierno, la responsabilidad civil, la igualdad de las personas ante la ley...).
Todo lo demás son prácticas, que pueden ser más o menos extendidas o limitadas a unos grupos u otros. No hay más que darse un paseo por la geografía española para darse cuenta de ello. Además, las costumbres y la cultura no son fijas; sólo hay que pensar en las costumbres de hace cincuenta años para ver lo cambiantes que pueden ser. La imposibilidad de definir un acervo común de costumbres “españolas” saltará a la vista en cuanto se intente poner en práctica.
Finalmente, la meta a alcanzar en el mundo de hoy es una convivencia buena y enriquecedora. La falta de claridad en la definición del “problema” a resolver y la propuesta para resolverla, con un planteamiento simplista, incorrecto e insuficiente, tiene el efecto de fomentar una xenofobia siempre latente que sólo puede dañar a todos, ciudadanos españoles y personas inmigradas por igual.
Campaña "B"
OUUUUuuuu As formacions políticas levan xa en campaña 9 meses (ou mais), a apertura do período no que se pode poñer a verba "Vota" nos carteis non modifica a súa actitude; nada novo pois porén teño observado un adianto na campaña "b" que é aquela que fan 'estructuras afins' principalmente ós grandes partidos (e os maioriatirios dentro dun ámbito xeográfico) que xurden do silencio con reivindicacions premanentes que serán novamente ignoradas dende o 9-M.
Asociacions veciñais, culturais, deportivas, agrupacions gastronómicas, clubes de amas de casa, organizacions cidadans de toda caste -linguisticas, pedagóxicas, sanitarias...- empregan todo tipo de accions para facerse ver: Manifestacions, conferencias de prensa, contramanifestacions, actos vandálicos, folgas, comunicados de comunicación... ou para denigrar ó contrario.
¿Pretendo o silencio das xustas reivindicacions no periodo da campaña (versión 'extended')? NON, pretendo coherencia.
Galicia non se vendía hai un ano, Os dereitos linguisticos pisoteados hai tempo que xa o eran (eu coido que mais o dos galegofalantes que os do castelan), as reivindicacions salariais e contra a epidemia de inseguridade no traballo xa as había... A mín o que me alarma é que este tipo de estratexia derive en que a forza de precisaren mais atención sobre as própias accions estas se fagan mais violentas (as accions propias ou as 'contraccions') e perdamo-lo norde do lexítimo dereito á expresión (a prol i en contra) e se entre nunha especie de "represión permanente" na que o goberno xogue a autorizar accions dun grupo de a persegui-las de outros.
Vergoñenta é a xa coñecida actitude dos medios comunicativos que se adican á maquillaxe de accions de uns e de outros e tan pronto é lexítimo increpar a alguén á entrada ou á saida dun acto público lembrándolle feitos do seu discorrer na vida pública como semella que iso mesmo é o delicto mais brutal que se pode cometer e que merece o castigo mais inmediato sen agardar ás decisions xudiciais que SI hai que agardar para prevadicadores, estafadores e 'chorizos' de luva branca en xeral.
NON deixedes que "UTILIZEN" o voso voto; a única arma con poder sen destrucción masiva.
Asociacions veciñais, culturais, deportivas, agrupacions gastronómicas, clubes de amas de casa, organizacions cidadans de toda caste -linguisticas, pedagóxicas, sanitarias...- empregan todo tipo de accions para facerse ver: Manifestacions, conferencias de prensa, contramanifestacions, actos vandálicos, folgas, comunicados de comunicación... ou para denigrar ó contrario.
¿Pretendo o silencio das xustas reivindicacions no periodo da campaña (versión 'extended')? NON, pretendo coherencia.
Galicia non se vendía hai un ano, Os dereitos linguisticos pisoteados hai tempo que xa o eran (eu coido que mais o dos galegofalantes que os do castelan), as reivindicacions salariais e contra a epidemia de inseguridade no traballo xa as había... A mín o que me alarma é que este tipo de estratexia derive en que a forza de precisaren mais atención sobre as própias accions estas se fagan mais violentas (as accions propias ou as 'contraccions') e perdamo-lo norde do lexítimo dereito á expresión (a prol i en contra) e se entre nunha especie de "represión permanente" na que o goberno xogue a autorizar accions dun grupo de a persegui-las de outros.
Vergoñenta é a xa coñecida actitude dos medios comunicativos que se adican á maquillaxe de accions de uns e de outros e tan pronto é lexítimo increpar a alguén á entrada ou á saida dun acto público lembrándolle feitos do seu discorrer na vida pública como semella que iso mesmo é o delicto mais brutal que se pode cometer e que merece o castigo mais inmediato sen agardar ás decisions xudiciais que SI hai que agardar para prevadicadores, estafadores e 'chorizos' de luva branca en xeral.
NON deixedes que "UTILIZEN" o voso voto; a única arma con poder sen destrucción masiva.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)