LUCEIRO


Que me alumeas por fora do mar interior,
onde mergullo angurias e pesares,
onde afogo pensamentos e soidades...





Que brilas tra-la estrela de neón,
tra-la caixa de cartón e a decepción
no lume derradeiro do día.


Cravo ardente da esperanza perdida,
do tempo non vivido, ocasión non chegada.




¿U-lo o puzo para esquecerme esquecido
desa marca de ahí perto de onde reside a memoria?.

Interación.

OUUUUuuuu

Dende que trasteo con isto da rede sempre valorei o seu grandísimo potencial de interacividade e retroinformación... Eu mesmo o emprego (escasamente) o traveso dos contadores ( miarroba, google-analytics ) para saberen cantos e de que tipo sodes os que tendes gañas de vos rir un pouco dos oubeos deste kan.

Mais sempre coidei que todo tiña que ir mais aló do simple uso comercial que fan a maioria dos portais (todos eses códigos javascript son para eso) e que xa sería hora de derrubar esa barreira de control que exercen os medios de in-comunicación social entre os cidadans e os seus axentes (os cargos representativos). Viña eu facendolle un seguimento ó movemento ciberpunk porque os seus postulados neste eido (que non no neoliberalismo) se aproximaban ós meus:
Queremos un mundo donde desaparezca la división entre emisores y receptores, donde los medios de comunicación de masas no controlen en exclusiva la representación de la realidad y sean el poder. Queremos ese poder para la gente.

Agora ese proceso escomenza a ter forma; tra-los blabuceos das derradeiras eleccions autonómicas (O blog de quin e o foro de europapress) xurdiron moitos blogs de parlamentarios (como o de Fillisimo)e agora empregando o agregador ciberia o movemento ciberpunk nos brinda parlamentarios.info un blog de blogs parlamentarios.

¿Será este o inicio "real" da Politica 3.0?

Ishbiliya

OUUUUuuuu

Con escusa de tal cruzamos a penisular unidade e chegamos á marxe do Guadalquivir para disfrutar duns días de lecer sen medo a seren acusados de "anexionistas".


أشبيليّة ten un inverno suave para nós e aromas de flores todo o ano. Un amplo abano de lugares de interés para visitar e actividades de todo tipo para facer.

Desta volta aproveitamos para ver a exposición sobor o primeiro naturalismo en Sevilla e para facer a visita da catedral e a Xiralda sen os apuros e apreitons da semana santa, pero seguimos pensando que o mais destacable é o simple placer de pasear polas rúas, en especial as do barrio de Santa Cruz.

Nas súas rúas estreitas, enmarañadas sempre atopas algunha sorpresa, ainda que tamén abundan as tendas puramente turisticas. Por exemplo a terraza de algun pequeno hotel que ten cafetería aberta ó público cunha vista espectacular da Xiralda...

Pola noite o ambiente é exelente, os finos, as tapas, a alegre conversa desta xente... Moita afección teñen ós belenes, case un deporte ver os da cidade; como todo o que fan con gran paixon i entrega. Todos de "punta en branco" con algun comentário sobor das figuriñas e a decoración. Grupos de nenos e de adultos cantando 'villancicos' polas rúas e nos locales.

E a gastronomia... mais para iso temos "a farola..."

Para Noia...

OUUUUuuuu

Si o que queren os terroristas é que vivamos con medo, o que teñen conquerido é que os nosos gobernantes perdan o norde i entreguen certas partes dos escasos ideais democráticos e de liberdades públicas mais individuais que tiñan.

Así, o pasado día 14 o parlamento europeo aprobou a directiva sobor a conservación de datos tratados en relación coa prestación de servizos públicos de comunicación electrónica. Un cidadans normal non ten tempo para ler tanto e tan denso (propostas de estatuto, directivas europeas...) e soe 'alimentarse' dos resumos da prensa (moitos de eles interesados...) tanto para "porse en antecedentes" como para "actualizarse". E, ¿que ofrecen os medios respecto a esta nova?: NADA. Tra-la polémica que tivo o goberno británico cunha lexislación similar, a aprobación desta directiva que vai 'dar cobertura' ós estados membros para restrinxir as liberdades cidadans non merece mais ca escasos comentarios.

As persoas podemos modificar o noso futuro se actuamos en conxunto, sen coaccions nen totems nen dogmas.

Recoñecimento de erro


Cando dixen que a aprobación desta proto-directiva so merecía escasos comentarios deixei de lado o traballo do EDRI ( Instituto europeo dos dereitos dixitais ) e da súa campaña "A retención de datos non é a solución"... Mágoa non tela difundido antes (ainda que as escasas visitas deste bloge non fixeran bulto na petición ó europarlamento). Mais información actualizada (en inglés).

REACH

OUUUUuuuu

Os cidadans normais non temos moito tempo de lee-las novas mais aló dos titulares e dos subtitulares; dado o caracter hexemónico das novas do 'fuchibol' (perdón, do deporte) e das 'reyertas' relixioso-sectarias (perdon, partidistas) o normal é que as chamadas "novas de alcance" non cheguen a moita xente.

Si por riba deso lle engadimos o que veño expoñendo sobor da manipulación/confusión á que someten os redactores i editores ás novas pois atopamos que calquer información 'de alcance' debe ser confirmada por outras vias.

Asi, dun titular como: La UE aprueba regular más de 30.000 sustancias químicas co subtitulo La industria deberá, a partir de ahora, demostrar que los productos que fabrica no son nocivos para la salud de las personas no que se sobrentende que se fala da aprobación dunha norma proteccionista só na lectura do artigo atopamos que se trata dun acordo en 1º leitura e que a tal normativa quedaralle un ano para seren aprobada e, se cadra, cinco para seren 'adoptada' polos estados membros.

Contén esta proteccionista normativa xoias coma esta:
Con esta decisión, los responsables de la Industria europea han recortado además el texto de la Comisión Europea, con el objetivo de reducir los costes para las empresas que conllevará la aplicación del sistema REACH. Así, se reducen las exigencias de información para las sustancias producidas en pequeñas cantidades (entre una y 10 toneladas y entre 10 y 100 toneladas), salvo en aquellas que se sabe ya que son peligrosas.
Da que se pode deducir que das substáncias das que se descoñeza a peligrosidade esta información vai quedar ó abeiro da industria. A iso se lle chama: Poñer ó raposo a coida-las galiñas.

Porén o que mais indignados nos trae é a eliminación do "Principio de substitución obrigatoria" que houbese implicado que só se puidesen empregar substáncias químicas perigosas no caso de non existires alternativa e por períodos de cinco anos.

Cando un se pon diante de estes temas "europeos" que semellan tan enredados e lonxanos ( Blokestein p. ex.) ignora certos detalles do funcionamento destas institucions que arrepian... A tramitación de REACH está a batir records de todo tipo nas institución europeas e un dos mais esclarecedores é o record de Lobbistas.

Existen mais de 15000 lobbistas no europarlamento que 'moven' mais de 90 millons de € ó ano. 4000 deles teñen acreditación permanente na cámara (mentres que un cidadan ou colectivo precisaría dunha acreditación otorgada a un eurodeputado), saen a uns 7 por eurodeputado a maioría deles traballan vencellados a intereses empresariais... dende que en 2001 botou a andar a proposta REACH para por freo ó descoñecemento das propiedades toxicolóxicas e ecotoxicolóxicas das substáncias químicas (até un 99%) producidas en europa os 140 empregados que a patroal quimica europea ( CEFIC ) ten en Bruxelas teñen bastante traballo...

Por todo isto me chama poderosamente a atención que certa xente que fala de política se opoña de xeito tan radical a achegar os centros de decisión ós cidadans (Centrifuga-lo poder político) e, ó mesmo tempo, faga votos por que os cidadans lle entreguemos poder de decisión a institucions non elexidas polos cidadans como a comisión europea como acontece coa proposta de Tratado Constitucionalal da Unión Europea. Coido eu que teñen unha idea Chinesa da democracia.

Outras de manipulación.

OUUUUuuuu

Deixando atrás e como as disputas de nenos (e ti mais, e ti antes...) que son as saidas de ton ó redor da disposición final terceira da proposta de estatuto de Galiza quero seguir pasando o meu candil sobor de como os medios manipulan por acción e/ou omisión as novas.

Por acción; unha moi recente que lle aconteceu a Noam Chomsky tras seren elexido "intelectual mais senlleiro do mundo" e conceder unha entrevista para o diario "the guardian"; a entrevista transformouse por arte de tesoiras nunha réplica ó premio e foi rápidamente adaptada e difundida coas mais escuras manobras para por en relevo o que nela non se dixo; mais, ó cabo o própio The Guardian tivo que rectificar (orixinal en inglés) diante da avalancha do evidente. ¿Cantas veces un medio se permite difuminar unha nova ou opinión e non a rectifica?.

Por omisión; un exemplo simple: China. Nin as constántes represions nin a pena de morte sumarísima (e non menos grave que a de USA) nin a situación da protección medioambiental ou das minorias, nin... O único que ouvimos nos medios sobor de China é o ben que vai a súa economía. Se cadra querenos meter no caletre que todos deberiamos traballar nas condicions dos chineses e cos seus dereitos; así non se 'verían na necesidade' de "deslocalizar" a súa producción... porque eles o fan en pro do avance das nacions menos desenvoltas; non por cartos, claro.

Terxiversación innecesaria.

OUUUUuuuu

Non hai cousa que mais me repugne dos medios de in-comunicación masivos que o emprego da súa capacidade de causar alarma de xeito iresponsabel e, ainda mais, a de buscar 'chivos expiatorios' da incapacidade colectiva para afronta-los problemas que teñen os cidadans en termos concretos (territoriais ou sectoriais).

Así, de unha proposta de articulado para o estatuto de autonomía de Galiza (texto en .pdf 284 Kb.), na que se abre a posibilidade á integración voluntaria dos concellos limítrofes con Galiza sácanse titulares coma El BNG plantea en su propuesta del Estatuto gallego la anexión de municipios bercianos que son dignos dos propagandistas totalitarios dos principios do século XX.

Home, tras 30 anos de 'inquebrantable adhesión' é normal que calquer cousa saque de quicio ós que traballaron arreo durante este tempo para "descafeina-lo café" (o famoso teorema do 'café para todos'); doado é agora cun goberno que, de súpeto aparenta aperturista mais o que tenta e de facer de válvula de escape controlado, sembrar medo en espiritus pechados e mentes estreitas.

Sen entrar nas profundidades destas teorias si que quixera que o editor desa nova entrase na semántica e me respora que similitude pode haber entre anexión (anexar, anexionar) e o que o citado texto dí na súa Disposición final terceira:
Poderán incorporarse a Galiza aqueles concellos limítrofes de características históricas, culturais, económicas e xeográficas análogas, mediante procedementos democráticos que serán regulados por lei.
.
Eu vexo mais ca cegueira, descoñecimento total. É mais, no seu afán de chegar a óso este cadeliño e tódolos demais sáltanse o que verdadeiramente lles debera pór en alerta:
Disposición final primeira
A aprobación deste Estatuto é a forma de manifestación institucional na que se concreta, no momento presente, o dereito inalienábel de libre decisión do que é titular o pobo galego e non supón renuncia algunha a que, no futuro, o exercicio deste dereito poida adoptar outra forma de concreción institucional
.

Unha de 'Intrenes'

OUUUUuuuu

Hala que hai de to' e a patadas...

Eu hoxe enviei o meu nome ó espacio nun microchip da NASA, Percurei unha casa en Galicia e...



Mais, o que mais me chama a atención son as páxinas de noticias autoeditadas... A primeira sobre a que lera foi unha coreana na que a xente publicaba e votaba as novas mais si que existian os editores...Logo, os medios foron incorporando os comentários, as votacions e finalmente os blogs sen, iso si, perde-lo control dos contidos. Agora, chegan páxinas como Digg, que xa ten versión en castelan (Populicas) só sobre novas tecnolóxicas mais por algo se escomenza. ¿Será o fin da 'censura previa' na comunicación?.

Democracia Unitaria Universal

OUUUUuuuu

Évos o que hai meus. Tan contradictorio como "Monarquía constitucional" ou "Economía social e de mercado" ou, ainda mais, "Monarquia e Igualdade" o pensamento hipernacionalista (central ou periférico tanto me ten) chega á conclusión de que 'os cidadans teñen os mesmos intereses, mais individualmente non saben o qué facer' e degluten nun "bocábulo" (vocablo+bocado) á diferenza, á diversidade, ó debate e o contraste: UNIDADE.

I é que tras 27 ~ 30 anos todo ten que seguir "atado y bien atado" e xa está. Para pechar portas ó que xa está na rúa convocan manifestacions (alégrome porque entendan que tod@s temos dereito a nos manifestar); así que agora cada dúas semanas a oposición maioritaria (non o esquenzo) fuxe do parlamento e bota leña no lume mediatico.

Non son capaces de entender que nestes intres unha boa parte da sociedade productiva e dos seus membros no futuro non tivemos arte nin parte na teorización dos nosos intereses (Constitución) e que esta, como todo, se ten que adaptar ás circunstáncias dos tempos nos que vive. Ou sí o entenden e tamén entenden que os "condicionantes" de hai 30 anos xa non afectan a boa parte da sociedade e que o debate entre as diferentes opinons vai dar nun consenso diferente ó de hai 30 anos; un debate no que a "Nación Política" se escomence a corresponder coas "Nacions Etnico-Histórico-Xeográfico-Culturais" do xeito que os cidadans decidamos. Porque; tanto para o 'centrifugado' como para o 'centripetado' desa correlación entre Nación Política e Nación Cultural o que debe quedar plasmado (atado e ben atado) é que esa decisión nos corresponde ós cidadans.

!!!España Existe¡¡¡, !!!A soberanía non se comparte¡¡¡ Berrean unha e outra volta aqueles que asustan co lobo da 'desfeita'... ¿U-los cando se entregou a soberanía en materia de decisions macroeconómicas ó BCE?. Cada un vemos o que queremos e todos vivimos no engano das nosas percepcions, logo ¿Que pode ter de malo Delegar o ámbito da soberania ós territorios/nacions nos que a cidadanía o decida maioritariamente?.

Rematou a farsa.

OUUUUuuuu

Ben, xa indicara eu que a auténtica elección de sucesor se estaba a celebrar nesa quincena de Novembro para chegares a hoxe con todo "atado y bien atado" tal e como o seu ídolatrado 'Franco,Franco,Franco' lles ensinou. Cavilara eu que se ia producir Carrexo Sucesorio ou 'MilitantiaMandering' (como o GerryMandering á galega) mais, parvo de min esquecin, as ensinanzas dos dictadores bananeiros e o doado que é para certos 'tocados polo poder' manipular censos...

Así as cousas A.N.Feijoo chegará ó congreso 'regional' (¿U-la autonomía do PPdG?) como claro gañador e imporá as súas condicions ós barons provinciais (que son os que contan); se cadra Barreiro ten un sitiño na lista oficial. Tamén haberá algo para o fillísimo xa que PaPiBaltar concedeu unha lista con-sentidiñada en Ourense 'apuñalando' a Cuiña. Os Birretes souberon dividir ós boinas sobor de todo ós que quixeron xogar con tódalas barallas (¿e vistes confrontación mais chabacana?); agora é a hora da verdade.

Será TERRA GALEGA a formación pantasma para os descontentos do PP e do P$o€?. Moitos cantos de serea e moita discrepancia se está a ouvir dende unha e outra banda... ¿Terán os escanos dabondo para estragaren o goberno Tou-Quim?.

Pase o que pase hai que escomenzar a adicarse ó que se está; as contínuas saidas a desmentir bulos non fan mais que magnificalos; só o traballo serio, eficiente e transparente poderá rematar coas estructuras que os anos de Fragarquía (o Fragosceno) nos deixaron.

Propiedade

OUUUUuuuu

Nestes días nos que a polémica política semella centrada na metafísica pedagóxica e no revanchismo barateiro (digo eu que de facer boicots que llos fagan a "La caixa") eu ando preocupado polo baixo que está a caer quen hai 3 anos nos deu exemplo de dignidade i eficacia.

ADEGA está a vivir unha crise supostamente 'personalista' mais que está a manchar e derramar un capital que se erguiu recollendo e limpando cando outros asubiaban... A tritura non ven, non por que existan diferentes candidaturas e porque estas se enfronten de xeito persoal; ven, porque as acusacions de aliñamento partidista de estas candidaturas restará efectividade á actividade de denuncia e as actividades de difusión e defensa do noso capital meioambental.

Porque de non seren por organizacions coma estas que difunden e defenden o valor común e universal do meioambente a esperpéntica situación que se está a viver en "El algarrobico" sería algo común. ¿Poden uns veciños e un concello decidir qué se debe conservar e que non? ¿Non é un roubo a tod@s o que alí queren facer 'legal'? ¿U-los boicoteadores-xusticieiros pedindo que ningúen veranee nun lugar "roubado"?.

A herdanza que de nós reciban as futuras xeracions será o seu capital e a nosa lembranza. Non permitamos que a cegueira e a ambición temporal a estrague.

Non puido ser.

OUUUUuuuu

Hoxe foi o día mais non o conquerimos; o recoñecemento do noso patrimonio inmaterial como "obra mestra da humanidade" terá que seguir agardando. De tódolos xeitos moitas gracias ós asinantes da petición e moitos ánimos á xente de OPatrimonio.org.

O voto pensionista.

OUUUUuuuu

Como se non o soubésemos o Instituto galego de estatística ven a nos informar que caseque a metade dos fogares de Lugo e Ourense "viven" de pensions. Esto quen mellor o controla e o Partido Partido (uy; me disculpen: Popular) que leva 20 anos conquerindo un 50% dos votos nesas provincias.

¿E será que os pensionistas votan todos a unha como os calés?. Non seí, mais a casualidade non soe existir na estatistica. A grande pregunta para estes días é; ¿quen dos catro pre-candidatos se vai a levar estes votos?, os movementos (¿)dubitativos(?) de PapiBaltar e a suposta 'traición' de moitos alcaldes de Pontevedra fan ver que unha cousa van ser as enquisas a militantes (sobor de todo internautas) e outra os resultados da votación. Moitos "carrexadores" están en 'stand by' mentras os seus caciques sopesan as ofertas (uy, si estou parvo hoxe: Opcions programaticas).

Logo está o tema do concepto; que como dixo Manquiña en Airbag é o importánte. Neste caso o concepto de "militante"; ¿pasará como en Verín que pagan 9 e votan cientoysumadre?.

Si escribo todo esto non é porque me preocupe semellante liorta; é porque o resto, ainda que non moi centrado en gobernar (demasiado simbolismo) non está a aproveitar para "meter cuña".

Novamente Bolkestein...

OUUUUuuuu

Soar soa terrorífico xa só por fonética para nós pois é moi semellante a "Fraguenstein"(Vale, tamén a Frankestein). A directiva de liberalización do sector servizos sigue a ser debatida no intrincado entramado do parlamento europeo; ese que cando quere ten que "dar garantías e repetir debates" e cando lle convén aproba normativas por "via de urxencia".

Neste novo asalto a directiva vaise votar mañan 22/11 na comisión do mercado interior e protección ó consumidor e no Consello da competencia o 28/11. O pleno do parlamento votaraa en 1ª leitura en Xaneiro de 2006.

Ainda podemos facer ouvi-la nosa voz; un dos medios é a Páxina do parlamento europeo que ten este formulario de petición; outro é enviar mail ós eurodeputados españois i eiquí lévase un unha sorpresa pois ainda que todos teñen cando menos un enderezo proporcionado polo europarlamento moitos deles non o fan público na súa ficha da páxina do parlamento. O igual que as "declaración de intereses" que estan todas sen asinar, sen data i en branco a maioría.

Ó cabo, tendes mais información en StopBolkestein.

A noite do posuidor do luceiro abríuseme, hai tres voltas, unha brecha pola que entra tódolo escuro que daquela triste lembranza saiu. Enchinme de materia escura e pestilente, couraza que me ailla da friaxe dunha néboa na que me ollo como o que son tódolos amenceres.

Afundido por ese peso nin vexo nin sinto, só padezo. Agardo a que rematen tódolos tempos, que sequen tódalas bágoas, que se esgoten os efectos desa luz i ese brilo. Alimentado polo que me está a matar, afogado polo seu aire e cegado pola súa luz non son quen mais ca de fuxir sen move-los pés ou correr sen poder fuxir.

Nen sequer teño dereito a me culpar de algo que fose mal, ou de calquer cousa que fixera. Alonxándome só conquerin esparcir o meu mal i encher de bágoas a miña ledicia, sufrimento inútil de quen ama e vive feliz.

Fun caendo en conclusións diversas coma rochas, cantis, areais e praias e non podía creer que houbese tanta negrura nen que fose a haber mais e mais. Permanezo escondido nun recuncho morrendo co tempo agardando unha reciclaxe i orientación, porén o que virá serán mais horas tristes e novas brechas de escuro mentres o posuidor do luceiro vai tendo os seus días.

O tema das prexubilacions

OUUUUuuuu

Hai temas nos que un coida ter unha opinión "radical" e caseque sinte vergoña de falar delo (os calés, a monanquia, as prexubilacions) pois teñen certo "feed-back" que os relaciona con correntes políticas das que un quixera verse alonxado.

No tema das prexubilacions dos "secuestradores" mineiros sempre acabo calando por non discutir...
e neso veu S. Carregal e publicou este artigo no que pon moito valor e moitos puntos nas "ies". Coido que ó razoamento lle sobra a comparación con outros sectores industriais reconvertidos (repetidas veces) mais si que comparto as criticas as organizacions sindicais deste sector. Por iso escribin este comentário:
Hola; a verdade e que tes moito valor... Xa levo dous artigos teus cos que coincido en moito (o 1º referido ó tema da selección de 'fuchibol'). Vivo en Ponferrada dende hai 7 anos polo que teño unha visión cercana do tema, son enfermeir@ e coñezo os efectos perxudiciais para a saude de traballos en ambientes pechados, cheos de restos en suspensión e con altas temperaturas. Dende o principio me sorprendeu ver a xente con 45 anos prexubilada con soldos que xa os quixeramos os activos e tamén opinei dende que chegamos que nesta cidade os prezos de certos productos son mais caros i existen certos servizos e sectores moi abondosos pola "bonanza" causas por eses cartos "doados". Mais, sen entrar neste aspecto da xustiza/inxustiza e os efectos económico-sociais das prexubilacions (que eiqui tamén afectan a moita xente da 'saneada' ENDESA) quero tratar dous aspectos das actitudes dos sindicatos con respecto a este tema: ¿Onde están estes señores cando as condicions de traballo e seguridade na mina non se cumplen, Onde están cando se "tiran" os cartos Miner facendo investimentos finalistas que non xeran nin emprego nin infraestructuras nos concellos afectados, Onde están cando as empresas i empresarios para os que traballan destrozan e contaminan o capital natural desta terra e, polo tanto, o que vai quedar para os futuro dos seus fillos?.¿Porqué todo o mundo sabe en Ponferrada que as folgas da mineiria se fan cando lle van ben ó empresario? ¿É xeito de presionar a ningúen empregar coma refens (si; coma refens, que o que fan é secuestrarnos) ó resto de cidadans?.
É de caixón o teu argumento ó respecto da actividade mineira: primeiro porque por definición toda actividade extractiva ten de rematar co esgotamento da materia prima; segundo, porque a xeración de enerxia mais limpa i eficiente precisa de novas fontes que non teñan que ver con hidrocarburos; terceiro, porque co carbón nacional non se cumple a normativa comunitaria de emisions.
Os gobernos unha pregunta: ¿Porqué non se negocian as causas 'politicas' que presionan (erroneamente) coa violencia e si se negocia con estas causas 'sociais' que empregan semellantes armas?.


Teño claro que a próxima vez (que a haberá, vistos os resultados serian parvos de non facelo) os denuncio por retención-secuestro.I é que me fode (asi como soa) mais "que pasen los antidisturbios"...


Hoxe puiden colle-la pluma
e falar...
Do sol abrindo a porta do
escuro.
Das sombras que se alongan
berrando.
Da forza candente do

CENIT

Onte non puiden colle-lo boli
e berrar...
Que evita-lo abismo na soidade
é duro.
que fermosa é a paisaxe no solpor
chorando.
Canto frio vai no intre do
OCASO


Pronunciamentos, Conclaves, Musica e Presions.

OUUUUuuuu

Cando no século XIX un lider militar facia públicas as súas intencions de acada-lo poder i era 'aclamado' pola poboación falábase dun PRONUNCIAMENTO. Agora os liderados non son cousa das armas de guerra senon da información-opinión e os galons dos que detentan o poder se chaman cargos; mais, estes tamén se PRONUNCIAN. Onte unha das persoas consideradas chave na orde á conformación dos delegados ó congreso do PPdG despexou as dúbidas sobor das súas preferéncias:
«El é de Lalín e é o presidente do partido na comarca, e eu son de Lalín e son o sucesor de Pepe nese concello»
. ¿É que Crespo renunciou a da-lo 'salto' á politica autonómica ou é que Cuiña non se quere ver 'contaminado' polo coordenador da campaña da derrota de Fraga? o certo é que seguen os cónclaves en Filgueira Crest (haberá que montar guardia coma na Ruber) e algun dos contactos ten un 'peso específico' moi significativo.
Nunha sociedade democrática que un partido politico faga un proceso electoral para nomear os seus cargos é algo normal; que a ese proceso se presenten varias candidaturas non fala mais ca da 'riqueza' dese grupo. ¿Porqué o PP se empecinou en amosar estes feitos coma "división" ou "guerra" cando se tratou das outras formacions políticas?; nin idea, o que vexo é que agora as outras formacions manteñen un respetuoso silencio (ou estan elaborando 'dossiers' sobor dos candidatos).
Nótaselles ,iso si, que son da mesma factura política pois tocan todos na mesma clave (RE) e tamén se lles notan as maneiras aprendidas dos seus maiores...

O que todo mundo sabe e ningúen dí é que a verdadeira elección se está a celebrar agora co tema dos compromisarios e que é agora cando se fai patente a capacidade de cada candidato de chegaren ás bases.

2º Aniversario

OUUUUuuuu

Nestas datas este Blog cumpre 2 anos. O seu balanzo a nivel internaútico é patético; uns escasos 20 comentários e poucos links externos, as visitas... menos de 100 ó mes. Dende o punto de vista dos meus obxectivos: Todo se cumpre con normalidade; deixo constáncia de como vexo o mundo no que vivimos e de como me vou sentindo segundo vai pasando o tempo.

Levo disfrutado moito e aprendido mais facendo con estes meus anacos un burdo mosáico do acontecer xeral e que siga a festa...

¿Carrexo sucesorio?

OUUUUuuuu

Esta fin de seman mentras nos preparabamos para a Sam Martiño 2005 correuse na comarca de Monterrei outra proba moi diferente... A elección da executiva local PPera seguindo o modelo clásico neles: Candidatura única, amplo respaldo (>90%), preseza do presbote inmediatamente superior, declaracions altisoantes e valeiras... ou non. Baltar foi bastante explicito (tal vez sin querer), "mentres conte co apoio da militancia, que é soberana, conta co meu". Tantos anos na politica para non saber que as frases son como calcetins e que é doado darlle a volta?: "Se non fose polo que é...mandabao a tomar Xlo Q". A guerra interna quedou patente no troco de nomes na executiva da que saiu Albertito; mais, o máis interesante protagorizouno Rolan facendo un recurso contra o proceso pois segundo este recurso en Verín só son afiliados ó PPdG ¡9 persoas! i é que o resto non paga as cuotas e foi carrexado a votar. O tema ven a conto pola proximidade da elección de compromisarios para a sucesión de Fraguestein na que, parvo de min, non caera eu que estando tan afeitos a estas prácticas as aplicarían con disciplina militar neste aparente suicidio.

Digo o de aparente suicidio porque; mentras a prensa seria destaca como un paradoxo a presentación de ate 4 candidaturas, as enquisas mostranse contradictorias facendo ver que os enquisasdos contan con que gañará PPfontes mais que o convinte para o PPdG sería a victoria de Barreiro ou Feijoo.

Das declaracions destes días quédome coas de Cuiña falando de ter "capacidade de negociar" e de "pactar un goberno de coalición" (¿aviso a navegantes?) e as de PapiBaltar dicindo que o recurso a ameaza de ruptura non é valido i que él o rexeita; ¡¡¡él o rexeita!!!. Este ten menos memoria que un peixe sapo.

La laicidad explicada a los niños


É o título dun interesante artigo de opinión de Fernando Savater publicado no diario el pais no que fai un repaso do concepto "laico" comparado co de "aconfesional" e a confusión que quere introduci-la igrexa co de "ateo".
Todo elo con respecto á educación...
Una cosa es la instrucción religiosa o ideológica que cada cual pueda dar a sus vástagos siempre que no vaya contra leyes y principios constitucionales, otra el contenido del temario escolar que el Estado debe garantizar con su presupuesto que se enseñe a todos los niños y adolescentes. Si en otros campos, como el mencionado de las festividades, hay que manejarse flexiblemente entre lo tradicional, lo cultural y lo legalmente instituido, en el terreno escolar hay que ser preciso estableciendo las demarcaciones y distinguiendo entre los centros escolares (que pueden ser públicos, concertados o privados) y la enseñanza misma ofrecida en cualquiera de ellos, cuyo contenido de interés público debe estar siempre asegurado y garantizado para todos
.

Referendum si, pero non o que eles dín...

OUUUUuuuu

E aproveitando que o Miño pasa por Ourense... Pois si hai que votar nun referendum non quero que sexa na falacia da darlle a unha cativa un dereito que non terán as outras nenas.

Por unha banda en Otra Democracia es Posible vimos debatindo sobor do sentido do voto en semellante tesitura, mais coido que mellor é no pragmático facer un atuténtido referendum.

Esta recollida de sinaturas por un referendum sobre a forma constitucional do estado español...



É preciso ter un certificado dixital.

Outra de Inseguridade

OUUUUuuuu

A loita das grandes compañías por manter o seu exceso de beneficio (usura) levaas a empregar canons para matar moscas. Sony engadiu varios sistemas de seguridade nos seus CDs de música e, ademais, incluiu un tipo de software dos empregados polo hackers para pasaren desapercibidos nos seus ataques os rootkits. Esta inclusión de software que se instala e funciona sin o consentimento do propietario do PC saiulles mal pois non só serve para que alguns hackers se divirtan senon que, por riba, pon en evidencia á L$$I pois se chega ó paradoxo de que desinstalalo pode ser delicto.

Cando o dano xa esta feito e diante da avalancha de criticas Sony decidiu retira-lo sofware dos seus CDs.

De tódolos xeitos e á vista do acontecido eu vos recomendo que engadades o rootkitreveler ó voso arsenal anti-spyware (ad-ware, spy bot etc.)ide por Kriptopolis se queredes mais info.
OUUUUuuuu


Un pobo que non trata de superarse a si mesmo para aportar ao concerto universal dacordo coa súa personalidade, non só renuncia a un direito senón que deixa de cumprir o seu máis alto deber histórico

Reformar, reformar...

OUUUUuuuu


Hei meus, agora nos imos adicar ó bricolaxe...

Coa chegada da filla de Felipe e Letizia (Parabéns ós pais e saude á cativa) acontece que ata para o PP a reforma constitucional se fai precisa. Antes de seguir falando desto dicir que sendo nena queda, dende o meu punto de vista, desbotada a posibilidade de que se tratase dunha inseminación como moitos compañeiros 'con contactos en Madrid' andaban a dicir. Ou ¿serían tan parvos de facelo ó chou podendo escoller?. Home, sempre queda a opción do forte caracter desa muller mais...

Ben; agora, qué reforma e quén reforma? ah?.

Home vista a sucesión esperpéntica de feitos, ditos e farádulas dos derradeiros meses con xente que se dí dialogante, mais se nega a falar e xente que só fala si sae o que eles din pois coido que hai un grande erro de procedemento no proceso de "reforma controlada do estado" que quixo(?) impulsar sosomán. Eu sempre lera que as revolucions eran reformas de "abaixo a arriba"; isto é, dende a rúa cara os poderes do estado. E tamén lin de revolucions "de arriba a abaixo"; mais, como agora existen moitos gobernos (veño insistindo que os cidadans non podemos soster a 5 gobernos e que con 3 abonda) e un xogo de espellos nos apoios politicos destes gobernos, este home viuse na necesidade dun proceso de reforma "do medio cara arriba sen pasar por abaixo" e a cousa semella bastante embarullada. Eiquí entra en xogo a inocencia dunha rapaza recén nada que, de súpeto, fai precisa unha reforma constitucional que sí acada o "consenso necesario" sen pasar (nen mentalo) polo POBO SOBERANO.

Como si manipulasen unha bomba farán unha reforma "controlada" nun ambiente pechado; a farán o mais rápido que podan e de xeito silandeiro tentando apartala de calquer outro debate politico-social. Por certo; ¿foi elexido este congreso para iso?.

Mentras, o novo goberno galego gasta cartos e desgástase en enquisas sobor da necesidade dunha reforma estaturaria e no revisionismo das decisions do goberno en funcions (¿e a lei sobor do goberno en funcions?).

Nestas os grupos republicanos andan espallados e os seus autoproclamdos 'voceiros' nas cámaras de representantes contemporizan e manipulan.

Sego a opinar que para uns cidadans libres e unha sociedade libre e consciente non pode haber nada irreformable "ad eternam" e que o proceso de reformar das leis fundamentais non pode ser prerogariva de oligocracias nen por iniciativa nen por execución.

Nunha sociedade que se di democrática e igualitaria aceptar que alguén (ainda que fose so 1) está fora da lei ou que só un grupo de cidadans pode obtar á xefactura do estado i que esta opción depende da inscripción nun rexistro especial(ou da bioloxía, tanto me ten), aceptar iso é aceptar unha situación de inferioridade e desigualdade. A mesma desigualdade que se dí querer subsanar reformando (en privado e controladamente) a constitución para que Leonor poida reinar.

"Y aún recuerdo aquel ayer..."

OUUUUuuuu

Era unha vella canción que veu a min mentres estaba na anoxia dunhas duras series e me lembrei con ela dunha FEIRA DO COCIDO hai xa tanto que non sei cando foi; se cadra foi a famosa feira do "abrazo de Lalin" entre Cuiña e Rajoy; non sei...

Non por anunciada nen por agardada foi menos polémica a presentación da candidatura de Xosé Cuiña á presidencia do PPdG. A escenificación a min non me gustou e, como din nalguha páxina das xurdidas ó redor deste debate, " En breve, comenzarán a llamarle el candidato esperpéntico o algo por el estilo". Nese lugar pasaron cousas importántes para min (e supoño que para moitos de nós) e non me gusta velo 'contaminado' pola política.

Do resto do acontecido nesa presentación e mellor que vos informedes na páxina xa citada ou na Non oficial do PPdG, tamén hai un blog de blogger sobor do tema.

As reaccions dos outros implicados no proceso van, en xeral polo agardado mais; a min (ignorante) chámame a atención a 'desmesurada' reacción de Cacharro e a resposta de Fraguestein á proposta "galeguista" (un galeguismo esperpéntico/Valleinclanesco? moi significativo.) de Cuiña. A primeira cheira a pacto Barreiro-Cuiña, a segunda cheira a medo a unha escisición ou, se cadra, á mesma lembraza que comentei ó inicio deste post.

I é que aquel día de Febreiro no palco da feira do cocido (Ese si que é un lugar solemne para chegar ó común dos mortais) Xosé Cuiña afirmou, caseque xurou, que él se retiraría cando se retirase Fraguenstein...

A criminalización do enxebre.

OUUUUuuuu

Dende o derradeiro cuarto do século XX escenificouse en Galiza o xiro cara a unha sociedade mais urbana e industrial reflexado e vehiculizado na emigración dos mais novos ás cidades con polos industriais e ás vilas cabeceiras de comarca... Mais o vínculo coa terra seguia vivo e se materializaba nas fins de seman a modo de desprazamento: "marcho para a aldea a respirar" i, o mais importánte, con forma de sacos de patacas, ristras de chourizos, ovos e carne de polo ou galiña. Ainda así foi chegando un intre no que xa non había na aldea a quen visitar nin que recoller ou, simplesmente, o desprazamento non se podía realizar. Por uns motivos ou outros os cidadans empregan como emulación da vida no campo e como esparcimento algunhas actividades que, ó dicir de Manuel Rivas, nos poñen en contacto coa natureza. Agora e por mor de unhas medidas tomadas (e xa rebatidas no seu intre) no momento álxido dun debate político mal plantexado e peor levado os cidadans vemos como se criminalzan esas actividades que tanto nos gustan.

E foi que aquel lume de Guadalaxara que tan traxicamente saltou a actualidade e tan prontemente foi magnificado e manipulado politicamente recibiu si unha resposta desproporcionada, deslocalizada e fora de tempo; e vimos a pagar os pratos rotos nesta terra que tanto sabe de lumes forestais ( 24% dos lumes e 20% da superficie queimada en 2004; 20% da superficie do pais/nación/CCAA queimada dende 1989).

Segundo aquel decreto de Xullo xa non podemos facer eses churrascos no monte nen sardiñadas nos piñeirais das praias para os que tantas infraestructuras hai montadas; haberá que eliminar todos eses asadores dos merendoiros (é mais, haberá que desface-los merendoiros).
Pola mesma razón; xa non podemos facer magostos no monte ...nen se poderá achegar un no seu coche por unha pista forestal até un alto para dar un paseo polo monte.

E non remata eiquí a cousa. A grave preocupación da gripe aviaria e a posible PANDEMIA de gripe human leva a OMS e ós responsabeis de saude pública e veterinaria a tomar unha serie de medidas lóxicas que teñen como consecuencia a prohibición de actividades tan enxebres como a FEIRA DO CAPÓN de Vilalba ou a cría das galiñas nas eiras das casas... e adiós os ovos da aboa ou ó suministro de carne de ave caseiro.

Claro, todo isto si a lexislación se "leva polo libro". Si, como é habitual, se emprega a máxima de "O descoñecemento da lei non exime do seu cumprimento, o seu coñecimento SI" pois...

Xornadas Gastronómicas

OUUUUuuuu

Ben se sabe que son de "bó saque" e que moito me gusta acudir a estas citas gastronómicas. Este ano fixéronse esperar (politicas por medio xa se sabe). Mellor prezo, veremos si mellor calidade. A min xa me falla o mellor sitio; espero que só por este ano.

Oubeo tecno...

OUUUUuuuu

Como onte foi o famoso día de internet e o deixei pasar pensando nas miñas carreiras de Kan; pois hoxe a enmedala con dúas de tenoloxía.

Por unha banda e antes de que a telefonía sobor IP (Skype) triunfe (ollo cos seus buratos de seguridade) xa se está a argalla-la evolución... i é que hai moita xente con inquedanzas e coñecimentos para xuntar unhas cousas con outras e facer algo realmente novo, mirade se non o proxecto FON de Martin Varsavsky. Aproveita-lo ancho de banda exedentario de múltiples usuarios de internet e facer deses ordenadores puntos de acceso á telefonía IP. Xenial.

Outra. Xa sabedes que son padecente de CONSPIRONOIA ainda que tomo poucas medidas sobor dela (non hai mais que ver este blog para saber quen son e onde moro). Os chips RDIF sempre foron un tema preferido meu i este artigo non fai mais que reafirmar o que penso; Claro que si hai quen toma precaucions, e vaia precaucions mais orixinais.

Jran D Polemica

OUUUUuuuu

E colleu Bieitiño e sacou os pes do tiesto. Nun movimento cualificado como meditado sacaron o sacho do rego e foron a pola directora xeral de Politica linguistica e tamén a por "Pacochet" ó que calificou de 'delincuente'.

Desta non puiden conterme e me sumei ó "ruido do foro"; trascribo eiqui o dito coa esperaza de que este oubeo non sexa en vano.

"ACORDO SOBRE BASES PROGRAMÁTICAS PARA A ACCIÓN DA XUNTA DE GALICIA QUE ASINAN OS GRUPOS POLÍTICOS PSdeG-PSOE E BNG:"(enlace a .pdf 73 Kb.) "5. EDUCACIÓN, LINGUA E CULTURA" "LINGUA"
A Xunta promoverá unha política de recuperación de falantes da lingua do país e de extensión do seu uso normal en todos os ámbitos da sociedade.
Asemade, potenciará o intercambio cultural cos países de lingua oficial portuguesa, no cal se atribuirá un papel de relevo aos medios de comunicación públicos. Outras medidas contempladas son:
- Desenvolverase o plan xeral de normalización lingüística aprobado polo Parlamento en 2004, con dotación orzamentaria, programación e avaliación anual.
- Crearase unha Institución para a promoción exterior da lingua e da cultura de Galicia.
- O goberno galego empregará a nosa lingua de forma sistemática en todas as súas comunicacións orais e escritas e promoverá o seu uso normal nos servizos e dependencias da Administracións autónoma e das Administracións locais. Garantirase en todo caso o dereito dos cidadáns a ser atendidos en galego en todas as súas relacións coa Administración.
- A Administración galega velará polo cumprimento estrito do Plano Xeral de Normalización Lingüística tanto no seu funcionamento interno como nas relacións con outras institucións de Galicia e cos cidadáns.

Dende o primeiro día Mendez Romeu incumpre este acordo que él mesmo negociou; o seu mentor (pacochet) incumpre sistemáticamente e con alevosía a lexislación en tódolos aspectos relacionados co galego.

GALIZA é un termo aceptado pola normativa vixente i é aplicable administrativamente dende o momento en que a normativa o recoñece como oficial.

A camisola é horrenda como o feito de ter como prioridade ter unha selección dun deporte profesional (si, é o que ten mais raigame. ¿e qué?) abocado ó fracaso. De ter necesidade da presencia internacional dos nosos deportistas para reafirmarmonos como NACIÓN escomencemos por apoialos individualmente (escomenzando por David Cal e Gomez Noia por exemplo) e colectivamente :Unha seleccion de hoquei a patins ou de balonman tería mais perspectiva de exito e pode que atopasen menos trabas por parte do nacionalismo español. E como a camisola é horrenda pois casequeme aledaría que houbese que repeti-lo proceso de deseño. Que rectificar é de sábios.

Edición 24 de Outubro



Seica até os membros do goberno galego pola banda do BNG incumplen o acordo arriba mencionado. Cito do Foro de Correr en Galicia:
Entiendo que siendo la carrera en Santiago,capital de Galicia,con la presencia de la nacionalista conselleira de educación y deportes, se debiera utilizar como lengua oficial de la carrera, la que es oficial y propia de Galicia.Ni por escrito,ni por palabra (acto entrega premios) se utilizó
para nada el Gallego. Las autoridades deportivas ( conselleira,secretario
Xeral para o deporte, etc.) debieran promover la normalización y utlización del Gallego en el ámbito deportivo.
No se puede entender una carrera en Santiago, y sobre todo en el momento actual, que menosprecie por escrito y por palabra la utilización de nuestro idioma propio y oficial.
.

Eu non quedo ós protocolos de entrega de premios (para min ter gañas de participar é un premio) e non podo saber si o mencionado comentário é verdade mais de selo meréceme a mesma ou mais repulsa que a actitude de Mendez Romeu pois Xela tamén estivo na comisión negociadora e coñece e debera sentir a importáncia do exemplo. E non me vale que se diga que había participantes de fora... se cadra os Keniatas e demais entenden o castelan.

Extremos ¿tócanse ou chocan?

OUUUUuuuu

Segue o debate do "estatut". Ningúen lle poderá nega-la virtude de por a organización territorial do estado e as relacions entre as diversas administracions sobor da mesa; mágoa que sexa na mesa dos políticos e os medios de in-comunicación e non se consulte de xeito global ó POBO SOBERANO.

Os extremos son: pola banda do nacionalismo español O PP e as súas contínuas chamadas ó medo rupturista, contan coa inestimabel axuda de individuos como Bono, Ibarra e Paco "o da bandeira". Como dí a miña asesora politica:Si por estes fora seguro que Isabel e Fernando non casaban.... Pola banda dos nacionalismos periféricos e deixando fora da análise (que non esquencendo) o emprego da violencia física (a coactiva emprégana ámbolos bandos) hai certas posicions radicais incomprensibles por moi argumentadas que se atopen e outras que me desconcertan.

Neste derradeiro grupo inclúese o derradeiro artigo de Brais Prego de Montaos (sospeito que 'alter ego' de Suso de Toro) que ven a dicir que a non aceptación do estatut (insistimos aprobado polo 90% dos representantes do pobo catalán) non faría mais que acelera-lo proceso sececionista catalán. Emprega para elo o paralelismo co proceso de independencia de Eire deixando caer que, naquela ocasión o Sein Feinn so obtivera o 73% dos deputados por Irlanda e ainda así se constituira o parlamento irlandés independete (Dail).

¿u-lo quid da custión?. Moita xente da rúa opina que se trata dun tema de cartos..."os catalans sempre pensando na pasta"; mais non piden ren que non exista xa baseandose iso sí en instrumentos tan medievais como a monarquía (falo dos Fueros) i eu coido que xa é horas de que cada goberno 'autoanémico' se faga responsable de recauda-lo que gasta. O que non sería de recibo e deixar de manter uns fondos interterritoriais de compesación pois até os cutres da UE os teñen.

Eu sego a teimar conque o tema principal é a inexisténcia dunha capacidade decisoria por parte dos cidadans no canto a como se organiza o estado politica e territorialmente.

Novo enroque

OUUUUuuuu

A estratexia da primeira xeira fora do goberno semella vir definida dende o plano municipal; non esquezamos que "toca metela" en 2007. I ten como liña de actuación principal a reivindicación de infraestructuras e compromisos varios dende a esfera e/ou a óptica localista ... así a reivindicación dun laboratorio de hemodinámica para Ourense tivo como "brillante" defensor a Miguel Santalices; si, o mesmiño que non a reivindicou nas súas diversas responsabilidades na sanidade provincial durante o "Fragosceno" (era de Fraga). A circunvalación de Riveira ven a ser reivindicada con fiereza polo 'león' do Barbanza Torres Colomer o mesmo que non fixo ren para conquerila dende as súas diversas responsabilidades provinciais e autoanémicas. O "Show" do circuito galego de velocidade no que diversos concellos solicitan a mesma infraestructura (coido que con escaso "valor engadido") e así moitas mais hai e haberá até que se arrinquen as tripas en Febreiro e a ver que fai o sucesor...

O que non se debería facer dende as agrupacions locais dos partidos no goberno e caer na desautorización pública i entrar a estes "farrapos" sen mais; de momento, ainda se admite que eles tiveron 16 anos para facelo e non o fixeron. Sobra tamén pola miña banda dicir que; ainda que estou contento por elo e que penso mercar unha camiseta en canto poda, coido que en Galiza temos outras prioridades tanto socio-económicas coma de auto-afirmación e representación.

Contraofensiva dixital

OUUUUuuuu

Pois si que está trocando o patio... si antes eran os populares os que sinalaban ás páxinas de internet (los genoveses, arredemo etc.) como fonte de difamación e crispación agora semella que entenderon que as TIC permiten non só proporcionar a información que a cada un lle interesa senon que ten a vantaxe engadida de obter o tan preciado "feedback" e non só iso; senon que coas ferramentas axeitadas todo o tráfico se pode analizar para obter datos ate o de agora insospeitados.

Así, o fillísimo ten un blog no que hai alta participación; tamén hai un confidencial adicado específicamente á sucesión de Don Manuel e outro sobor dos "desmanes" do Bipartito no que non admiten as opinions anónimas á que son tan dados noutros foros; moitas opinions se verquen no foro "o futuro do PPdG" que ten un link a un rancio exemplo das características desta xente: A elección da "chica PPdG.com".

En fin, ando a cavilar que o que realmente acontece na politica deste pais non é un conflicto territorial senon un conflicto xeracional (inter e intraxeracional) dos que as pasaron 'putas' co franquismo e chegaron a esta oligo-protodemocracia e os que fomos educados no conto de fadas do "poder do pobo" e "un cidadan un voto" que non vemos por ningures. Mais desta volta o poder establecido non está pola laboura de adaptar o modelo político a esta nova sociedade, polo de agora...

O estatuto das 7 pragas.

OUUUUuuuu

Coma si dunha maldición mesiánica se tratase está a ser tratado o texto da proposta de reforma do estatuto de cataluña(.PDF en castelán 384Kb.) aprobado polo 90% dos deputados do "parlament". A inicial alarma do tradicionalmente nacionalista español Partido Popular se veñen a engadir outras formas non menos chamativas de reacción dende o "donde dije ni una coma digo nada fundamental" ate reaccions que dan risa por non chorarmos como "urticaria" por parte dun 'urticante nato' ou desmembramento de institucions que neste momentos están duplicadas ou triplicadas (como o de valedor do pobo) ou supostas trabas na "cohesión interna" da economía...

Entón coido que o erro de Maragall (¿ou de ERC?) foi non facer un referendum ANTES de enviar a proposta ás cortes xerais; veríamos o apoio real (en cifras de participación e aprobación) do texto e tamén como respostaban os politicos profesionais á "vontade do soberano" que tanto din representar. Está claro por outra banda que alguns ven palla e borralla para os demais e consinten e calan no própio...porque si o problema é o 'poder politico' e os 'movementos envolventes' nas caixas de aforro ("la Caixa", CajaMadrid e outras como peons dos partidos) haberá que porlle solución e non trabar as solucions que os demais lle dan. O mesmo que ter un defensor do pobo que non proporciona información e atención na lingua dos cidadans i, é mais, critica que se protexa e fomente esta parte do patrimonio cultural cando debera actuar coma un ente descentralizado e coordinado (unha especie de consello interterritorial) a nivel europeo pois os dereitos cidadans que están destinados a protexer son os mesmos ¿ou non?.

Indefension, inmersión, opción e revisión.

OUUUUuuuu

Nestes días en que as forzas centrípetas anda a argallar como terxiversar a vontade do 90% do parlament de catalunya (¿logo non din que os representantes equivalen á poboación e, por elo, negan o dereito ó referendum vinculante?) eu quixérame centrar en como TOD@S falamos da feira como nos vai nela e facemos causa de liorta aquela discriminación que nos interesa (económica ou ideolóxicamente) e no a discriminación en sí mesma.

Vai uns días Enrique Múgica sacou da chisteira (i é que semella un chiste) unha misiva á ministra de Educación sobor dos "modelos de inmersión linguistica" que se estan a aplicar en cataluña, baleares e ¿galiza?. I é que ó chistoso este preocúpalle só a lesión de dereitos que sofren os que queren usa-lo castelan como lingua vehicular e residen nesas comunidades... para partirmonos.

Dende eiquí non podo mais que proclama-la miña indefensión diante dunha persoa tan partidista ó fronte dunha institución como a de "defensor del pueblo" que se lembra só dos dereitos que lle peta e ignora (como reflexa este informe do consello de europa) a marxinación que ainda vive o galego non só na educación senon na vida cotián. Eis esta o informe do 2004 no que ignora as reiteradas peticions da Mesa Pola Normalización Linguistica i entroques si reflexa como discriminatorias as politicas dos escasos concellos que promocionan o galego coma "lingua vehicular". Seguro que a este o fan membro de honra da AGLI.

E xa que estamos a falar de liberdade de elexir (si claro, sempre que se elixa o que eles queren). ¿Porqué non incluimos na carta á ministra de educación unha petición para que seña o ensino da relixión católica unha opción e substituimos esa hora obrigatoria por unha asignatura de "Cidadanía e convivencia" na que se lle ensine ós rapaces as súas obrigas e dereitos como cidadans i a facer as colas, non tirar lixo ó chan etc.?. Esa opción non lle interesa ó señor Múgica e polo tanto a institución que dirixe (rixe digo eu) fai "mutis".

Con respecto a esta liberdade de elexir e ó polémico trato privilexiado da relixión católica no contexto dun "estado aconfesional" (art. 16.3 constitución española "amén") con "relacions de cooperación" quero facer causa e difundir unha iniciativa cidadan que solicita ó goberno a revisión do concordato coa iglesia católica.
Dende esta páxina (en galego) podedes asinar electrónicamente a solicitude, baixarvos o texto da mesma e baixar formularios en .pdf para recoller sinaturas.
Nos foros podedes opinar sobor do tema e relata-las vosas experiencias.
Coido que é unha iniciativa interesante e, de feito, está no punto de mira do liberalismo capitalista que a ataca co débil argumento de que hai outras relacions privilexiadas (como ás dos sindicatos); si, débil porque en concordato.org ningúen lles impide montar unha iniciativa similar co fin que desexen; só queremos deixar de subvencionar directa e indirectamente a unha institución que tente impor os seus puntos de vista por tódolos medios i emprega a educación para adoctrinar e crear inxustiza social i de xénero.

12/10/2005: Veño de cavilar en que o ensino obrigatorio da asignatura de relixión constitue unha estratexia de "inmersión"; xustamente esa que tanto se critica con respecto ó ensino dun idioma. Polo tanto o que queda meridianamente claro é a falta de liberdade para elexir que é contra o que reclamamos uns e outros i é o que non temos en todo: dende o modelo de estado e goberno até que i en que idioma deben estudiar os nosos fillos.



En derradeiro termo, mais non menos importante quero difundir e facer explicito o meu apoio á candidatura do patrimonio inmaterial galego-portugués a ser proclamado pola UNESCO como "obra prima do patrimonio oral e inmaterial".

Sensación confusa

OUUUUuuuu

Xa se ve que ando algo "lento" nestes días i é que ando mais ás miñas carreiras e comentários varios que a deixar eiquí testemuña do que penso.

A piques estiven de atoparme con Iolanda Castaño (xa sabedes que lle teño grande admiración) nun obradoiro de poesía organizado pola Fundación Caixa Galicia en Santiago (coido que este Venres hai outro). Mágoa xa sabedes o mal que se me dan as verbas, sempre me corto con elas.

Eclipseime; foi un fermoso espectáculo (ainda que a min o de aplaudir me semella parvo), moi didáctico por moito que os docentes lle temesen e puxesen trabas para que os rapaces o visen.

Tamén é que estou a agardar unha nova aportación de Brais Prego de Montaos sobor do curso das cousas en Eire tra-la entrega das armas i o abandono da violencia por parte do IRA. Eu vexo moita esperanza nas desesperadas manifestacions de quen, de súpeto quedou sen escusas para trata-los temas políticos que de verdade afectan á vida dos habitantes do Ulster. A pelota está no tellado unionista.

Nación

OUUUUuuuu

Esta é a verba que nos vai traer de cabeza nos próximos meses e que vai centrar o debate político non sei si acertadamente ou como obxecto de trifulca para nos distraer do verdadeiramente importánte: Que sexamos os cidadans os que exerzamos de xeito responsabel e permanente o poder político.

Ó redor deste debate irresoluble do centrípeto e o centrífugo publicouse hoxe no diario "el pais" un artigo de Suso de Toro titulado "La nación española" no que, fora de non estarmos de acordo coa teoría de que os que él menciona coma Partidos democráticos deben:...
Sustituir la actitud de reafirmación particularista por el respeto, atención y diálogo, iniciar un movimiento inclusivo...
Fai unha impresionante análise da realidade social do estado dende 1939 e dos sucesivos "contratos sociais" que nos achegaron a actual situación.

Xa deixei dito que a reforma do estatuto non é como o tema das seleccións unha cuestión de imaxe ou de "carnaza" para o consumo interno. A creación dun marco regulador que se aproxime ó sentir dunha sociedade que ten mudado neste anos de Constitución (o que inclue unha mais fonda consciencia de ser nacion) é un desexo e unha responsabilidade para a nosa xeración que non vive marcada pola lembranza non tanto da terrible guerra coma do vivido dempois desta:...
A cada familia se le ofreció el pan blanco, becas para los hijos, las gradas de los campos de fútbol y la quiniela del domingo. A cambio, los dueños del pan, de las becas, de las gradas y de la quiniela pedían no la amnesia, pues no se produce de modo voluntario, sino algo peor: la traición al pasado, a la propia identidad. Negar lo vivido. El pan por la dignidad, o al menos por la sumisión. Y la sumisión crea súbditos.

E, ó mesmo tempo, un marco regulador que poña en auténtico valor a capacidade da cidadanía para decidir cando e como quere voltar a trocar ese marco regulador para facer creible a Democracia.

(In)-Movilidade

OUUUUuuuu

Onte foi o "dia europeo sen coche" encadrado na seman da movilidade un grupo de iniciativas encamiñadas a reduci-lo consumo de combustibeis fósiles porque outra cousa semellame dubidosa...

O modelo Ego-Edonista de personalidade que nos meten polos ollos tódolos días e por tódolos medios baséase, entre outras cousas, na reivindicación do medio individual de desprazamento que emprega combustible. Tanto o urbanismo como o xeito de entede-las cousas por parte da xente implica ter e poder desprazarse rápida e doadamente en calquer momento.



As campañas como a arriba mencionada tentan que a xente empregue o transporte público, que comparta vehiculo, que se desprace en medios non contaminantes ou a pé. É evidente que se trata de iniciativas publicitárias que lles permiten ós políticos aparentar que se preocupan polo medio ambiente mais non existe traballo serio para que estas iniciativas se manteñan no tempo.

Con relativa frecuencia emprego os medios arriba sinalados para ires ó traballo; hoxe quero falar do arriscado que é desprazarse en bicicleta.
Emprego unha bicicleta de montaña con rodas lisa (de estrada); levo casco e chaleco homologados, circulo por unha via principal (a Avda. de Galicia) mais... A escasa iluminación, a non existéncia dun carril-bici pensado para circular (hai un de paseo) , a conducción a exesiva velocidade e a ausencia de respeto cara ó ciclista por parte dun grupo de conductores fan moi perigosos os escasos 5 Km. de desprazamento. É frecuente que non se ceda o paso a un ciclista nunha rotonda; que se lles adiante a pesares da ausencia de espazo, etc... Por elo a utopía da xoia do Amstel non é posibel en Ponferrada ainda que a cidade presenta condicions xeográficas para elo.

Eclipse

OUUUUuuuu

Os dezans da miña quinta se cadra lembrarán o tema de N-525 que levava este título. Nesta ocasión as terras do Deza (e as de grande parte de galiza) quedarán no centro dun espectacular eclipse anular de sol.
29/11/2005
EIQUI IA UNHA ANIMACIÓN DA ECLIPSE MAIS A TIVEN QUE RETIRAR POIS O PC SE REINICIA CADA VOLTA QUE TENTA CARGA-LA.
Mágoa que a NASA sega a empregar mapas de hai 30 anos...

Tamen podedes investigar si a vosa localidade queda dentro da zona central do eclipse con este mapa interactivo ('san google' polo medio); por exemplo vese que eiqui no Bierzo será visibel na parte Sur-Oeste de tal xeito que verase en Ponferrada pero non en Bembibre
Nesta outra animación vese o desenrolo xeral da eclipse tanto na súa zona de sombra como na zona central.


Será a partires das 10:40 (08:40 UT) da mañan; Nesta páxina da Universidade complutense explicanse os diversos dispositivos que se poden empregar para a observación do fenómeno. Será unha boa ocasión para que os "apañados" da casa fagan nota-las súas habilidades.



Se non temos sorte coa meteoroloxía ou non temos apaño para ve-lo eclipse sempre poderemos veno la TV ou por Internet(live westcast).

Moito e Pouco

OUUUUuuuu

Tras unha viaxe intensa, didáctica, moi divertida e non exenta de incidentes teño demasiados temas acumulados dos que quero falar e pouco tempo; a ver si cun pouco de sorte me despexo nos próximos días.

Da viaxe xa fun escribindo un pouco (o mais doado) mais ainda non subin fotos nen escribin sobre o substancial.

Dos temas pendentes o que mais me preocupan son os que teñen que ver co "terrorismo occidental" (ETA e Irlanda) pois nos dous casos estánse a producir movimentos de tensión... A ver si Braisiño deixa as crónicas bucólicas i entra no tema das marchas e incidentes aproveitando que case é testemuña presencial. Todo semella que agora vai se-lo protestantismo o que se acolla á violencia na rúa para presionar politicamente. No caso de Euskadi as trifulcas son mediaticas e constituen "tomas de pulso" á sociedade de cara a o inicio dun proceso indubidablemente necesário para a paz: A negociación.

Lumes III

OUUUUuuuu

Agora que non hai crise, agora que case non hai lumes, agora que as cinzas escomenzan a verse arrastradas pola auga, agora...
É hora de falar. Semella que o señor Romay Beccaria quedou moi marcado polo tema dos lumes cando foi conselleiro (lembrades o famoso veran dos paracaidas incendiarios?, que serían eses artiluxios en verdade?, quen os botaría?). Nun artigo de opinión titulado "Mi respuesta al llamamiento del consellerio Suarez Canal" publicado na Voz o día de Onte o EX da cal e area non tanto as actuacions durante o tráxico mes de Agosto como á perspectiva que se tiña na oposición e se ten agora no goberno sobor do tema.
A min non me semella un artigo moi agresivo, mais ten unha parte; un especie de "revival" dun artigo escrito durante o 2002 (no medio de outra vaga de lumes) no que se analizan as diversas 'cabezas' da Hidra e no que se sinala unha causa que, podendo existir me semella esaxerada e desnortada como orixe para a estratexia delictiva vivida este veran.
Ven a dicir este afamado persoaxe:
que algunos individuos empeñados en eliminar determinadas especies, habiendo caído en el fanatismo y oportunamente agrupados y organizados, utilizan el fuego para que se repudien ciertas especies de árboles a las que previamente se ha acusado también de pirófitas y se prohiba o limite también su plantación

Empregando na maraña do razonamento unhas manifestacions de ADENA nas que se indicaba que os lumes estaban a ser empregados como "arma" (terrorista digo eu) para que se modifique a política forestal.
Eu nestas liñas vexo unha acusación con nome de organización ecoloxista... e me semella intolerabel que se volte a empregar a maquiavélica táctica que xa se empregou na politica estatal respecto ós que coidamos que a constitucion e os estatutos se deben trocar e que somos incluidos sistemáticamente no mesmo saco que os que empregan a violencia e as armas tratando de nos silenciar.
Non debemos permitilo nen caer no xogo.

Lóstrego nos 21 gr.


Nun lóstrego ollado do mediodia

perdín novamente o equilibrio da vida;

salvado da nada polo fio cortante,

prendido polo pragmatismo e a coherencia debida

MEDITO.

O brilo do sol é a esperanza constante,

O furacan das verbas confunde e compromete.

Vinteun gramos disque nos conteñen,

vinteun gramos e un só instante.

A reflexion Irlandesa...

OUUUUuuuu

No suplemento dominical do diario "El pais" día 21 viña un interesante artigo asinado por Lourdes Gomez e titulado "Los presos y el precio de la paz." No que se fai unha retrospectiva ó acontecido dende os acordos de venres santo en concreto no seu punto 10.

Nas declaracions que se citan no artigo hai enunciados verdadeiramente interesantes que veñen na liña do xa falado sobor dos "principios de Mandela".Como a afirmación de que "a violencia crea victimas e tamén dana a quen a perpetra, Sería un erro crear una xerarquía de victimas. ¿non son victimas tamén os fillos e nais dos terroristas?". O tema dos presos é importánte; pero, como o das victimas, no pode se-lo centro do proceso; pois non existe unha xerarquía da dor.

E digo eu... ¿porqué 'Ansar' non toumou en conta a actitude do seu "amigo" Tony Blair neste tema?; Con artigos coma este e 'movidas' coma a das manifestacions abertzales deste veran ¿non se está a "preparar o terreo" para un proceso negociador sobor do conflicto vasco?.

É hora de aceptar por parte das victimas que é preciso un proceso negociador no que entre o tema dos presos si se queren evitar novas victimas no futuro.

Non vexo con bós ollos que os presos non deberan renunciar persoalmente á violencia nen emitir un comunicado de desculpas; ainda que os feitos (co tempo) fixeron patente estas afirmacions, pois o IRA ten renunciado ás armas e emitiu xa hai tempo un comunicado disculpandose (parcialmente) polo dano causado.

A guerra para evita-la guerra



Durante o cruento mes de Xullo en Londres voltei a afirmar que non se debía permitir que o medo ou o odio rexiran as nosas vidas... Non sabía eu que estaba na liña do afirmado por Timothy Garton Ash nun artigo escrito co galo do cabo de ano dos atentados de Madrid. Nel vense a enuncíar que o meirande combate contra o terrorismo non se libra (como xa sabiamos) no Iraque ou en Afganistan senon nas rúas de occidente; sobor de todo nas dos barrios con forte implantación de inmigrantes. Trátase dunha guerra cotian para "impedir que esas personas quieran ser terroristas". Quen lle ia dicir a este home que no seu pais esa guerra cotian ia sufrir unha derrota tan cruenta o día de San Fermín e que alguns dos seus compatriotas se ian a empecinar en inmolarse pola via da intolerancia.


Neste contexto podo sintetizar as frontes deste combate para evita-la guerra en:

  • Non vivir con medo; se o medo paraliza á nosa sociedade seremos débiles psicolóxica i económicamente.

  • Non vivir con odio. Se os extremistas que queren propagar mensaxes radicais atopan persecucions e xenofobia que os xustifique terán a metade do camiño feito. Non se deben permiti-los guetos, debese fomenta-la integración.

  • Non permitir a restricción das liberdades cidadans (de todos) nen a merma (todo o contrario) desta 'proto-democracia' na que vivimos.
  • Lumes II

    OUUUUuuuu

    Cando escribin a miña opinión sobor dos aspectos da política forestal do pacto de gobernabilidade; xa sinalei que vexo (ignorante de min) moi mal casamento entre os intereses das industrias (papeleiras, serradoiros, eólicos etc.) e a explotación da nosa riqueza forestal sobor de todo os montes de man comun. O conselleiro de medio rural disque deixou quedar ós cadros nomeados polo PP para que estes permaneceran 'calados' nesta situación e por non descabeza-los dispositivos de extinción que, para ben ou para mal, é o que agora temos que empregar.

    Mais a magnitude do que está a acontecer é tal que semella que se está aplicar a coñecida táctica da "Terra Queimada". Con este panorama a presión dos medios sobor dos políticos provoca deslides psicoloxicos (que se cadra non o son tanto) e análises de todo tipo... Un bó compendio deles estan no Scanner de Vieiros. No que semella que estamos caseque todos de acordo é en que esta vaga de lumes ten as súas raices no feito nos derradeiros tempos cos cartos públicos á hora de xestionar a prevención dos lumes, a súa extinción (auténtica 'industria') e os usos dos materiais e terreos afectados; hai que engadir, como sinala este informe do sistema europeo de información sobre lumes forestais (EFFIS)que este ano o risco de lumes ven incrementado pola brutal seca e pola cantidade de material acumulado; agora, temos que engadir os devastadores efectos que terán (cando cheguen) as choivas e o arrastre de todo o material solto ós cauces dos rios e ás rias.

    A Hidra de mil cabezas segue a bramar, apenas podemos ollala sen nos petrificar mais temos que cavilar nelo; é prioritario desenmascarar as causas principais e irlles pondo freo, é prioritario evita-los efectos a longo prazo desta devastación, é necesário reorganiza-la lexislación para que o sector forestal en Galiza adquira a fortaleza que ten en outras zonas non só do estado senon tamén en europa (Suecia, Finlandia...) sen aboli-la diversidade forestal do pais e os usos alternativos e de lecer.
    Peto no valeiro da túa cuncha
    mentres...
    escoita o brilo nacarado do teu sorriso.


    Só vexo a boca negra do puzo
    mentres...
    se ilumina no lume da túa voz.


    ¡Quen puidera sentir o que eu
    cando o intre do silencio chega!.

    Lumes e acordo III

    OUUUUuuuu

    Onte tivemos que pasar por terras de Monterrei camiño de Allariz e contenplamos espantados como os lumes da semana anterior foran pouca cousa comparado co que estaba a pasar; escoitei nas novas que estaban cortadas duas estradas principais e que nese día ian 5000 Ha. queimadas, Será por isto Ourense a "terra da chispa".

    O conselleiro de Medio rural fai declaracions atemperadas sobor de 'pirómanos criminais' mais; eu proclamo que 60 focos de lume diarios durante 4 días non poden recibir outra denominación que ESTRATEXIA (a famosa estretexia rusa da "Terra Queimada?" xuntado esto coa detención de varios pirómanos, entre eles un capataz de cuadrilla contra incendios, a algun sitio nos deberan levar. Namentres coido que a miña compañeira ten razón cando dí que a extensión do próximo incéndio será o que hoxe quede sin queimar...

    O Acordo do 23/7 III



    O tema mais peliagudo ó que se vai enfrontar o goberno bipartito é o do financiamento pois sen cartos para investir (e non me refiro só a obras de infraestructura) non hai estratexias que se podan levar a feitos.

    Pois Pouco espazo se lle adica a este capítulo no acordo mais si que pon en claro os condicionantes (reducción de fondos europeos, kioto, supertaxa) e os criterios (suficiencia, equidade e solidaridade) que van estar presentes nas mesas de negociación. Mais eu coido que hai unha fronte que non se toca i é a do Fraude de feito que cometen moitas empresas galegas ou con actividade principal no país e que pagan os seus tributos fora. Pode que a creación do "consorcio tributario galego" teñá a posibilidade de resolver isto sen deixar de lado a necesidade de loitar contra o fraude que tamén significan as subvencions concedidas a persoas i entidades que non cumplen os fins e condicions para as que reciben eses cartos... deberíamos por en marcha un sistema de denúncia anónima cidadan sobre (por exemplo) as reformas de casas que se fan con fondos públicos que esixen certas condicions e que logo non se cumplen.

    ESTRATEXIA

    Semella que o "sentidiño" ven reflexado no programa en forma dunha estratexia encaminada a formar mellor ó capital humano do pais, darlle a oportunidade de quedar en Galiza exercendo os seus coñecimentos e dar pulo ás iniciativas que engadan vantaxe e valor (I+D+i) industrial, audiovisual, turístico e acuicola-agroalimentario; todo elo dentro dos eixos transversais xa indicados.

    E isto é o que se chama un proxecto de país que me dá ilusión e me fai sentir incrédulidade pola falla de entusiasmo (tal e como publica suso de toro) que se ve na xente; custa facer ver que este troco é un motivo para a ledicia, custa arrincar un brindis pola esperanza; se cadra é como dí a miña compañeira que "estamos esperando que nos defrauden...".
    Dende logo serán as accions do goberno as que nos poñan a andar ós demais ós seus membros corresponde dar exemplo, ter iniciativa e aglutinar vontades ó redor desta estratexia. Ós críticos só lles digo que non son os nomes (por pouco que alguns nos gusten) o que hai que criticar senon os feitos.

    Dos temas específicos de sanidade e deportes falarei nos correspondentes blogs.

    Os acordos II

    OUUUUuuuu

    Onte, quedei sen tempo para todo; antes de seguir quero deixar claro que recoñezo que un acordo coma este feito público non é mais ca unha declaración de itencions e de lealdades mutuas. É de supoñer que hai cousas acordadas e non reflexadas no texto... o que me sorprende son alguns detalles levados a unha grande concreción (como o de Radio4 en galego ou a saida de Ence da ría de Pontevedra) dentro dun texto de trazos macropolíticos.

    Neste aspecto da falla de concreción quero destacar como todo o cacareo respecto do CERA quedou en...
    "Reforma da lei electoral que(...)asi como as garantías de emisión do voto polos electores emigrantes"
    Eu coido que o que os cidadans queremos que nos expliquen é:

  • Que ten que ver o dereito ó voto coa protección consular, sociosanitaria, de vencellamento cultural etc.. dos emigrantes (sobor de todo cos de 3ª xeración).

  • Porqué a estas persoas se lles esixen menos garantias á hora de emiti-lo voto que as persoas que votamos aqui de xeito presencial ou por correo.

    No canto dos medios de comunicación... Vai tardar segundos en convertirse a CRTVG nun instrumento en mans do novo goberno; asi foi sempre e non vexo eu medidas concretas que o remedien.
    O xa comentado con respecto á paridade de xénero se pode comentar respecto á presenza da lingua nos medios(as cuotas obrigatorias son aceptación de inferioridade); outra cousa é que o goberno e os seus organismos dependentes orienten a súa politica de investimentos cara a producción exclusiva de contidos culturais en galego, pois coido que para as produccions en castelan e outras linguas da UE existen fontes de financiamento (público e privado) mais ca dabondo: Nin un céntimo para medios e produccions que non sexan en galego.

    Voltase á idea do 'pacto local' que mais ca pacto debe ser "culebrón" i eu me pregunto: Si cun goberno, unhas diputacions e a gran maioría dos concellos en mans do mesmo partido non se fixo, ¿qué posibilidades hai de conquerilo agora?; non esquezamos que o presidente da FGMP é un dos principais 'damnificados' da derrota do 19 de Xuño. Outra cousa; ¿Porqué non unha nova organización POLITICA do territorio galego?. ¿Onde quedaría a vella reivindicación da desaparición das deputacions provinciais?.
    A elaboración dun Plan Único de Obras e Servizos (anual e/ou plurianual) pode constituir un serio golpe ó poder caciquil das deputacions.

    Dentro do que se veñen a chamar "eixos transversais" nun programa político eu quero destacar 3:

  • A constante referencia ás tecnoloxias da información como medio acceso e interaccion da cidadanía co goberno e as súas accions.
  • A sustentabilidade como factor a ter en conta nas políticas, investimentos e contratacions da administracion autonomica.
  • A coherente intención de 'aplicarse o conto' do reequilibrio territorial dentro da Galiza tal e como se pide con respecto á UE ou ó estado Español.

    Xa me gustará ver a Suarez Canal (pobre, escomenzan a lle chamar "o quemao") conxugando as Leis de Montes e Montes veciñais de man comun cos intereses das industrias eolicas, a industria da serreria de madeira e a industria do moble e; ó mesmo tempo (ainda mais difícil) constituindo un Banco Forestal... Moita madeira que cortar.

    No eido educativo: Non quedou mais remedio que continuar co proxecto de gratiuidade dos libros de texto. Eu coido que eses cartos fan falla coma investimento no sistema público para facer unha oferta complementária de calidade que poña de novo en valor ó ensino público e permita rematar coa vergoña dos centros subvencionados. Por certo, vai ser divertido ver como tentan 'obrigar' a certos "colegios bien" de A Coruña (por exemplo) a aceptar a nenos con necesidades educativas especiais, Caló ou Ecuatorianos...

    Por hoxe vale, só un apuntamento de política xeral: Durante as Nejosiacions secretas lin un artigo do diario 'el pais' que falaba da xenerosidade do PSdG e da habilidade do BNG.. Eu coido que é ó revés: O BNG foi xeneroso (se cadra de mais) ó deixar que os debates do NOVO ESTATUTO quedasen para unha comisión parlamentar co único recoñecimento do "caracter nacional" de Galiza nun marco plurinacional, pluricultural e plurilingüe.
  • Os Acordos do 23 de Xullo

    OUUUUuuuu

    Vou moi xusto de tempo; mais quero deixar esto escrito antes de que os feitos políticos fagan dese acordo 'papel mollado'.

    Xa destaquei como positiva a publicidade do texto e a posta a disposición nas canles actuais de difusión; agora vou desgranalo un pouco dende o meu punto de vista.

    Arrinca o pacto trazando un lazo directo co xérmolo de autonomía truncado polo golpe de estado de 1936, moi na liña do PSdG que manten anualmente a celebración do estatuto republican ainda que logo se declare "constitucionalista e, polo tanto, monarquico". Discrepo no que dí respecto a que o caracter nacional de Galiza fora asumido "sen problemas" dentro e fora do pais... Que llo pregunten a Ibarra e ó seu 'café para todos'. Tamén discrepo no canto de que a revisión do estatuto se faga só coa participación das forzas politicas con representación parlamentária; coido que nesa reforma debe contarse coa cidadanía dende o nivel institucional tal e como o própio acordo dá a entender no apartado 3 que, por certo, dí que o parlamento debe ser mais próximo á cidadanía pero logo non detalla ren sobor de dereitos de información e acceso dos cidadans ó parlamento nen sobror das iniciativas lexislativas populares ou o dereito a convocar referendums vinculantes...

    Sobor das liñas estratéxicas de goberno so comentar como signo que se considere estratéxico o "avance na normalización da nosa lingua" e que o señor Mendez Romeu na sua primeira aparición en público se saltase este punto. I é destacable porque este home formaba parte da comisión que negociou o acordo e coñece a importáncia que esto ten para o seus socios de goberno... se cadra ten realizado algun cálculo sobre a resistencia de Fraga e o PPdG na oposición e quere manter "tensa" a corda co BNG para poder rachar cando atopen apoios dabondo...

    Antes de rematar esta primeira andanada arremeter contra o punto que anuncia a reforma da lei electoral para garantir a paridade de xénero... Aceptar que estas reformas son necesárias é aceptar que existe unha inferioridade; é como se a min me desen unha muleta, eu estaria aceptando certa coxeira, ¿non?. Logo está o tema dos nomeamentos dos escalafons na administración autonómica nos que este 'principio' non e cumple, así as cousas coido que serán os própios pulos e méritos os que nos levarán a igualdade de xénero.

    Signos que non sintomas.

    OUUUUuuuu

    Non me gustaría convertirme nun defensor do goberno da Xunta nin do BNG nin de Anxo Quintana... mais; coido que o feito até o de agora e o dito tanto no seu diario como na executiva nacional deixan ver a firmeza do compromiso e a enorme carga que a responsabilidade asumida significa para este Señor.

    Que o acordo de goberno estivese 'colgado' na web dende o día seguinte ten o dobre significado de lle dar o carácter de contrato público e de trasladarmos á cidadanía (o pobo soberano segundo o ordenamento xurídico) a responsabilidade de controlar ó goberno en base ó seu programa político. Xa non vale a actitude infantil i egoista de "eu voto, que gobernen os políticos" agora, si se artellan os mecanismos axeitados, os cidadans podemos (e debemos) controlar ó goberno nas súas accions.

    Un signo claro da asunción de responsabilidade será (si se produce) o abandono dos escanos autonómicos das persoas nomeadas para as consellerías e incluso as direccions xerais; tamén será un signo de responsabilidade a renuncia a eses postos das persoas que van a encabeza-las candidaturas nas municipais do 2007 pois indicaría a claridade do compromiso co seu concello dos implicados (non coma outros señores deputados en Madrid que non arriscan nada.

    E, ainda que semelle raro; tamén vexo como positivo o mantemento ou "fichaxe" de altos cargos do anterior goberno... si, o que debe primar é a profesionalidade e a capacidade. Está claro que si unha persoa opta a un posto de responsabilidade cunha equipa de goberno pon os seus coñecimentos e a súa vontade a traballar dentro do marco xeral da liña política desa equipa. Queda por ver a lealdade dos implicados ós novos obxectivos e xeitos de facer.